หว่านเมล็ดพันธุ์ศิลปะบ้านน้ำเค็ม ตะกั่วป่า พังงา อีกครา เอาภาพวาดเด็กๆบ้านน้ำเค็ม ทั้งเด็กไทยเด็กพม่ามาให้ดูครับ   Create Date : 30 พฤษภาคม 2552 13 comments Last Update : 4 มิถุนายน 2552 18:37:50 น. Counter : 1974 Pageviews. Share Tweet

โดย: baareeraa 30 พฤษภาคม 2552 23:14:43 น.

ต้นไม้ศิลปะที่บ้านน้ำเค็มคงเติบโตงอกงามดีแน่ๆ ขึงเฟรมกันเองด้วยเก่งจัง.. ทึ่งงานศิลปะของเด็กเสมอค่ะ ชอบจังเลย..   โดย: silly 31 พฤษภาคม 2552 7:33:23 น.

มาเยี่ยมบ้าน นักสอนศิลป์ น่าสนุกจังนะคะ อยู่กับศิลปะ และเด็กๆ อยากวาดบาติกด้วยนะ แต่ไม่เคยมีโอกาสน่ะ   โดย: วีดวาด IP: 114.128.71.1 31 พฤษภาคม 2552 13:01:53 น.

คุณซำ-อนัตตา ... ครับ ผมเห็นภาพที่คุณซำ-อนัตตา เอามาลงแล้วเกี่ยวกับการสอนการวาดภาพ และการเปิดโอกาสให้เด็กเยาวชนได้มีโอกาสแสดงฝีมือในการวาดภาพ (ตะกั่วป่า) ... อดทำให้นึกถึงตัวเองเมื่อสมัยเด็กๆ ... การเรียนการสอนการวาดภาพสมัยแต่ก่อนลำบากมาก ครูที่สอนในโรงเรียนตามบ้านนอกคอกนาของผมสักแต่ว่าสอนให้เราวาดภาพจินตนาการงั้นๆ แหละ สมัยแต่ก่อนสีวาดก็หายาก มีแต่สีเทียนสั้นๆ ยืมเพื่อนพอได้วาด จะหาซื้อเองก็แพงสำหรับคนจนๆ บ้านนอกอย่างเรา ไม่เหมือนเด็กในตัวเมือง (จังหวัด) ที่พ่อแม่เขามีกะตังค์เขาก็มีโอกาสได้ใช้จินตนาการมากว่า อย่างผมก็มากสุดก็ได้แค่เอาดินสอส่วนตัวที่ใช้ขีดเขียนเรียนหนังสือที่สั้นจุ๊ดจู๋ (ใช้จนหมด แถมเหลาปลายแหลมทั้งสองด้าน ไม่มียางลบ) มาขีดเขียนวาดภาพต่างๆ นานา ตามที่คุณครูสอนให้วาดเท่านั้น และจำได้ว่าภาพที่ตัวเองฮิตและชอบวาดที่สุดคือ ภาพภูเขาซ้อนกันเป็นหยักๆ วางไว้เป็นฉากหลัง ส่วนตรงด้านหน้าก็เป็นทุ่งนากว้างไกล อาจประกอบด้วยห้างนา(เถียงนาน้อย หรือขนำ หรือบ้านหลังน้อย สุดแล้วแต่จะเรียก) อาจมีต้นไม้แซม ๆ บ้าง ต้นสองต้น หรือไม่ก็สระน้ำเล็กๆ มีไก่เป็ดลอยในน้ำซักสองสามตัว หรือวัวควายซักประมาณหนึ่งตัว ส่วนด้านบนของกระดาษ(เหนือภูเขา)ก็จะมีดวงอาทิตย์กลม ๆ และก้อนเมฆสองสามก้อน มีนกบินไกล้ๆ ก้อนเมฆ บินเรียงตัวเป็นทิวแถวขบวน