Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2559
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
 
15 มิถุนายน 2559
 
All Blogs
 
KINNAUR : Chhitkul ณ หมู่บ้านแห่งสุดท้ายฯ ของอินเดีย (1)







ภาพเส้นทางที่เริ่มต้นจากซังกลามุ่งหน้าไปสู่จิตกุล



ณ เวลาเที่ยงวันบนเส้นทางที่ไม่ได้ราดด้วยยางมะตอย เชื่อมต่อระหว่าง
หมู่บ้านเล็ก ๆ ที่
ตั้งขนาบไปกับแม่น้ำบาสป้า (Baspa) จากซังกลาถึงจิตกุล ใน
ระยะทาง 28 กิโลเมตร 
ที่อาจดูขลุกขลักและคลุ้งไปด้วยฝุ่น ตลอดการเบรกและ
ชะลอเพื่อหักเลี้ยวของรถโดยสารประจำทาง 





หญิงสาวชาวคินนัวร์ กับชุดพื้นเมืองสีเขียวที่ทำมาจากผ้ากำมะหยี่



เมื่อหลุดออกจากตัวเมืองซังกลาไป สภาพเส้นทางก็จะเริ่มเป็นทางดิน



เครื่องแต่งกายของชาวคินนัวร์สำหรับผู้หญิง นอกเหนือไปจากหมวกเทปัง
(Thepang) สีเขียวแล้ว พวกเธอ
จะสวมชุดกำมะหยี่สีเขียวแขนยาวที่มีแนวผ้า
สีแดงปักแทรกและใส่เครื่องประดับที่เป็นสีทองไม่ก็เงิน  

ดังนั้นเวลาที่ได้เห็นเครื่องแต่งกายแบบนี้เมื่อไหร่ ก็ย่อมหมายความว่าพวกเธอ
จะต้องเตรียมตัวไปร่วมงานในโอกาสพิเศษ หรือไม่ก็ฉลองเทศกาลที่สำคัญ
สักอย่างแน่นอน 

อย่างหญิงสาวชาวพื้นเมืองที่นั่งริมหน้าต่างท้ายรถก็เช่นกัน วันนี้เธอแต่งตัว
ซะ
เต็มยศรวมไปถึงกลุ่มเพื่อน ๆ ที่นัดกันใส่ชุดเขียวประจำเผ่าพร้อมกัน
ราวกับว่าจะเตรียมไปงานฉลองที่หมู่บ้านไหนสักแห่ง 

ขณะที่ฉันกำลังนั่งอินกับบรรยากาศของความเป็นท้องถิ่นได้ไม่นาน

กระจกหน้าต่างรถถูกเปิดแง้มออกเพื่อรับลม จากแม่สาวนางหนึ่งที่ย้ายเบาะ
นั่งมายังริมหน้าต่างข้างฉัน  และแทนที่มันจะเย็นฉ่ำ
ด้วยสายลมอ่อน จนได้
อารมณ์ประมาณว่า Wind blowing through my hair อย่างที่เคยมโนไว้

มันดันกลับโบกเอาละอองฝุ่นพัดเข้ามาในรถ
จนฟุ้งไปหมด

กลุ่มคนงานขนแอปเปิ้ลรวมไปถึงฉันที่นั่งเรียงกันอยู่ตรงเบาะหลัง ต่างพากัน
เอามือปิดจมูก ไม่ก็หาผ้าเช็ดหน้ามาประกบหน้ากันอย่างอุตลุด
แค้ก ๆๆๆๆ

ส่วนแม่สาวคินนัวรีผู้นั้น ก็ยังดูมีความสุขดีที่ได้หันหน้าออกไปชมวิวข้างนอก

ไม่กลัวปอดพังเหรอเธอ??? 









