สรุปเนื้อหาของปูมเดินทางของไชยยันต์

และเนื่องจาก ปูมของไชยยันต์นี้จะไม่เขียนทุกวัน ฉะนั้น เราจะเลือกเฉพาะวันที่สำคัญ มาเขียนค่ะ


สรุปเนื้อหาของปูมเดินทางของไชยยันต์ เนื้อหาแบ่งออกเป็นทั้งหมด 5 ช่วงนะคะ

ช่วงที่ 1 เริ่มเรื่อง สรุป จำนวนวันที่จะเขียนในช่วงที่ 1 จำนวน 5 วัน
1. วันเปิดเรื่อง
2. วันทำสัญญา+ยิงวรนุช
3. วันมาถึงบ้านทาร์ซาน
4. วันมอบปืน+ลองปืนยิงต้น(อารายหว่า)
5. วันที่เจอแงซาย+วันสุดท้ายก่อนออกเดินทาง(มันต้องตื่นเต้นนิดหน ึ่ง)


ช่วงที่ 2 ออกจากหนองน้ำแห้ง สรุป จำนวนวันที่จะเขียนในช่วงที่ 2 จำนวน 34 วัน
1. วันแรกของการเดินทาง ตามประสาคนที่ตื่นเต้นกับการเดินทางครั้งแรก ต้องมีอะไรตื่นเต้นเล่าลงไปเยอะหน่อย
2. วันที่ 2 ของการเดินทางไชยยันต์อาจะเขียนบันทึกในช่วงหลังจากไอ้กุดคาบลู กหาบไปแล้ว เพราะ ไอ้กุดคาบลูกหาบขณะที่กำลังกินอาหารกันอยู่
3. วันที่ 3 ของการเดินทาง ไอ้กุดโดนปราบแล้ว แน่นอนว่าไชยยันต์ต้องเขียนความดีใจของคณะเอาไว้เช่นกัน
4. วันนี้มีเหตุการณ์น่าตื่นเต้นคือช่วงยิงกระทิง
5. เหตุการณ์ที่ไอ้แหว่งยกพวกมาทักทายแค้มป์ในช่วงดึกของคืนที่ผ่า นมาน่าจะเป็นประเด็นสำคัญพอสมควร
6. เหตุการณ์สำคัญคือการเดินทางไป พุบอน เพื่อดูศพของลูกหาบและยิงโขลงไอ้แหว่ง
7. วันนี้ที่น่าเขียนเพราะพรุ่งนี้จะได้นั่งห้างทั้งคืนแล้ว (อาจจะสั้นๆ )
9. วันนี้มีการตายของลูกหาบอีก 1 คน ซึ่งแน่นอนว่า ไชยยันต์ต้องเขียนเอาไว้อยู่แล้ว
10. วันนี้เป็นวันแรกที่แยกออกจากคณะใหญ่
11. ปราบโขมดดงได้
12. ปราบมหิงสาได้ แถมได้ยิงกระซู่อีกด้วย
13. รพินทร์กับดารินโดนน้ำป่าพัดไป ก็ต้องมีอาการวิตกจริต คิดเป็นห่วงเพื่อนนิดหนึ่ง
14. เจอรพินทร์กับดารินแล้วก็ได้ช่วยยิงเสือที่ห้วยแม่เลิงด้วย
15. วันนี้เหตุการณ์หลักๆ เลยเป็นเรื่องไอ้แหว่งถล่มแค้มป์ ทำให้ลูกหาบตายและข้าวของเสียหายมากมาย
16. วันนี้ เชษฐา บาดเจ็บ แถมลูกหาบตายไปอีก 1 คน
17. เตรียมตัวออกตามล่าไอ้แหว่ง
18. เล่าเหตุการณ์โดยร่วมของตามติดมาล่าไอ้แหว่ง 5-6 วันที่ผ่านมาและเรื่องที่ดารินจะเข้าร่วมไปตามล่าไอ้แหว่งด้วยใ นวันพรุ่งนี้
