BlogGang.com : : wbj : แด่องค์กรที่แสนรัก - 14 - ลุยไปยังไงก็ตาย ลุยเลย...

แด่องค์กรที่แสนรัก - 14 - ลุยไปยังไงก็ตาย ลุยเลย...

แด่องค์กรที่แสนรัก...

<< ลุยไปอย่างไรก็ตาย... ลุยเลย... >>

โดย วิบูลย์ จุง : Wiboon Joong (wbj)

ผมอธิบายให้น้องๆที่เข้าร่วมประชุมเข้าใจถึงความคิดเชิงบวก หรือ Positive Thinking ที่จะเปลี่ยนจุดอ่อนของเขา ให้กลายมาเป็นจุดแข็งด้วยอีกมุมมอง ซึ่งกว่าน้องแต่ละคน จะบอกว่าตัวเองไม่มีจุดอ่อนนั้นใช้เวลาค่อนข้างนาน โดยเฉพาะสิ่งที่เขาบอกว่าตัวเองมีจุดอ่อนตรงไหนนั้น ยิ่งต้องให้คำแนะนำเพื่อไม่ให้ความคิดของเขาเองทำให้เขาตกต่ำมากไปกว่านี้ เพราะ คนเราจะเป็นอย่างที่ตนเองคิด ถ้าเราคิดว่าเราดี เราเก่ง เราก็จะดี จะเก่ง แต่ถ้าความคิดของเขายังคิดว่า ตัวเองแย่ ตัวเองไม่ดี ตัวเองมีปัญหา ก็เท่ากับว่าเขากำลังมองตนเองให้มีปัญหาตามที่เขาคิด

เมื่อทุกคนมีมุมมองที่ดีขึ้นในตัวเอง ผมเลยลองถามว่า

"ใครจะมาเป็นทีมเดียวกับพี่บ้าง... ยกมือหน่อย...?" แล้วทุกคนก็ยกมือกันทั้งห้อง
"ถ้าจะเป็นทีมของพี่ กฎของทีมพี่คือ ทุมสุดตัว ทำให้สิ่งที่เป็นไปไม่ได้ ให้มันเกิดขึ้น ทำได้ไม๊"

เมื่อผมบอกกฎของผมเสร็จ มีเสียงร้องโวยวายเกิดขึ้น มีทั้งการโอดโอย และ แสดงความเป็นไปไม่ได้ บางคนก็เฉยๆ ถึงแม้นว่าผมปรับมุมมองของน้องๆแล้วว่า พวกเขาไม่มีจุดอ่อน แต่พวกเขาก็ยังไม่สามารถเอา Positive Thinking เข้ามาปรับใช้กับทีมงานได้ ซึ่งก็ไม่แปลกสำหรับผม ผมจึงต้องยกตัวอย่างให้เห็นภาพหน่อย...

"ถ้าเรากำลังอยู่ในสงคราม แล้วนายพลรู้ทั้งรู้ว่า การรบครั้งนี้ มีโอกาสแพ้ชนะเท่ากัน นายพลจะบอกว่าอย่างไร?"

ผลที่ได้รับคือ
บางคนบอกว่า "ไม่บอกให้ทหารรู้"
บางคนบอกว่า "บอกให้รู้ไปเลย"
หัวหน้างานบอกว่า "บอกว่าเรามีโอกาสชนะ"

"พี่พอใจในคำตอบทุกคำตอบ แต่ถ้าเป็นพี่ พี่จะบอกให้ทหารเหล่านั้นถึงจุดอ่อนของคู่ต่อสู้ แล้วนำเอาจุดแข็งของเรา มาปลุกใจให้พวกทหารมีความเชื่อมั่นว่า เราจะต้องชนะอย่างแน่นอน ในทางกลับกัน ถ้ากองทัพมีแต่โอกาสที่จะแพ้ พี่ก็ยังคงทำเหมือนมีโอกาส 50 ต่อ 50 ปลุกใจให้กองทหารมีกำลังใจที่จะสู้ และเชื่อมั่นว่าจะต้องชนะ ทหารไม่ต้องการสูญเสียกำลังใจในการรบ พนักงานทุกคนก็เช่นกัน ไม่ต้องการสูญเสียกำลังใจในการทำงาน ดังนั้น พี่ จึงต้องเชือมั่นให้ได้ก่อนว่า งานทุกงานที่ทำจะต้องสำเร็จ ถึงจะทำให้พวกเธอสามารถทำให้สำเร็จเหมือนพี่ได้ สมมติว่า พวกเราเป็นทหาร แล้วพี่ปลุกใจพวกเธอว่า 'ลุยเข้าไปตายให้หมดไปเลย' (ตะโกนเหมือนนำทัพ) แล้วจะมีใครที่กล้าลุยเข้าไปบ้าง?"