พอผ่านไปได้สักระยะรถเมล์ก็พาเลี้ยวลงเขา สู่ทางเข้าหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ที่ตั้ง
แทรกกลางดงใบไม้สีเหลืองขนาบด้วยภูเขาสีเขียว
 มันช่างเป็นภาพที่ดูสวยชะมัด

ฉันพยายามยกกล้องขึ้นมาเก็บภาพให้ทัน ก่อนที่รถจะเลี้ยวกลับเพียงเสี้ยววินาที
พบว่าบริเวณนี้ต่างมีการปลูกแอปเปิ้ลกันเป็นล่ำเป็นสันพอ ๆ กับ ซังกลา... 
โดยคาดเดาจากลังพลาสติกที่ใช้ขนผลผลิตเรียงวางซ้อนสุมตรงข้างทางนี่แหละ
จากนั้นก็ได้ถามกับแม่สาวเสื้อเขียวถึงชื่อหมู่บ้านแห่งนี้ ไว้จดบันทึกเป็นหลักฐาน
ก็ได้ใจความว่าชื่อของที่นี่คือ 'Barseri'   



กลุ่มสาวชุดเขียวเหล่านั้น ต่างพากันทยอยลงรถกันที่นี่ และทันทีที่ฉันได้เข้าไป
นั่งแทรกที่ตรงริมหน้าต่างแทน คนขนแอปเปิ้ล
ที่นั่งถัดไปไม่ไกล ต่างก็เรียกร้อง
ให้เอากระจกหน้าต่างปิดลงเสีย  ท่าทางจะทนสูดฝุ่นกันมานานแล้วแต่ไม่กล้า
ปริปากบ่นใช่ไหมล่ะ?

ดู ๆ ไปแล้ว ตอนนี้ฉันก็เริ่มมีสภาพมอมแมมไม่แพ้กันนั่นแหละนาย!

จากนั้นรถเมล์ก็เลี้ยววกกลับขี้นไปยังด้านบนทางเดิม
และพาวิ่งบุเรง ๆ ไปต่อยังที่หมายปลายทางสุดท้ายอย่างเนิบช้า






หมู่บ้านจิตกุล

ตั้งอยู่บนความสูงจากระดับน้ำทะเล 3,450 เมตร มีอากาศค่อนข้างหนาวเย็น
เป็นที่ตั้งของหมู่บ้านแห่งสุดท้าย ก่อนจะถึงทางที่เชื่อมโยงต่อไปยังสุด-
ปลายเขตชายแดน จีน/ทิเบต 
ซึ่งอยู่ถัดไปอีก 90 กิโลเมตร 
และที่นี่เคยเป็นเส้นทางการค้าเก่าแก่ระหว่างอินเดียกับทิเบตในครั้งอดีต 

ทั้งนี้ ถึงจิตกุลจะอยู่ใกล้เขตพรมแดนธรรมชาติ แต่นักท่องเที่ยวต่างชาติ
ก็สามารถเดินทางเข้ามายังหมู่บ้านแห่งนี้ได้โดยไม่ต้องทำใบอนุญาตฯ เข้าพื้นที่



พวกต้นไม้ที่ล้อมรอบพื้นที่แห่งนี้ หากคะเนจากสายตาที่มองผิวเผินแล้ว ก็คงหนี
ไม่พ้นต้นสนที่มีขึ้นอยู่เต็มไปหมด และดูเหมือนว่าหมู่บ้านจิตกุลจะไม่มี
การทำ
'สวนแอปเปิ้ล'
อย่างที่เห็นเช่นในหมู่บ้านอื่น ๆ 

แต่ผลผลิตการเกษตรที่โด่งดังที่สุดกลับเป็น 
"มันฝรั่ง"
ที่ว่ากันว่ามีคุณภาพระดับโลกและราคาแพง






ฉันมาถึงที่หมายในเวลาบ่ายสาม เหล่าชาวบ้านต่างพากันเดินลงจากรถเพื่อกลับ
บ้าน ...ดูเหมือนจะไม่มีใครเป็นนักท่องเที่ยวสักคนเลย  
ตรงจุดรอรถประจำทาง
มีป้ายเล็ก ๆ ที่แปะชื่อที่พักแห่งหนึ่งเอาไว้ แต่ฉันก็ไม่รู้ว่าจะเดินไปยังไงน่ะสิ 

"จะค้างแรมที่นี่หรือปล่าว?"