19. เล่าเหตุการณ์ในการล่าไอ้แหว่งในวันนี้ ไอ้แหว่งบาดเจ็บและการค้นพบด่านลับเขาดอยนาง
20. เหตุการณ์ที่แงซายนำทาง และเหตุการณ์ตอนพบซากไอ้แหว่ง
21. เล่ารวมเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ตั้งแต่เริ่มย้ายแค้มป์ถาวร จนกระทั่งถึงเหตุการณ์ตอนที่เข้าไปพบศพในหมู่บ้านพุเตย
22. เล่าเหตุการณ์ที่เจอผียะขิ่น อาจจะเล่าเหตุการณ์ตอนเห็นฝูงควายป่าเตลิดตกใจหนีอะไรสักอย่าง
23. เล่าถึงเหตุการณ์ที่งูยักษ์มาคาบควายไปมะคืนก่อน เป็นสาเหตุที่ทำให้เจอเจ้ามุและนางอั้ว รวมถึงเปิดตัวคะหยิ่นที่แสนจะน่าโดนถีบจากไชยยันต์
24. เล่าถึงแผนการปราบงูยักษ์ ไอเดีย by แงซาย
25. เล่าถึงเหตุการณ์ที่งูยักษ์ได้ทั้ง 2 ตัว
26. เล่าถึงความผูกพันกับลูกหาบที่ลากลับ รวมถึงคะหยิ่นที่ยอมสยบและจะเดินทางไปด้วย
27. เล่าเหตุการณ์ที่ไชยยันต์ไปเดินเล่น ล่าสัตว์ บริเวณรอบหมู่บ้านหล่มช้าง
28. เล่าเรื่องดารินไปทำงคลอดให้นังแอ และรับเจ้าพลายเป็นลูกบุญธรรม
29. เล่าเหตุการณ์ที่ไชยยันต์ไปเดินเล่น ล่าสัตว์ บริเวณรอบหมู่บ้านหล่มช้าง 2
30. เล่าเหตุการณ์ที่ไชยยันต์ไปเดินเล่น ล่าสัตว์ บริเวณรอบหมู่บ้านหล่มช้าง 3
31. เล่าเหตุการณ์ที่ไชยยันต์ไปเดินเล่น ล่าสัตว์ บริเวณรอบหมู่บ้านหล่มช้าง 4
32. เล่าเหตุการณ์ที่ไชยยันต์ไปเดินเล่น ล่าสัตว์ บริเวณรอบหมู่บ้านหล่มช้าง 5
33. เล่าเหตุการณ์ที่ไชยยันต์ไปเดินเล่น ล่าสัตว์ บริเวณรอบหมู่บ้านหล่มช้าง6
34. เล่าการเตรียมของ จัดของ จัดเสบียง และการตัดผมก่อนออกเดินทางจากหล่มช้าง

ช่วงที่ 3 ออกจากหล่มช้าง สรุป จำนวนวันที่จะเขียนในช่วงที่ 3 จำนวน 13 วัน
1. วันแรกที่ออกจากหล่มช้าง ไชยยันต์ขนาดลุกขึ้นมาคุยกับรพินทร์เรื่องดาริน แปลว่าอาจจะรู้สึกเหงาๆ เงียบๆ ลักษณะแบบนี้ต้องเขียนบันทึกแน่ๆ
2. วันที่ 2 ของการออกจากหล่มช้าง วันนี้มีเหตุการณ์เยอะมาก ตั้งแต่ฝนตกหนักเมื่อคืนเช้ามาเลยเห็นรอยเท้าคนป่าที่แงซายบอกว ่าเป็นสางเขียว , เจอหลักฐาน+กลอนของอนุชา, เจอสางเขียวฆ่านางเที้ย, เจอสางเขียวดักสุ่มโจมตี, เจอสางป่าและคณะฮอฟมัน
