ลาก่อนนะครับแม่

ลาก่อนนะครับแม่

ขณะที่ผมกำลังเดินซื้อของในซูเปอร์มาร์เก็ต ผมสังเกตเห็นหญิงชราคนหนึ่งคอยเดินตามผมตลอดเวลา

ตอนแรกผมก็ไม่ได้คิดอะไร แล้วก็ไม่ได้สนใจเธอมากนัก แต่ตอนที่ผมกำลังจะไปเข้าคิวเพื่อชำระเงิน หญิงชรานางนั้นก็มาเข้าแถวอยู่ก่อนหน้าผม

“ขอโทษเถอะนะพ่อหนุ่ม”หญิงชราเอ่ยขึ้น “ป้าต้องขอโทษคุณด้วยที่เสียมารยาทเดินตามแล้วก็จ้องมองคุณทำให้คุณรำคาญใจแบบนั้น แต่หน้าตาของคุณช่างคล้ายกับลูกชายของป้าที่เพิ่งมาด่วนจากป้าไปเมื่อไม่นานมานี้”

“ผมขอแสดงความเสียใจกับคุณป้าด้วยครับ มีอะไรที่ผมพอจะช่วยได้ก็บอกนะครับคุณป้า” ผมพูดปลอบประโลมหญิงชราตามมารยาท

“ถ้าอย่างนั้นก็วิเศษที่สุด”หญิงชรากล่าว นัยน์ตามีประกาย “ถ้าคุณจะกรุณา คุณช่วยพูดว่าลาก่อนครับแม่ ตอนที่ป้าเดินออกไปจะได้มั้ยคะ มันคงจะทำให้ป้ารู้สึกดีขึ้นมากๆ”

“ได้สิครับ”
ผมตอบพร้อมนึกในใจว่า ไม่เห็นมีอะไรเสียหายถ้าจะเป็นการทำให้หญิงชรารู้สึกดีขึ้น

และเมื่อหญิงชราเดินออกไป ผมก็ตะโกนตามที่เตี๊ยมกันไว้ “ลาก่อนครับแม่”

และเมื่อถึงคิวที่ผมจะต้องชำระเงิน ผมแทบเป็นลมล้มทั้งยืนเมื่อแคชเชียร์บอกยอดเงินที่ผมต้องจ่าย “31,852.25 บาทค่ะ”

“อะไรนะน้อง เป็นไปได้ยังงัย ผมซื้อของไม่กี่ชิ้นเอง” ผมโวยวาย และเริ่มหูอื้อ

แต่ก็พอได้ยินเสียงที่แคชเชียร์พูด “ก็คุณแม่ของคุณบอกไว้นี่คะว่าให้เก็บเงินค่าสินค้าทั้งหมดที่คุณ”

Create Date : 13 กันยายน 2553		2 comments
Last Update : 13 กันยายน 2553 9:29:40 น.
Counter : 431 Pageviews.
Share Tweet