ชาวบ้านคู่หนึ่ง กำลังขนข้าวของลงจากรถได้หันมาถาม
ในขณะที่ฉันกำลังมองหาทิศทางเดินเข้าหมู่บ้านเล็ก ๆ นี่อยู่

"อาคารสีเขียวตรงท่ารถ ลองเข้าไปถามได้ เขามีห้องพัก" 



ตรงมุมห้องด้านล่างของอาคารหลังเขียวนั่น ถูกจัดแยกเป็นห้องครัว มีผู้ชาย
รูปร่างสันทัด หน้าตา สีผิว ดูไม่ต่างไปจากคนไทยเท่าไหร่นัก เป็นผู้ทำหน้าที่
ดูแลที่พัก และรวมเป็นทั้งคนทำครัวอยู่แค่คนเดียว กำลังสาละวนกับการทำอาหารอยู่

"ที่นี่ มีห้องให้พักมั้ย ?" ฉันโผล่หน้าไปถามที่ช่องหน้าต่าง 

"พักมากกว่าหนึ่งคืนหรือปล่าว" เขาวางมือจากการควงตะหลิว หันมาถามกลับ 

"ใช่ อยู่เกินคืนนึง"



บ็อบบี้
 คือชื่อของชายผู้เป็นคนดูแล บอกว่าไม่สะดวกเท่าไหร่ถ้าจะอยู่นานกว่านั้น
แต่เขาก็ได้แนะนำโฮมสเตย์อีกแห่งให้ฉันแทน

"ถ้าอย่างนั้นไปที่ Amar Guesthouse ดีกว่านะ พวกเขาอาจลดราคาให้ได้" 


แต่กว่าที่ฉันจะหา Amar Guesthouse ที่เป็นบ้านไม้ซึ่งดัดแปลงแบ่งห้อง
ให้นักท่องเที่ยวเข้าพักจนเจอเนี่ย ก็เล่นซะเหงื่อตก!  
หน้าบ้านนั้นไม่มีป้ายติด-
บอก 
เดินหาให้ตายยังไงก็หาไม่เจอ สุดท้ายก็ต้องถามจากชาวบ้านสถานเดียว


ฉันเห็นชายสูงอายุคนหนึ่ง กำลังนั่งเกลี่ยเมล็ดพืชผึ่งแดด
บนหน้าลานบ้าน
ชั้นบน  "จู๊เล....ยังมีห้องพักเหลืออยู่ไหมคะ?" 




ตรอกทางเข้าหมู่บ้าน 



บ้านไม้และยุ้งฉาง บริเวณรอบข้างที่พัก




บ้านลุงอมาร์ ได้แบ่งพื้นที่สำหรับใช้เป็นห้องพักของนักท่องเที่ยวเป็นสามห้อง
และในเมื่อตอนนี้หมดฤดูการท่องเที่ยวแล้ว คงไม่น่าจะเต็ม 
แต่ที่นี่อาจเรียกว่า
เป็นโฮมสเตย์ได้ไม่เต็มปากนัก จากความรู้สึกแล้วพวกเขา
ไม่ค่อยดูแลผู้มาพักดี
เท่าไหร่นัก และนี่คงอาจเป็นเรื่องแย่นิดหน่อยสำหรับจิตกุล 
ที่ฉันไม่มีตัวเลือกอื่น
ที่ดีกว่านี้

"เราไม่มีน้ำร้อนให้นะ ส่วนอาหารก็ไปซื้อกินแถวที่รอรถเอาแล้วกัน
ยังมีเปิดขายอยู่สอง สามร้าน"



ด้วยเหตุนี้ ร้านของบ็อบบี้จึงกลายเป็นที่ ๆ ฉันมาอุดหนุนอาหารเป็นประจำ
อาจเพราะอัธยาศัยที่ดี
แล้วก็ยังให้คำแนะนำเรื่องการเดินทางได้ตลอดด้วย

"ตอนนี้ก็มีอยู่แค่นี้แหละ หมดฤดูการท่องเที่ยวแล้ว เลยไม่มีที่พักให้เลือก" 

อืม ก็จริงนะ...

