Singapre Part 2~Oh...come rain come shine...^^

ก่อนอื่นใด เนื่องจากวันนี้มีข่าวใหญ่ระดับโลก เนื่องด้วยการสูญเสียบุคคลสำคัํญผู้ก่อตั้ง Apple ได้เสียชีวิตลงในวัย 56 ปี "Steve Jobs" ผู้ที่เป็นแรงบันดาลใจของใครหลาย ๆ คนรวมทั้งเราด้วยในแง่ที่ว่า ถึงแ้ม้จอบส์จะป่วยหนักขนาดไหนก็ยังสู้มาโดยตลอดแม้ในที่สุดสังขารไม่เป็นใจให้สู้ต่อ แต่สิ่งที่จอบส์ทำไว้สร้างประโยชน์อันยิ่งใหญ่ให้คนธรรมดาอย่างเรา ๆ R.I.P Steve Jobs... TT





===========================================


การไปสิงค์โปร์หนที่สองนี้เป็นการเิดินทางผ่านไปจากประเทศมาเลเซีย เนื่องจากไปแวะดูคอนเสิร์ต Justin bieber ที่นั่นก่อนหนึ่งวัน วันถัดมาก็รีบตื่นแต่เช้าเช็คเอ้าออกจาก Regge guesthouse (ยังหารูปไม่เจอ ) อ้อที่เกสเฮ้าส์นี่เจอสาวเกาหลีคนนึงมาพักเพื่อเดินทางต่อไปออสเตรเลีย เธอหน้าตาน่ารักดี เธอก็ชวนคุย พอรู้ว่าเราเพิ่งมาจากเมืองไทย เธอก็บอกว่า เธอก็เพิ่งไปเมืองไทยมา รู้สึก Amazing มากที่เมืองไทยหนาว (ตอนต้นปีนี้) ทำให้การมาเที่ยวเมืองไทยของเธอสนุกมาก ๆ เลย ได้ฟังเธอเล่า เราก็บอกว่าเราก็รู้สึกอเมซิ่งเหมือนกันไม่ใช่แต่คนต่างประเทศอย่างเธอ คนไทยก็ืตื่นเต้นกับอากาศหนาวเย็นที่เกิดขึ้นเมื่อตอนต้นปี 2554 มาก ๆ (แม้ขณะที่เขียนบลอคนี้อยู่ จะเกิดน้ำท่วมใหญ่ในภาคกลางของประเทศไทย ก็ขอให้ทุกอย่างผ่านพ้นไปด้วยดี บ้านเพื่อนอยุ่่ บางประหัน อยุธยา น้ำขึ้นมาชั้น 1 แล้ว ตอนนี้ลุ้นกันสุด )

ยังไม่เข้าเรื่องซะที ขออภัยด้วยค่ะ

ทริปนี้เริ่มออกจากโรงแรมโดยเดินทางขึ้นแทกซี่ตรงไชน่าทาวน์ให้ไปที่บัสเทอร์มินอล เพราะว่าสอบถามจากเจ้าหน้าที่เกสเฮ้าส์บอกว่าอยู่ไม่ไกลเท่าไหร่นัก แต่ไม่รู้ด้วยการสื่อสารผิดหรือว่าอย่างไร คนขับแทกซี่ก็พาไปส่งที่จุดจอดรสบัสแห่งหนึ่งที่มีรถไปสิงค์โปร์ แต่ราคามันไม่ประหยัดเลยอะ ที่เราต้องการมันคือราคาแบบประหยัด ส่วนรถบัสเจ้าที่แทกซี่ไปส่งราคาเริ่มต้นก็เกือบพันแล้ว อ่านจากในเน็ตมามันราคาแค่สามร้อยกว่า ๆ เองนะ ก็เลยเดินไปที่รถไฟฟ้าที่อยู่ใกล้ ๆ กับบริษัทรถบัส สอบถามเ้จ้าหน้าที่บอกว่าให้ไปขึ้นที่ BANDA TASIK SELATAN รายละเอียดรถไฟตามภาพนะคะ



