หลังจากเริ่มต้นสู่ภาคเรียนที่ 2 ชีวิตก็เปลี่ยนไป (เยอะมาก)
ตั้งแต่เปิดเทอมเรียน 7 วัน/สัปดาห์บ้าง 6 วัน/สัปดาห์บ้าง หรืออย่างดีสุดก็คือ 5 วัน/สัปดาห์แต่เลิกเรียน 2 ทุ่มกว่า เรียนเช้า - ค่ำ ไม่ก็ เช้า - เย็นๆ บางทีก็รู้สึกเหนื่อยและล้าแค่เรียนไม่เท่าไหร่ นั่งเรียนบรรยายก็คงจะชิวๆ แลคเชอร์ก็จบ แต่แลปนี่สิ เป็นแลปที่สุดจะโหดมว๊าก ยืนตลอดการทดลอง อย่างต่ำ 3 ชม.อย่างมากก็แค่ 10 ชม. โอ๊วแม่เจ้าโว๊ยยย!!! บ้าแล้วเรียนแลป 10 ชม. จะบ้าตาย มหาลัยไหนเค้าทำกันบ้างมั๊ยอยากรู้ อยากหาเพื่อนร่วมชะตากรรม
แม้แต่เวลาทานข้าว ไม่ต้องพูดถึง ซื้อข้าวกล่องกินในแลป อ๊ะ! แลปจุลินทรีย์เจือกเอาข้าวมากิน หึหึ สุดท้ายติดเชื้อจ้า....เข้ารพ.อีก แมร่งงชีวิตปี 3 อะไรจะขนาดนั้น เท่านั้นไม่พอ ป่วย ไม่มีแรง เพลียและเหนื่อยมาก แต่ต้องมานั่งทำรายงานสัปดาห์ละ 5 ฉบับ แปลงานวิจัยอีกอย่างน้อยสัปดาห์ละ 2 ฉบับ อยู่รพ.ก็ต้องสรุปผลแลปส่งเพื่อนทั้งๆที่มือก็จิ้มเข็มน้ำเกลือ ออกจากรพ. รายงานวิชาเลือกก็ไม่มีใครคิดจะทำ
โอ๊ย!! อกอีแป้นจะแตก คู่แลป ระ(ยำ) มาก หนีกลับเชียงรายบ้านเกิด อ่าวกรูจะเอาผลแลปที่ไหนมาทำสรุปคร๊าบบคุ๊ณ ไม่ทำไม่ว่า แต่ช่วยจดผลตอนที่ชั้นไม่อยู่ไม่ได้รึไงฟร๊ะ อัยหนอนกระหล่ำเอ้ย! เหนื่อยก็เหนื่อย เพลียก็เพลียแทนที่จะได้พักผ่อนบ้างกลับมามีแต่เรื่องปวดหัว หึหึ เดี๋ยวก็ปล่อยไม่ทำแมร่งเลย (พูดแบบนี้ตลอดแต่ไม่เคยทำได้)
วันนี้ระบายเบาๆๆ นั่งทำงานต่อ แปลงานให้เพื่อนเสร็จไปหนึ่ง เพราะรักนะจึงช่วยทำ สรุปแลปน้ำเสียเสร็จไปอีกหนึ่ง ก็เหลือแค่ แลป Genetic engineering กับ แลป Phycology มีอะไรอีกมั๊ยวะ อ่อ แลปจุลฯเกษตรฯ กับแลป ferment!!! จิ๊บๆๆ หลังๆมานี้ทำงานส่งวันต่อวันเลย แล้วงานมันจะออกมาดีมั๊ยหล่ะ หึหึ ไม่อยากจะคิด