แค่ลมหายใจสุดท้าย
ฉันมันเป็นแค่เศษคนที่มีลมหายใจ นอกจากนั้นไม่เหลืออะไรเลย
ซากครึ่งชีวิตแข่งกับแสงตะวัน ยังไร้กำลังใจจากเธอ
คนอย่างฉันมันไร้ค่านานแล้ว เหมือนบัวที่ฟื้นเมื่อเจอเธอ
แต่แล้วกลับต้องเก้อเพราะเผลอรักคนไม่มีตัวตน
ฉันเปล่าคาดหวัง และไม่กล้าแม้จะอยากเป็นเจ้าของ
แค่มีชีวิตวันต่อวัน ยังยากเย็น อย่ากลัวว่าจะถูกยึดติด
แค่ชีวิตฉัน ฉันยังพยุงไม่ไหว
ขอโทษที่แอบขอกำลังใจ ต่อนี้ไปจะไม่รบกวน
By ผู้หญิงสายน้ำ
๖ มี.ค. ๒๕๕๗
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