ก็เลยกระโดดขึ้นรถไฟมา แต่ด้วยความง่วงหมดสภาพเนื่องจากเมื่อวานตากฝนดูคอนเสิร์ตจนดึก ก็เลยนั่งหลับมา จนเลย BANDA TASIK SELATAN ไปหนึ่งสถานี รู้สึกตัวก็รีบคว้ากระเป๋ากระโดดออกจากรถไฟ ปีนบันไดกลับไปขึ้นอีกฝั่งหนึ่ง แ้ล้วรถไฟมาเลเซียก็สุดยอดมาก ๆ กว่าจะมาสักขบวนใช้เวลารอนานนนนนมากกกกกกกกกกกกก มีมอนิเตอร์บอกเวลาให้ดูว่ารถไฟจะมาในกี่นาทีแต่เอาเข้าจริง ๆ ถึงเวาตามนั้นรถไฟก็ยังไม่มา เปลี่ยนเวลาขึ้นโชว์อีกหน เวรของกรรมมาก ๆ เพราะว่าวันนั้นมีนัดต้องเดินทางให้ถึงสิงค์โปร์ก่อนบ่ายสามโมง คำนวนแล้วว่าอย่างไรก็ทันจากข้อมูลในอินเตอร์เน็ต รถบัสใช้เวลาวิ่งประมาณ 5 ชม. ถึงจะถึงสิงค์โปร์ ดูนาฬิกาในข้อมือแ้้ล้ว ตอนนี้สิบโมงพอดี 5 ชั่วโมงคือถึงสิงค์โปร์บ่ายสาม มันจะเป็นไปได้หรือ???

พอถึงสถานี BANDA TASIK SELATAN ก็รีบวิ่งเข้า Bus terminal ขึ้นไปที่เคาน์เตอร์ขายตั่ว สังเกตุว่าที่นี่เพิ่งสร้างมั้ง ตัวตึกยังใหม่ ๆ อยู่เลย สะอาด กว้างขวางมาก เจอเคาน์เตอร์รถบัสไปสิงค์โปร์ราคา 39 ริงกิต รีบซื้อ เพราะว่ารถเที่ยวต่อไปใกล้จะออกแล้ว ไม่แน่ใจว่ารถออกทุก ๆ กี่นาทีนะคะ แต่จำได้ว่ามีเที่ยวติด ๆ กันหลายเที่ยวค่ะ จากนั้นก็เดินไปทางลง จะมีเจ้าหน้าที่ ตม ยืนอยู่แล้วขอตรวจพาสปอร์ต พี่ ตม สองคนก็ยิ้ม ๆ แต่อิฉันรีบค่ะ ขอทำหน้ามึน ๆ ไปก่อนแล้ว ลงมาขึ้นรถบัสที่จอดรอตามช่อง คล้ายที่ บขส บ้านเราแต่สะอาดกว่ากันเยอะเลย กำลังคิดว่าจะเข้าห้องน้ำแต่ดูจากเวลาไม่ทันแล้วอะ เลยเดินไปขึ้นรถบัส เลย รถบัสขนาดประมาณ 20 กว่าที่นั่ง เบาะที่นั่งใหญ่มากกกกกก ในตั๋วจะมีเขียนระบุเบอร์เลขที่นั่งอยู่ ได้ที่นั่ง no.13 พอดี ไม่นานนักรถก็ออกจากเทอร์มินอลค่ะ