3. วันที่ 3 ของการออกจากหล่มช้าง ดร.ฮอฟมัน ตาย มาเรียโดนจับตัวไป ซึ่งน่าจะบรรยายถึงแผนแรกคือ รพินทร์ เชษฐา บุญคำ คะหยิ่น แงซาย จะเป็นกลุ่มที่แยกออกไปช่วยเหลือโดยการนำทางตามผีที่บุญคำเลี้ย งไว้ (เปลี่ยนแผนที่หลัง)
4. เหตุการณ์สำคัญก็คือเนื้อหารวมของการปราบสางเขียวตั้งแต่ช่วงดึ กของคืนเจ้าเกอะย่องเข้ามาบอกแผนของเจ้ามุ, แงซายบอกวิธีการแก้, ตามไปช่วยมาเรีย, รพินทร์-ดารินติดอยู่อีกฝั่งหนึ่ง, จนถึงมาเรียไม่สบาย+เป็นประจำเดือน(พรรณนาด้วยความสงสารมาเรียน ิดหนึ่ง อิอิ)
5. เหตุการณ์สำคัญก็คือการสำรวจเสบียง-กระสุน รวมถึงเรื่องที่มาเรียเล่าเรื่องของตัวเอง, เรื่องรพินทร์ตั้งศูนย์ปืนให้แงซาย (อัจฉริยะมาก ดูๆ แล้วตั้งได้เลย อิอิ)
6. เหตุการณ์สำคัญก็คือการหายไปตัวไปของดารินและเหตุการณ์ประหลาดต ่างๆที่เกิดจากฝีมือนางตะเคียน รวมถึงการตัดทางหฤโหดขึ้นเขากองกอยของรพินทร์
7. เหตุการณ์สำคัญก็คือการหายไปของกวางที่เชษฐายิงไว้เหลือเพียงกร ะดูกและความสามารถของมาเรียในการสู้กระทิง
8. เหตุการณ์สำคัญก็คือ รวบเหตุการณ์ที่ กองกอยบุกแค้มป์, แงซายหายไป, ไชยยันต์เกือบตายเพราะตะขาบ, ค้างคาวยักษ์, รอยเสือโคร่งดำขนาดใหญ่มาก, ละมั่งที่ตายเพราะค้างคาวดูดเลือด, และรพินทร์ที่นอนสลบไปเพราะโดนแงซายทุ่มน
9. เหตุการณ์สำคัญก็คือ การบุกมาของค้างคาว, การเดินทางผ่าทุ่งมรณะ, ศพอายุหลายพันปี(มันตรัย), เถาวัลย์กินคน, พบศพของ แจน เครเมอร์ และบันทึกของแจน เสือหินและรอยเท้า
10. เหตุการณ์สำคัญก็คือ เล่ารวบเหตุการณ์ตั้งแต่วันออกจากถ้ำได้, วันที่เจองูจ้าว, ความผิดพลาดของตัวเองที่เกือบยิงมาเรีย, และโดนขังในสุสานแต่โชคดีที่พวกรพินทร์มาช่วยไว้ได้, ระเบิดปราสาทพันธุมวดี
11. เหตุการณ์ที่ดารินหายตัวไป, มันตรัยมาขอแลกเปลี่ยนตัวประกัน, วางแผนจับตัวมันตรัย, ดารินกลับมาได้, วางระเบิดเสือหิน, ยิงมันตรัย, เสือหินระเบิด และหอบเอาร่างมันตรัยมาเผาพร้อมคัมภีร์+กริช, รวมถึงเผาไม่ได้ต้องใช้ผ้าวิเศษของมาเรีย
12. เหตุการณ์สำคัญก็คือ ดารินเล่าเรื่องราวของนิทรานคร, แงซายโดนแมงมุมกัด ส่างปาช่วยไว้ได้, ยิงไดโนเทเรี่ยม, วันนี้เป็นวันที่ระบุว่าเป็นวันที่ 11 ต.ค. แล้วไชยยันต์ก็ควักเอาสมุดบันทึกออกมาเพื่อดูวันที่ ข้างขึ้น ข้างแรม ซึ่งไชยยันต์น่าจะเขียนบันทึกเข้าไปด้วย
13. เหตุการณ์สำคัญก็คือ รพินทร์ทะเลาะกับดารินตอนเช้าเรื่องปิ่นพระศิวะที่แงซายวาด, ซากไดโนเทเรียมโดนกิน, รพินทร์ขอให้ไชยยันต์ทำระเบิดติดธนู(ที่แรงขึ้น)

ช่วงที่ 4 ออกจากนิทรานคร สรุป จำนวนวันที่จะเขียนในช่วงที่ 4 จำนวน 19 วัน
1. มีแต่เรื่องน่าตื่นเต้น โดยเหตุการณ์สำคัญ คือ พบร่องรอยของอนุชาที่ตัดต้นตะบองเพชร (ต้องเขียนถึงแน่ๆ เพราะเป็นจุดหมายที่ตามหา) และเจอกับ ไทรันฯ ตัวเป็นครั้งแรก โดนไล่ล่าจนรพินทร์โดนหินน็อคหมดสติ แต่ดารินสามารถยิงโดนที่ต าไทรัน ทำให้มันเจ็บหนีไป
2. รวมวันที่ 88 และ 89 เข้าด้วยกัน เพราะวันที่ 88 กำลังวิ่งหัวซุนหนีไทรัน แถมเจอแผ่นดินไหว คงไม่มีอารมณ์เขียน โดยมาเขียนในคืนวันที่ 89 แทน โดยเหตุการณ์สำคัญ คือ คะหยิ่นเดินไปหาน้ำแต่เจอไทรันฯ แทน และถูกไทรันไล่จนต้องหนีกระจัดกระจาย แถมเจอแผ่นดินไหว ทำให้แตก เป็น 2 พวกคือ รพินทร์+มาเรีย และที่เหลือทั้งหมด โดยอาจจะมีคำพรรณนาเป็นห่วงมาเรียว่าเป็นย ังไงหนอ และค่อยเล่าว่า ได้กลับมาพบอีกครั้ง โดยแงซายไปช่วยตอนยิงนกอินทรียักษ์ และตกกลางคืนมาเขียนอีกนิดนึง ว่ารพินทร์เกือบจะได้ดับชีพไทรั นแล้ว แต่ดันจับสั่นซะก่อน
3. เหตุการณ์สำคัญ คือ พบรอยอนุชาที่เกาะแห่งชีวิต และ ไทรันฯ รออยู่ที่ช่องเขาขาด (น่าจะเขียนใส่อารมณ์ประมาณ ไม่มัน ก็เรา ต้องดับไปข้างหนึ่ง เหอๆ) และก็เล่าถึงแผนของเชษฐาที่จะฆ่าไทรัน
4. พูดถึงว่าตกดึกคืนก่อน ไทรันฯ ที่ดักอยู่กิน แทรคโคดอนที่ผ่านมาอย่างไม่ตั้งใจไปแล้ว แต่เช้าวันนี้ยังรอพวกเราอยู่แสดงว่า มีจิตใจแน่วแน่ที่จะฆ่าพ วกคณะให้ได้ และบอกเล็กน้อยถึงรูปที่แงซายวาดให้ดูเรื่องปริศน าของแผนที่ แต่ยังตีปริศนานี้กันไม่ได้ แล้วค่อยมาเล่าเหตุการณ์วันนี้ ว่า ในที่สุดก็ฆ่าไทรันได้สำเร็จ โดยเชษฐาเป็นคนยิง เย้... แต่มาเรียกับรพินทร์ก็สะบักสะบอม ต้องเขียนคำเป็นห่วงมาเรียปร ะมาณว่า พรุ่งนี้จะเดินทางได้หรือไม่หนออออ...
