Bloggang.com : weblog for you and your gang
Group Blog
รวมกระทู้ประวัติครูบาอาจารย์
รวมกระทู้คำสอนครูบาอาจารย์มั่น ภูริทัตโตและหลวงปู่เสาร์ กนฺตสีโล
รวมกระทู้คำสอนหลวงปู่ตื้อ อจลธมฺโม
รวมกระทู้คำสอนหลวงปู่สิม พุทธาจาโร
รวมกระทู้บทความคำสอนท่านพ่อลี ธมฺมธโร
รวมกระทู้คำสอนหลวงปู่เจี๊ยะ จุนฺโท
รวมกระทู้คำสอนหลวงตาบัว ญาณสัมปันโน
รวมกระทู้คำสอนสมเด็จพระญาณสังวรฯ(เจริญ สุวัฒนโณ)
รวมกระทู้คำสอนหลวงพ่อชา สุภัทโท
รวมกระทู้คำสอนหลวงปู่ทองรัตน์ กนฺตสีโล
ธรรมะเบ็ดเตล็ดจากหนังสือต่างๆ
กระทู้ชวนอ่านหนังสือธรรมะ
เบ็ดเตร็ดจากหนังสือต่างๆ
กวีธรรม
สิงหาคม 2555
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
27 สิงหาคม 2555
สมาธิประกอบด้วยปัญญาพิจารณากาย (หลวงปู่เจี๊ยะ จุนฺโท)
All Blogs
บวชกาย บวชใจ (หลวงปู่เจี๊ยะ จุนฺโท )
สมาธิประกอบด้วยปัญญาพิจารณากาย (หลวงปู่เจี๊ยะ จุนฺโท)
การพิจารณากาย : หลวงปู่เจี๊ยะ จุนฺโท
ฝึกฝนจิตใจให้เป็นดั่งผ้าขี้ริ้วห่อทอง (หลวงปู่เจี๊ยะ จุนฺโท)
การปฏิบัติมรรค ๘ นั้น สมาธิมรรคสำคัญมาก...หลวงปู่เจี๊ยะ
สมาธิประกอบด้วยปัญญาพิจารณากาย (หลวงปู่เจี๊ยะ จุนฺโท)
พระธรรมเทศนา
ของ
พระครูสุทธิธรรมรังษี
หลวงปู่เจี๊ยะ จุนฺโท
วัดป่าภูริทัตตปฏิปทาราม
ต.คลองควาย อ.สามโคก จ.ปทุมธานี
แสดง ณ วัดธรรมสถิตย์
อ.เมือง จ.ระยอง
เนื่องในโอกาสงานบำเพ็ญกุศล
วันครบรอบการมรณภาพของพระครูญาณวิศิษฏ์ (พระอาจารย์เฟื่อง โชติโก)
ถอดความจากบันทึกเสียงเทศน์
โดยรับฟังเสียงเทศนาได้ที่
//www.fungdham.com/sound/popup-sound/jie/popup-jie03.html
ต้องการฟังธรรมเทศนาอื่นๆของพระอาจารย์เจี๊ยะ จุนฺโท
//www.fungdham.com/sound/jie.html
อาตมาไม่ใช่เป็นนักเทศน์นะ เพราะฉะนั้นการเทศน์ในบางสิ่งบางอย่างมันก็ไม่ค่อยสันทัด
เพราะฉะนั้นเวลาเทศน์ไปบางทีก็ไพเราะ บางทีก็ไม่ไพเราะ
เพราะฉะนั้นก็ต้องให้อภัย เมื่อเราเป็นสานุศิษย์ครูบาอาจารย์เดียวกัน
สิ่งอันใดหนักไปก็ต้องให้อภัยผู้แสดง สิ่งใดไม่เพราะก็ให้อภัยผู้แสดง
แล้วอย่างนั้นก็ไม่มีโทษซึ่งกันและกัน
ไม่รู้จะเทศน์ดีไม่เทศน์ดี มันจะออกมาไหม ฯลฯ (เทปไม่ชัด) นี่โยมฟังเก่ง
นโม ตสฺส ภควโต อรหโต สมฺมา สมฺพุทฺธสฺส
นโม ตสฺส ภควโต อรหโต สมฺมา สมฺพุทฺธสฺส
นโม ตสฺส ภควโต อรหโต สมฺมา สมฺพุทฺธสฺส
เอกายโน อยํ มคฺโค
นี่จะแสดงธรรม บรรดาพุทธบริษัทที่เข้ามาอบรมในท่านอาจารย์เฟื่องก็ดี (พระอาจารย์เฟื่อง โชติโก) ,
ครูบาอาจารย์ท่านเจ้าคุณหรือหลวงพ่อลีก็ดี(พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร) อาตมาเองก็ดี
ก็ได้เป็นลูกศิษย์ลูกหา เพราะฉะนั้นวันนี้พวกท่านทั้งหลายได้มีโอกาสได้อาราธนา
ให้อาตมาขึ้นมาแสดงธรรม ก็เป็นการยกขึ้นมาให้โอกวาทพวกท่าน
เพราะฉะนั้นสิ่งใดที่เป็นประโยชน์แล้วก็ควรเอาไปกำหนดพินิจพิจารณา
สิ่งใดที่ไม่เป็นประโยชน์ก็วางทิ้งอยู่ตามลำดับ อยู่ที่เก่าในวัดนี้เสีย
เพราะฉะนั้นต่อแต่นี้จะได้แสดงธรรม
ธมฺมา เอกายโน อยํมคฺโค
บรรดาเราพุทธบริษัทต่างทุกคนตั้งใจปฏิบัติการทำสมาธิ
การทำสมาธิเขาก็ต้องการให้ใจมั่นอยู่ในอารมณ์อันหนึ่งอันใด เป็นหลักการอันนี้
เป็นสิ่งสำคัญที่สุดของนักปฏิบัติ เช่น ยกตัวอย่างเราต้องการบริกรรม
พุทโธ
ก็ดี
อย่างนี้ก็ต้องว่าตัวนั้นให้กระชับอยู่กับจิตของเรา
เมื่อในขณะที่เราว่าไปอย่างนั้นยังมีอารมณ์เข้ามาแทรกอย่างนี้
แสดงว่าจิตนั้นยังไม่กระชับเข้ามาอยู่กับจิตของเรา เพราะฉะนั้นวิธีแก้ก็ต้องทำยังไง....
