เฉลย..ปริศนาแสงตะวันบล็อกที่แล้ว

รูปหัวกระเซิงที่เขื่อนป่าสัก เป็นตอนเช้า

ใช่ค่ะ..ตื่นมาหัวยุ่ง รีบไปรับแสงอาทิตย์เพิ่มพลังทันที


ส่วนที่แม่น้ำตาปี...เป็นตอนเย็น

หัวกระเซิงเช่นกัน เพราะไปถึงที่นั่นค่ำๆ หัวหูดูไม่ได้


ใครทายถูก เดี๋ยวเอาจุ๊บ(ของจริง)ไปแจกที่บ้านนะคะ...เตรียมหลบได้เลย

เมื่อก่อนการเดินทางโดยรถไฟเป็นอะไรที่ที่ชอบมากที่สุด

นั่งมองวิวข้างทางก็จินตนาการเป็นนิยายได้หลายเรื่อง
หิวก็คอยมองหาของกินจากแม่้ค้าที่เดินขายถึงรถ
พอได้เวลานอนก็มีคนมาปูทีนอนให้

หลังๆ ไม่ค่อยได้เดินทางโดยรถไฟเท่าไหร่
ไม่ใช่เลิกรักรถไฟ
แต่....
ขี้เกียจเดินทาง
แบบว่า แก่แร้ววววววววววว

สวัสดีค่ะคุณอัยย์
ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เข้าบล็อคเลยค่ะ
ลูกชายปิดเทอมน่ะค่ะ
ประกอบกับเบื่อๆเซ็งๆกับอินเตอร์เน็ต
เลยทำให้หายหน้าไปนาน
บล็อคก็ยังคงไม่ได้อัพอีกนั่นแหละค่ะ
คุณอัยย์สบายดีนะคะ

ดีครับ ดีสหาย ไปมอบรางวัล ยัง

น่าเศร้านะครับ ......รถไฟ ..เสียงดัง

----

ถึงก็ช่าง ไม่ถึงก็ช่าง.

...อยู่บนทางที่เป็นราง

ไม่พูดถึงรถไฟดีกว่า เคยไปรับน้องที่อุทยาน กุยบุรี ด้วย

นึกถึงธรรมชาติ ที่มีช้าง อ่าวมะนาวใกล้กัน ..

นึกถึงตอนเดินกินสัปปะรด ของช่าวบ้าน ข้างทาง

ผ่านไร่หน่อไม้ฝรั่ง ....

พูดซักนิด ไม่ได้นั่งนานละนะ รถไฟ

จำได้มา กทม ครั้งแรกก็รถไฟนี้แหละ ตอนนั้น

จบมอ หก ใหม่ๆ ไฟแรง ขึ้น มากทม คนเดียวเลย

กับ ลัง ..ลีโอ

ชอบ..ชอบ..ชอบ
คนอะไร้ เปรียบเปรยการบินไทยกับการรถไฟได้อย่างแสบไส้
คิดได้ไงน่ะ ...
คำคม คำเขียน เฉี่ยวและช่างเหน็บขนาดนี้ ..
อยากรู้ว่าปากจริงขนาดไหนเนี่ย

คิดถึงชาวบ้านที่อยู่ห่างไกล สภาพยากจน
รถไฟมันเหมือนขา ..เหมือนเกวียนทางไกลของพวกเขา
ได้นั่งไปหางานในเมืองกรุง..
ได้ไปเยี่ยมลูกหลานที่เรียน...
ได้บรรทุกข้าวไปส่งให้ได้กิน ...
ซื้อเค้ากินมันแพง..

นั่งรถ บขส.ก็ไม่สะดวก แพงกว่าด้วย
เอาของขึ้นไปกินก็ลำบาก...
ภาพที่ผมเห็นชินตา เวลาชาวบ้านที่ขึ้นรถไฟเดินทางไปหาลูกหลานเมืองไกล
ถึงเวลาเที่ยง เวลาเย็น ก็ตั้งวง หยิบข้าว งัดปลาออกมาจากพก นั่งจิ้มน้ำพริกกินสบายใจ กินเสร็จไปล้างไม้ล้างมือ กลับมานั่งหลับไปได้..
รถทัวร์ รถ บขส. มันทำหยั่งงี้ได้ที่ไหนล่ะ ...
รถไฟจึงเป็นเหมือนเกวียนเหล็กที่อยู่ในหัวใจของคนบ้านนอก

