ชีวิตที่ดีกว่าหลังเปลี่ยนเพศเป็น... (ตอนที่ 2) : บททดสอบหน้าที่ใหม่ ชีวิตที่ดีกว่าหลังเปลี่ยนเพศเป็น... (ตอนที่ 2) : บททดสอบหน้าที่ใหม่ โดย วิบูลย์ จุง : Wiboon Joong (wbj) หมวด : หลักพัฒนาตนเอง คนเราจะเปลี่ยนเพศของตนเองได้สักกี่ครั้ง สำหรับผม การเปลี่ยนเพศครั้งนี้ นับว่าให้ประสบการณ์มากมายเลยทีเดียว ได้พัฒนาตนเองได้มากขึ้น และ มีข้อคิดมุมมองที่มากมายมาเล่ากันสนุกๆนะครับ... ตอนที่ 1 : จุดเริ่มของการเปลี่ยนแปลง หลังจากออกจากบริษัทวิจัยอันดับหนึ่งของโลก ตัวผมก็เข้าใจความเป็นจริงของชีวิตมากขึ้น รู้ว่าลาภ ยศ เป็นสิ่งที่ไม่แน่นอน ตัวเองเป็นตัวของตัวเองมากขึ้น ไม่ต้องมีหน้าที่รับผิดชอบทั้งกลางวันและกลางคืน ไม่ต้องเปิดมือถือตลอด 24 ชั่วโมง ไม่ต้องขับรถตอนตี 2 ตี 3 เพื่อไปแก้ไขปัญหาของงาน และเมื่อเวลาผ่านไป ความเบื่อหน่ายต่อเวลาที่มีมากก็เกิดขึ้น... โทรไปคุยกับเพื่อนๆ แต่ละคนก็งงว่าทำไมผมลาออก ทั้งๆที่เคยถูกวางในตำแหน่งทายาทผู้จะต้องสืบทอดงานทั้งหมดจากเจ้านาย เพื่อนๆแปลกใจและเสียดาย แรกๆผมก็ไม่เคยคิดเสียตายกับสิ่งที่ตัดสินใจไป แต่เมื่อเวลาผ่านไป ความรู้สึกเหล่านี้ก็เริ่มมีขึ้นมา ดีหน่อยที่ กำลังจะจบปริญญาโทฯ เลยใช้เวลาไปกับการทำ IS และ รับงานวิจัย ให้กับ NECTEC เลยหายเหงาไปได้บ้าง แต่เมื่องานทั้งสองเสร็จไป ความเบื่อก็เข้ามาครอบงำเหมือนเดิม เพื่อนสนินท่านหนึ่งจึงได้ชวนเข้าไปทำงานที่ มหาวิทยาลัยศรีปทุม ซึ่งเป็นโอกาสอันดีที่ผมจะได้ตอบแทนบุญคุณ จากการที่มหาวิทยาลัยได้ให้ทุนผมเรียนปริญญาโทฯ ผมจึงตอบตกลงที่จะำทำ ทั้งๆที่งานที่จะได้รับก็ยังไม่รู้เลยว่าเป็นงานอะไรจริงๆ ระยะทางจาก พระราม 2 กิโลเมตรที่ 9 ไปยังมหาวิทยาลัยศรีปทุม ต้องขับรถผ่ากรุงเทพฯ จึงได้รู้ว่า การทำงานไกลๆนี่มันลำบากจริงๆ ยิ่งวันไหนรถเสีย หรือว่าภรรยาต้องใช้รถ วันนั้นจะเป็นวันที่ไม่อยากไปทำงานเอาเลย... ประสบการณ์การใช้รถเมล์ รถตู้ รถไฟฟ้าทั้งใต้ดิน บนดีน ก็ได้ใช้ในช่วงเวลานี้แหละ ว่าไปแล้วก็สนุกดี อย่างรถเมล์ ผมไม่รู้เลยว่าสายไหนไปทางไหน ก็ต้องมาอ่านป้ายข้างรถ กว่าจะอ่านจบ รถก็ออกตัวไปแล้ว ก็ต้องรอคันใหม่ คิดกับตัวเองว่า เราไปอยู่ที่โลกไหนมาเนี่ย ไม่รู้จักชีวิตคนธรรมดาเอาเสียเลย ป้ายในรถเมล์บอกว่า ให้เอื้อเฟื้อแก่เด็กสตรีและคนชรา แต่ผมก็เห็นผู้ชายแข็งแรง มองพวกเขาแล้วก็เมิน แสดงว่า ป้ายที่เขียนไว้ไม่มีความหมายเลยสำหรับชายไทยบางคน... มิน่า เด็ก สตรี และ คนชราไทย แข็งแรงกันทุกคนเลย... เอาเป็นว่า แค่การเดินทางของผมมันสร้างความตื่นเต้นให้ได้ทุกวัน ขึ้นรถหลงทางก็มี รอรถเป็นชั่วโมงก็มี สิ่งที่ไม่เคยได้ทำหลายๆอย่างก็ได้ทำ อะไรที่ไม่เคยได้กินมานานก็ได้กิน ถ้าพูดถึง ผมเรียนจบจากมหาวิทยาลัยศรีปทุม แต่เคยเข้าไปในตัวมหาวิทยาลัยจริงๆ แค่ 2 ครั้ง ก่อนที่จะเข้าไปทำงาน ทุกอย่างมันดูแปลกตาไปหมดจริงๆ วันแรกที่เข้าไป เจ้านายก็ให้เลขาฯ เอาคู่มือนักศึกษาใหม่มาให้ผม 1 เล่มใหญ่ให้อ่านตั้งแต่เช้าจรดบ่าย ... ถ้าคุณเจออย่างนี้ คุณจะอ่านมันหรือเปล่า... แล้วคุณจะอ่านมันเพื่ออะไร ในเมื่อคุณจบการศึกษาแล้ว... ไม่มีส่วนเีกี่ยวข้องกับการเรียนของคุณ โดยเฉพาะ เป็นหนังสือคู่มือของปริญญาตรีด้วย... เอาหละ ถ้าอ่านก็ใช้เวลาไม่ถึงชั่วโมงก็ไม่น่ามีอะไรให้อ่านแล้ว บททดสอบแรกที่ได้มามันก็เลยแปลกๆ... เป็นคุณ คุณจะทำอย่างไรกับหนังสือคู่มือลงทะเบียนของนักศึกษาใหม่ปริญญาตรี... สำหรับผมแล้ว หนังสือเล่มนี้ บอกผมถึงความเป็นมาของมหาวิทยาัลัย บอกผมถึงการตัดสินใจของผู้บริหาร บอกผมถึงแนวทางการดำเนินงานของมหาวิทยาลัย ผมใช้เวลาทั้งหมด ในการเขียนสิ่งที่ผมรู้่ลงกระดาษ และ ชี้ให้เห็นว่า ข้อมูลพวกนี้ ผมได้มาจากอะไรบ้าง เมื่ออ่านทบทวนสัก 2-3 รอบ ผมก็เดินไปขอหนังสือแบบนี้จากเลขาอีกที แต่เป็นของคู่แข่ง ก็ได้มา 2-3 เล่ม และ ผมก็วิเคราะห์ข้อมูลทั้งหมดว่า แต่ละสถาบันเขามีการบริหารจัดการ และ หนังสือแต่ละเล่ม มีข้อมุลที่ซ่อนไว้อะไรบ้าง ทำให้ เพื่อนร่วมงานที่ผมเล่าให้ฟ้งอึ้งไปเหมือนกันว่า คิดได้อย่างไร... ซึ่งครั้งหน้าผมจะมาเล่าให้ฟังสักเรื่องสองเรื่องว่า ผมวิเคราะห์ข้อมูลที่ซ่อนอยู่ในหนังสือเล่มนี้ได้อยา่งไร... ข้อคิดที่ได้รับ 1. คนเรามักจะโหยหาความสำเร็จ และบุคคลที่เคยประสบความสำเร็จมา จะคิดถึงความสำเร็จที่ผ่านมา - มีคนจำนวนมากที่ไม่ปล่อยวาง ไม่สามารถทำใจวางเฉยกับความสำเร็จที่ผ่านมา คนเหล่านี้มักจะคุยว่า ตนเองเคยทำที่นั่นมา เคยทำที่นี่มา ที่นั่นดีอย่างนั้น ดีอย่างนี้ แต่อาจจะลืมไปว่า ผู้ฟังไม่ต้องการรู้หรอกว่า ที่อื่นนะดีอย่างไร แต่เขาต้องการรู้ว่าคุณจะทำให้ที่นี่ประสบความสำเร็จได้อย่างไรมากกว่า อันนี้ขอฝากไว้ 2. เมื่อคุณมีความรู้สึกที่ไม่ดี เหงา เศร้า ให้มองหางานอื่นๆทำ และทุ่มเทใจของคุณให้กับงานนั้น คุณจะเห็นว่า งานที่คุณทุ่มเทใจ ใช้ความรู้ความสามารถที่มีทำมัน และปรับปรุงการทำงานของคุณเสมอๆ จะส่งผลให้งานเหล่านั้น มีคุณภาพมากกว่างานที่คุณรับผิดชอบเป็นประจำเสียอีก อย่าง IS ของผมได้เกรด A คนเดียว และ งานวิจัยก็เป็นที่ยอมรับของผู้จ้างด้วย 3. มีอีกหลายอย่างที่เราคิดว่าเรารู้ แต่จริงๆแล้วเรายังไม่รู้ หรือ รู้แต่ไม่ลึกซึ้ง ต่อเมื่อคุณได้เข้าไปอยู่ในสถานการณ์นั้นจริงๆ เห็นจริงๆ สัมผัสกับมันจริงๆ คุณถึงจะรู้ว่า ความรู้สึกของคนอื่นเป็นเช่นใด 4. บททดสอบความสามารถ ไม่จำเป็นต้องมีอะไรมากมาย เอาสิ่งปกติธรรมดามาทดสอบ คุณจะเห็นถึงความแตกต่างของแต่ละคนว่า สิ่งที่ธรรมดาๆ ของอีกคนหนึ่ง อาจจะเป็นสิ่งไม่ธรรมดาของอีกคนหนึ่งก็ได้ ตอนที่ 3 : วิเคราะห์ข้อมูล   Create Date : 20 มกราคม 2554 8 comments Last Update : 22 มกราคม 2554 15:22:08 น. Counter : 2616 Pageviews. Share Tweet