5. เหตุการณ์สำคัญ คือ เจอทะเลสาบมรณะ และสัตว์ดึกดำบรรพ์ต่างๆ ทั้งที่ไม่ทำอันตรายและมาไล่ล่า และก็ห้ามลืมว่า รพินทร์ไปทดสอบบัว หรือเห็ด โดยให้ตัวเองเลย โดยตอนแรกที่เจอโครงกระดูกคน ก็นึกว่าเป็นอนุชา แต่สุดท้ายด้วยข้อมูลจากแงซายและหลักฐานปลอ กกระสุน ก็สามารถพิสูจน์ได้ว่าไม่ใช้ โครงกระดูกของอนุชาและหนานอิน และมีพูดถึงเล็กน้อยว่า บุญคำแสนฉลาด แนะนำให้นำหนามมาสะไว้ทำหลังคา+ฝาป้องกันพวกค้าว คาวดึกดำบรรพ์จะมาทำร้ายตอนกลางคืน ให้หยุดเขียนแค่ พวกบุญคำไปหาหนามอยู่ เพราะหลังจากนั้น จะยุ่งมากทั้งค้างคาว+ลิงบุก
6. เขียนไปถึงตกดึกคืนก่อนว่า ออกไปตามบุญคำกับรพินทร์ พอกลับมาแค้มป์ ปืน+สัมภาระหายไปหมด เนื่องจากลิงใหญ่เอาไป แถมมาล้อมพวกคณะเดินทางด้วย แต่ก็ช่วยสู้กับค้างคาวที่บุกมา ทำให้ทุกคนงงไปหมด พอวันนี้ ก็ใจดีหาอาหารเช้ามาให้กินและก็ต้อนให้ออกเดินไปด้วย ในลักษณะเชลย จนมาถึงถ้ำวายาที่นอนเจ็บซึ่งดารินก็ช่วยเหลือรักษา และเจอโกญ ฑัญญะมุนีด้วย และสามารถคุยกะวายารู้เรื่องด้วยพรจาก โกญฑัญญะมุนี (เป็นเรื่องแปลกมาก ต้องเขียนนะ ) และเรื่องราวที่วายาได้เคยเจอกับอนุชา+หนานอินด้วย และมีแถมว่า ดารินดื้อแบบมีน้ำใจเหมือนเดิม ทำให้ต้องอยู่ช่วยสู้กะตัวสามเขาก่อน
7. พูดย้อนไปเมื่อคืนก่อน ว่าตกดึก รพินทร์ฆ่าตัวสามเขาได้ และเข้าใจว่าแงซายเสียชีวิต แต่สุดท้าย รพินทร์กลับเจ็บหนักเพราะโดนแมงมุมหกขากัด และแงซายเป็นผู้ที่ รอดตายแถมมาช่วยรพินทร์อีกต่างหาก คู่บุญจริงๆ แต่วันนี้อาการรพินทร์ดีแล้ว พร้อมที่จะออกเดินทางต่อได้พรุ่ง นี้
8. เหตุการณ์สำคัญ คือ ออกเดินทางจากภูเขานิลกาญจน์, เจอแอ่งการะเวก, เจอพายุลูกเห็บแสนทารุณ จนส่างปากับเส่ยเกือบแข็งตาย แต่ได้ยาจากบุญคำช่วยไว้ได้ และแงซายเพิ่งบอกว่าอ่านภาษาพม่าโ บราณได้ ทำให้ทุกคนรู้ว่าแผนที่ที่รพินทร์มี แปลมาผิด, มาเรียเริ่มมีอาการอาเจียน สงกะสัยว่าจะแพ้ท้อง
9. เหตุการณ์สำคัญ คือ งูเห่าไปนอนอยู่บนอกของบุญคำ (น่าจะตื่นเต้นพอที่ไชยยันต์จะเข ียนนะ) และกล่าวถึงเหตุการณ์ที่รพินทร์พยายามจะหาป่าหิน แต่ไ ม่เจอจนขอแยกตัวหายออกไปเพียงคนเดียว แต่แล้วก็ยังไม่กลับมาจน กระทั่งเชษฐาและแงซายต้องออกตามไปอีก
10. เหตุการณ์สำคัญ คือ รพินทร์ที่หายไปเพราะพิษว่านกลับมาคนเดียว และทุกคนไปตามหาเชษ ฐากับแงซาย จนไปเจอกันที่หลุมอุตกาบาทที่หนึ่ง (เรื่องที่รพินทร์คิดว่าแงซายทรยศไม่ต้องเขียนเพราะไชยยันต์ไม่ รู้เรื่องนี้เนอะ), พบแร่ทองคำมากมาย แต่ไม่มีคนสนใจจะเก็บไปเลย (ต้องเขียน แสดงถึงความไม่โลภของหมู่คณะนำไปสู่ความสำเร็จ), คณะนายจ้างเพิ่งรู้ว่ารพินทร์ให้แงซายเก็บลายแทงไว้