ช่วงนี้คนอ่านและฟังข่าวการรถไฟด้วยแง่ลบ
เพราะยังคิดถึงความเป็นจอมอิทธิพล
ที่นึกอบากจะหยุดงาน แกล้งลาพักร้อน ก็ทำ...
แต่ก็พยายามคิดว่าคงเป็นเฉพาะคนในสหภาพฯไม่กี่คน

เรื่องอุบัติเหตุที่เกิดขึ้น ผมนับถือใจของนายสถานีเขาเต่า
...เวลานั้น เขาคงต้องตัดสินใจหนัก
ระหว่างว่าจะเลือกสับหลีกให้ตกราง หรือจะปล่อยไปชนประสานงากับรถสินค้า
ทั้งที่รู้ว่ามันมีโอกาสสูญเสียทั้งสองอย่าง...

คุณอัยย์ เขียนเรื่องรถไฟสั้นๆ
แต่เรียกความทรงจำดีๆ ของรถไฟกลับคืนมาได้เยอะนัก...
สมกับเป็นลูกหลานคนรถไฟ ..

ว่าแต่ว่า คุณอัยย์ เคยทำให้รถไฟชนกันมากี่ครั้งแล้วครับ...

จุ๊บอันนี้รางวัลที่เอาไปแจกให้คนที่ถูกนะคะ

ไม่สวย

ทนๆเอาหน่อยละกัน ใครใช้ให้ตอบถูกล่ะ เหอๆ

เที่ยวนี้ถูกน้อยมาก สงสัยรู้ว่าจะเจอจุมพิตมหากาฬ แกล้งผิดกันเพียบ

เปิดมาอีกทีนึง .. จะมาทวงเพลงสักหน่อย

อ้าว... ใส่มาตอนไหนเนี่ย
เพลงเพราะมากนะ ...

ดูบล็อกพักหลังๆนี้สวยจัดทุกครั้ง ..

เวลาได้รับจุ๊บ

คุณซาตานทายถูก รับจุ๊บที่ 6 ตรงนี้เลยนะคะ

บล็อกคุณอะ มันเน่าแร้ว..นักล่าฯขี้เกียจไป

รักรถไฟสปินเตอร์ เอ่อ...น่าใช้
แต่นอกนั้นไม่ไหวเบื่อหน่ายเหลือ
เทศกาลมาทีไม่มีเจือ
ยืนจนเหงื่อออกก้นคนเบียดแซง

เคยจำเป็นจำใจไปครั้งหนึ่ง
ใจยังขึ้งหวั่นเสียวพาลเหี่ยวแห้ง
ต้องไปลงกลางทางค้างคืนแพง
พอฟ้าแดงตีตั๋วใหม่ไปอีกวัน

ยิ่งชั้นสามอย่าถามหาบ้าชะมัด
สารพัดคนมักง่ายใจยังพรั่น
ทุกประตูปิดตายใช้นอนกัน
ผิดระบบสารบัญการเดินทาง(กลางคืน ที่ปะทิวบ้านลุงขึ้นไม่ได้)

เพราะรถไฟแบบไทยแท้จึงแย่ตลอด
มีแต่แจวกับจอดไว้ออดอ้าง
ลองให้เป็นแบบเอกชนจะพ้นทาง
ดูตัวอย่างรถเมล์ที่เห่กรุง(ขาดทุนเหมียนกัลล์)

รถไฟไทยมีดีคือรถพิเศษ
หรือเรลเวย์เอ๊กเพรสที่ว่ารุ่ง
แต่ว่า พ.ข.ร. ขอเถิดลุง
อย่าไปยุ่งกับสุราและนารี

(จะได้ไม่หลับใน)

ขึ้นรถไฟมาตั้งแต่เด็ก ๆ เหมือนกันคับ ตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม ชอบนั่งดูวิวสองข้าง พอมาทำงานกรุงเทพฯ ก็ชอบนั่งรถไฟกลับใต้ คิดว่าปลอดภัยสุด ขบวนที่ตกรางที่เขาเต่า แต่ก่อนนั่งประจำ หลัง ๆ เปลี่ยนมานั่งสปรินเตอร์ แล้วทีนี้นั่งอะไรกลับดีละ รถไฟก็ไม่ค่อยปลอดภัยซะแล้ว

ขอตัวไปทำงานสามชั่วโมงค่ะพี่น้อง...

