นอนไม่หลับ .. อีกแล้ว  

รู้ว่าเป็นการทำร้ายตัวเองอย่างหนักในสภาวะอาการแบบนี้

ยิ่งคิดมาก ยิ่งสิ้นหวัง เนื้อร้ายที่อยู่ในตัวเราก็จะขยายเพาะพันธุ์ไปเรื่อยๆ

เมื่อเดือนที่แล้วก่อนยาหมด ไปตรวจสภาพขนาดของโรคที่เป็น 

ฟองอากาศที่กระจายอยู่ทั่วปอด มีเยอะกว่าเดิม 

ตามด้วยของแถมคือพังผืดยึดตามรอยต่อของเส้นเลือดกับกระดูกใกล้กะบังลม

(ถึงว่าสิ หาายใจลึกๆ แทบอยากจะลงไปชักดิ้นชักงอ)

ทางรพ.แนะนำให้ตรวจหาก้อนเนื้อ หากเจอก้อนเนื้อการรักษาจะได้เปลี่ยนวิธี

ดีกว่าจะปล่อยให้ปอดเป็นรูรั่วไปเรื่อย โดยยังหาทางบรรเทาไม่ได้

แต่..ค่าตรวจแพงมาก ใช้สิทธิอะไรไม่ได้เลย การตรวจด้วยคลื่นไฟฟ้าจะช่วยทำให้เจ็บตัวน้อยลง

ความเจ็บ จะมากหรือน้อย ฉันเลิกกลัวเรื่องนี้ไปนานแล้ว

แต่ค่าตรวจนี้สิ ทำฉันคิดหนักมากมาย  

นั่งคำนวณค่าใช้จ่ายอยู่หน้าตึกเกือบชม. เสมือนว่านั่งทำใจมากกว่า

การตัดสินใจคือ กลับบ้านดีกว่า ได้แค่ไหนก็เอาแค่นั้น  

ถึงจะตรวจไป ถ้าเจอก็ยังไม่มีปัญญา จ่ายค่ายาตัวใหม่อยู่ดี    

น้ำเกลือครึ่งถุงเล็กกับยาระงับปวดฉีดเข้าสายน้ำเกลือ  

กล้ามเนื้อปอดและกล้ามเนื้อหัวใจเริ่มมีปัญหากับการหายใจ ปวดและเจ็บหนักขึ้นเรื่อยๆ

หวังว่าการรับยาทางสายน้ำเกลือจะช่วยหยุดความทุรนทุรายตอนกลางคืนได้นะ เจ็บจนนอนนิ่งไม่ได้ ดิ้นจนตกเตียง ทรมานจริงๆ

ท่องไว้ในใจเสมอ เราโชคดีกว่าคนอื่นนักหนาที่ยังเดินได้  ทำอย่างอื่นได้ ไม่ต้องนอนซมเหมือนคนอื่น  

ผู้ช่วยฯคนนึงบอกว่า  นี่เป็นแค่การเริ่มต้นเท่านั้น  เป็นแค่เพียงสัญญาณเตือนให้ร่างกายเตรียมตัวรับความเจ็บของโรค  ดังนั้นใจเรา  สุขภาพใจเรา  ต้องอดทนให้ได้