Bloggang.com : weblog for you and your gang
Group Blog
รวมกระทู้ประวัติครูบาอาจารย์
รวมกระทู้คำสอนครูบาอาจารย์มั่น ภูริทัตโตและหลวงปู่เสาร์ กนฺตสีโล
รวมกระทู้คำสอนหลวงปู่ตื้อ อจลธมฺโม
รวมกระทู้คำสอนหลวงปู่สิม พุทธาจาโร
รวมกระทู้บทความคำสอนท่านพ่อลี ธมฺมธโร
รวมกระทู้คำสอนหลวงปู่เจี๊ยะ จุนฺโท
รวมกระทู้คำสอนหลวงตาบัว ญาณสัมปันโน
รวมกระทู้คำสอนสมเด็จพระญาณสังวรฯ(เจริญ สุวัฒนโณ)
รวมกระทู้คำสอนหลวงพ่อชา สุภัทโท
รวมกระทู้คำสอนหลวงปู่ทองรัตน์ กนฺตสีโล
ธรรมะเบ็ดเตล็ดจากหนังสือต่างๆ
กระทู้ชวนอ่านหนังสือธรรมะ
เบ็ดเตร็ดจากหนังสือต่างๆ
กวีธรรม
<<
พฤศจิกายน 2555
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
11 พฤศจิกายน 2555
พุทธโอสถ คือ สมาธิ ปัญญา (พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร)
เหตุที่โลกน่าเบื่อหน่าย (พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร)
All Blogs
พุทฺธํ ธมฺมํ สงฺฆํ สรณํ คจฺฉามิ : พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร
ความสำรวมระวัง : พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร
ความสุขเกิดจากความสงบ : พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร
ความปล่อยวาง ท่านพ่อลี ธมฺธโร
สังขาร (พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร)
ทำจิตให้สงบไม่ใช่ของยาก (พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร)
พุทธโอสถ คือ สมาธิ ปัญญา (พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร)
เหตุที่โลกน่าเบื่อหน่าย (พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร)
สติเป็นชีวิตของใจ ลมเป็นชีวิตของกาย(พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร)
รักตัวอย่าฆ่าตัวให้ตายจากความดี (ท่านพ่อลี ธมฺมธโร)
สัมมามรรคในการทำกัมมัฏฐาน พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร
ศีล ได้แก่ การละเว้นความไม่สะอาด ๓ ประการ (พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร)
อบรมสมาธิ พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร
ร่างกายจะเสื่อมก็ช่าง จิตเราต้องไม่เสื่อมตาม พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร
อริยทรัพย์เป็นเครื่องบำรุงกำลังใจ พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร
ปูชา จ ปูชนียานํ เอตมฺ มงฺคลมุตฺตมํ : พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร
อนิจฺจา วต สงฺขารา อุปฺปาทวยธมฺมิโนฯ : พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร
หลักปฏิบัติทางจิต : พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร
ปกิณกะธรรม พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร
รสชาติของการอยู่ป่ากับอยู่บ้านนั้นต่างกัน หลวงปู่ลี ธมฺมธโร
อบรมเรื่อง จิต พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร
ทางสายเดียว (เอกายนมรรค) พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร
การปฏิบัติจริงปฏิบัติให้บริสุทธิ์ โดย พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร
อย่าตายใจในการปฏิบัติความดี ( พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร)
ปกครองด้วยธรรมะ พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร
ให้สะสมเสบียงไว้เลี้ยงตน พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร
ให้อยู่กับภาวนาทุกลมหายใจ พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร
ศีลอยู่ในตัวเราแล้ว พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร
สติ เป็น ตปธรรม (พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร)
ยาพิษ...โทษมันอยู่ที่คนกินเข้าไป (พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร)
ผู้สั่งสมบุญย่อมนำมาซึ่งความสุข (พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร)
การภาวนาพุทโธเป็นบ่อบุญถึง ๔ บ่อ(พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร)
การเดินหลงทางดีกว่าการมีจิตตั้งไว้ผิด (พระอาจารย์ลี ธมมธโร)
พระอาจารย์ลี ให้โอวาทเรื่องสมบัติ (อามิส)
จิตของเราเหมือนกับลูกโป่ง (พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร)
ความสะอาดเป็นเครื่องหมายหนึ่งของผู้มีศีล : ท่านพ่อลี ธมฺมธโร
ผู้ต้องการละขันธ์ ๕ ต้องสละ ๕ อย่าง (ท่านพ่อลี ธมฺมธโร)
แสดงโอวาทอบรมพระภิกษุสงฆ์ (พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร)
คนฉลาดย่อมไม่กลืนกินอารมณ์ชั่ว (ท่านพ่อลี ธมฺมธโร)
ทางธรรมเอา ใจ เป็นใหญ่ (พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร)
ทุกคนบวชเป็นญาติกับพระศาสนาได้ (พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร)
การภาวนาเปรียบได้กับการนิมนต์พระเข้าบ้าน (พระอาจารย์ลี)
แนวทางสำหรับผู้ปฏิบัติใหม่ๆ (พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร)
คนมีอวิชชาเพลิดเพลินก็เหมือนปลาที่สนุกอยู่ในน้ำ : ท่านพ่อลี
ปัจฉิมโอวาทของท่านพ่อลี ธมฺมธโร
เหตุที่โลกน่าเบื่อหน่าย (พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร)
โอวาทธรรม
ของ
พระสุทธิธรรมรังสีคัมภีร์เมธาจารย์
(พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร)
วัดอโศการาม อ.เมือง จ.สมุทรปราการ
ทาน...สละโลภะ
ศีล...สละโทสะ
ภาวนา...สละโมหะ
เหตุใดพระพุทธเจ้าจึงทรงเบื่อหน่ายโลก?