ขอบคุณสำหรับจุ๊บ ที่ส่งไปให้ ว่ะ555 ล้อเล่งน๊า

อีโมนี้จร้า

ถึงก็ช่าง ไม่ถึงก็ช่าง คำนี้ได้ยินมาตั้งแต่เด็ก

ใช้บริการแล้วไม่เคยประทับใจเลยค่ะ นั่งกี่ทีก็เสียรมณ์ ทู๊กที
ตามประสารายได้ต่ำ รสนิยมสูง

ลองมาหมดแล้วขบวนไหนที่ว่าดี สนุก เริ่ด หรู
หวานเย็นเจี๊ยบเลยอ่ะ กี่ปีกี่ชาติ ไม่เคยปรับปรุง
นั่ง หลับ อ่าน เดิน นอน คุย กิน จนไม่รู้จะทำกิจกรรมอะไรก็ยังไม่ถึง ซ้าที

กระซิบ ๆ ที่รับไม่ได้เนี่ยคือ ห้องน้ำ ค่ะ โรคกระเพาะปัสสาวะอักเสบถามหาเรยย

แต่ไงก็ไม่เคยทำรถไฟชนกันซ้าที
มายเอ็มดี ละคะ เคยมะ

แหม...ทำไมถึงคิดว่ารถไฟเป็นหมาวัดล่ะคะ เชียงรายยังไม่มีโอกาสได้มีถานีรถไฟของตัวเองด้วยซ้ำค่ะ แบบนั้น...ไม่ต้องเรียกว่า...แม้แต่หมาวัดก็ยังไม่มีกับเขา (หรือเปล่า)

ทั้งสะดวก ปลอดภัย ได้อารมณ์แห่งการเดินทาง ถ้าไม่รีบก็จะเลือกรถไฟนี่แหละค่ะ

ขอบคุณที่แวะไปถามข่าวคราวบ่อยๆจ๊ะอัยย์ ตอนนี้ได้แต่รอฟังผลจันทร์หน้า ถึงจะเริ่มทำการรักษาจ๊ะ เลยยังไม่มีอะไรคืบหน้า แล้วจะมาอัพให้ฟังอีกทีนะจ๊ะ ตอนนี้รีบแวะมาทักทายเพื่อนๆก่อนน้องแปงแปงจะตื่น

เพิ่งรู้ว่าอัพบล็อกใหม่จากหน้ากลาง


รัชชี่ขึ้นรถไฟน้อยมาก กำลังนึก ๆ ชีวิตที่ผ่านมาเหมือนจะนั่งแค่ 2 ครั้งแล้วก็ไม่เคยนั่งตู้นอนด้วย หน้าตาเป็นอย่างไรก็ไม่รู้

แต่ดูสถานีรถไฟเล็ก ๆ นี่น่ารักนะคะ

มารอต่อทะเบียนรถยนต์ที่ขนส่ง
ถือโอกาสมาเยี่ยมคนรถไฟ
เขียนได้น่ารักซะไม่มี....
รถไฟช้า ๆ น่าจะเน้นขนของได้แล้ว
และประเทศไทยน่าจะมีรถไฟความเร็วสูงซะที

รับจูบใสๆหัวใจวุ่นรักที่บ้านเรียบร้อยแระค่ะพี่สาว
ว่าแต่จูจุ๊บที่เอาไปฝากเนี่ยเป็นริมฝีปากที่อัยย์จริงๆอ่ะป่าว
แม๊ ทาลิปกลอสชมพูใสปิ๊งส่องเห็นหน้าทีเดียว อิอิ
ขอบคุณมากๆเจ้าค่ะที่น้องทายผิด(แบบหน้าแหก..ทฤษฎีเพียบ 555)...คุณพี่ยังมีน้ำใจเอาจูบไปให้ อิอิ


รถไฟเป็นอะไรที่พอกับเครื่องบินค่ะพี่ ที่ว่าพอกันก็เพราะไม่เคยขึ้นทั้งสองอย่าง แต่กิตติศัพท์รถไฟไทยเป็นอะไรที่น่ายินดีมากกก...แต่ไม่ว่ายังไงก็แล้วแต่ รถไฟก็ยังเป็นพาหานะที่พ่อแม่พี่น้องใช้บริการมากที่สุด ยิ่งตอนคืนสู่เหย้าด้วยแล้ว แน่นขนัด

สถานีรถไฟกุยบุรีน่ารักอ่ะ ทาสีหวานเย็นดีจังแถมมีไม้ดอกไม้ประดับกิ๊บเก๋ กุบกิบสวยงามอีกด้วย ทุกสิ่งอย่างถูกทาด้วยสีสดๆ น่ารักน่าเอ็นดู แต่ไม่น่าเงียบเหงาเลยจริงๆ...สะอาดสะอ้านดีนะคะพี่อัยย์

