สวัสดีคะเพื่อนๆ วันนี้ วีณะชา เอาเรื่องการปักผ้าแบบไทยโบราณ หรือ ที่เรียกทั่วๆไปว่าการปัก " ไหมน้อย " มาเล่าสู่กันฟังนะคะ ....ว่าแต่เพื่อนๆ ทราบกันไหมคะว่า การปักผ้าแบบไทยๆ สมัยโบราณเค้าปักกันยังไง... เท่าที่ วีณะชา ไปรื้อๆค้นๆมานะ การปักผ้าแบบไทยโบราณ ที่ตอนนี้กำลังถูกฟื้นฟู และ อนุรักษ์รักษาไว้ไม่ให้สูญหายไปจากแผ่นดิน ก็คือ การปักผ้าแบบปักซอยด้วยมือแบบไทย หรือ ที่เรียกโดยทั่วไปว่าการปักไหมน้อย การปักชนิดนี้เป็นการปักขึ้นลงแบบซอยถี่ๆ ไหมที่ใช้ปักเป็นเส้นไหมน้อยย้อมสี (คล้ายกับการปักในแบบที่ 48 Long and Stort Stitch ปักสั้นยาว) ตามลวดลายของภาพที่จะนำมาปักคะ เส้นไหมที่ว่านี่...ได้มาจากส่วนในสุดของรังไหมคะ มีขนาดเล็กเท่ากับเส้นผม และ มีราคาสูงกิโลกรัมละ เป็นหลายๆพันบาท ในการปักต้องใช้เข็มชุบทองเบอร์ ๑๑ ซึ่งตัวเข็ม และ รูเข็มเล็กมากคะ ขณะปักจะปักเส้นไหมสับหว่างแซมกับโค้งไปตามรูปภาพ ....อ้อ! อีกอย่างหนึงคะ คุณสมบัติของไหมน้อยคือมีความเป็นมันเงางาม การปักนั่นจะทำโดยการนำลายที่ลอกไว้ในกระดาษ ไปเย็บติดลงบนผ้าที่ขึงบนสะดึงไม้สี่เหลี่ยม แล้วเริ่มปักจากส่วนสำคัญ หรือ ส่วนละเอียดก่อน เช่น หน้าคนหรือสัตว์ ผม เสื้อผ้า แล้วจึงปักทิวทัศน์โดยรอบ ภาพปักที่ได้จะดูเหมือนธรรมชาติของจริงมากที่สุด มีความละเอียดละออนุ่มนวล และ กลมกลืนกัน เรียกว่ามองไปทางส่วนใดของภาพปัก ไม่ว่าจะมุมภาพ กลางภาพ ใต้ภาพ ช่างดูสวยงาม และ สมจริงเสียเหลือเกิน.. บรรยายเสียขนาดนี้แล้ว เพื่อนๆพอจะนึกภาพตามออกไหมคะ ถ้ายังไม่ออกดูนี่แล้วกันนะคะ