11. กล่าวถึงเหตุการณ์เมื่อคืนก่อนว่า มาเรียเกือบขอยาบุญคำกินเพื ่อทำแท้งค์ แต่รพินทร์มาห้ามและเตือนสติไว้ได้ โดยไชยยันต์เองเกือบวู่วาม ไปทำร้ายมาเรียหากมาเรียกินยาเข้าไปจริงๆ และเหตุการณ์สำคัญในวันนี้ คือ พบหลุมอุตกาบาทที่สองโดยบังเอิญ (เริ่มลอกจากหนังสือจริงได้ เพราะมีตอนที่ไชยยันต์เขียนจริง)
12. (ลอกจากหนังสือจริงได้ เพราะมีตอนที่ไชยยันต์เขียนจริง)
13. (ลอกจากหนังสือจริงได้ เพราะมีตอนที่ไชยยันต์เขียนจริง)
14. (ลอกจากหนังสือจริงได้ เพราะมีตอนที่ไชยยันต์เขียนจริง)
15. (ลอกจากหนังสือจริงได้ เพราะมีตอนที่ไชยยันต์เขียนจริง) และเพิ่มแงซายเป็นคนมองเห็นเขารูปนกอินทรีและเขารูปเกือกม้า แ ละคณะช่วยกันขีดเส้นทางเดิน และผ่านการเดินไต่ขึ้นเนินสูงอย่างเหนื่อยแสนสาหัส จนได้มาพัก กันที่แอ่งน้ำร้อน
16. เล่าเหตุการณ์เมื่อวานดึกก่อนว่า หิมะตกลงมาทำให้ทุกคนตื่นตกใ จหมด อากาศหนาวทารุณมาก และช่วยกันยิงหมีตายจนได้มันหมีมาทำเชื้อเพ ลิง ส่วนเหตุการณ์ในวันนี้คือ ออกเดินทางได้สายเพราะต้องรอแสงสว่า งก่อน, ดารินข้อเท้าพลิก และโรคเก่ารูมาตอยกำเริบจนเดินไม่ไหว ทำให้ต้องหยุดพักกลางคัน และเข้าใจว่ารพินทร์บอกให้แงซายไปยิงสัตว์คล้ายเลียงผาผสมแพะภู เขามาทำยาจะช่วยให้ดารินดีขึ้น และยานี้ก็ทำให้ดารินอาการดีขึ ้นจริงๆ
17. ดารินสามารถออกเดินทางต่อได้, เดินทางถึงเนินพระจันทร์, ทุกคนรู้ว่าแงซายจบอักษรศาสตร์บัณฑิต
18. เล่าถึงเมื่อคืนว่าได้ยินเสียงหมาป่าวิ่งวนอยู่รอบแค้มป์ และว ันนี้แบ่งกลุ่มสำรวจเป็นสามกลุ่ม , กลุ่มบุญคำเจอทัพหมาป่าแต่แงซายช่วยยิงธนูติดระเบิดไล่, แงซายพบร่องรอยของอนุชาและหนานอิน, ว่านผีปอปแผลงฤทธิ์เพราะแงซายไปฟันต้นมัน
19. เหตุการณ์สำคัญคือ รอปิ่นพระศิวะฉายแสง โดยรอจนทอดอาลัยตายอยากกันแล้ว ปิ่นพระศิวะจึงฉายแสง (เป็น highlight มากๆ) โดยปรากฏอยู่ 12 นาที 35 วินาที และรพินทร์ขีดเส้นลงในแผนที่และเริ่มออกเดินทางจนได้เข้าไปพักใ นถ้ำทางตีนเนินซีกซ้าย (ส่วนเหตุการณ์ตอนดึก คือ พบโครงกระดูกมังมหานรธา ไว้ค่อยเขียนในวันพรุ่งนี้ เพราะตอนนี้ ดึกแล้ว ไชยยันต์คงไม่มีอารมณ์จะเขียนมั๊ง)

ช่วงที่ 5 แผ่นดินมรกตนคร สรุป จำนวนวันที่จะเขียนในช่วงที่ 5 จำนวน 11 วัน
1. เหตุการณ์สำคัญ คือ ดารินแจกอาหารเม็ดให้ทุกคนกิน, เดินทางมาถึงหัวถนนแผ่นดินมรกตนคร นาฬิกาเชษฐาหยุดเดิน เข็มทิศชี้ทิศตรงข้าม ทุกคนตกใจกันหมด จนแงซายบอกว่า ทุกท่านเหยียบมรกตนคร เวลาจะย้อนหลังไป 7 ชม.