ข่าวรถไฟตกราง น่าสงสารคนเจ็บและผู้สูญเสียทุกคน ฟังข่าวว่าโครงการไร้งบประมาณฟื้นฟู ทั้งการดูแล ซ่อมบำรุง นานมาแล้วที่รถไฟไทยเป็นอย่างนี้...เมื่อไม่มีงบก็ต้องทนสภาพกันไป...ว่าแต่ปันงบแพนด้ามาบ้างก็คงจะดีเนอะ ลงไปกี่ล้านบาทแล้วอ่ะ โถ...อนาทแท้ผู้นำไทย สังเวชสุด


เม้นยาวเหยียด พี่อัยย์ทำงานสนุกๆนะคะ
รักษาสุขภาพและ สวยค่ะพี่

คิดถึงทุกสังเขปค่ะพี่สาวนักล่า

จุ๊บ จุ๊บ แจกจุ๊บให้สหายทุกคนที่เข้ามาค่ะ


ตั้งใจทาลิปสีชมพูเพื่อให้เข้ากับสีบีจี.แต่รู้สึกว่ามันเลอะๆ เขรอะๆ

ว่าจะไปซื้อลิปสติกมิสทีน เพราะโคดสะนาเพชราค่ะ

ลิปราคาไม่แพง ได้ทำบุญช่วยคนตาบอดด้วย

บอลค์นี้ อินเทรน มักๆๆๆ

...กราบสวัสดีคุณพี่คนสวยครับ ขอบคุณที่แวะทักเสมอครับ

...อัพมาหลายวันแล้วครับ ได้รางวัลแล้วด้วย (มี อ. พิษณุ ศุภนิมิตร)
ร่วมตัดสินด้วยครับ

เป็นคนไม่ชอบเขียนอะไรยาวๆที่ไม่ได้ตังค์ ..... ขำค่ะ...55555.....ชอบนั่งรถไฟมากตอนเด็กๆ แต่พอโตแล้วไม่ค่อยชอบค่ะ มันช้า เหม็นกลิ่นตัวเป็นเหล็กๆ เวลาลงจากรถแล้ว หน้าร้อนๆ มากค่ะ..ที่สำคัญขี้เกียจปีนเตียงบนค่ะ...5555555.....ขอบคุณสำหรับจุ๊บนะคะ...

เดินทางด้วยรถไฟเนี่ยเหนื่อยเหมือนกันนะคับ
จำได้ว่าขึ้นครั้งสุดท้ายตอนม.ต้น ลงมากลิ่นสนิมเต็มตัวเลย

น่าสงสารชาวบ้านที่ได้รับอันตรายทุกคน
อยากให้จัดการคนขับและผู้ที่ควรรับผิดชอบให้หลาบจำ
และนึกถึงช่วงที่พวกรถไฟปิดสถานีประท้วงฯ
ยิ่งไม่ค่อยชอบการรถไฟมาก ๆ เลยอ่ะพี่อัยย์...

เกือบได้เวลานอนแล้วน้า...นู๋อัยย์

อย่าน้อยอก น้อยใจไปเลยน้า...

ต้องมีสักวัน...ต้องมีสักวัน...!!!

นอนหลับฝันดีนะจ๊ะ...

เสียดายที่ทายผิด...คราวหน้าเอาใหม่

ผมเคยขึ้นรถไฟหลายครั้ง จากกทม. ไปพัทลุงบ่อยหน่อย
ไปเยี่ยมญาติน่ะครับ

สว่นสายอื่นๆ ก็นั่งมาหมดแล้ว ไปทำงานสมัยกำลังวังชายังดีอยู่

น่าเห็นใจคนรถไฟนะครับ แต่คนนั่งชั้น 3 ยิ่งน่าเห็นใจกว่า

การขยายเส้นทางรถไฟในช่วงเริ่มแรกสมัยพระพุทธเจ้า
หลวง นอกจากความมุ่งหมายเพื่อความทันสมัยของการ
คมนาคม ขนส่งสินค้าเกษตรได้มาก ซึ่งเร็วกว่าการใช้แม่
น้ำลำคลองตามวิถีดั้งเดิม

ยังเป็นการเชื่อมความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันของคนไทย
ความเป็นเขาเป็นเราหมดไป ความเป็นชาติเข้มแข็งขึ้น การ
ส่งกำลังจากส่วนกลางไปควบคุมความสงบสุขตามหัว
เมืองได้สะดวก เห็นได้จากการเร่งสร้างทาง กรุงเทพ-
เชียงใหม่ เมื่อ พ.ศ. 2445 หลัจากรัฐบาลปราบกบฏเงี้ยว
เมืองแพร่ (การเดินทางไปแพร่ลำบากมาก)

