ธรรมโอวาทของพระอาจารย์ลี ธมฺมธโร วัดอโศการาม อ.เมือง จ.สมุทรปราการ(คัดลอกจาก.. หนังสือแนวทางปฏิบัติ วิปัสสนา-กัมมัฏฐาน. จัดพิมพ์โดยชมรมกัลยาณธรรม พ.ศ. ๒๕๕๒. หน้า ๒๑๙-๒๒๐) โลก เขาเอาสุขทางกายเป็นใหญ่ จิตใจจะทุกข์อย่างไรก็ช่างมันแต่ ธรรม เอาสุขทางใจเป็นใหญ่ เพราะถือว่าใจเป็นส่วนสำคัญยิ่งร่างกายภายนอกถือว่าเป็นส่วนต่ำ มีแต่คอยนำความทุกข์ เดือดร้อนและความเสื่อมความเลวมาให้ร่างกาย เป็นเหมือนงูเห่า หรือ อสรพิษ ที่นำมาแต่ความเจ็บปวดเมื่อยเหน็บมาให้หรือมิฉะนั้นก็เหมือน เด็ก เดี๋ยวก็อ้อน เดี๋ยวก็ดี กวนอย่างนั้นอย่างนี้ ไม่หยุดหย่อน บางคราวก็ดี บางคราวก็ร้ายคนที่ทำแต่ บุญ แต่ไม่ได้ทำ หลักของใจ ไว้ก็เปรียบเหมือนกับคนที่มีที่ดินแต่ไม่มีโฉนด จะซื้อจะขายเป็นเงินเป็นทองก็ได้ดอก แต่มันอาจจะถูกเขาฉ้อโกงได้เพราะไม่มีเสาหลักปักเขตไว้คนที่มีศีล มีทาน แต่ไม่มี ภาวนา (คือ หลักของใจ) ก็เท่ากับถือศาสนาเพียงครึ่งเดียว เหมือนคนที่อาบน้ำแค่บั้นเอว ไม่ได้รดลงมาแต่ศีรษะ ก็ย่อมจะไม่ได้รับความเย็นทั่วตัวเพราะไม่เย็นถึงจิตถึงใจ ..กระทู้ที่ธรรมจักร..
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [