มาต้อนรับด้วยความรัก 

คุณเชื่อในพรหมลิขิตไหม........ 
ว่ากันว่าคนหนึ่งคนจะเกิดมาเพื่อใคร.........จึงต่างคนต่างค้นหา
จึงติดปีกให้หัวใจโบยบินออกเดินทางไปในห้วงกาลเวลา
วันแล้ววันเล่า..จนกว่าตะประสสนสายตากับคนที่เกิดมาเพื่อเป็นของเรา

คุณเคยแปลกใจบ้างไหม........ 
ทั้งที่ร้อยคนเดินผ่านไปแต่เหตุใดหัวใจเรายังคงเงียบเหงา
คนแล้วคนเล่าที่เราไม่ทายทัก....ก่อนจะผ่านไปคล้ายสายลมบางเบา
แต่ครั้งใดที่หัวใจกลับว่างเปล่า....มักมีเงาใครอีกคนทอดมา

คุณเชื่อในศรัทธาแห่งรักบ้างไหม........ 
กี่คราวที่ความหวังพังไป....หากหัวใจยังไม่วายคะนึงหา
ว่าจะมีเพียงใครสักหนึ่งในหมื่นแสนคนที่ก้าวผ่านเข้ามา
เขาคนนั้นให้คุณรูสึกได้ว่า...คนคนนี้แหละที่เฝ้ารอมาแสนนาน

คุณเชื่อในพรหมลิขิตไหม............ 
จะมีสักกี่ครั้งที่คุณจะแปลบตรงหัวใจ....เมื่อใครบางคนเดินผ่านมา
จะมีสักกี่ครั้งที่ได้สบตาใครแล้ว......ดอกไม้ในหัวใจพลันเบ่งบาน
และมีเพียงคนเดียวเท่านั้น.......ที่ทำให้คุณอ่อนหวานได้อย่างไม่เคยเป็น