เป็นแหล่งรวมความรู้ได้มหาศาลจริงๆครับ ถึงแม้จะทำงานมาก แต่ยังมีเวลาคิดถึงสังคมส่วนรวมและร่วมแบ่งปันสิ่งดีที่ดีมากๆเลยแก่ผู้อื่น ผมนับถือและยินดีที่ประเทสไทยเรามีคนแบบนี้ อยากให้มีแบบนี้มากๆ บ้านเราจะได้รุ่งเรืองสักที   โดย: หมอโจ (preutipong ) 20 มกราคม 2554 23:23:02 น.

ขอบคุณมากครับ   โดย: rabellu IP: 182.53.116.184 21 มกราคม 2554 0:48:58 น.

เริ่มเห็นถึงความไม่ธรรมดา นับถือๆ   โดย: เบบี้โรส IP: 158.108.240.11 21 มกราคม 2554 20:06:40 น.

ชอบอ่านหมวดนี้ค่ะ จะทยอยตามอ่านนะคะ ชอบที่เขียนข้อคิดที่ได้รัีบ เพราะทุกเรีื่องราวในชีวิต จริง ๆ แล้วมีอะไรที่สอนเราได้เยอะ   โดย: รัชชี่ (รัชชี่ ) 22 มกราคม 2554 16:48:22 น.

อ่านเพลินมาก เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งที่ว่า สิ่งธรรมดาของใครคนหนึ่งอาจเป็นสิ่งไม่ธรรมดาของคนอีกคนหนึ่ง   โดย: pawadee_kaew 28 มกราคม 2554 10:01:07 น.

อ่านถึงตรงนี้แล้วครับ ฮี่ๆ   โดย: มนุษย์ต่างดาว..ผมยาว..ปากหวาน.. (เป็ดสวรรค์ ) 21 กุมภาพันธ์ 2554 17:14:18 น.

มาลงเรียนได้คาบเรียนที่สองแล้วคะ ขอบคุณนะคะสำหรับประสบการณ์ดีๆ   โดย: ทิพย์ IP: 10.9.76.112, 202.28.183.10 26 มีนาคม 2554 1:29:19 น.

พลัดหลงเข้ามาอ่าน แต่คงได้ติดตามต่อ ๆ ไป ส่งที่อาจารย์เล่าแม้จะอ่านเพียงเริ่มต้นแต่ก็โดนใจจริง ๆ ค่ะ   โดย: ผู้ค้นหาจุดยืน IP: 61.90.32.177 5 กรกฎาคม 2556 14:40:23 น.