ประมาณนี้แหละครับ ผมยังจำภาพนั้นได้อยู่บ่อยครั้งทีเดียวในสมัยนั้น และทุกวันนี้ก็คิดว่าน่าจะยังวาดภาพนั้นได้อยู่ มีแต่เส้นดินสอ ไม่มีสีจะวาดอะไรกับเขาดอกครับ ครูสอนก็ไม่ได้คิดจะใส่ใจอะไรกับเรามากนักเหมือนกัน สอนไปงั้นๆ แหละ ... แต่พอมาเห็นภาพที่คุณซำ-อนัตตา สอนให้กับเด็กๆ แล้ว ... ผมอิจฉามากเลย อยากกลับไปเป็นเด็กอีกครั้งจัง ... ทำไมสมัยก่อนไม่มีคนเอาใจใส่เด็กเยาวชนในเรื่องการเปิดโอกาสให้เด็กได้แสดงฝีมือ เหมือนกับยุคนี้เลยหน๋า ... อีกประการหนึ่ง เมื่อผมได้ดูภาพที่เด็กๆ ได้วาดภาพที่คุณซำ-อนัตตา ช่วยสอน ... ทำให้ผมนึกถึงอาจารย์สมบัติ แก้วทิตย์ เป็นอาจารย์สอนศิลปะให้กับเด็กเยาวชน (ผมไม่ได้รู้จักเป็นการส่วนตัวหรอกครับ แต่ผมรับรู้และเฝ้าติดตามงานที่แกทำตลอดเสมอมา) ประเภทสอนฟรี ๆ เป็นการเปิดโอกาสให้เด็กได้แสดงฝีมืออย่างเต็มที่ และไม่เลือกเด็กชั้นวรรณะด้วย ส่วนใหญ่ถ้าเป็นเด็กที่ขาดาโอกาส แกยิ่งเต็มใจสอน ... ในอดีตอาจารย์สมบัติเคยรับราชการเป็นครูสอนศิลปะในโรงเรียน แต่ตัดสินใจลาออกจากราชการ ทั้งที่รับราชการได้ไม่นาน (ตอนนั้นยังหนุ่มอยู่) อาจด้วยความเป็นศิลปินอย่างแท้จริงที่เกลียดและไม่ติดยึดกับความเป็นราชการ มันยุ่งยากวุ่นวายเปล่าๆ แกเลยลาออก แต่ที่สำคัญเมื่อลาออกแล้วแกก็ยังเฝ้าสอนการวาดภาพให้กับเด็กๆ ในเขตอำเภอ ตำบล หมู่บ้านของแก โดยไม่เก็บค่าเหนื่อยค่าสอนแต่อย่างใด โดยตระเวนสอนไปทุกโรงเรียน(แต่ก่อนสมัยเป็นครูรับราชการสอนเฉพาะในโรงเรียนที่สังกัดเท่านั้น) สอนฟรีๆ ไม่รับค่าจ้างสอนจากครูในโรงเรียนต่างๆ ... ในช่วงแรกๆ คนในชุมชน หรือพวกครูบาอาจารย์ด้วยกัน หาว่าแกเพี้ยน ลาออกจากราชการทำไม แล้ก็ออกมาสอนโดยไม่เอาตังค์ ... แต่แกไม่ใส่ใจ ไม่สนใจแต่อย่างใด แกทำในสิ่งที่แกชอบ แกมีความสุข ... ทุกวันนี้ นอกจากแกยังสอนวาดภาพเด็กๆ แล้ว แกยังหันเข้าสู่ธรรมชาติ อนุรักษ์รักษาป่าดงพงไพรบ้านของแก ให้อยู่ชั่วลูกหลาน แกยังวาดภาพรณรงค์การรักษ์ป่า รักษ์โลก ก็ทำแบบฟรีๆ อีกนั่นแหละ ใครช่วยก็ได้ ใครไม่ช่วยก็ทำคนเดียว