อีกทั้งเส้นทางที่ทางรถไฟผ่านไป นำความเจริญมาสู่ชุมชน
เศรษฐกิจดีขึ้น เจ้าของตลาดร่ำรวยกลายเป็นเจ้าสัวก็มาก
ถึงกับเช่าที่ของการรถไฟขยายกิจการ (ตัวอย่างชุมชน บ้านหมี่ ลพบุรี)

แม้ภาระกิจดั้งเดิมจะหมดไป คงให้คนรุ่นหลังช่วยกันคิดต่อ
ว่าจะจัดการกับรถไฟอย่างไร ที่จะตอบสนองผู้คนในยุคปัจจุบัน

นั่งรถไฟสายใต้ไม่ค่อยได้มีโอกาสเห็นสถานีกุยบุรี
อาจจะเป็นเพราะเป็นช่วงเช้ามืด แถมรถด่วนก็ไม่จอดด้วย
ไม่เคยรู้ว่าสถานีเล็กๆ นี้ทั้งสวยงามและสะอาดสอ้านมากๆค่ะ
น่าเสียดายนะคะ นี้ถ้าคุณอัยย์ไม่บอกแม่ไม่รู้เลยว่าผ่านสถานีสวยๆแบบนี้ไปหลาบสิบรอบแล้ว

จำไม่ได้ว่าตอบอะไรกันแน่

แต่พอเห็นรางวัล

คิดว่า ยุ้ยน่าจะตอบผิดนะคะ พี่


555+

//zirius123.spaces.live.com/blog/cns!E36ED925CA46EB3D!579.entry

เห็นด้วยที่เจ๊บอกว่า สถานีรถไฟในประเทศไทยเรามีสถาปัตยกรรมสวยๆ เยอะแยะ ดูคลาสสิค อย่าง บางปะอิน หรือ หัวหิน รวมถึงที่คุณอัยย์นำมาลงวันนี้ กุยบุรี เล็กๆ แต่ดูงดงามดีครับ

ก็แปลกใจนะครับ ที่การรถไฟบ้านเรา พัฒนาช้ามากเข้าขั้นล้าหลัง จริงๆ ถ้าระบบรถไฟทันสมัยเหมือนประเทศอื่นๆ ซะหน่อย เรื่องรถติด ปัญหาอุบัติเหตุช่วงเทศกาลก็จะน้อยไปเยอะ
มาฟังลูกรถไฟบ่น เห็นในอีกแง่มุึมนึง เพราะได้ดูแต่ข่าว เห็นนายกฯ เดินน่านิ่วคิ้วขมวด ฉุนเฉียว ลงพื้นที่
งานนี้คงมีการเชือดแพะกันบ้างล่ะครับ

ขอบคุณสำหรับรางวัล
โถ เพื่อนๆ หลายคนแกล้งตอบผิด
รางวัลไม่น่ากลัวซักกะหน่อย ที่เจ๊หายไปนี่คงไปประดิษฐ์ประดอยรางวัลอันนี้อยู่

มาไม่ทันนะ ก็เลยดูสถานีรถไฟแทนซะ

พี่หมูไปหัวหินนี่ก็คล้ายๆที่นี่นะ แล้วชอบไปเดินเล่น ตรงข้ามมีขายปาท่องโก้-กาแฟโบราณอร่อยด้วย

อัพใหม่แล้วนาคุณอัยย์

หวัดดียามเช้า

เพราะมากคห.22....ได้บรรยากาศ

เป็นอะไรที่ตอกย้ำให้หวนกลับไปคิดถึงอดีต ที่ต้องอาศัย

รถไฟเข้าไปเรียนหนังสือที่พระนคร สนุกมากๆ มันไม่กลับ

มาอีกแล้ว

เรามีหัวหน้าพรรคการเมืองที่เสียสละเกิดชึ้นแล้ว ไม่เคยมี

ใครกล้าประกาศมาก่อนว่าถ้าเจอที่ไหน ...ให้ถอดรองเท้า

ตบหน้า และถุยน้ำลายใส่หน้าได้เลย...ไชโย

.....เตรียมปฏิบัติการได้แล้ว.....

มีความสุขกับการทำงานเน้อ

รักษาสุขภาพด้วย

ดีครับ

ดีสหาย ...ได้รับ รางวัลละนะครับ ขอบคุณมากครับ

รู้เลยสหายตั้งใจกะรางวัลนี้มาก ..อิอิ

....ถึงก็ช่าง ไม่ถึงก็ช่าง.

