ชีวิตที่ดีกว่าหลังเปลี่ยนเพศเป็น... (ตอนที่ 4) : First Impression ชีวิตที่ดีกว่าหลังเปลี่ยนเพศเป็น... (ตอนที่ 4) : First Impression โดย วิบูลย์ จุง : Wiboon Joong (wbj) หมวด : หลักพัฒนาตนเอง คนเราจะเปลี่ยนเพศของตนเองได้สักกี่ครั้ง สำหรับผม การเปลี่ยนเพศครั้งนี้ นับว่าให้ประสบการณ์มากมายเลยทีเดียว ได้พัฒนาตนเองได้มากขึ้น และ มีข้อคิดมุมมองที่มากมายมาเล่ากันสนุกๆนะครับ... ตอนที่ 1 : จุดเริ่มของการเปลี่ยนแปลง ตอนที่ 2 : หน้าที่ใหม่ ตอนที่ 3 : วิเคราะห์ข้อมูล คู่มือนักศึกษาใหม่ระดับปริญญาตรี มีอะไรให้ศึกษามากมาย ถ้าคุณสามารถเชื่อมโยงข้อมูลต่างๆ ทั้งจากข้อมูลภายใน และ ข้อมูลภายนอก ซึ่งเมื่อคุณเชื่อมข้อมูล ใช้ช่วงเวลามาวิเคราะห์สถานการณ์ หาเหตุผลสนับสนุนแล้ว คุณจะพบว่า ความสนุกสนานกำลังรอคอยคุณอยู่ทุกหนทุกแห่ง ถึงแม้นว่านี่เป็นเพียงแค่บททดสอบที่ว่าที่เจ้านายใหม่จะเอามาให้ผ่านเลขาฯ และ ยังไม่ได้เจอว่าที่เจ้านายเลย แต่ผมก็สนุกกับการวิเคราะห์หาข้อมูลทั้งของมหาวิทยาลัยตนเอง และ คู่แข่งไปเรื่อยๆ วิเคราห์ข้อมูลต้องค้นหาข้อมูลเพิ่มเติม มันก็สนุกดีแต่เครียดมากขอบอก แต่ดีหน่อยที่ผมชอบใช้หัวสมองคิดโน่นคิดนี่ สังเกตสิ่งนั้น สิ่งนี้ ก็เลยสนุกกับสิ่งที่กำลังทำอยู่ เวลาที่ใช้ในการพักผ่อนหลังจากวิเคราะห์ข้อมูล ผมก็จะใช้เวลาไปกับการดูภาพที่แนบมาในหนังสือคู่มือนั่นเอง... ภาพนักศึกษาสาวๆ สวยๆ ของมหาวิทยาลัยศรีปทุม ก็ไม่เลวนะ... อ้าว เฮ้ย... ไม่ใช่แค่มหาวิทยาลัยเรานะที่ใช้ภาพนักศึกษาสาวๆมาเป็นพรีเซ็นเตอร์ คู่แข่งก็ทำอย่างนี้ ไหนๆ ดูของมหาวิทยาลัยอื่นบ้างสิ ทั้งหน้าเวปฯ ในเวป ในหนังสือ แม้นแต่ป้ายโฆษณา ตกลงว่าเขาแข่งว่านักศึกษาของมหาวิทยาลัยไหนสวยกว่ากันหรือเปล่าเนี่ย... มหาวิทยาลัยรัฐน้อยหน่อย เชียร์ลีดเดอร์ก็แต่งเครื่องแบบนักศึกษา นั่นแสดงว่า การตลาดของมหาวิทยาลัยมุ่งเน้นสร้างแรงดึงดูดให้เขามาเรียน แต่สภาพความเป็นจริงของมหาวิทยาลัย กลับเป็นสภาพการเรียนจริงๆจังๆ คนหน้าตาดีก็เยอะ แต่หาคนสวยๆอย่างนั้นไม่ค่อยเจอ ไม่รู้ไปหลบซ่อนไว้ที่ไหน หรือว่า เวลาที่เขาออกมาข้างนอกโชว์ตัว ผมก็มัวแต่ทำงานก็ไม่รู้สิ... ผมว่าที่สีลมมีคนแต่งตัวเยอะแล้วนะ แต่งตัวดูดีทั้งนั้น แต่ในมหาวิทยาลัย แต่งชุดนักศึกษากัน มันก็เป็นระเบียบดี แต่นักศึกษาบางคนก็ขอนิดนึง ขอเน้นที่นั่นนิด เน้นที่นั่นหน่อย ผ่าตรงนั้นตรงนี้ ลึกก็มี ตื้นก็มี แบบว่า ผมอยู่แต่ในสภาพแวดล้อมคนทำงาน พอกลับมาในสภาพนี้เลยเข้าใจเลยว่า เจ๊เบียบ ทำไมถึงต้องออกมาให้ความเห็น เคยได้ยินข่าวแต่ไม่นึกว่ามันจะเยอะขนาดนั้น ไปหลายๆมหาวิทยาลัยก็มีทั้งนั้น ทั้งของรัฐ ของเอกชน คล้ายๆกันหมด สอบถามเพื่อนที่เป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยอื่นๆ ก็เจอเหมือนๆกัน แสดงว่ามันกลายเป็นเรื่องปกติของนักศึกษาไปแล้วหรือเนี่ย เอาเป็นว่า ภาพสาวๆก็ดูดีหรอก ผ่อนคลายไปได้ส่วนหนึ่ง รูปสถานที่บางแห่งก็แปลกตาดีเหมือนกัน และไปสะดุดเอารูปหนึ่ง มันเป็นพื้นที่สวนสวยแบบว่าปรับพื้นที่หลังอาคารซะสวยเลย อาคารสถานที่ก็เรียบร้อย อาคารเป็นอาคารหลังเก่าสองถึงสามชั้น ที่ดูสะอาดตา แต่พบว่า มีแอร์ยี่ห้อต่างๆมากมาย หลากหลายอายุตั้งแต่เพิ่งติดตั้ง ไปจนถึง ค่อนข้างเก่า ติดตั้งอยู่บนอาคาร ดูเผินๆก็เรียบร้อยดี แต่ว่า ความสูงของแอร์ ประเภทของแอร์ การจัดวางที่ไม่ได้ตรงแถวตรงแนว ทำให้ประเมินได้เลยว่า อาคารหลังนี้ ผ่านทำหน้าที่มานาน น่าจะถูกออกแบบมาเพื่อให้นักศีกษาเรียนมากกว่าแล้วดัดแปลงมาเป็นอาคารสำนักงาน อายุของแอร์น่าจะบอกว่ามันผ่านการเปลี่ยนแปลงการใช้งานตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่โดยรวมแล้วก็ยังรักษาสภาพของอาคารไว้ได้อย่างดี พออย่างนี้ก็เลยคิดว่า นโยบายน่าจะมีสองประเด็นคือ ต้องการรักษาอาคารหลังนี้ให้คงอยู่ในรูปแบบเดิมหลังเดียว หรือว่าให้ความสำคัญกับอาคารสถานที่มาก และเมื่อเดินไปในแต่ละอาคารจะพบว่า อาคารสถานที่ในทุกๆส่วนได้รับการดูแลอย่างดีเหมือนกัน จากรูปภาพที่ผมเห็นวันแรก ทำให้ผมต้องไปเดินเล่นในมหาวิทยาลัยเอกชนและภาครัฐ ทบทวนข้อมูลที่ได้พบได้เห็น ผมรู้ว่าไม่มีมหาวิทยาลัยใดที่จะ Perfect 100% บางมุมของอาคาร และสถานที่ ปล่อยปะละเลย บอร์ดกิจกรรม หรือ แม้นแต่อาคารกิจกรรมของนักศึกษาบางแห่งแทบจะดูไม่ได้เลย ผมลองเอาข้อมูลต่างๆมาวิเคราะห์ดูแล้วพบว่า มหาวิทยาลัยที่เน้นเรื่องวิชาการ จะละเลยเรื่องเหล่านี้อยู่บ้าง