Group Blog All Blog
|
เมื่อเจ้ายังเยาว์นัก : ท้องฟ้าสีแดง ขนุนน้อยลูกของแม่ แม่ตื่นมาตาบวม ในหัวมันเบลอไปหมด ไม่อยากเชื่อว่าทุกอย่างเกิดขึ้นจริงๆ แม่โทรหาคุณตาคุณยาย แม่ได้แต่ร้องไห้ พูดอะไรไม่ออกเลยลูก คุณตาคุณยายก็ปลอบใจว่าไม่เป็นไรอีกไม่นานก็จะมีน้องคนใหม่ได้ คุณย่าออกไปที่โรงพยาบาล ไปปรึกษาหมอที่แม่ฝากท้องไว้ หมอนัดให้แม่ไปหาหมอในวันรุ่งขึ้นเพื่อเหน็บยา ให้มดลูกขับของที่ค้างอยู่ข้างในออกมาให้หมด และวันถัดไปจะขูดมดลูกถ้ายังมีอะไรค้างอยู่ข้างใน ตอนเย็นแม่ปวดท้องนิดหน่อย พอกินข้าวเสร็จแม่จะนอนพัก อยู่ๆแม่ก็รู้สึกเหมือนมีเลือดออก เหมือนอะไรหลุดจากท้องเลยลูก แม่เข้าไปดูในห้องน้ำ เลือดเต็มเลยลูก แม่ตกใจรีบไปบอกคุณย่า คุณย่าให้แม่นอนพัก แต่พอแม่เข้าไปในห้อง ก็มีเลือดออกมาอีกรอบ แม่เลยรีบบอกคุณย่าว่าไม่ไหวแล้ว เลือดออกเยอะมาก ไหลลงมาตามขาเลย คุณย่ากับพ่อรีบแต่งตัวพาแม่ไปโรงพยาบาล ระยะทางจากบ้านไปโรงพยาบาลแค่ 2 กิโลเมตร แต่แม่ก็รู้สึกได้เลยว่าพ่อเค้าร้อนใจมาก กลัวแม่หมดสติระหว่างทาง ตะโกนเรียกชื่อแม่ตลอด ระหว่างอยู่ในห้องฉุกเฉินแม่ก็ยังตกเลือดอยู่ แต่ซักพักก็รู้สึกดีขึ้น จากนั้นเค้าก็ส่งตัวแม่ไป admit ที่แผนกสูตินรีเวช มีหมอมาตรวจภายใน และส่งตัวไปอัลตราซาวด์ หมอบอกว่าบางส่วนหลุดออกมากแล้ว แต่ยังมีค้างอยู่ จะขูดมดลูกตอนเที่ยงคืน แม่นอนรอเวลา ไม่กลัวเลยลูก เพราะตอนนี้ไม่เจ็บปวดอะไร พอถึงเวลาพยาบาลก็พาแม่ไปขูดมดลูก คุณย่าอยู่กับแม่ตลอด เข้าไปในห้องผ่าตัดกับแม่ด้วย พอถึงห้องผ่าตัดแม่รู้สึกกลัวขึ้นมาทันที ตัวแม่สั่น ขาแม่สั่น ปากสั่นไปหมด เค้าเอาหน้ากากออกซิเจนมาครอบให้แม่ แล้วแม่ก็หลับไป แม่มารู้ตัวอีกทีตอนเค้าพาแม่กลับมานอนในห้องพัก ตอนนั้นพ่อกับคุณย่าถึงได้กลับไปพักผ่อน คุณย่าฝากให้พยาบาลดูแลอย่างดี เค้าดูแลดีมากเลยลูก วัดความดันแม่ทุก 15 นาทีจนแม่ไม่ได้หลับเลย กว่าจะได้หลับก็ตีสี่ เช้าวันรุ่งขึ้นแม่ตื่นมาแต่เช้า รอพ่อมา แล้วแม่ก็เปลี่ยนชุด ล้างหน้าแปรงฟัน สายๆคุณย่าก็มา หมอมาตรวจและให้แม่กลับบ้านได้ แม่ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าแม่ต้องกลับบ้านคนเดียว ไม่มีขนุนกลับไปกับแม่ แม่คิดถึงหนูนะลูก รีบกลับมาหาแม่นะ รักลูกจ้ะ
|
สาวใหญ่วัยเกษียณ
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
Link |
|||||||||||||
