หญิงสาวในเงาพลบ หญิงสาว ใยเธอมีความหม่นเศร้าบนใบหน้า สลดหยดน้ำค้างกลางดวงตา ใยจึงเร้นกายาอยู่เดียวดาย ฤาว่าภาวะใจวูบไหวหวั่น ด้วยเหตุว่าความฝันนั้นหล่นหาย ฤาว่าวาดแห่งหวังพังทะลาย หรือถูกรักทำร้ายให้หม่นมัว จึงซ่อนใบหน้าไว้หลังน้ำตา ผ่านคืนวันอันทรมาในเงาสลัว หวาดไหวอยู่ในความหวั่นกลัว ซ่อนหน้าหลบตัวเพียงลำพัง หญิงสาว.... เช็ดหยาดน้ำแห่งความเศร้าที่ไหลหลั่ง มีบางอย่างกลางใจ-อยากให้ฟัง เพื่อลบเลือนความผิดหวังที่ขังใจ สิ่งใดคือสุข-สิ่งใดคือทุกข์ เธอให้นิยามได้ถูกต้องหรือไม่ แม้เธออาจจะแจ้งแห่งความนัย ลองมองให้กว้างไกลไปอีกนิด สองสิ่งหลอมรวมเป็นหนึ่งสิ่ง มองทะลุความจริงอย่ายึดติด สุขทุกข์คือมายาในชีวิต อยู่ที่ใจจะยึดติดต่อสิ่งใด โปรดนิ่งมองและตรองตรึก เมื่อครั้งความรู้สึกเธอสดใส หากไม่เคยเศร้าร้าวรานใจ จะลึกซึ้งอย่างไรในความชัง สุขทุกข์คือคู่ขนานในชีวิต อย่าครุ่นเพียงจริตที่ผิดหวัง หากวันนี้ของเธอเผลอผิดพลั้ง ขอดอกไม้แห่งหวังสะพรั่งบาน ทุกสิ่งล้วนก่อร่างที่กลางใจ อย่าได้หวั่นไหวบนหนทางผ่าน หากเธอทันความคิดจิตวิญญาณ เธอจะผ่านความทุข์พ้นด้วยตนเอง ตีพิมพ์ครั้งแรก สยามรัฐสัปดาหวิจารณ์ มีนาคม 2535 ภาพจากอินเตอร์เนตค่ะ   Create Date : 06 กรกฎาคม 2551 22 comments Last Update : 9 กรกฎาคม 2551 8:33:30 น. Counter : 1280 Pageviews. Share Tweet

งานนี้เป็นงานเก่าค่ะ เขียนเมื่อเพิ่งเรียนจบปริญญาตรีหมาดๆ ความสดและฉับไว อาจจะไม่มากนัก แต่อยากเอาบ้านนี้เป็นที่เก็บงานเก่าๆ ด้วย เลยเอามาแปะไว้ เชิญวิจารณ์ตามสะดวกค่ะ   โดย: Kala_mydog 6 กรกฎาคม 2551 22:26:06 น.

เพราะเกินคำบรรยายค่ะ...เศร้าเหลือเกิน   โดย: teansri 7 กรกฎาคม 2551 2:33:41 น.

ตั้งแต่ "จบปริญญาตรีหมาดๆ" ตอนนั้นหนูเกิดยังน้า หุหุ   โดย: ดาริกามณี 7 กรกฎาคม 2551 10:12:54 น.

คำเพราะมากพี่บี เห็นแล้วอยากลองไปแต่งกลอน แต่ลืมจำนวนคำและสัมผัสไปหมดแล้ว กลอนมั่วน่าจะได้ อิอิ เมื่อวันเสาร์พี่บีมีงานเลี้ยงเหรอ ทำอะไรอร่อย ๆ ทานล่ะ เราไปเก็บบลูเบอร์รี่กันค่ะ คิดว่าพี่บีไม่สนแน่นอน ก็เลยไม่ได้ชวน แต่หากสนใจก็ขออภัยค่ะ กลุ่มเราไปกันหมดเลยค่ะ แบบว่าถามกันแบบกระชั้นชิด พี่ขจรมีลูกศิษย์ติดตามไปด้วย 3 คนแน่ะ สนุกดีค่ะ พี่บีก็คงสนุกกับงานปาร์ตี้ของตัวเองล่ะเนาะ   โดย: Tristy 8 กรกฎาคม 2551 21:39:20 น.

