|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | |
|
|
|
|
|
|
|
อะไรๆ ก็ไม่เคยแน่นอน
วันนี้ได้มีโอกาlเขียนบล็อกใหม่สักทีค่ะ ปล่อยไว้นานจนเหม็น จนคนนู้นคนนี้เข้าบ่นมาแซว ว่าเมื่อไรจะอัพสักที จริงๆแล้วมันไม่รู้จะอัพอะไร เรื่องที่จะให้เขียนมันก็มีเยอะอยู่ แต่แค่ไม่รู้จะหยิบมาเรียบเรียงยังไงให้มันน่าอ่านเท่านั้นเอง
เรื่องที่กำลังจะเขียนนี้ ก็อาจจะไม่ได้เขียนออกมาได้สวยงามน่าอ่านสักเท่าไร แต่ด้วยว่าเนื้อหาและความหมาย มันทำให้คิดอะไรได้บางอย่าง
เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา ได้รับข่าวที่ไม่ดีนักจากเพื่อนคนหนึ่ง ฟังแล้วทำให้หัวใจวูบไปเลยทีเดียว
การจากลาและพลัดพราก เกิดขึ้นได้เสมอ ทุกวัน ทุกเวลา และทุกรูปแบบ บางคนรักกันแรกๆ อะไรก็ดูสวยหรูงดงาม พอวันเวลาผ่านไป อะไรก็จืดจางลง จดสุดท้ายพบว่าตัวเองเข้ากันไม่ได้ ไปกันไม่ได้ ก็จบด้วยการจากลาในที่สุด บางคู่รักกันมาก แต่ด้วยเหตุผลอะไรหลายประการ ก็เป็นตัวแปรทำให้ต้องสิ้นสุดด้วยการจากลา เหตุการเช่นนี้มีให้เห็นอยู่บ่อยไปในแต่ละวัน
ในกรณีของเพื่อนคนนี้ การมีใครสักคนเป็นที่รัก คงนับว่าเป็นช่วงเวลาที่แสนมีค่า ถึงแม้ว่าจะสุขบ้าง เศร้าบ้าง แต่นั่นก็เป็นสัจธรรมที่เราก็รู้กันดีในเรื่องของความรัก วันข้างหน้าอาจจะต้องเลิกกัน จบกันไปเหมือนคู่อื่นๆ หรืออะไรก็แล้วแต่ นั่นก็เป็นสิ่งที่คาดเดาไม่ได้ เหมือนอย่างที่บอกไปแล้วว่า การลาจากและการพลัดพรากเกิดขึ้นได้ทุกเวลา และทุกรุปแบบ แล้วก็อยู่ว่าจะช้าหรือเร็วเท่านั้นเอง
สองสามเดือนก่อนหน้านี้ เพื่อนคนนี้รู้ข่าวว่าแฟนตัวเองหมดสติ ต้องส่งเข้าโรงพยาบาลและต้องนอนรักษาตัวที่นั่น แต่สาเหตุที่รู้ต่อมาก็คือ พบเนื้องอกซึ่งเป็นเนื้อร้ายอยู่ในสมอง............ สิ่งที่เกิดขึ้นดูฉับพลันและรุนแรง ไม่มีสัญญาณใดๆบอกให้รู้ก่อนหน้านี้เลยว่าเหตุแบบนี้จะเกิดขึ้น สิ่งเดียวที่ทำได้ตอนนั้นคงเป็นการภาวนาขอให้ทุกอย่างเป็นไปในทางที่ดี คนรักของเพื่อนเข้าๆออกๆโรงพยาบาลอยู่สองสามครั้ง ในระหว่างนั้นถือว่าเวลาที่ผ่านไปเป็นช่วงเวลาที่มีค่ามากๆ เพื่อนได้ทำอะไรในสิ่งที่ไม่เคยทำมาก่อนให้กับคนรัก อย่างเช่น บลูเบอร์รี่ชีสเค้ก.......เค้กชิ้นแรกในชีวิตถูกทำขึ้นด้วยความตั้งใจเต็มร้อย อาจจะไม่ใช่ชิ้นที่อร่อยที่สุด แต่คงเป็นชิ้นที่มีค่ามากที่สุดสำหรับผู้ทำ ความทรงจำดีๆ หลายอย่าง ถูกบรรจุไว้ในช่วงเวลาที่ค่อยๆผ่านไป จนเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาก็ได้รับข่าวจากเพื่อนว่า คนรักของเธอได้เสียชีวิตแล้ว...........