ทั้งห้องเงียบเหมือนจะเข้าใจ แต่จริงๆแล้ว น้องๆก็ยังมีข้อข้องใจในแนวคิดอยู่ ซึ่งผมก็ไม่สามารถปรับทัศนคติของพวกเขาได้เพียงวันเดียว ดังนั้น ผมจึงต้องแสดงให้เขาเห็นในการทำงานต่างๆว่า สิ่งที่พวกเขาคิดว่าเป็นไปไม่ได้มันต้องเป็นไปได้ สิ่งที่เขาคิดว่าทำไม่ได้ ก็ต้องทำได้ ทีมงานที่ทุ่มเทให้กับองค์กรมันเกิดได้ยากก็จริง แต่ผมก็จะสร้างมันขึ้นมาถึงแม้นมันจะต้องใช้เวลาบ้างก็ตาม

หลังประชุมและสิ่งที่ผมสอนไป ผมพบว่า น้องๆเอามาล้อเล่นกัน หัวเราะในสิ่งที่ผมสอนเขาไป เอามาเป็นเรื่องเล่นๆ ซึ่งผมก็พอใจมากที่สามารถทำให้เขาจดจำในสิ่งที่ผมสอนได้ อย่างน้อยก็เป็นจุดเริ่มต้นที่ดี

เจ้านายผมคุยกับผมเสมอว่า ต้องการให้พนักงานทุกคนมีตัวตายตัวแทน มีคนที่สามารถ Backup ไม่ว่าใครหยุดงาน งานก็สามารถทำงานแทนกันได้ทั้งหมด ซึ่ง เจ้านายผมสั่งเช่นนี้เพราะ คุณหน่อยกำลังท้อง และ จะต้องลาคลอด 3 เดือน สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่ผมต้องทำให้ได้ และถ้าผมเชื่อมั่นว่ามันจะต้องเกิดขึ้น มันก็ต้องเกิดขึ้นได้ ซึ่งผมก็บอกกับทุกๆคนในเชิงว่า งานของผมทางด้านการประมวลผล ผมมีคุณหน่อยช่วยงานให้ทั้งหมด เรื่องการเขียนโปรแกรม ผมมี อรินต๊ะ มาช่วยงาน แล้ว คุณหน่อย กับ อรินต๊ะ ใครหละที่จะเป็นคน backup การทำงานของเขา

ผมให้คุณหน่อยเลือกคนที่จะมา backup คุณหน่อย ในการประมวลผลต่างๆ ของการป้อนข้อมูลของน้องๆ คุณหน่อย เลือก ทิพรส หญิงสาวหน้าตาน่ารัก แม้นว่าจะมีความหนาแน่นด้วยไขมันมากเกินไปหน่อยก็ตาม ทิพรส เป็นน้องที่ค่อนข้างมีความจำดี รู้ขั้นตอนการทำงานดี จึงกลายมาเป็นมือขวาของคุณหน่อย ซึ่งผมก็ไม่แปลกใจเลย