โอ..ทั้งเพราะและโดนมากๆ ค่ะ ปล.แซวด้วยคน "จบปริญญาตรีหมาดๆ" ตอนนั้นหนูยังไม่จบประถมเลยง่ะค่ะ   โดย: โยษิตา 8 กรกฎาคม 2551 22:47:05 น.

โดย: teansri 9 กรกฎาคม 2551 0:55:08 น.

แฮ่ๆ แล้วอันใหม่ไม่จ๋วยหยอคะ ฮี่ๆ แวะมาตามเก็บบล็อกเก่าๆ ประจำวันค่า ติดใจบล็อกนี้ซะแล้วอะค่ะ ทำไงดี   โดย: โยษิตา 9 กรกฎาคม 2551 22:32:36 น.

ช่วงนี้ ขอหลบมานั่งพักในบลอกแกงค์สักพัก เนื่องจากบ้านดิฉันในเนชั่นวุ่นวายมาก //www.oknation.net/blog/charoenkwan/2008/07/07/entry-1 ทั้งๆ ที่บทกวีเดียวกันนั่นแหละ แต่เห็นความแตกต่างกันอย่างชัดเจน ว่าตลาดไหน ขายตลาดไหน แปลกไหมคะ คุณ   โดย: Kala_mydog 11 กรกฎาคม 2551 3:09:54 น.

พี่บี เป็นงัย ได้ข่าวว่าไม่สบาย ดีขึ้นหรือยัง... ข้าวเกรียบเหรอพี่ ได้เลย เดี๋ยวจะเอาน้ำพริกไปให้ จะพยายามไม่ลืม แล้วเจอกันวันเสาร์นะ   โดย: Tristy 11 กรกฎาคม 2551 4:01:20 น.

อ๋อ คุณเจริญขวัญนี่เอง แปะบ้างเหมือนกันที่เนชั่น แต่ไม่ค่อยคุ้นเคย ที่นีู่จะคุ้ยเคยกันกว่า   โดย: ตาพรานบุญ 11 กรกฎาคม 2551 11:02:11 น.

ครับ....มิตรภาพย่อมงดงามเสมอครับ.... มาขอบคุณที่ไปเยี่ยมชมครับ   โดย: modisk 11 กรกฎาคม 2551 11:13:12 น.

สวัสดีค่ะพี่ แหะๆ ถ้าช่วงไหนเน็ตเร็วก็ไปอัพบ้านนั้นด้วยค่ะ (ระบบโหลดรูปของโอเค หนูตายตรงนี้ทุกที แง้)   โดย: แพนด้ามหาภัย 11 กรกฎาคม 2551 21:42:15 น.

งานงามจังค่ะ จะหาเวลามาตามย้อนอ่านอีกนะคะ   โดย: เพรง.พเยีย 12 กรกฎาคม 2551 7:31:05 น.

ขอบคุณที่แวะเข้าเยี่ยมค่ะ หายไปหลายวันคิดถึงมากๆเลยขอบอก   โดย: ขวัญ (toyor ) 12 กรกฎาคม 2551 18:12:20 น.

แวะมาอ่านบล็อกประจำวันค่า ชอบเพลงบล็อกนี้จังเลยอ่าค่ะ ไม่เคยได้ยินเวอร์ชั่นนี้เลย เข้ากับอารมณ์บล็อกดีจัง   โดย: โยษิตา 13 กรกฎาคม 2551 23:06:52 น.

