Group Blog |
เราชื่อ หวาน 2017年4月18日（火） ตั้งใจจะเขียนไดอารี่ไว้อ่านเล่นคนเดียวเวลาเหงาๆ เบื่อๆไม่มีอะไรทำในอนาคต แต่ไหนๆที่นี่ก็เป็น blog สาธารณะ อาจจะมีคนอื่นหลงเข้ามาอ่านบ้าง เผื่ออยากรู้จักว่า หวานไหน หวานเป็นใคร หวานมาทำไม หวานต้องการอะไร หวานชอบสงครามมั้ย(แน่ะวกไปกัดเกาหลีเหนือกับเมกาขำๆ55555) อะไรทำนองนี้ เริ่มเลยละกันนะ ชื่อ หวาน ค่ะ เพิ่งรับปริญญาไปเมื่อเดือนธันวาที่ผ่านมา ระหว่างเบื่อๆว่างๆชีวิตเฟ้งฟ้างขาดที่พึ่งทางจิตใจ ก็พูดไปงั้นแหละค่ะจริงๆไม่มีอะไรมาก สรุปสั้นๆก็คือยังไม่อยากทำงาน แม่เสนอว่าให้ลองไปเรียนภาษาที่สาม ตอนนี้ก็เลยมาเรียนภาษาญี่ปุ่นอยู่ที่เกาะคิวชู จังหวัดฟุกุโอกะ ญี่ปุ่น จุบุๆ หวานเป็นคนหาสาระได้ด้วยยากมากค่ะ ติดตลกไปเกือบหมดทุกเรื่อง เศร้าก็ขำ เครียดก็ขำ ที่บอกขำไม่ใช่อะไร คือคนเราเวลาเครียดมีวิธีระบายไม่เหมือนกัน สำหรับหวานคือการไปเล่าให้ใครสักคนที่ไว้ใจฟังค่ะ แต่เวลาเล่าไม่รู้เล่าอิท่าไหนอ่ะ จากเรื่องซีเรียสเปลี่ยนเป็นเรื่องตลกโปกฮาเฉย ด้วยพื้นอารมณ์เป็นคนไม่จริงจัง เครียดไปก็ไม่หายเครียดค่ะ ตลกมันเลย พอกลับมาอยู่คนเดียวก็ซึมจ๋อยเป็นหมาเหงา สรุปตลกไปก็ไม่ช่วย แค่รู้สึกแบบเราเศร้าคนเดียวพอ คนอื่นไม่ต้องมาเศร้าด้วยหรอก มันหดหู่ไรแง๊ ตกลงที่พูดมาทั้งหมดมันหายเครียดมั้ย ทุกวันนี้ก็ยังถามตัวเองอยู่ แต่เราอยู่กับปัจจุบันค่ะ สุขนิยม ท่องไว้สุขนิยม ไว้ตอนเครียดค่อยคิดเอาไงต่อดี เอิ้กกก แนวทางการเขียนเล่าเรื่องไม่มีอะไรตายตัวค่ะ นึกอะไรออกตอนนั้นก็เขียนเลย เหมือนบันทึกประจำวันมากกว่า ว่าวันนี้ไปทำอะไรมาบ้าง เจอใครบ้าง ถ้าใครอ่านเรื่องของหวานแล้วยิ้มหรือหัวเราะบ้างก็ขอบคุณนะคะที่เข้ามาอ่าน เราน่าจะเป็นเพื่อน พี่ น้อง กันได้นะ แฮ่ ก็ขอจบการแนะนำตัวแต่เพียงเท่านี้ สามย่อหน้าเต็มๆ55555 วันนี้เริ่มต้นเหมือนทุกวัน นาฬิกาปลุกตอน 8.05 เวลาเดิม ง่วงเหมือนเดิม เดินเอียงๆลงไปกินข้าว ใส่เสื้อกันหนาวสีชมพู uniqlo สะกดยังไงนะ แบบนี้มันถูกมั้ยอ่ะ นั่นแหละ แต่ญี่ปุ่นสะกดว่า ユニクロ อ่านว่า yunikuro อืมมม ไม่ทำดานะเนี่ยจำได้ด้วยอ่ะนว เสื้อฮู้ดสีชมพูลดราคากะใส่กันลมตอนเดินลงไปข้างล่าง ไม่ได้ช่วยเล้ยยยย ยิ่งใส่ยิ่งหนาว