ขออภัยที่ไม่ได้ถ่ายรูปอะไรไว้เลยเพราะว่ารีบมาก ๆ ค่ะ

รถบัสก็มุ่งหน้าลงทางใต้ของประเทศมาเลเซียค่ะ ระหว่างทางเราก็เล่นอินเตอร์เน็ตผ่านเอจของ Tune talk ได้ตลอดเวลา เน็ตแรงมาก ๆ เลยทีเดียว แม้บางทีรถจะิวิ่งอยู่ก็ยังสามารถต่อเน็ตได้ Hi-tech จริง ๆ ระหว่างสองข้างทางก็เป็นสวนปล์ามซะส่วนมากค่ะ บรรยากาศคล้าย ๆ ทางภาคใต้บ้านเราต่างกันที่บ้านเราจะมีสวนยางมากกว่าเท่านั้น แต่ถนนทั้งขึ้นและลงสองฝั่งกว้างมาก ๆ ค่ะ น่าจะประมาณข้างละ 3 เลนได้ มีรถบัสวิ่งสวนขึ้นลงให้เห็นตลอดเวลา จนผ่านไปสักสามชั่วโมง รถก็จอดให้แวะทานข้าวตรงจุดพักรถ รถบัสมาจอดเรียง ๆ กันหลายคันมาก ป้ายที่เขียนหน้ารถก็คล้าย ๆ กัน เพราะส่วนมากรถจะไปสิ้นสุดที่สิงค์โปร์ เล่นเอาึขึ้นรถบัสผิดคันได้ง่าย ๆ กว่าจะเจอรรถบัสคันตัวเองนี่ขึ้นผิดไปแล้วสอง ต้องจำทะเบียนรถเราไว้ให้ดี ๆ นะคะ เราพลาดเพราะตอนขึ้นก็ไม่ได้ดู ตอนลงก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำ พอจะกลับมาขึ้นก็เลยขึ้นผิดค่ะ

จนผ่านมาอีกสักสองชั่วโมง รถก็วิ่งมาถึงยะโฮร์ บาห์รู เมืองชายแดนของประเทศมาเลเซีย รู้สึกเป็นเมืองทึ่คึกคักมาก ๆ เลยมีรถราวิ่งกันขวักไขว่มาก ๆ โดยฉพาะช่วงตรงใกล้ ๆ ด่านชายแดนมีรถคอนเทรนเนอร์ คันใหญ่ รถบัส รถบรรทุกมากมาย จนรถวิ่งมาถึงตัวอาคารตรวจคนเข้าเมือง เจ้าหน้าที่ที่นั่งมากับรถบัสด้วยก็บอกให้ลง เห็นบางคนไม่ได้เอากระเป๋าลงไปด้วย เราก็เลยทิ้งกระเป๋าไว้บนรถบัสคันนั้น แล้วก็เดินตามเข้าไปเรื่อย ๆ สังเกตเห็นได้ว่าตัวอาคารเพิ่งทำใหม่ตกแต่งได้สวยงามทีเดียวค่ะ แต่ก็ไม่ได้ถ่ายรูปมาเพราะว่ากลัวเค้าไม่ให้ถ่าย เสร็จจากตรวจ Passport แล้วก็เดินลงมา รถบัสก็จะจอดรอยู่ด้านล่าง ตอนนี้จำได้แล้วว่าทะเบียนอะไร รับรองไม่ขึ้นผิดคันอีก

จริง ๆ แล้ว การเดินทางจากกัวลาลัมเปอร์มายะโฮร์บาร์หรู สามารถมาทางเครื่องบินก็ได้นะคะ ใช้เวลาเดินทางประมาณหนึ่งชั่วโมง ค่าเครื่องบินก็ไม่แพงมาค่ะ พันต้น ๆ หรือบางทีอาจจะถูกกว่านี้ถ้ามีโปรโมชั่น ยะโฮร์ บาห์รู ก็เป็นอีกเมืองที่น่าเที่ยวค่ะ หวังว่าคราวหน้าคงจะมีโอกาสได้มาเที่ยวนะจ๊ะ

จากนั้นรถก็ข้ามสะพาน ไม่แน่ใจว่าเค้าเรียกว่า คอร์สเวย์ หรือป่าวนะคะ ขออภัย เพื่อข้ามไปที่ด่านของประเทศสิงค์โปร์ ตรงปลายสะพานจะมองเห็นตึกของด่านได้ชัดเจนมาก ๆ ค่ะ สวยดีนะคะ



ตอนนี้เจ้าหน้าที่บนรถก็จะบอกให้เดินลงจากรถบัสอีกแล้ว แต่รอบนี้ทุกคนขนของที่นำมาด้วยลงจากรถหมดค่ะ ก็ลาก ๆกระเป๋ากันขึ้นไปที่ตัวอาคารตรวจคนเข้าเมืองของสิงค์โปร์ เราเป็นผู้หญิงไปคนเดียว ตม สิงค์โปร์ก็มองหน้านานหน่อยแล้วก็ถามว่ามาคนเดียวเหรอ เราก็บอกว่ามาคนเดียว เห็นว่าช่วงหลัง ๆ นี่ทาง ตม สิงค์โปร์ค่อนข้างเช็ครายละเอียดเดินทางละเอียดมาก ๆ นะคะ ถ้าเป็นผุ้หญิงไทยเดินทางไปคนเดียว อย่างไรก็เตรียมเอกสารให้ไว้ทางเจ้าหน้าที่ดูด้วยแล้วกันค่ะ