และชักชวนคนที่ชื่นชอบอยากทำแบบเดียวกันมาร่วมกันทำ .... ก็เป็นความสุขของแก ซึ่งผมทึ่งมากทีเดียว ... และแอบศรัทธาแกเสมอมา แต่เสียดายที่ยังไม่มีโอกาสร่วมทำงานด้วยกับแกแต่อย่างใด ... ตอนนี้แกโด่งดังไปแล้ว หน่วยงาน กลุ่มบุคคล สื่อมวลชน รายการทีวีต่างๆ มาเอาแกออกอากาศ จนถึงได้รับรางวัลลูกโลกสีเขียว อะไรทำนองนี้แหละ(ผมจำไม่ได้แม่นนัก) ... ที่สำคัญที่ทำให้ผมชื่นชมแกไม่เสื่อมคลายก็เพราะว่า ผมเป็นสาวกของกลุ่มศิลปินดนตรีใต้ดินเฮฟวี่เมทัล มาหลายสิบปีแล้ว ซึ่งอาจารย์สมบัติ เป็นหนึ่งในสมาชิกของวงดนตรีภายใต้ชื่อ “ดอนผีบิน” ... เป็นกลุ่มศิลปินต่างจังหวัดสามพี่น้องตระกูล “แก้วทิตย์” ตัวอาจารย์สมบัติเป็นมือกีตาร์ขั้นสุดยอดทีเดียว ..... ยังคิดในใจตัวเองมาตลอดว่า ซักวันหนึ่งอยากหาโอกาสรู้จักกับแกแบบเป็นการส่วนตัว อยากพาทายาทตัวเล็กสองตัวของผม ได้มีโอกาสรู้จักแก อยากให้แกช่วยสอนการวาดภาพ การทาสี อะไรประมาณนี้ เพราะตัวผมเองไม่มีความรู้ในการวาดภาพ แต่ลูกๆ ของผมชอบมาก ผมเลยไม่รู้จะสอนลูกๆ อย่างไรในเรื่องการวาดภาพ ผมซื้อสีให้ลูกๆ ตามที่เขาอยากได้ เสมือนว่าได้ชดเชยตัวเองสมัยเด็กที่ไม่มีโอกาสในเรื่องการวาดภาพทาสี ก็อย่างที่บอก สุดยอดของผมก็แค่วาดภาพภูเขา ทุ่งนา อาทิตย์ ก้อนเมฆ เท่านั้นก็หรูแล้ว ผมอยากให้คุณซำ-อนัตตา ได้มีโอกาสรู้จักกับอาจารย์สมบัติ ...เพราะดูเหมือนคุณซำ-อนัตตา คล้ายๆ จะมาแนวทางเดียวกับอาจารย์เขา ... หรือไม่แน่ คุณซำ-อนัตตา อาจรู้จักแกดีมาก่อนแล้วก็เป็นได้ .... แต่ถ้าหากไม่รู้จัก หรืออยากลองสืบค้นดูบ้าง ก็อาจลองค้นๆ ดู ในเรื่องราวของการทำงานของแกทางเวปไซต์นี้ก็แล้วกันครับ //www.donpheebin.com/index_root.php?pasa=thai ผมก็มีเคหะสถานจังหวัดเดียวกับแกนั่นแหละครับ แหม๋ ! ผมก็สาธยายอะไรก็ไม่รู้มายืดยาว ทุกทีเลยผมเนี๊ยะ ! พออารมณ์มันไหลเลื่อน ชอบเจื้อยแจ้วไปเรื่อยทุกทีสิหน๋า ... หาทางลงไม่ได้แล้ว ... ขอจบดื้อๆ แบบนี้ก่อนนะครับ ... ขอบคุณครับ   โดย: ฅนสะเนียน IP: 118.172.123.135 2 มิถุนายน 2552 16:30:16 น.