คำพูดที่สามารถพูดปลอบใจเพื่อนได้ คงไม่มีอะไรมากไปกว่าคำปลอบใจ และคำที่จะถนุถนอมหัวใจที่เปราะบางมากที่สุด..... คนที่จากไปแล้วเราคงหายห่วง เพราะเขาคงจะไม่ต้องรู้สึกรับรู้หรือได้รับอะไรที่รบกวนจิตใจอีกต่อไป แต่คนที่ยังอยู่ ก็ยังคงต้องดำเนินชีวิตต่อไป แต่สิ่งที่ไม่เสียใจเลย ก็คงเป็นช่วงเวลาที่ดีๆที่ได้ทำให้กับคนรักในช่วงเวลาน้อยนิดที่เหลืออยู่ ความทรงจำอันงดงามจะยังคงติดตัวเราไปตลอด แค่มันอาจจะทำให้เราเหงา และเศร้าไปบ้างเท่านั้นเอง...........
วันที่กำลังจะผ่านเข้ามา ยังมีอะไรอีกอย่างหลายต้องให้เผชิญ จะดีหรือร้ายไม่อาจหยั่งรู้ได้ สิ่งที่ดีที่สุด คงเป็นเป็นการทำวันปัจจุบันให้ดีที่สุด และเตรียมรับมือกับทุกสิ่งที่กำลังจะเข้ามา........
จากเรื่องนี้ มันทำให้คิดอะไรได้บางอย่างว่า ขนาดที่คนที่รักกันมาก ยังต้องพลัดพรากจากกัน แล้วนับประสาอะไรกับที่คนที่ไม่รักกันที่จะไม่ลาจาก......... ได้แต่บอกตัวเองว่าทุกสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องธรรมดา ถ้าวันนี้เศร้า พรุ่งนี้ก็คงจะหัวเราะได้ คงไม่โชคร้ายมีแต่วันที่โศกเศร้าเสียทุกวันแน่นอน....
แต่ยังไงก็แล้วแต่ ขอให้ทุกๆคนรวมทั้งตัวเองด้วย ได้เจอ และได้รับแต่สิ่งดีๆ ถ้าจะต้องมีเรื่องร้ายๆ ก็ขอให้รับมือกับมันได้ และผ่านมันไปได้นะคะ...........สู้ๆค่ะ
Create Date : 08 กันยายน 2550 |
|
11 comments |
Last Update : 8 ตุลาคม 2550 23:48:26 น. |
Counter : 589 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: Mim IP: 124.121.27.65 8 กันยายน 2550 21:34:38 น. |
|
|
|
| |
โดย: Pukkio 11 กันยายน 2550 14:40:08 น. |
|
|
|
| |
โดย: MeJayya 13 กันยายน 2550 15:26:56 น. |
|
|
|
| |
โดย: Lee Aung-Kwang (Professional ) 13 กันยายน 2550 20:47:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: ป่ามป๊าม 16 กันยายน 2550 21:50:56 น. |
|
|
|
| |
โดย: ผุ๋งผิ๋ง 20 กันยายน 2550 1:10:32 น. |
|
|
|
| |
โดย: MeJayya 26 กันยายน 2550 8:02:00 น. |
|
|
|
|
|
|
|
แต่ความทรงจำดีๆ นั้นไม่เคยจางหาย
ตราบที่ดาวเต็มฟ้าเธอยังคงวนเวียนในหัวใจ
หลับให้สบาย สักวันคงพบกัน "สุดที่รัก"