เย็นวันพฤหัส
วันนี้เรียนภาษาอังกฤษ สนุกม๊ากมาก อาจารย์แบบว่าจัดเต็มตลอดการสอน
"English for communication" เรียนวิชานี้มันก็ต้องมีการพูดและแสดงท่าทางกันเป็นธรรมดา แต่ที่ไม่ธรรมดาคือ.....เก๊าเป็นหวัดเสียงมันขึ้นจมูก แต่ผลตอบรับกลายเป็นว่า แอคติ๊งผ่าน สำเนียง 555+ ไม่ผ่านแค่เวลาปกติก็พูดจะไม่ได้ละมาให้พูดตอนป่วย หึหึ แต่ที่มากไปกว่านั้น คำศัพท์!!! อาจารย์เห็น นศ. แล็คเชอร์คำศัพท์ตลอดเวลา เลยถามว่า "อาจารย์ถามจริงๆๆนะ ที่จดเนี่ย ไม่รู้จริงๆหรือติดการแล็คเชอร์ อาจารย์ถามจริงๆๆเลย" นศ.ก็ตอบอย่างมั่นใจและหนักแน่น (โดยเฉพาะน้ำที่นั่งหน้าสุด) "มันไม่ได้จริงๆค่ะอาจารย์" 5555+ แล้วอาจารย์ก็ทำเป็นไม่เชื่อ "ไม่ต้องหลอกอาจารย์นะ เอาตรงๆๆเลยได้กันมั๊ย" ยืนยันคำเดิม!!!! พร้อมยกมือกันเกินครึ่งห้อง "มันไม่ได้จริงจริ๊ง" หลังจากนั้นอาจารย์ก็สอนไป แปลไปพร้อมรอ นศ. แล็คเชอร์ไป แต่ก็จบคอร์สวันนี้ไปได้ด้วยดี ฮิฮิ
อาการป่วยวันนี้!!! ดีขึ้นมั้ง แต่รู้สึกแน่นจมูกเหมือนเดิม อยากหายไวๆอยากกินชาเขียว แงๆๆๆๆ อยากกินน้ำแข็งใสด้วยแหละ >.< ที่สำคัญไม่อยากนอนไวรู้สึกอยากทำอะไรให้มากกว่านี้ เบื่อการพักผ่อน!! เวลาป่วยไม่มีอารมณ์ อ่าน เขียน หนังสือเลย จะหารายละเอียดงานก็ทำไม่ได้ ไม่มีอารมณ์หา >.< munich & Stuttgart และ Scenedesmus protuberans ต้องทำรายงาน power point present หลังปีใหม่อีก >.< เทอมนี้...จะขยันก็อย่างนี้ตลอดเลยอ๊ะ เฮ้ออออ!!
วันนี้จะรู้สึก บ่นเยอะไปมั๊ย? แต่ก็อยากบ่น ฮ่าๆๆ ก็บล็อคเค้านี้นา ไปหาข้อมูลต่อดีกว่า .........
เวลาครูพูดแล้วติดเลคเชอร์มันก็มีจริงๆนะคะ
จารย์พูดแล้วพูดอีกว่าไม่ต้องๆ มันมีอยู่ในหนังสือ
ไอ้เราก็จดๆๆๆๆ จนจารย์ยอมแพ้ เอาเหอะ จดไปเลยยย
แต่แบบที่ไม่รู้จริงๆก็มี ผสมกันไป อิอิ