ขอบคุณพี่คนสะเนียนนะครับ ที่เข้ามาดู ขอบคุณที่แนะอาจารย์สมบัติครับ ผมไม่มีแนวทางอะไรมากมายหลอกครับ พอทำได้ก็ทำนะครับ อย่าลืมฝากที่อยู่พี่คนสะเนียนให้ผมบ้างละกันครับจะส่ง จดหมายไปคุยด้วยครับ   โดย: ชำ-อนัตตา 2 มิถุนายน 2552 22:01:11 น.

โดย: แป้นเหย้า 3 มิถุนายน 2552 9:31:59 น.

เรียน ... คุณซำ-อนัตตา ... ครับ ผมไม่ได้เข้ามาเยี่ยมเยียนบล็อกของคุณซำ-อนัตตา มาประมาณหนึ่งสัปดาห์ได้ เนื่องจากมัวแต่วุ่นวายงานวิจัยส่วนตัวกลัวคนอื่นเขาจะไม่รอ เลยไม่มีเวลาเข้าท่องเที่ยวในเวปเท่าไหร่ในช่วงนี้ พอวันนี้เปิดเข้ามาดูภาพเก่าๆ ใหม่ๆ ของคุณซำ-อนัตตา ในหลายๆ แกลลอรี่ ... ก็เผอิญพอดีมาเจอข้อความที่ผมเคยโพสต์ไว้ และมีการตอบกลับจากคุณซำ-อนัตตา อดรู้สึกแปลกใจว่าเหตุใดคุณซำ-อนัตตา ต้องการที่อยู่ของผม ? ... ผมไม่ได้หมายความว่าจะหวงแหนที่อยู่ของตัวเองอะไรดอกครับ เพียงแค่สงสัยระคนแปลกใจอย่างที่ว่าไว้นั้นเฉย ๆ ..... หากจะจดหมายไปคุยด้วยก็สามารถคุยได้ในบล็อกของคุณซำ-อนัตตา ซึ่งก็เป็นทางสื่อสารที่สะดวกได้ดีอยู่แล้วมิใช่หรือ เพราะว่าผมก็แอบเข้ามาเสพงานศิลป์ของคุณอยู่ออกบ่อย และก็แอบชื่นชอบกิจกรรมที่คุณทำอยู่ไม่น้อย ก็เลยคิดว่าการสื่อสารถึงกันในบล็อกของคุณซำ-อนัตตา ก็เป็นทางสื่อสารสะดวกไม่น้อยทางหนึ่งก็เท่านั้น แต่ไม่เป็นไรครับ ในฐานะผู้(แอบ)เสพงานศิลป์ของคนอื่น ครั้นจะอำพรางตัวเองก็ดูเป็นการเอาเปรียบไม่เหมาะสมซักเท่าไหร่ แต่ผมก็ไม่ได้ตั้งอยากจะต้องอำพรางอะไรดอกครับ เพราะผมก็ไม่ได้มีคุณค่าอะไรที่จะต้องอำพรางชื่อเสียงเรียงนามอันใดแต่อย่างใด เพียงแค่เป็นคนที่ชื่นชอบงานของคนอื่นที่เขาได้ทำและมีความสุขที่ได้เสพงานของเขา ... เอาเป็นว่าผมมีที่อยู่ตามข้างล่างนี่นะครับคุณซำ-อนัตตา ครับ ... ตัวจริงที่อยู่จริง เหตุที่ผมใช้นามแฝงสั้นๆ “ฅนสะเนียน” นั้น .... ความจริงก็ไม่ได้แฝงดอกครับ เป็นชื่อตามความหมายตรงๆ ครับ คือ ผมเป็นคนที่อยู่บ้านสะเนียน จังหวัดน่าน เพียงแต่ผมมีชื่อจริงในทะเบียนบ้านจริงๆ คือ บรรเจิด ฝาระมี เลขที่ 163 หมู่ที่ 2 บ้านสะเนียน ตำบลสะเนียน อำเภอเมือง จังหวัดน่าน 55000 ผมเป็นคนบ้านนอกคอกนาครับ ถึงแม้จะอยู่ในเขตอำเภอเมือง แต่ก็อยู่ห่างจากความเป็นเมือง เพราะอยู่กับชาวบ้านในหมู่บ้านตามบ้านนอกคอกนาป่าเขาลำห้วย ... มันมีความสุขดีกว่าอยู่กับคนในเมืองครับ ... จดหมายไปคุยด้วยกันได้ครับ รับรองไปรษณีย์ถึงครับ แต่อาทิตย์หนึ่งเขาจะเข้าไปประมาณซักครั้งหรือสองครั้ง เขาจะฝากจดหมายไว้ที่ชาวบ้านที่เป็นตัวแทนของไปรษณีย์อีกทีหนึ่ง เสร็จแล้วตัวแทนในหมู่บ้านก็จะตระเวนส่งให้ตามบ้านเลขที่ต่างๆ อีกทอดต่อไป ... รับรองจดหมายถึงแน่นอนครับ ถึงจะช้าบ้างก็ตาม ก็ขอขอบคุณในไมตรีจิตของคุณซำ-อนัตตา นะครับ ที่ให้โอกาสได้ทักทายปราศรัยคุ้นเคยกัน ... ผมว่านี่ก็เป็นเสน่ห์อีกอย่างของศิลปินที่ไม่แล้งความรู้สึก ... ขอบคุณอีกครั้งนะครับ ไว้วันหลังจะแอบเข้ามาชมรูปภาพอีกครั้ง ขอเวลาไปแก้ไขเคลียร์งานวิจัยส่วนตัวให้เรียบร้อยสมบูรณ์ก่อน ... หากจะให้ผมรับใช้อะไรในทางใดที่พอทำได้ ผมก็ยินดีนะครับ ถึงแม้ผมจะอยู่ห่างไกลสายเหนือ-ใต้ ก็ตาม ... สวัสดีนะครับ   โดย: ฅนสะเนียน IP: 118.172.26.144 8 มิถุนายน 2552 11:06:07 น.