พอมองไปรอบ ๆ ตอนนี้ก็มีร้านอาหาร แค่สามแห่งแล้วก็ร้านขายของชำอีกสองที่

บ็อบบี้ บอกว่าหมู่บ้านนี้ลำบากตรงที่ต้องลงไปซื้อวัตถุดิบและข้าวของจากซังกลา
และ
นักท่องเที่ยวก็ไม่ค่อยนิยมมาพักแรมกัน เพราะมันไม่มีเครื่องอำนวยความสะดวกนัก 
ไม่มีทั้งปั๊มน้ำมัน ไม่มี ATM และอินเตอร์เน็ตคาเฟ่ มากสุดในฤดูนี้ก็คงเช่ารถ
มาเที่ยว
แบบไปเช้าเย็นกลับ โดยจะไปปักหลักพักกันที่ซังกลาเสียมากกว่า

ฉันเห็นชาวต่างชาติคู่หนึ่งที่มาเข้าพักที่หมู่บ้านนี้
และหากรวมฉันเพิ่มไปด้วยอีกหนึ่ง 
ก็คงมีแค่ สาม
แต่ถ้าพวกเขาไปจากที่นี่พรุ่งนี้ ...ก็คงเหลือฉันเพียงลำพัง






หญิงชาวบ้านกำลังคั่ว เมล็ดข้าวบาร์เลย์ ในช่วงเวลาเย็น




ในช่วงวันอันแสนสั้นของฤดูหนาวแบบนี้ พอหลังพ้นสี่โมงเย็นไปแล้ว
ดวงอาทิตย์ก็ตกจะลับหายไปจากหลังเขา และเริ่มหมดแสงในเวลาห้าโมงครึ่ง  

อีกหนึ่งกิจวัตรของชาวบ้านจิตกุล ที่ได้เห็นก่อนพลบค่ำวันนี้
ก็คือการคั่วข้าวบาร์เลย์สำหรับเก็บสำรองเอาไว้กินในครัวเรือน
ซึ่งป้าที่อยู่ข้างบ้านพักของฉัน ก็กำลังวุ่นวายตรงหน้ากระทะที่ตั้งไฟ
บนถ่านไม้ ถือไม้พายคอยเกลี่ยธัญพืชให้สุกร้อนและแตกพอง 

ทั้งนี้ข้าวบาร์เลย์เมื่อถูกนำมาคั่วและบดเป็นผงจะเรียกว่า ซัมป้า (Tsampa)
แต่หากคั่วทั้งเมล็ดให้ปริคล้ายป๊อบคอร์นแบบนี้ จะถูกเรียกว่า Yoe 




พอตกกลางคืนที่นี่ก็เงียบมาก ท้องฟ้าถูกรบกวนจากแสงของหมู่บ้านนิดหน่อย
ฉันออกมานั่งเล่นที่ริมชานด้านนอกเพื่อออกมาดูดาว แล้วก็พบว่า ในที่พักแห่งนี้
ยังมีนักท่องเที่ยว
ชาวอินเดียอยู่หนึ่งคนอีกด้วย เขาอยู่นานถึงสามวันแล้วและจะ
เดินทางกลับในวันพรุ่งนี้ 

" ตอนนี้ อากาศก็ราว ๆ ลบหนึ่ง " 

เขาโชว์การวัดอุณหภูมิจากมือถือให้ฉันดู

"กลางดึกก็ลบสี่" 

มีเรื่องบางอย่างที่เขาเล่าให้ฟังอย่างน่าสนใจว่า ชาวจิตกุล มักไม่ค่อยเดินทาง
ไปยังเมืองด้านล่างหรือออกจากเขตพื้นที่นี้บ่อยครั้งนักหรอก 
เพราะมีปัญหา
เรื่องปรับตัวให้เข้ากับอากาศที่ร้อนได้ไม่ดีนัก บางทีก็หนักถึงขั้นป่วยเชียวล่ะ 



...


ในเวลาสองทุ่ม สำหรับที่นี่ถือว่าดึกมากและไม่ควรจะนอนช้าไปกว่านี้ 
ทั้งหมู่บ้านต่างเก็บตัว ปิดบ้านเรือนกันเงียบกริบหมด
แย่หน่อยนะ...ที่ฉันไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปร่วมนั่งผิงไฟในห้องครัว
ก็เข้าใจได้ว่าพวกเขาไม่อยากให้คนนอกเข้ามาวุ่นวายพื้นที่ภายใน 


ตะตะแต่....มันหนาวมากเลยนะเฟร้ย!
อยากจะร้องบ่นเป็นภาษาฮินดีซะจริง 

ทัน ด้า !