ก็เพราะพระองค์ทรงเห็นว่า คนเราที่เกิดมาในโลกนี้ มีอะไรบ้างที่เป็นสิ่งสมใจของเรา?
พ่อแม่หรือ? ญาติพี่น้องหรือ? ข้าทาสบริวารหรือ? เพื่อนฝูงมิตรสหายหรือ?
เงินทองทรัพย์สมบัติหรือ? สิ่งเหล่านี้ไม่มีอะไรที่จะสมใจเราสักอย่างเดียว
เมื่อเป็นอยู่อย่างนี้แล้ว เราจะมาทนนั่งอยู่ นอนอยู่ในโลกนี้ทำไม?
ทรงคิดได้เช่นนี้ พระองค์จึงเสด็จออกบรรพชา
เพื่อค้นหาหนทางที่จะไม่ต้องกลับมาเกิดอีก
จงคิดดูให้ดีว่า
๑.) โลกนี้มิใช่ของเรา
แล้วเราจะมานั่งเฝ้าโลกกันอยู่อย่างนี้ละหรือ?
ไม่ช้าเราก็จะต้องจากมันไปอย่างแน่ๆ ดังนั้นเราจึงไม่น่าหลงติดอะไรอยู่
๒.) จิตของเราก็ไม่ต่างอะไรกับลูกฟุตบอล
ที่ถูกเขาย่ำยีบีฑา ประหัตประหารให้ได้รับความคับแค้นใจอยู่ทุกขณะ
๓.) เราต้องการความสุขหรือความทุกข์?
ทุกคนคงจะต้องการแต่ความสุขไม่ต้องการความทุกข์
แต่อะไรเล่าเป็นความสุขอันแท้จริงของตัวเรา?
เราคิดว่า
"กิน"
นี่แหละคงจะเป็นความสุขแน่ละ
เราก็พยายามไปหามาให้มันกิน ครั้นกินๆเข้าไปมากก็เกิดอึดอัดไม่สบายอีก
คิดว่า
"นอน"
นี่แหละต้องเป็นความสุขแน่ละ เราก็นอน..นอน
วันยังค่ำจนหลังมันแข็ง ก็เกิดความไม่สบายอีก
คราวนี้คิดว่า
"เงินทองทรัพย์สมบัติ"
นี่แหละคงเป็นความสุขแน่นอน
เราก็พยายามไปหาเงินทองมาใช้จนเต็มที่ แต่มันก็ไม่สุขอีก
แล้วอะไรเล่า...ที่เป็นความสุขอันแท้จริง ?
ความสุขที่แท้จริง ย่อมเกิดจาก
บุญกุศล คือ ความสงบที่เกิดขึ้นในจิตใจ
ใจที่พ้นจากทุกข์โทษความดิ้นรน ไม่มีกระสับกระส่ายเดือดร้อนกระวนกระวาย
ถ้าใครมานั่งหลงโลกติดโลก ว่ามันเป็นของดีวิเศษวิโสอยู่นั่น
มิใช่นิสัยของบัณฑิตผู้ใฝ่ใจในธรรมของพระพุทธเจ้า
เพราะฉะนั้นเราจงพากันตั้งอกตั้งใจประกอบบุญกุศล
เพื่อจะให้เป็นทางที่พ้นไปจากโลกนี้
นั่นแหละ่จะเป็นหนทางที่ถูกต้อง
คัดลอกจากหนังสือ
แนวทางวิปัสสนา-กัมมัฎฐาน ๑
พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร วัดอโศการาม
โดย ชมรมกัลยาณธรรม
ลี ธมฺมธโร
.
แนวทางวิปัสสนา-กัมมัฎฐาน ๑
. พิมพ์ครั้งที่ ๑.
กรุงเทพฯ : ขุมทองอุตสาหกรรมการพิมพ์ , ๒๕๕๒. หน้า ๕๐-๕๑
กระทู้ธรรมจักร
//www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=7&t=43816
Create Date : 11 พฤศจิกายน 2555
Last Update : 11 พฤศจิกายน 2555 12:48:59 น.
0 comments
Counter : 496 Pageviews.
Share
Tweet
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
คุณหนูขาวมณี
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
Friends' blogs
Webmaster - BlogGang
[Add คุณหนูขาวมณี's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.