ผ้างี้เย็นเฉียบ ถ้าไม่ติดว่าตอนซื้อลดราคานะจะโกรธกว่านี้อีก ฮึ่มมม ตั้งใจว่าพอกินข้าวเสร็จจะแต่งตัวไป 市役所(city hall) อันนี้คือแผนที่ตั้งใจไว้เมื่อคืน แต่ค่ะแต่ กะว่าจะทิ้งตัวลงไปที่หมอนสักสิบนาที ให้ท้องมันย่อยจะได้มีแรงใจในการเดินไป ก็ว่าตั้งนาฬิกาปลุกละนะ ตื่นมาอีกที 11.45 เธออออ นาฬิกามันปลุกหรือเปล่าาาาาาาาา ถามเจงงงงงงงงงงงงงงง ตาเหลือกลุกขึ้นมาแต่งตัวเตรียมไปเรียน ต้องไปขึ้นรถไฟรอบ 12.52 ไม่งั้นไม่ทันเรียน 1.20 แน่นอน ตั้งแต่มาอยู่ญี่ปุ่นนี่ ทุกอย่างเป็นเวลาเป้ะๆมาก วางแผนได้เลยทั้งเดือนทั้งปี เป็นตารางไปหมด คนที่เฉื่อยแฉะนึกอยากทำไรก็ทำอย่างเราปรับตัวตามแทบไม่ทัน วันนี้ไปเกือบคนสุดท้ายของห้อง ไงล่ะชะล่าใจนัก โดนแย่งเก้าอี้ตัวเก่ง ต้องกระเถิบไปนั่งอีกตัวนึง แต่ยังคงอยู่ในระแวกคนเกาหลีทั้งหมด รู้สึกสวยมากที่เป็นคนไทยคนเดียวในห้อง ไม่รู้ทำไมแต่รู้สึกสวยไม่มีเหตุผล ชมตัวเองวันละนิด สดชื่นค่ะ55555 เรื่องเรียนวันนี้ไม่ค่อยมีอะไรงะ ก้พอจะมีเพื่อนในห้องบ้าง ชอบเคยได้ยินคนพูดถึงคนเกาหลีว่าแบบจะหน้าหยิ่งๆ แต่ที่นี่ไม่นะ ทุกคนก้ดูเฟรนด์ลี่ดี อาจจะไม่ได้ยิ้มให้แต่แรก แต่พอคุยแล้วก็น่ารักทุกคนเลย คุยเรื่องอาหารการกินกัน คุยไปหิวไป น้องเกาหลีที่คุยด้วยนางก้หิว นี่ก็หิว แต่ทำไรไม่ได้ กลืนน้ำลายกันต่อไป เอื้อก5555 ในห้องมีหลายชาติมาก เกาหลี เวียดนาม ไต้หวัน ฮ่องกง ฟิลิปปินส์ เปรู แล้วก็ไทย เค้าเองงงง international ที่แท้จริงค่ะ เลิกเรียนห้าโมงกว่าๆ พี่มิเกลอยากไปทำอินคัง(印鑑) ที่ญี่ปุ่นอินคังคือตราปั้มชื่อเราแบบใช้เวลาปั้มรับของจากไปรษณีย์ ปั้มเอกสารธนาคาร หรือเอกสารราชการแง่ะ ก้เลยเดินจาก tenjin ไปตรง Nakamatsu มันเขียนแบบนี้มั้ยเนี่ย ไม่รู้ไม่ชี้ด้วยแล้ว เอาเป็นว่าตรงนั้นมีห้างดองกี้ที่คนไทยรู้จักดี มีตู้อัติโนมัติสั่งทำอินคังได้ รอประมาณ 5 นาที โหหห แล้วตู้นี่แบบ พอกดเป็นเมนูภาษาอังกฤษมันจะมีตัวเลือกให้น้อยมาก เขียนชื่อเป็นอักษรคาตาคะนะก้ไม่ได้ เราลำไยตู้มาก ตัดสินใจเปลี่ยนไปใช้แบบภาษาญี่ปุ่น โหหหห คุณหลอกดาวอ่ะ ตัวเลือกเยอะมากกก แต่แล้วไง นี่อ่านไม่ออกไง คันจิพรืดเต็มไปหมด แต่ด้วยสกิลความมั่วดีมาแต่เกิน กดไปกดมา ได้เห้ย ได้จริงไรจริง