...อยู่บนทางที่เป็นราง

สวัสดีครับพี่..

สมัยเด็กๆผมก็ชอบไปวิ่งเล่นสถานีรถไฟเล็กๆคล้ายที่กุยบุรี
รถธรรมดาเท่านั้นที่จะจอด..ถ้าอยากนั่งรถเร็วมาเค้าไม่จอดต้องโดดลงเอง
พอดีก่อนเข้าสถานีจะมีทางโค้ง และ กองฟางแถวนั้น..

ผมและเพื่อนๆพากันโดดลง..อิอิ..ตื่นเต้นดีครับ

เห็นด้วยอย่างยิ่งกับการหันมามองการรถไฟบ้าง..
อยากให้รถไฟไทย..พัฒนาบ้างจังเลย..

สงสัยต้องรอรุ่นลูกเอด้าแล้วมั้ง..อิอิ



เอด้าเตรียมพร้อมก่อนออกเดินทาง...
ดูหน้าซิครับ..อยากจะให้ล้อหมุนจะแย่อยู่แล้ว..



เส้นทาง..ที่พาเอด้าไปนั่งจักรยานเล่นเช้าๆ
อากาศดี มีหมอกเยอะเลยเช้าๆ

สวัสดีค่ะ คุณอัยย์...

วันนี้ป้าขอมาแบบ ems ...นะคะ



สร้างกริตเตอร์ | .postjung.com">ฟังเพลง | เล่นเกมส์ | ซื้อ-ขาย

ผมก็ชอบสถานีรถไฟไทย มันดูสวยงามเหมาะสมกับบ้านเมืองเรา เสียอย่างเดียวคือ สกปรก (มากด้วย)

รถไฟจีนน่ากลัวไม่แพ้กัน แต่รถไฟจีนมีการพัฒนาขึ้นเรื่อยๆ และต่อเนื่อง จะสังเกตได้ว่าเดี๋ยวนี้จีนมีรถไฟความเร็วสูงแล้ว เห็นแล้วต้องบอกว่าอย่างหรูอะ (ไม่เคยขึ้นหรอก) คาดว่า อนาคตไทยเทียบไม่ติดแน่นอน ถ้ายังไม่รีบพัฒนาแบบนี้ มันบ้าอะไรกัน ประท้วงหยุดงาน

หยุดมากๆ น่าจะไล่ออกไปเลย เชือดไก่ให้ลิงดูซะมั่ง ผมว่ามันน่าจะถึงเวลาเปลี่ยนถ่ายเลือดใหม่ได้แล้ว เปลี่ยนร่างไปเลยดีกว่ามั้ง เปลี่ยนทั้งระบบ มันไปเลย

ดีใจที่ได้ทราบว่าเป็นลูกรถไฟด้วยกัน
ป้าแอ๊ดเป็นภรรยาคนรถไฟค่ะ

ขอบคุณที่เข้าไปเยี่ยมเยียนป้าแอ๊ดที่บล็อกค่ะ

ป้าแอ๊ดกลับจากไปทอดกฐินแล้ว ขอนำบุญที่ทำมาฝากทุกๆ ท่านค่ะ
ไปอนุโมทนาบุญกับป้าแอ๊ดกันนะคะ

เริ่มง่วงแฮะค่ะ...ไหงวันนี้ง่วงแต่หัววันหว่าคะเนี่ย...วันก่อนลืมชม บีจี ค่ะ สวยจังเลย...คืนนี้นอนหลับฝันดีนะคะคุณอัยย์

นักล่าคนที่39 เป็นภรรยาคนรถไฟ
ส่วนผมก็เป็นลูกคนรถไฟครับ

>

กระแสน้ำสัมผัสได้ด้วยตา
กระแสกรรมสัมผัสได้ด้วยใจ


สวัสดียามดึกค่ะคุณอัยย์

ป้าไม่ได้ใช้บริการรถไฟมานานกว่า 30 ปีแล้วค่ะ
เรื่องของเรื่องเพราะน้อยครั้งที่จะได้ออกนอกเส้นทาง

ป้าส่งเข้านอนนะคะ หลับสบาย ….ฝันดีค่ะ


คมคำ : ถ้าหลังเราตรง ก็ไม่ต้องกลัวว่าเงาจะคด

วันนี้มาชวนไปอนุโมทนาบุญกันอีกครั้งหนึ่งค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณอัยย์...