รถก็จะมาจอดที่ตึกซึ่งอยู่ใกล้กับสถานีรถไฟ Nicoll Highway ดูนาฬิกาตอนนั้นสี่โมงกว่าของสิงค์โปร์แล้วเลยเวลานัดมาชั่วโมงกว่าแล้ว สรุปว่ากว่าจะมาถึงสิงค์โปร์จากัวลาลัมเปอร์ได้ ใช้เวลาประมาณ 7-8 ชั่วโมงนะคะ ดังนั้นใครจะเดินทางมาทางนี้ก็เผื่อเวลาไว้หน่อยแล้วกัน เรียกว่านั่งรถกันลืมไปเลยทีเดียวค่ะ

จาก Nicolll Highway เราจะไป Gaylang ซึ่งดูจากแผนที่ ขออนุญาตยืม Link นะคะ //www.singaporepackage.com/singapore_mrt.htm ก็ดูไม่ไกลกันเท่าไหร่ค่ะ จริง ๆ นั่งแทกซี่คงไม่กี่เหรียญแต่ไหน ๆ ก็ไหน ๆ ขอไปรถไฟฟ้าแล้วกัน
ทางเดินไปขึ้นรถไฟฟ้า


มุ่งหน้าไปสถานี Kallang เพราะว่าคราวนี้เราจองโรงแรมไว้ที่ Faragance shappire โรงแรมอยู่ไกลจากสถานีมากเรียกว่าลากกระเป๋ามาจนเหนือ่ยถึงเดียวพี่น้อง มาถึงก็รีบเช็คอิน ๆ แล้วออกไปพบคนที่นัดไว้ แล้วก็ไปทำธุระต่อทั้งคืน สรุปว่าวันนี้ทั้งวันถ่ายรูปมาได้สองรูปถ้วนเท่านั้น อนาถถถ

ตื่นเช้ามาอีกวันก็เดินออกมาหาของกินหน้าโรงแรมเพราะราคาโรงแรมที่จองไว้ไม่มีอาหารเช้า แ่ต่ปรากฎว่าเดิน ๆ อยู่สักพักก็หาอะไรกินไม่ได้ หน้าตามันดูไม่ค่อนน่าทานเท่าไหร่อะคะ เลยกลับไปชัดมาม่าแทน ทุ่นไปได้อีกหนึ่งมื้อ ก็อาบน้ำเตรียมตัวออกไปหาเพื่อนเพราะวันนี้นัดเพื่อนไว้จะไปเที่ยวสิงค์โปร์กัน รอบที่แล้วมาก็ยังไม่ได้เที่ยวเท่าไหร่เลย ออกจากโรงแรมก็นัี่งรถเมล์ตรงหน้าปากซอยโรงแรมมุ่งหน้าไปบูกิสก่อน เพราะนัดกับเพื่อนไว้ที่นั่น ตอนอยู่บนรถเมล์ก็ถ่ายไปเรื่อย ๆ นะคะ ยังเช้าอยู่ถนนว่างดีจัง ^^



ต้นไม้ใบสวย ๆ








ถึงบูกิสแล้ว



เดินมาเจอบันไดวนที่เห็นตามหนังสือท่องเที่ยวสิงค์โปร์บ่อย ๆ





เดินมาเจอป้ายหนังเรื่อง Never say Never ของจัสติน บีเบอร์เข้า ยังติดใจคอนเสิร์ตจัสตินอยู่ บอกกับเพื่อนว่าอยากดูแต่วันนี้คงไม่ทันแ้ล้วไว้พรุ่งนี้แล้วกัน



นั่งรถไฟไปออร์ชาดกันต่อ


เห็นกระเป๋าใบนี้แล้วกรี๊ดมาก อยากได้ ๆ

Create Date : 06 ตุลาคม 2554 Last Update : 8 ตุลาคม 2554 9:05:28 น. Counter : 3352 Pageviews.		1 comments
Share Tweet