ในเช้าวันถัดมา ฉันยังมีชีวิตอยู่และไม่ได้แข็งตายอย่างน่าเศร้า...
และดูเหมือนว่าฉันคงเป็นคนแรกที่ตื่นขึ้นด้วยซ้ำ 
พร้อมกับต้องมาล้างหน้า
แปรงฟัน ด้วยน้ำเย็นเฉียบจากในกะละมังที่รองเอาไว้ในห้องน้ำตั้งแต่เมื่อคืน
ถึงอย่างนั้น มันก็ดีกว่าถังรองน้ำที่วางทิ้งค้างคืนไว้ตรงระเบียงนอกชายคา ที่ต่าง
จับตัวเป็นน้ำแข็งเรียบร้อย  
ส่วนตรงพื้นที่บริเวณนอกเมื่อมองไปทางไหนก็ดูขาว
โพลนไปด้วยแม่คะนิ้ง 

ดีใจจนน้ำตาไหล ไม่ต้องไปดูไกลถึงยอดดอยอินทนนท์แล้ว เย่!







แต่แล้ว ก็มีเรื่องให้ต้องเสียเวลานิดหน่อย 
ฉันยังออกไปสำรวจที่ไหนไม่ได้ตามอย่างใจนึก

เมื่อพบว่ากางเกงยีนส์ที่ซักตากไว้เมื่อคืน มันดันแข็งโป๊กเสียขนาดนี้ 




ขอเวลาปิ้งกางเกง แป๊บ....




"อื่น ๆ" 

- ค่ารถจาก ซังกลา - จิตกุล : 31 รูปี 
รถจะมาจอดที่ท่ารถประมาณ 11 โมง
และออกเดินทางตอนเที่ยง การเดินทางใช้เวลาราว 3 ชั่วโมง

- ยังมีหมู่บ้านแห่งสุดท้ายที่ติดกับพรมแดน ทิเบต อีกแห่ง บนเส้นถนน National Highway
 หมายเลข 58  มีชื่อว่า มานา (Mana Village) ไกลจากชายแดนเพียงแค่ 24 กิโลเมตร 
ตั้งอยู่ในจังหวัด Chomali , รัฐอุตตราขัณฑ์
(ไม่ไกลไปจากสถานที่แสวงบุญของชาวฮินดูที่ชื่อ Badrinath นัก) 

- Chhitkul ยึดการสะกดชื่อตามป้ายที่ติดไว้ที่หมู่บ้านนะคะ ข้อมูลโดยทั่วไปจะมีทั้ง
เขียนว่า Chitkul  และ Chittkul  อ่านว่า จิต-กุล เช่นเดียวกัน
(ตอนไปแรก ๆ ก็มีเผลอออกเสียงเพี้ยนเป็น ชิต-ตะ-กุล เฉยเลย)

- Thanda (ทันด้า) ภาษาฮินดี แปลว่า หนาว

- ที่พักคืนละ 250 รูปี

*** เพิ่มเติม จากที่พี่เต้ย ถาม ชื่อหมู่บ้่าน Barseri จะออกเสียงประมาณว่า บาเซริ 
รถโดยสารจะวิ่งเลี้ยวเข้ามาส่งคนลงที่นี่ ก่อนวกย้อนกลับขึ้นไปทาง จิตกุล 
ได้จังหวะเห็นผ่านตาพอดี แม้จะ 5 วินาที ก็เต๊อะ ***




Create Date : 15 มิถุนายน 2559
Last Update : 8 มกราคม 2561 12:37:56 น. 24 comments
Counter : 2149 Pageviews.

 
ตัดริบบิ้นนนนน เช้งงงงงงงๆๆๆๆๆๆ
ฮ่าๆๆๆๆ โหวตก่อนๆๆๆ Travel blog นะจ๊ะ
เดี๊ยวรีดผ้าเสรดค่ำๆเยอรมัน จะมาอ่านค่ะ


โดย: Max Bulliboo วันที่: 15 มิถุนายน 2559 เวลา:18:19:57 น.  