ความมั่วจงเจริญ ไม่ลองจะรู้ได้ไงจริงมะ 555555 รอเครื่องทำอยู่ประมาณ 5 นาทีก็เสร็จ แหม่สะดวกจริงไรจริง ญปเนี่ย สุโค่ยค่ะะะะ ราคา 500เยนเองด้วย ได้ยินว่ามีเพื่อนเวียดนามของพี่มิเกล นางไปทำที่ร้าน ตั้ง 1000เยน นี่เลยบอกพี่มิเกลว่าอย่าลืมไปโม้นะว่าเจ๊ทำมาแค่ 500 สะใจ กรั่กๆ  หน้าตาตู้ทำอินคังที่ดองกี้ พอเสร็จ ไปเดินเล่น Canal city ที่ Hakata ต่อ แต่ไม่มีอะไร มีแต่ห้างใหญ่ๆ ไม่แนวโพ้มมมม ไม่รู้จะเขียนอะไรแล้ว เพื่อนโทรมาเม้าส์สาระทุกข์สุขดิบชีวิตพอดี งั้นแค่นี้นะ บ๊ายบุยนว พนอย่าลืมไปซิตี้ฮอลด้วย ขอร้องงงงงงงงง ไม่อยากพลาดอีก เดี๋ยวโดนตำรวจจับขึ้นมา นุ้งไม่อยากโดนส่งกลับบ้านก่อนวันอันควร จบ รักนะ จากหวาน ถึงหวาน 22:50 Fukuoka
 แวะมาทักทายจ้าา ^__^ อิอิ sinota ซิโนต้า Ulthera สลายไขมัน SculpSure เซลลูไลท์ ฝ้า กระ Derma Light เลเซอร์กำจัดขน กำจัดขนถาวร รูขุมขนกว้าง ทองคำ ไฮยาลูโรนิค คีเลชั่น Chelation Hifu Pore Hair Removal Laser freckle dark spot cellulite SculpSure Ultherapy กำจัดไขมัน ร้อยไหม adenaa ลบรอยสักคิ้วด้วยเลเซอร์ ลบรอยสักคิ้ว Eyebrow Tattoo Removal เพ้นท์คิ้ว 3 มิติ สักคิ้วถาวร สักคิ้ว 6 มิติ Cover Paint สักไรผม 3D Eyebrow ให้ใจหายใจ สุขภาพ วิธีลดความอ้วน การดูแลสุขภาพ อาหารเพื่อสุขภาพ ออกกำลังกาย สุขภาพผู้หญิง สุขภาพผู้ชาย สุขภาพจิต โรคและการป้องกัน สมุนไพรไทย ขิง น้ำมันมะพร้าว ผู้หญิง ศัลยกรรม ความสวยความงาม แม่ตั้งครรภ์ สุขภาพแม่ตั้งครรภ์ พัฒนาการตั้งครรภ์ 40 สัปดาห์ อาหารสำหรับแม่ตั้งครรภ์ โรคขณะตั้งครรภ์ การคลอด หลังคลอด การออกกำลังกาย ทารกแรกเกิด สุขภาพทารกแรกเกิด ผิวทารกแรกเกิด การพัฒนาการของเด็กแรกเกิด การดูแลทารกแรกเกิด โรคและวัคซีนสำหรับเด็กแรกเกิด เลี้ยงลูกด้วยนมแม่ อาหารสำหรับทารก เด็กโต สุขภาพเด็ก ผิวเด็ก การพัฒนาการเด็ก การดูแลเด็ก โรคและวัคซีนเด็ก อาหารสำหรับเด็ก การเล่นและการเรียนรู้ ครอบครัว ชีวิตครอบครัว ปัญหาภายในครอบครัว ความเชื่อ คนโบราณโดย: สมาชิกหมายเลข 4507140
 วันที่: 3 พฤษภาคม 2561 เวลา:15:52:56 น. |
สมาชิกหมายเลข 3815328
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Link |
||||||||||||