คุณหน่อยกำลังท้องซึ่งจะต้องลาคลอดไปถึง 3 เดือน จึงจำเป็นต้องหาคนมาช่วยทำทางด้านนี้แทน ผมจึงต้อง จ้างพนักงานใหม่เพื่อมาประมวลผลข้อมูลประจำสัปดาห์ ผมก็ได้รับพนักงานใหม่ ชื่อ คุณวิไล เพื่อนรักของผมหาให้ ซึ่งจริงๆแล้วก็เป็นน้องของเพื่อนผมสมัยเรียนมัธยมฯ คุณวิไลเพิ่งจบทางด้านคอมพิวเตอร์ เซ็นต์จอห์น เป็นคน ทำงานละเอียด และ ทำเป็นขั้นเป็นตอนได้เก่ง มารับช่วงงานต่อไปได้ไม่ยากเนื่องจากงานทั้งหมดผมทำเป็นขั้นเป็นตอนแล้ว

ก่อนที่คุณหน่อยจะลาคลอด ผมก็ขอให้คุณหน่อยสอนงานเกี่ยวกับ การทำงานประจำวันให้กับ คุณวิไล รับผิดชอบและให้ ทิพรส มาช่วยอีกแรง ทำให้งานต่างๆในช่วงคุณหน่อยลาคลอดไปนั้นดำเนินไปอย่างราบรื่น

แต่สิ่งที่ผมทำไปกลับเป็นบทเรียนที่สำคัญให้กับผม...

(อ่านต่อตอนหน้านะครับ...)

ข้อคิดที่ได้รับ

- การปรับเปลี่ยนทัศนคติของคนนั้น เราต้องใช้เวลาในการปรับเปลี่ยน และ ทำให้เขาเห็นว่า ทัศนคติที่เปลี่ยนแปลงไปจะส่งผลดีให้กับพวกเขาได้อย่างไร

- การสร้างความเชื่อมั่นให้กับพนักงาน จะทำให้พนักงานสามารถทำงานได้อย่างเต็มประสิทธิภาพ และ ถ้าพนักงานเชื่อมั่นหัวหน้างาน การชี้แนวทาง หรือ การสั่งงานต่างๆ ก็จะทำให้งานออกมาได้อย่างเต็มประสิทธิภาพ

- กรุงโรมไม่ได้สร้างเพียงวันเดียว ลูกน้องที่ดีๆและเก่งๆ ก็ไม่สามารถสร้างได้ภายในวันเดียวเช่นกัน

- ผู้หญิงลาคลอดเป็นเรื่องปกติ แต่ส่วนใหญ่ พนักงานมักจะกลัวตอนลาคลอดกลับมาว่า หากมีคนทำงานแทนได้ทั้งหมด เขาก็จะหมดความสำคัญลงไป แต่ทั้งนี้ ยังไงงานก็ต้องดำเนินไปตามระบบ ไม่ว่าขาดใครก็ตาม การทำเช่นนี้ก็เพื่อไม่ให้องค์กร เสียหาย

- การที่ ผม กับ อรินต๊ะ เป็น Backup ซึ่งกันและกัน ทำให้ เวลาเดินทางไปเที่ยวของที่ทำงานเราต้องนั่งรถแยกคันกัน นั่งเรือก็ต้องนั่งคนละลำ ส่วนเจ้านายผมก็จะขับรถไปเอง เจ้านายใหญ่จะไม่ค่อยไปเที่ยวกับเรา แต่ละคนที่เป็น Backup ส่วนใหญ่เราก็จะจับแยกเพื่อลดความเสี่ยงขององค์กรลง แต่ก็ทำให้วุ่นวายพอสมควรเช่นกัน

แด่องค์กรที่แสนรัก - 15 - บทเรียนจากการบังคับ

Create Date : 03 กุมภาพันธ์ 2552

Last Update : 14 มิถุนายน 2556 23:02:38 น.

0 comments

Counter : 1982 Pageviews.

แด่องค์กรที่แสนรัก...

ข้อคิดที่ได้รับ

วิทยากรเชิงกิจกรรม

วิทยากรกระบวนการ

ที่ปรึกษาธุรกิจ

ด้านการบริหารจัดการ

การตลาดและการประชาสัมพันธ์

การบริหารทรัพยากรมนุษย์

การวางแผนกลยุทธ์

วิจัยธุรกิจ

IT Dashboard

ดวงถาวร

ดวงตามวันเกิด

ดวงตามปีเกิด