พระธรรมเทศนาโดย
พระสุทธิธรรมรังสี คัมภีรเมธาจารย์
(พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร)
วัดอโศการาม อ.เมือง จ.สมุทรปราการ

แสดงธรรมเมื่อวันที่ ๖ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๔๙๙



ท่านอาจารย์ได้แสดงธรรมเทศนาในสังเวคกถาว่า
"อนิจฺจา วต สงฺขารา อุปฺปาทวยธมฺมิโน อุปฺปชฺชิตฺวา นิรุชฺฌนฺตีติฯ"
มีใจความโดยย่อดังนี้

ธรรมะ เป็นเครื่องบำรุงจิตใจให้บริสุทธิ์ได้อย่างหนึ่ง
และอีกอย่างหนึ่งจะกล่าวก็คือ ธรรมะได้แก่ตัวของเรานี้เอง
ร่างกายของเราทุกส่วนเป็นก้อนโลก
โลก ก็คือ ตัวธรรม เป็นเรื่องของธรรมะ แต่ไม่ใช่ตัวธรรมะจริงๆ
ตัวของธรรมะจริงๆ อยู่ที่จิตใจ

ตั้งแต่สมเด็จฯ (สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ฯ) ท่านได้มรณภาพไปแล้วเป็นเวลา ๑๐ กว่าวันมานี้
พวกเราทั้งหลายบรรดาที่เป็นสานุศิษย์ของท่านทั้งฝ่ายพระภิกษุ สามเณรและฆราวาส
ต่างก็ได้มีความเศร้าสลดใจและระลึกถึงในพระคุณของท่าน
จึงพร้อมกันได้แสดงความกตัญญูกตเวทีอย่างเต็มอกเต็มใจในการประกอบกรณียกิจ
และการบำเพ็ญบุญกุศลทุกๆอย่างเพื่อน้อมอุทิศถวายเป็นการบูชาพระคุณท่าน
สิ่งใดที่เป็นเกียรติ เราก็ทำถวาย สิ่งใดที่เป็นความดีเราก็เสียสละ
ทั้งด้วยกำลังกาย กำลังวาจา กำลังความคิด
และกำลังทรัพย์ของตนอย่างเต็มความสามารถที่จะทำได้

กำลังกาย กำลังวาจา และกำลังความคิด
เป็นเรื่องที่ไม่จำเป็นจักต้องกล่าวก็พอจะเข้าใจกันได้ดี
จะกล่าวถึงแต่ในเรื่อง "กำลังทรัพย์" ซึ่งควรทำความเข้าใจไว้บ้าง
เพื่อจะได้ใช้ทรัพย์ของตนให้เป็นประโยชน์ได้ตามสมควร

เจ้าพระคุณสมเด็จฯ ท่านคงมิได้มีความปรารถนาที่จะเรียกร้องในส่วน "โลกียทรัพย์"
คือ วัตถุ สิ่งของ จากพวกเราเลย สิ่งที่ท่านประสงค์ก็คือ "อริยทรัพย์"
ดังนั้น เราต้องทำ "โลกียทรัพย์" ของเราให้เป็น "อริยทรัพย์" เสียก่อน
ซึ่งเรียกว่า "บุญกุศล" แล้วเราก็จะน้อมส่วนบุญกุศลอันนี้แหล่ะอุทิศส่งไปถึงท่านได้