สวัสดีค่ะ เข้ามาชมผลงานและเรื่องราวในบลอค ประทับใจมากค่ะ ชอบศิลปะ ชอบวาดรูปแต่ไม่เคยได้เรียนจริงๆจังๆ มีความฝันว่าวันหนึ่งจะได้ออกเดินทางและนำความรู้ความสามารถไปถึงเด็กๆอีกหลายๆคน ที่โอกาสยังไม่มาถึง แบบนี้ ชื่นชมจากใจจริงๆนะคะ   โดย: anavrin 11 มิถุนายน 2552 17:11:49 น.

คุณซำ-อนัตตา ..... ครับ ยุทธภัณฑ์ที่ได้จัดส่งไปถึงมือผู้รับเรียบร้อยแล้วครับเมื่อวาน(15 มิ.ย.52)ตอนเย็นๆ มีชาวบ้านในหมู่บ้านเอามาให้ ..... ไม่บุบสลายหรือยับยู้ยี่แต่อย่างใดครับ ขอบคุณอย่างสูงสุดครับ ..... นึกไว้แล้วบ้างเหมือนกันครับ รู้สึกแปลกๆ ว่าทำไมขอที่อยู่เพื่อที่จะจดหมายคุยกัน ทั้งที่คุยกันทางบล็อกก็ออกจะสะดวก ..... แต่ก็มาถึงบางอ้อแล้วละครับ ..... ขอบคุณด้วยใจจริงๆ ครับ ..... รู้สึกอายเหมือนกันนะครับ ชอบทั้งสองชิ้นครับ กะว่าจะหากรอบไม้มือทำมาใส่ และได้เล็งจุดที่จะแขวนที่บ้านไว้เรียบร้อยแล้ว ยังไงหากได้แขวนเมื่อไหร่จะถ่ายรูปส่งมาให้ดูนะครับ ดีใจมากที่ได้ชิ้นมาสเตอร์ หวังว่าหากคุณซำ-อนัตตา มีชื่อเสียงโด่งดังเป็นศิลปินในแวดวงเมื่อไหร่ งานทั้งสองชิ้นจะมีค่ามาก คงจะไม่เรียกกลับคืนนะครับ ขออนุญาตเก็บไว้เชยชมให้ลูกหลานหน่อยก็แล้วกันนะครับ ..... ไม่ได้มาแซวเล่นๆ นะครับ คนเราไม่แน่หรอกครับ อนาคตใครจะรู้ ..... ขอเป็นกำลังใจต่อไปครับ .. ดีใจอีกประการคือ คุณซำ-อนัตตา ก็อยู่ในแวดวงผีเสื้อเดียวกัน ถึงแม้อาจห่างรุ่นกันบ้าง(24-31)แต่ไม่ได้ห่างความเป็นพี่น้องผองเพื่อนแต่อย่างใด ดีใจจริงๆ ครับ ..... นี่แหละที่เรียกว่าน้ำใจของผีเสื้อคือผู้ให้ คือผู้ผสมเกสรไม้ดอกไม้ผลทั้งหลายชูช่อออกดอกผลให้คนได้กินได้เชยชม ..... ซึ้งในน้ำใจที่ได้สัมผัสครับ อย่ากระนั้นเลยนะครับ ..... ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว เมื่อคุณซำ-อนัตตา ได้ชื่อที่อยู่ผมไปแล้ว ผมจึงขออนุญาตอยากได้ชื่อจริง นามสุกลจริง แบบเต็มๆ ของคุณซำ-อนัตตา หน่อยเถอะครับ(ที่อยู่ผมมีแล้วที่จ่าหน้าซอง) ..... คือผมก็กำลังอยากจะจดหมายไปคุยด้วยเช่นกัน หวังว่าคงจะลงให้ผมในบอร์ดนี้นะครับ ผมจะรออย่างรีบด่วน(สำนวนศัพท์แปลกๆ) .... ขอบคุณสูงสุดอีกครั้งครับ ..... สวัสดีครับ ลืมไปครับ ..... เมืองน่านยินดีต้อนรับคุณซำ-อนัตตา และเพื่อนๆ เสมอนะครับ ...... บอกมาเลยครับว่าสะดวกช่วงไหนของปี ..... ยินดี ครับ ยินดี   โดย: ฅนสะเนียน IP: 125.27.47.99 16 มิถุนายน 2552 9:00:59 น.

หวัดดีพี่ นึกว่ามันจะยับเสียแล้ว ว่างๆก่อนนะพี่จะแวะไปเที่ยว แถวนี้ก็มีเพื่อนๆ บอ อยู่หลายคนครับ บ่าว 34 ที่เคยไปเที่ยวน่านก็เคยเล่าให้ฟังครับ มีโอกาสคงได้ไปเยียนครับ ผม ประวิทย์ มุ่นเชย (วิทย์ บอ.31) ไว้คุยกันต่อพี่   โดย: ชำฯ (ชำ-อนัตตา ) 16 มิถุนายน 2552 21:16:08 น.

ือยากทำกิจกรรมแบบนี้   โดย: dekzin 17 มิถุนายน 2552 15:10:31 น.

ฝากข่าวถึง พี่คนสะเนียนด้วย ได้รับของฝาก จากบ้านสะเนียนแล้วครับพี่ (ภูแว-ภูพยัคฆ์) เดี่ยวคงได้ใส่โก้ๆ แถวๆตะกั่วป่าแหละพี่ ขอบคุณมากๆครับ วิทย์ บอ.31   โดย: ชำฯ (ชำ-อนัตตา ) 22 มิถุนายน 2552 15:45:25 น.

ยินดีมากครับ ลืมไป และไม่แน่ใจว่าจะชื่นชอบหมวกดาวแดงไหม พอดีช่วงนี้ขาดตลาด เดี๋ยวจะลองตรวจสอบกับสหายที่คุ้นเคยก่อนว่ายังมีหลงเหลือหรือป่าว หาได้เมื่อไหร่จะลองส่งมาให้ใส่เล่นๆ สวัสดีมากครับ   โดย: ฅนสะเนียน IP: 118.172.124.128 23 มิถุนายน 2552 15:15:04 น.