BlogGang.com : : เสี่ยวเอี้ยน : By myself ....

By myself ....

น้อยใจพี่ชาย
ข่าวคราวที่รับล่าสุด คือไม่สบาย ไปหา ไม่เจอ
ยิ่งห่วง ยิ่งโทร ยิ่งไม่ติด ยิ่งคิด เป็นไรป่าวว๊า
แต่ที่มะรุคือ เพื่อนรู้ แต่ไม่บอก ทั้งที่เราบ่น ติดต่อไม่ได้

แล้วที่เฮงกว่า คือ แค่บ่นให้เพื่อนฟัง เพื่อนก็ว่า "แกพาลมากไปแระ"

โอ้โห ขอโทษนะ
ตรูจะน้อยใจ เจ็บใจ เสียใจ มั่งไม่ได้ใช่มะ
ทุกคนทำได้ ยกเว้นตรูใช่ไหม
แล้วก็อีกอย่างหนึ่งที่โดน "อย่างจัง"

แกอย่าห่วงโดยไม่มีเทคนิค อ๊ะนะ เพื่อนตรู
ถ้าความห่วงมันผิด มันก็คงผิดมาแต่ต้นแล้ว

เพื่อนยังบอกว่า "ความห่วงใย" เหมือนสินค้า
มันจะดีได้ ต้องมีการประชาสัมพันธ์ที่ดี
อ่ะน่ะ เรามะได้ทำการค้า เพราะง้านเราไม่หวังกำไร
ถ้าใครไม่สนใจจะรับ งั้นเราควรให้ กับคนที่เค้าเห็นค่า ไม่ดีกว่าเหรอ

นี่เป็นบทสนทนาก่อน โดนคำว่า "พาลมากไปแระ"

แล้วที่น่าซาบซึ้งใจยิ่งกว่า คือเพื่อน อัพบลอกให้

"เมื่อความห่วงใยกลายเป็นพิษ"

แบบว่ามันผิดประเด็นอ่ะเพื่อน ไปไกลมากเรย
บางทีเราก็ไม่รู้ว่า เพื่อนฟังในสิ่งที่เราจะสื่อรึป่าว
ไม่ใช่ฟัง แล้วสักแต่ไปคิดเอาเอง ตีความเอาเองว่า เรา ควรรู้สึกอย่างไร
และ เราควรทำอะไร รู้ไหมว่า ฉันต้องการอะไร ฉันรู้สึกอย่างไร
ฉันอยู่ ตรงนั้น เวลาที่พวกแกต้องการเสมอ แต่เมื่อฉันต้องการบ้างล่ะ
ทำไม ไม่มีใครอยู่ ...

เราเลยไม่อยากจะพูดอะไร เพราะเราพูดไป ก็คงไม่ฟัง

จริงอยู่ ที่เราคาดหวัง เพราะฉันมันแค่คนธรรมดา
แล้วการที่คาดหวัง มันก็อาจจะผิดหวัง ....เข้าใจ
จริงๆ แล้วจะมีใครเหรอ ที่จะมารู้ "ดี" ว่า ตอนนี้รู้สึกอย่างไร

นึกถึงคำพูดหนึ่ง " ฉันไม่เห็นใจใคร และ ฉันจะไม่สงสารใคร เพราะไม่มีใคร
สามารถรับรู้ความเจ็บปวดแทนคนอื่นได้ แผลของตัวเอง ก็ต้องรักษาเอง"

ตอนนี้รู้ตัว ว่ากำลังทำอะไรอยู่ เพราะง้าน อย่าบอกว่าควรทำอะไร

ปัญหาของแต่ละคน ก็มีวิธีคิดและแก้ไขตามแบบของตน

จุดอ่อนของฉัน ก็ต้องแก้เอง

พอว่า จะเลิก "นิสัยเสีย" ก็กลับว่าไม่ใช่
อืม เอาใจไม่ถูกเรยจริงๆ โน่นก็ไม่ดี นี่ก็ไม่ใช่

ช่างเถอะ ตอนนี้อารมณ์ดีขึ้นมากแร้ว เพราะมีคนที่ "รับฟัง" เราอย่างจริงใจ ให้คำแนะนำ และ อยู่กับเรา เวลาที่เราต้องการใคร ขอบใจนะดู้ เพิ่มเรทให้ดูเรย หัวใจเพิ่ม 2 ดวง คริคริ

ทำให้ได้รู้อย่างนึงว่า ถึงแม้จะใกล้ แต่ไม่ใส่ใจ ก็ดาวคนละดวง
และถึงแม้จะห่างไกล แต่ถ้าใส่ใจ ก็ใกล้กันนิดเดียว

เรียนรู้ที่จะอยู่ด้วยตัวเอง ดีก่าเยอะ เรย อิอิอิ

Create Date : 11 กรกฎาคม 2551

Last Update : 11 กรกฎาคม 2551 18:07:59 น.

4 comments

Counter : 784 Pageviews.

สวัสดีค่ะ

เห็นชื่อคุ้นตา เลยเข้ามาเยี่ยม มาทักทายค่ะ

ถ้ามีโอกาสดีๆ เหมาะๆ คงเข้ามาอ่านอะไรอีก

ภาษาร่าเริง มีชีวิตชีวา อ่านสบายๆ

โดย: ป้าพาฝัน

วันที่: 11 กรกฎาคม 2551 เวลา:19:00:17 น.

ขอบคูณพี่เก๋มากค่ะ

เข้ามาอ่านบลอก เพ้อ ในวันที่งอนเพื่อน 555 ปัจจุบันเพื่อนก็ยังไม่ง้อเหมือนเดิม ( กรรมจริงๆ )

แต่วันนี้หายดีแร้ว .... เพราะต้องอยู่ด้วยตัวเอง ....
ต้องเข้มแข็ง ทุกเรื่องในอดีต คือบทเรียนที่สอนเรา
อุอุอุ ทำเป็นพูดดีไปนะ ^ ^

โดย: จขบ (เสี่ยวเอี้ยน

) วันที่: 14 กรกฎาคม 2551 เวลา:10:24:21 น.

คนเราไม่มีใครสมบูรณ์แบบ และแต่ละคนก็แตกต่างกันทั้งความคิดและก็หน้าตา เพราะงั้นคนเราถึงมาอยู่รวมกันไง

ถ้ามีคนหน้าและความคิดเหมือนเราซัก หกสิบสามล้านคน เราคงรับไม่ได้...เอ๊ะ...หรือเราจะรับตัวเองไม่ได้!

เพื่อนก็คงมีไว้อุดช่องโหว่กันและกันน่ะฮะ เราก็มีรูโหว่ เพื่อนก็มีรูโหว่ แต่รูโหว่หรือช่องว่างนั้นอาจจะไม่เหมือนกัน แต่สามารถเติมเต็มกันได้

จะมีซักกี่คนที่เข้าใจเรา และยอมรับเราในสิ่งที่เราเป็นได้
ถึงแม้ว่าบางทีนิสัยคนๆ นั้น อาจจะไม่เป็นไปตามที่เราคิดทุกอย่าง

ของแบบนี้ก็คงต้องถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน...

โดย: ฟันเฟืองกลมอันน้อย IP: 58.8.197.92 วันที่: 14 กรกฎาคม 2551 เวลา:14:02:11 น.

หลังไมค์ด้วยนะครับน้องปลา

โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า

) วันที่: 17 กรกฎาคม 2551 เวลา:14:36:14 น.