มาบล็อกนี้ดูมีชีวิตชีวาดีค่ะ คราวหน้าจะมายุกยิกรื้ออ่านของเก่าค่ะ   โดย: noklek IP: 118.172.64.232 15 กรกฎาคม 2551 21:27:02 น.

พี่บี ขอโทษทีที่ไม่ได้ตอบข้อความพี่บีตั้งแต่เมื่อวาน กะเพราต้นใหญ่ขนาดไหนอ่ะพี่ อยากได้จัง นี่ชวนแมทไปที่ Meijer, Mishawaka เธอยังอิดออดอยู่เลยค่ะ บอกว่าไกล แล้วยังงี้หนูจะได้ซักต้นมั้ยนี่ พี่บี เชอร์รี่ ทานเฉย ๆ ก็อร่อยอยู่แล้ว ทำเป็นครัมเค้กง่าย ๆ ก็อร่อยนะคะ แดนน่าจะทำได้ ไว้ทานกับกาแฟ ไม่ต้องใส่พวก Frosting อะไรน่ะค่ะ หาสูตร coffee cake อะไรซักอย่าง แล้วเอาเชอร์รี่เป็นใส้ อร่อย ฮิฮิ พูดให้คนจินตนาการน้ำลายไหลเล่น ... ไปแล้วค่ะ Have a nice day!   โดย: Tristy 15 กรกฎาคม 2551 22:54:26 น.

หวัดดีค่าพี่บี คาร่า ^^ แวะมาอ่านบล็อกประจำวันอีกแล้วค่า   โดย: โยษิตา 16 กรกฎาคม 2551 21:20:38 น.

ที่นี่ดีแล้ว ข้าพเจ้าเข้าเนชั่นไม่ได้   โดย: ปอน ปอน IP: 118.172.128.110 16 กรกฎาคม 2551 22:06:37 น.

แวะมาทักทายครับเจ๊ครับ (แอบสมัคร bloggang จนได้ในที่สุด) กลอนสวยมาก ไม่ได้สนทนากันนาน หวังว่าคงสบายดีทั้งกายและใจ :)   โดย: gyunwin 17 กรกฎาคม 2551 17:21:27 น.

เข้ามาอ่านครับ แต่งได้ดี แสดงว่าผู้แต่งเข้าใจธรรมะได้ดีทีเดียว ขอให้ทุกชีวิตมีความสุขมากๆครับ   โดย: มีนชนะ IP: 58.147.50.172 25 กรกฎาคม 2551 16:47:27 น.

ชอบเสียงดนตรี ชอบงานเขียนมาก แวะมาอ่านเรื่อยๆๆ ค่ะ นึกถึงตอนเรียนมหาลัย ตอนนั้นมีความรักตอนปี 4 มันเป้นช่วงสำคัญมาก ทั้งทำงานและเรียนหนังสือ พอความรักมาเยือนการลำดับความสำคัญก็เปลี่ยนไป แล้วในที่สุด ชีวิตก็เปลี่ยนไป ..ใครจะรู้ว่าในความสุขน้นก็มีความทุกข์คู่ขนานกันมาด้วยเมื่อต้องเจอกับตัวเอง..และผ่านมันมาได้ต้องขอบคุณตัวเองที่ตัดสินใจถูกต้อง..แต่แผลใจที่ได้ก็ยากจะเยียวยา ต้องใช้เวลากว่า 10 ปี แต่กระน้นรอยแผลก็ยังมีให้เห้น ยังไม่รู้ว่าหากจะเริ่มต้นใหม่ในวิถีทางของความรัก..จะออกมารูปใหนแต่ก้หวังว่าหากเรามีความรัก และแบ่งปันกับทุกคนโดยไม่หวังว่าเราจะได้รับรักตอบหรือไม่ จะสุขใจกว่า ที่จะรอให้ใครมาเติมความรักให้กับเรา..หวังว่าตัวเองจะโชดดีในสิ่งที่คิดและทำ..จากสัณห์ศุลี   โดย: สัณห์ศุลี IP: 58.136.224.204 9 สิงหาคม 2551 15:35:21 น.