พักเรื่องวุ่นๆไว้ แล้วก้าวเข้าสู่บันไดอีกขั้นของเรา
ช่วงนี้ต้องเตรียมตัวหลายๆอย่าง ทั้งพรีเซ้นโปรเจค สอบกลางภาค หาที่เรียนภาษาในชลบุรี เรียนขับรถ.....หาหอพักใหม่ ทั้งหมดต้องให้เสร็จภายในเดือนพฤษภาคม *O*
วันศุกร์นี้ต้องไปบางแสน คุยเรื่องงานกับพี่ปุ่น ที่คณะสหเวชศาสตร์....เรื่องสภาพแวดล้อม ความลำบากในการทำงาน หรือการปรับตัวไม่ใช่ปัญหา ถ้าศุกร์นี้ say yes กันทั้งคู่ก็คงต้องหาที่พักใหม่เลย.....พี่ปุ่นบอกว่า มาแค่ตัวก็พอ ถ้าให้ดีถือเล่มโปรเจคมาด้วย วันนี้เลยทำให้เสร็จสดๆร้อนๆ หลังจากที่ดองผลไว้ 2 อาทิตย์
คุยกับแม่เรียบร้อยแล้วว่าถ้าได้งานนี้ก็คงเรียนโทสายนี้เลย อาจจะเหนื่อยบ้าง ไม่มีเวลาไปเที่ยวตามที่ตั้งใจไว้ หรือไม่มีเวลาไปถ่ายภาพบ้าง ก็ไม่เป็นไร รอให้ทุกอย่างเข้าที่เข้าทางแล้วค่อยไปก็ได้ เรื่องเงินเดือนก็ไม่ใช่ปัญหา หลายๆคนอาจจะคิดว่าทำงานแล้วทำไมยังขอเงินแม่ใช้ T^T น้องมองว่างานนี้ไม่ใช่งานที่ทำเพื่อให้ได้เงิน แต่รับงานนี้เพื่อประสบการณ์และคำแนะนำดีๆจากพี่ที่รู้จักกัน.....
ถ้าตราบใดที่ครอบครัวยังมีกำลังสนับสนุน ก็จะทำตามที่ตั้งใจไว้ คือเรียนให้สูงที่สุดเท่าที่จะไปได้.....อาจจะต้องเหนื่อย หรือเริ่มต้นช้ากว่าคนอื่น แต่การทำงานวิจัยโดยที่เรามีประสบการณ์ และมีเวลาศึกษาอย่างจริงจังผลงานวิจัยคงออกมาดีและมีประโยชน์ มีเพื่อนบางคนก็จิกกัดเบาๆ ว่าไม่คิดจะเลิกเกาะพ่อแม่บ้างหรอ.... หรือบางคนบอกว่าถ้าจะคบกันก็ทำงานซะ!
สำหรับน้ำ การทำงานคือการเริ่มต้นชีวิตของวัยผู้ใหญ่ ทำงานตามภาระหน้าที่ ตามคำสั่งผู้บังคับบัญชา นั่นหมายถึงเราจะทำอะไรอย่างที่ใจเราอยากจะทำไม่ได้ อยากจะทำงานวิจัยเรื่องที่สนใจก็ทำไม่ได้ อยากเรียนรู้ในสิ่งที่ค้างคาใจในสมัยมัธยมก็ทำไม่ได้ แล้วเราจะโตมาให้เสียชาติเกิดทำไม? มีโอกาสก็ควรจะเรียนให้รู้ นำสิ่งที่เรียนรู้มาทำให้เกิดประโยชน์กับส่วนรวมอย่างมีจรรยาบรรณ ไม่ใช่มีความรู้แค่หางอึ่ง ทำงานเพราะอายุครบกำหนด แล้วก็ทำงานแบบไม่มีประสิทธิภาพ....
ตอนนี้ต้องเตรียมตัวอ่านหนังสือตั้งแต่ปี 1 จน ปี 4 เพื่อวันศุกร์จะได้ไปแบบมีความรู้ บางทีก็ประหม่า กลัวว่าจะทำให้สถาบันเสียชื่อถ้าพี่เค้าถามแล้วตอบอะไรไม่ได้ สู้ๆๆมีเวลา 3 วันในการเตรียมตัว หลังจากวันศุกร์ก็สบายใจไปอีกเรื่องนึง หยุด 1 สัปดาห์ สงกรานต์เปิดเรียนมาก็สอบเลย อาจจะมีเรื่องให้กังวลใจหลายรอบ แต่ก็จะทำให้ดีที่สุด
ส่วนเรื่องพี่คนนั้น ก็.....ต่างคนต่างอยู่ ห่างๆกันไป เมื่อวันเสาร์ไปทำบุญที่วัดแขก วัดหัวลำโพง ไปขอพรกับพระตรีมูรติ ทำบุญให้ครอบครัวและพี่เค้า ถ้ายังมีอะไรติดค้างกันอีกก็ขอให้หมดไปเร็วๆ ขอให้ชีวิตได้เริ่มต้นใหม่ซะที หลังจากนี้ก็คงตั้งใจ มุ่งมั่นกับสิ่งที่คิดไว้ ทำให้ดีที่สุดเพื่อครอบครัวและตัวเอง......
ขอบคุณ คุณ i am.......มากเลยนะคะที่เข้ามาให้กำลังใจตลอด น้องไม่รู้ว่าคุณเป็นใคร แต่ก็ต้องขอบคุณมากๆค่ะ
ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [
- ประสบการ์ณหาซื้อไม่ได้ มันต้องทำเอง
- เรียนให้สูงที่สุดเท่าที่จะไปได้
กำลังใจสามารถส่งต่อกันได้ครับ ไม่ต้องลงทุนอะไร แค่ใช้ความจริงใจ และผมเชื่อว่า คนรับจะสามารถรับรู้ได้ และสามารถใช้เป็นพลังใจได้ครับ
ถ้าน้องพอจะมีกำลังใจขึ้นบ้าง ก็ขอให้สู้ต่อไปครับ ไม่ว่าวันนี้จะแย่แค่ไหน พรุ่งนี้มันก็จะกลายเป็นแค่อดีตครับ และภาวนาให้พรุ่งนี้เป็นวันที่ดีของน้องน้ำนะครับ
สู้ๆครับ :)