ขอบคุณในน้ำใจอันเป็นกุศลด้วย..ค่ะ

วันนี้ ปอป้าส่งหนังสือให้คุณอัยย์อีก ๑ เล่ม..นะคะ

คิดถึงมากมาย...น๊า อากาศเปลี่ยน..ดูแลสุขภาพด้วย..นะคะ

ขอบคุณสำหรับ Happy birthday ค่ะ
วันนี้โชคดีเนื่องจากเป็นวันเกิด เลยได้เป็นวันหยุดค่ะ

ดีใจ ๆ 3 วันติดเลย

ออกนอกหน้านะเนี่ย

แวะมาทักทายบ่ายๆวันศุกร์สุดสัปดาห์จ๊ะอัยย์

หวัดดีค่ะพี่อัยย์
ต้นอ้อมาทักช้าไปหน่อย
ไม่ได้ทำงานค่ะ
นี่ก็ลากลับก่อน
ไม่สบายอีกแล้วคะพี่
ตอนนไปหาน้องกีตาร์ตากฝนซะงั้น
จะกลับไปนอนกินยาเยอะๆ

คิดถึงพี่อัยย์นะคะ
บะบายค่าพี่สาว

เอาค๊อกเทลมาฝาก หลับฝันดีนะคะ

ชอบเส้นทางที่ไปเมืองกาญจนฯไม่รู้ใช่หรือเปล่า ที่วิ่งผ่านสถานีหนองปลาดุก มีแม่ค้ามาขายข้าวแกงใประทง อร่อยมาก

ดีจ้าคุณอัยย์ ไม่น่าผิดเลย อดดดดดดด ฮ่า ฮ่า

สวัสดีในวันหยุดครับคุณอัยย์

วันนี้อัพบล็อกแล้วครับ ชวยคุยเรื่องผลไม้ไทยๆ
ที่สมัยนี้หากินไม่ค่อยได้แล้ว

หากคุณอัยย์ว่างขอเชิญนะครับ

... ถ้ามีเพื่อนเดินทางที่รู้ใจ จะให้นั่งรถไฟจากเหนือจดใต้ ให้ไป-กลับกี่รอบคงไม่บ่น ... แต่ ... ถ้าคนเดียว... ก็คงคิดหนักเหมือนกันนะคะ กว่าจะถึงจุดหมาย ปาเข้าไป 2 วันทำการได้มั้งเนี่ยะ

พี่อัยย์จ๋า ต้นอ้อแวะมาทักทายวันหยุดนะคะ
กำลังทำเซลล์ครั้งใหญ่ ร้านจะปิดสิ้นเดือนนี้แล้วค่ะพี่


กำลังเอาของมาลงขายในบลอคด้วยคะพี่
ปล่อยๆเผื่อออกไปได้บ้าง
คิดถึงพี่อัยย์นะคะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
ปล. ต้นอ้อแวะไปดูซีเอ็ด ไม่เจออุ่นรักเลยค่ะพี่
สงสัยต้องไปร้านอื่นๆ แต่ที่นี่มีซีเอ็ดร้านเดียวอ่ะค่ะ

มีความสุขมากๆคร้าบพี่สาว

นึกว่าอัพบล็อกใหม่ไปนานแล้ว
กลัวกินแห้วจึงไม่มา ณ ที่นี้
แต่ความจริงคือยุ่งนุงทั้งปี
ส่งงานทีรับเพลินนะคุณ
......

งานวาดภาพประกอบหนังสือยังมีเป็นกะตั๊กครับ

สวัสดีค่ะ วันนี้เป็นวันพักผ่อนที่สบายดีนะ

แต่ก็อยากนั่งรถไฟเล่นเช่นกัน .... จากคนขอนแก่นน๊าา...

นึกว่าอัพบล็อกใหม่ไปนานแล้ว
กลัวกินแห้วจึงไม่มา ณ ที่นี้
แต่ความจริงคือยุ่งนุงทั้งปี
ส่งงานทีรับ เงิน เพลินนะคุณ
......

แหมพิมพ์ตกเสียได้


โดย: ลุงบูลย์ (pantamuang ) วันที่: 10 ตุลาคม 2552 เวลา:16:31:28 น.