2. เหตุการณ์สำคัญ คือ แงซายหายไปพร้อมปืน อาวุธทั้งหมด เหลือแค่ปืนสั้นประจำตัว ทุกคนตกใจมาก รพินทร์ยังคิดว่าในที่สุดแงซายก็ทรยศในบั้นปลาย ฮือๆๆ, รหัสยะจอมขี้โอ่นำทหารล้อมจับคณะเดินทางที่เหลือและมาตัวเดินเข ้าเมือง, กุตะมะรับธนูแทนรหัสยะบาดเจ็บ แต่ดารินช่วยรักษาไว้ได้ แถมยังได้ช่วยพวกที่ถูกกล่าวหาว่าเป็นพวกโจรด้วย
3. เล่าถึงเหตุการณ์เมื่อคืนวานว่า โจรสาวเมยานีมาปล้นนักโทษออกไป ส่วนวันนี้ เหตุการณ์สำคัญ คือ แงซายส่งสัญญาณรหัสมอร์สติดต่อมา, ถึงเมืองมรกตนครที่ดูโอ่อ่า แต่ดึกแล้วต้องนอนอยู่นอกประตูเมือง
4. เหตุการณ์สำคัญ คือ หลงกลติดอยู่ในคุกใต้ดิน ได้พบกับอนุชาและหนานอิน, เมยานีเข้ามาช่วยพาหนีและได้รู้ว่ากุตะมะเป็นฝ่ายพระเอกนะจ๊ะ
5. เหตุการณ์สำคัญ คือ ได้พบแงซายในชุดเกราะนักรบมรกตนคร, ช่วยกันวางแผนรบให้แงซาย
6. เหตุการณ์สำคัญ คือ แงซายทำการรบตามแผนที่พวกเชษฐาวางไว้ให้ คือล่อเข้ามาระหว่างช่องเขาแคบและยิงธนูติดระเบิดหินถล่มใส่ ทุกอย่างเป็นไปตามแผน ยกเว้น กุตะมะโดนธนูเสียชีวิต, เข้ายึดเมืองได้, แงซายดวลดาบกับรหัสยะและสิงหราจนได้ชัยชนะ, พิจารณาโทษคนที่ยังสวามิภักดิ์ต่อสิงหรา, เผาวาชิกา
7. เหตุการณ์สำคัญ คือ เคลื่อนศพกุตะมะเข้าสุสาน
8. ไม่มีอะไรสำคัญ มีแค่พักผ่อนอย่างสบาย
9. เหตุการณ์สำคัญ คือ แงซายรับตำแหน่ง
10. ไม่มีอะไรสำคัญ มีแค่พักผ่อนอย่างสบาย
11. เหตุการณ์สำคัญ คือ แแงซายเข้ามากินเลี้ยงกันในชุดแงซาย , อีก 4-5 วันจะเดินทางกลับ
12. 12-15 ไม่มีอะไรสำคัญ มีแค่พักผ่อนอย่างสบาย ไม่ต้องเขียนก็ได้เนอะ
13. เหตุการณ์สำคัญ คือ จักราชไปส่งคณะรพินทร์ที่ปลายถนนพระศิวะ ซึ่งต้องใช้เวลาวันกว่าๆ, แงซายให้แหวนดารินและมาเรีย
14. เหตุการณ์สำคัญ คือ แงซายมอบตราประจำตัวให้รพินทร์ (ซึ้งๆ มีน้ำตารินไหล) โดยรพินทร์จะเก็บตรานี้ไว้กับตัวตลอดไป farewell กันแล้ว เมื่อลงมาถึง นาฬิกาเชษฐาก็เดินอีกครั้ง บ๊าย บาย จบแล้วนะ


รวมจำนวนวันที่เขียนปูมทั้งสิ้น 82 วัน ค่ะ

อ้างอิงจาก :: สรุปปูมเดินทางไชยยันต์

Create Date : 02 ตุลาคม 2550		3 comments
Last Update : 2 ตุลาคม 2550 14:28:24 น.
Counter : 915 Pageviews.
Share Tweet