นี่ ตัวนี้เป็นเหตุกังขากันมากที่สุด แล้วอีกอย่างหนึ่งมันมีอีกอันหนึ่งเรื่อง อานาปา
เป็นที่ข้องใจมากนัก การที่จะทำอานาปา
องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ศาสดาเอกของเราได้ศึกษาการปฏิบัติ
ทำมากับอุททกดาบส กับ อาฬารดาบส ได้สำเร็จฌานสมาบัติทุกอย่าง
นี่ฟังให้เข้าใจ ได้ฌานสมาบัติจนถึงอภิญญาฌาน เนวสัญญานาสัญญา อภิญจยาฌาน มาหมดแล้ว
แต่พวกเราจะทำอานาปา สมาธิน่ะ..ตัวเดียวไม่มีเลย แล้วทำได้ยังไง..
นี่ว่ากันอย่างชัดๆองค์ไหนจะมาคัดค้าน..เชิญเลย ...สู้ตาย นะ..เนี่ย...ต้องฟังให้เข้าใจ
การปฏิบัติเจริญอานาปา ต้องการใจตัวนั้นให้สงบเป็นสมาธินะ...ต้องเป็นสมาธิ
ไม่เป็นสมาธิ มาดูลม มันก็คิดออกไป แล้วจะได้สมาธิอย่างไร
อานาปาแบบไหน นั่นสิ ให้ฟังให้เข้าใจ
เพราะฉะนั้นนี่เป็นการเตือนกันในสิ่งที่ดี ไม่ใช่พูดกันด้วยราคะ โทสะ โมหะ
เอาความโกรธเข้ามาพูดกัน เราเป็นลูกศิษย์ครูบาอาจารย์ด้วยกันทั้งหมดนะ
การศึกษา ธัมมสากัจฉาอย่างนี้เพื่อจะให้เป็นทัศนะเอาไปพินิจพิจารณาให้มันเกิดประโยชน์
สิ่งที่อาตมาพูดไปถึงแม้จะรุนแรงแต่ว่าเราก็ควรพิจารณา
อย่างบางคนภาวนามาตั้ง ๑๐ ปี ๒๐ ปีแล้วอานาปา..ใจไม่เคยสงบสักที นะ..เคยผ่านมาแล้ว
บางองค์ที่สอนเขาหรือ นั่งไปด้วยกันนั่นเอง ไม่ถึง ๕ นาทีสัปหงกงึก ๆอยู่ตลอดเวลา
แล้วเป็นอาจารย์สอนอานาปาได้ยังไงแต่ไม่ต้องเอ่ยชื่อ
จนสมเด็จพระสังฆราชท่านออกปากว่า กรรมฐานทำไมนั่งสัปหงก
นั่น..เห็นองค์ไหนนั่งสัปหงกท่านว่าเอาขนาดนี้ (เทปไม่ชัด)
ถึงว่า ให้พวกเราสังวรในการปฏิบัติธรรมะ สมาธิเรายังไม่ทันเป็น แล้วจะไปทำอานาปาได้ยังไง
อานาปานั้นก็ดูแค่ความสุขอันหนึ่งเท่านั้น มันไม่ใช่จะเข้าไปถึงมรรคถึงผล
อย่างนั้นมันต้องเล่นมากมายเลย หลายชั้นหลายเชิง หลายแบบหลายแผน หลายตำรับ
เพราะฉะนั้นอย่างที่อาตมาแสดง เอกายโน อยํมคฺโค อันนี้เป็นต้น
เมื่อใจอันนั้นสงบแล้วเราถึงค่อยมาพินิจพิจารณากายนี้มีอยู่ในสูตร
เมื่อใจของเรานั้นสงบแน่นิ่งอยู่เป็นสมาธิ เราก็ต้องมาพิจารณากายอย่างนี้
เรานึกไปถึงตาขวา ตาซ้าย จมูกขวา จมูกซ้าย ริมฝีปากบน ฝีปากล่าง หูขวา หูซ้าย
แก้มขวา แก้มซ้าย หน้าผากเบื้องซ้าย หน้าผากเบื้องขวา
อย่างนี้ในตำรับตำราท่านแสดงถึงว่า
กายาวิปัสสนา
(ยังมีต่อค่ะ)
อ่านต่อในกระทู้ที่ธรรมจักร
//www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=2&t=43091&p=305854#p305854
Create Date : 27 สิงหาคม 2555
Last Update : 27 สิงหาคม 2555 9:23:16 น.
0 comments
Counter : 1027 Pageviews.
Share
Tweet
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
คุณหนูขาวมณี
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
Friends' blogs
Webmaster - BlogGang
[Add คุณหนูขาวมณี's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.