เห็นด้วยนะ รถไฟ ควรจะได้คนดีๆ ผู้นำดีๆมายกเครืองได้แล้วค่ะ

และความจริงรถไฟเราน่าจะได้เหมือนกับ ทางยุโรปก็จะดีมากเลย แล้ว นั่งไป คุนหมิงได้ นั่งไปสิงคโปร์ได้

เป็นความฝัน

ช่ายรถไฟก็สีเหลือง

แต่ ก็ใกล้แล้วนะ กำลังจะได้ นาย ก ชื่อ ลิ้ม 555 คงจะได้เห็นการเปลียนแปลงครั้งใหญ่ค่ะ

สบายดีนะค่ะ

แวะมาเยี่ยมชมสถานีรถไฟค่ะ เบื่อน้ำตกหันมาเล่นรถไฟแทนหรือคะ คุณอัยย์ นิยายเรื่องใหม่เขียนไปได้กี่บทแล้วคะ ?????????????????????????????????????????????

เคยมีประสบการณ์เดินทางด้วยรถไฟ 3 ครั้งเอง ครั้งแรกอย่างโหด ยืนตั้งแต่หัวลำโพงยันอุบลราชธานี เมืองดอกบัว(ดันไปตอนปีใหม่)
ครั้งที่ 2 จากลพบุรีมา ก.ท.ม เอ๋อ..ใกล้หน่อยแต่ก็ยังต้องยืนตอนนั้นเป็นพลทหารอยู่ ครั้งที่ 3 จากวงเวียนใหญ่ไปมหาชัย อันนี้นั่งตลอดสายมีหลับนํ้าลายยืดเป็นระยะ (อุบาทจิงๆ)

มายามดึกโข เพราะเพิ่งทำบล๊อคเสร็จมาชวนเจ๊คนแรก ไม่มีอะไรครับ ไม่อยากอยู่หน้าเก่านานๆ
ของคุณอัยย์นี่สามวันก็ถือว่าบล๊อคเก่าแล้วนะ
กู๊ดไนท์

เอาดอกไม้มาฝากเป็นกำลังใจสำหรับการเขียนนิยายเรื่องใหม่ค่ะ

Glitter Graphics - Topglittergraphics

จ๊ากกก ...กระโดดหลบจุ๊บสะท้านโลกันต์ ..

รูปไม่ขึ้นอ่ะ ไว้มาดูใหม่นะจ๊ะ

รูปมาแว้ว
เค้าจัดแต่งต้นไม้น่ารักดีเน๊าะ

ขอบคุณที่เข้าไปเยี่ยมเยียนบล็อกป้าแอ๊ดบ่อยๆ

วันนี้มาชวนไปเที่ยวมาเลเซียกันต่อค่ะ

สวัสดียามค่ำค่ะคุณอัยย์

เอาบุญมาฝากค่ะ
วันนี้ป้ากุ๊กไปกฐิน ที่วัดหนองบอน อ.หนองแค จ.สระบุรี


เป็นกฐินสามัคคี จากสามสายมารวมกัน ได้เงิน 5 แสน 6 หมื่น ค่ะ
มาร่วมอนุโมทนากันนะคะ


รถตู้คันที่ป้านั่งเป็น ฒ ผู้เฒ่าทั้งหมด แค่ 10 คน อายุรวมกัน 700 ขึ้น
อายุระหว่าง 60 - 78 เป็นหลัก 6 แค่ 4 คน นอกนั้น หลัก 7
เมื่อเข้ากลุ่มแล้ว ป้ากุ๊กยังอยู่ในเกณฑ์ ฒ ผู้เฒ่ายังสาว อิอิอิ


ขออภัยที่ไม่มีรูปมาให้ดู
ป้าไม่ได้ถ่ายรูปเลยเพราะกะแค่เอาตัว ไป – กลับให้รอดก็เก่งแล้วค่ะ

ขอโดยสารไปด้วยคนนะ
ไม่ได้นั่งรถไฟมานานแล้ว
แต่ก็ยังไปรับญาติๆ ที่สถานนีหัวลำโพงบ่อยๆ

ดียามเช้าแบบสบายๆ ลมเย็นๆดีนะ

บล๊อกนี้หายไปหลายวันนะคะ..กลับมาอัพบล๊อกได้แระค่ะ...คิดถึงนะคะคุณอัยย์

ชอบเดินทางโดย รถไฟ เหมือนกัน .. ภาพสวยจังเลยครับ

หวัดดียามสาย

รถไฟคงเสียเวลาตามปกติ...รอนานจัง

ดูแลสุขภาพด้วนเน้อ

ผมว่าคุณเข้าใจผิดแล้วล่ะ ที่ว่าการรถไฟฝักใฝ่เหลือง แล้วจึงเป็นเช่นนี้ อย่างนั้นก็ไปฝักใฝ่แดงดูสิ แล้วจะดีขึ้นกว่าเดิมไหม