เพราะเห็นเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆ ส่วนมหาวิทยาลัยที่เน้นนักศึกษาเป็นศูนย์กลาง จะไม่ค่อยปล่อยเรื่องเล็กๆน้อยๆที่เกี่ยวกับนักศึกษา สภาพแวดล้อมในแต่ละส่วนจะดูดีตลอด แต่แปลกที่ว่า นักศึกษาที่อยู่ในสภาพแวดล้อมที่ดี ดูมีความเป็นมิตรมากกว่า ถึงแม้นความเชี่ยวชาญจะน้อยกว่า ยิ่งภาควิชาไหนมีความเป็นระเบียบ เรียบร้อยมากเท่าไหร่ นักศึกษาก็ดูเหมือนว่าจะได้ถูกขัดเกลานิสัยให้มีความเรียบร้อยตามไปด้วย (จากการวิเคราะห์และความคิดเห็นส่วนตัวนะครับ) คำถามเกิดขึ้นในใจของผมคือ “ปัจจัยอะไรที่จะทำให้บัณฑิตมีนิสัยที่ดี เป็นคนดีของสังคม และ สามารถใช้ความรู้ความสามารถได้อย่างเต็มที่...” คำถามที่ผมต้องหาคำตอบต่อไป... ผมไปขอกระดาษมาเขียนสิ่งที่วิเคราะห์ได้ เพื่อว่าจะได้เอาไปคุยกับว่าที่เจ้านาย เพื่อนร่วมงานก็ดี หาสมุดให้เล่มหนึ่งเลย ก็เลยเขียนสนุกไปเลย ช่วงสายก็อ่าน ทานข้าวเสร็จ ก็ขึ้นมาอ่านอีก ตกบ่ายเขาคงเห็นว่าผมเหนื่อยกับการอ่านไป 2-3 เล่มแล้ว เลยเข้ามาคุยด้วย เพื่อจะได้ไม่ต้องเครียดกับงานวันแรก ผมก็เลยเอาสิ่งที่ผมวิเคราะห์ได้ มาคุยกับเพื่อนร่วมงาน ผมนะไม่เครียดแต่เขากลับเครียดแทนผมอีกต่างหาก ผมขอคำอธิบายในแต่ละเรื่องที่ผมสงสัย ไม่ว่า อาจารย์ท่านนี้มาหลังท่านนี้ใช่หรือเปล่า... หน่วยงานนี้เป็นอย่างนี้ หน่วยงานนี้เป็นอย่างนั้น หรือเปล่า ส่วนใหญ่สิ่งที่ผมประเมินไว้ค่อนข้างจะถูกต้อง พอคุยเรื่องนโยบายทางการเงินในอดีต กับปัจจุบัน เขาก็บอกว่าน่าจะใช่ เขาแปลกใจที่ทำไมแค่อ่านหนังสือเล่มนั้นแล้ว รู้อะไรเยอะขนาดนี้เลยหรือ? ไม่มีคำตอบจากผม ผมได้แต่บอกว่า ถ้าได้ของคู่แข่งทั้งหมด ก็จะเห็นภาพรวมจริงๆของการทำตลาดและการแข่งขันของมหาวิทยาลัย... ว่าที่เจ้านายเข้ามาขัดจังหวะการคุยกัน และเรียกให้ผมและเพื่อนเข้าไปเพื่อบอกถึงหน้าที่ที่จะต้องรับผิดชอบ ซึ่งงานก็ไม่เห็นตื่นเต้นสักเท่าไหร่ ดูแล้วว่าที่เจ้านายวางงานให้ผม โดยใช้พื้นฐานของบริษัทฯเก่าที่ผมอยู่เป็นหลัก และคิดว่าผมเคยทำอะไรมา ก็ให้ทำในสิ่งนั้นๆ งานแรกก็นี่เลย “ทำรายงานสถิติของค่าแรงทั่วประเทศของกรมส่งเสริมอุตสาหกรรม” แล้วนี่ชาตินี้ผมต้องอยู่กับสถิติไปทั้งชาติเลยหรือเปล่าเนี่ย และ เรื่องราวจะเป็นอย่างไร... โปรดติดตามตอนต่อไป... ข้อคิดที่ได้รับ 1. การตลาดในธุรกิจเดียวกัน ส่วนใหญ่ใช้การตลาดแบบเดียวกัน ถ้าใครทำขึ้นมาแล้วเด่น ก็จะลอกเลียนแบบกัน ธุรกิจที่มาทีหลังก็เลยไม่มีจุดเด่นจริงๆ มัวแต่ทำตาม ธุรกิจที่เคยทำการตลาดมุมมองใหม่ๆ ถ้าไม่พัฒนาหนีออกไป ก็เท่ากับถอยหลังลงเรื่อยๆ 2. สังคมมักเอนเอียงไปทางความเสื่อม ง่ายกว่าความเจริญ เรามักมองว่าการที่เป็นจุดเด่น มีคนสนใจเป็นสิ่งที่สร้างความตื่นเต้น และภาคภูมิใจให้กับตนเอง โดยไม่ได้มองว่าวัฒนธรรมของไทยจริงๆเป็นเช่นใด สร้างวัฒนธรรมใหม่ๆขึ้นมาและเลียนแบบซึ่งกันและกันในสิ่งที่ผิดปกติ จนสิ่งที่ผิดปกติกลายเป็นสิ่งที่เป็นธรรมดาสามัญไป 3. การศึกษาของเราเน้นความรู้ ไม่ได้เน้นคุณธรรม จริยธรรม แล้วปัญหาที่เกิดในปัจจุบัน จริงๆแล้วเกิดปัญหาสังคมจากคนไทยที่ขาด คุณธรรมและจริยธรรม ทั้งนั้น ตั้งแต่ระดับสูงๆ ไร่ลงมาจนถึงคนสามัญ อยากรู้จริงๆว่า ถ้านักศึกษาทั้งหมดทั่วประเทศ เน้นความรู้ คุณธรรม และ จริยธรรม ทั้งหมด ปัญหาของสังคมเราจะลดลงมากเพียงใด 4. พฤติกรรมความเป็นระเบียบเรียบร้อยถูกปลูกฝังจากสภาพสิ่งแวดล้อม ถ้าผู้ใหญ่มองข้ามจุดนี้ เด็กก็จะเอาเยี่ยงอย่างและจะขาดระเบียบมากกว่าที่เขาได้รับเสียอีก 5. หัวหน้างานที่รับพนักงานที่เคยทำงานมา... มักมองถึงงานเก่าที่เคยได้รับมอบหมาย แล้วแจกงานเหล่านั้นให้ทำ แต่ไม่ได้ค้นหาสมรรถภาพ หรือ ความสามารถในด้านอื่นๆ เพราะว่า การมองงานเก่าที่เขาเคยทำง่ายกว่าการหาศักยาภาพของพนักงานว่าสามารถทำอะไรได้บ้าง ตอนที่ 5 : ครึ่งเดือนผ่านไป   Create Date : 22 มกราคม 2554 3 comments Last Update : 23 มกราคม 2554 16:51:15 น. Counter : 2116 Pageviews. Share Tweet

โดย: deeplove 22 มกราคม 2554 16:54:38 น.

ทำไมนายใหม่ชอบให้งานในลักษณะแบบเก่าที่เคยทำ แล้วทไมนายใหม่ไม่คิดว่า คนๆคนั้นเบื่องานเก่าแล้วอยากหางานใหม่ๆทำบ้างหรือเขาคิดว่า มีความเชี่ยวชาญในงานเก่าน่าจะก่อให้เกิดประโยชน์มากกว่า   โดย: pawadee_kaew 28 มกราคม 2554 10:30:31 น.

อ่านมาถึงตรงนี้ขอรับ ฮี่ๆ   โดย: มนุษย์ต่างดาว..ผมยาว..ปากหวาน.. (เป็ดสวรรค์ ) 23 กุมภาพันธ์ 2554 12:34:23 น.