 
ทำไม๊...ทำไม ไม่ไปที่ที่มีโรงแรมห้าดาวให้นอนบ้างค๊าาาาาา
ต้องเดินทางไปดูแม่คะนิ้งซะไกลเลย พี่ขอดูที่อินทนนท์ดีกว่า
โอ้..อากาศติดลบจนยีนส์แข็งโป๊ก ขำอ่ะ ไม่ได้ผิงไฟแต่ต้องปิ้งยีนส์แทน 555
อ่านจบแล้วไม่ค่อยประทับใจคนที่นี่เหมือนที่อื่น ๆ เนาะ
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
สาวไกด์ใจซื่อ Food Blog ดู Blog
ก้นกะลา Music Blog ดู Blog
mambymam Music Blog ดู Blog
pantawan Health Blog ดู Blog
Sai Eeuu Food Blog ดู Blog
mariabamboo Photo Blog ดู Blog
ออมอำพัน Literature Blog ดู Blog
ข้ามขอบฟ้า Home & Garden Blog ดู Blog
kae+aoe Parenting Blog ดู Blog
กาบริเอล Travel Blog ดู Blog


โดย: เนินน้ำ วันที่: 15 มิถุนายน 2559 เวลา:18:42:36 น.  

 
สูงจากระดับน้ำทะเลมากกว่า 3000 แบบนี้หนาวแย่เลย ยิ่งสูงยิ่งหนาวแถมอากาศเบาบางด้วย ยีนส์แข็งโป๊กจริงๆ ด้วย

จริงๆ ผมชอบอากาศหนาวนะ แต่หนาวมากๆ ก็ไม่ไหว มันนอนหลับไม่ค่อยสนิทด้วย

กาบริเอล Travel Blog
+


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 16 มิถุนายน 2559 เวลา:0:24:43 น.  

 
ตามไปเที่ยวอินเดียด้วยค่ะ ยังไม่เคยไปเลย
ดูจากถนนหนทางเที่ยวแบบมาราธอนมากเลยนะคะ
สูง 3,450 เมตร ถ้าหน้าร้อนอากาศตอนกลางวันคงจะยังเย็นสบาย
แต่ถ้าตอนกลางคืนคงหนาวมาก
พี่พักก็ดูเข้ากับบรรยากาศรอบด้านเลยนะคะ

กาบริเอล Travel Blog ดู Blog


โดย: ข้ามขอบฟ้า วันที่: 16 มิถุนายน 2559 เวลา:2:22:55 น.  

 
เมืองบาร์เซอร์ (ออกเสียงถูกมั้ย) มองไกลๆ สวยดี

รออ่านต่อ ได้ลองกินมันฝรั่งจิตกุลมั้ย อิอิ

ง่ะ ที่พักดูไม่สะดวกจริงๆ ด้วยแฮะ

กางเกงแข็งโป๊กขนาดนั้นเลย อเมซซิ่งมากอ้ะ

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
tuk-tuk@korat Music Blog ดู Blog
ซองขาวเบอร์ 9 Food Blog ดู Blog
haiku Art Blog ดู Blog
ข้ามขอบฟ้า Home & Garden Blog ดู Blog
Sweet_pills Travel Blog ดู Blog
เกศสุริยง Education Blog ดู Blog
บาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน Food Blog ดู Blog
กาบริเอล Travel Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 16 มิถุนายน 2559 เวลา:8:58:33 น.  

 
อัพไวมาก อ่านไม่ทันง๊าาาาา


โดย: honeynut วันที่: 16 มิถุนายน 2559 เวลา:9:59:00 น.  

 
ตามมาเที่ยวอินเดียด้วยคนค่ะ
อ่านจบแล้ว เห็นภาพตาม
และรู้สึกหนาวตามไปด้วยเลยค่ะ

ว่างๆแวะไปแจมบทกวีที่บล็อกเราได้อีกนะคะ





โดย: ผีเสื้อยิปซี วันที่: 16 มิถุนายน 2559 เวลา:10:35:18 น.  

 
ปล.ลืมค่ะ โหวตๆๆๆ >> กาบริเอลTravel Blog <<


โดย: ผีเสื้อยิปซี วันที่: 16 มิถุนายน 2559 เวลา:10:36:10 น.  

 
ที่พี่กังวลอีกอย่าง เวลาไปเที่ยวช่วงหมดฤดูกาลท่องเที่ยว หรือห่างไกลจากสิ่งอำนวยความสะดวกมาก ๆ ก็เรื่องนี้แหละ อาจจะเพราะอายุมากขึ้น แล้วพะรุงพะรังด้วยลูก ๆ เลยกังวลไปหมดมัง

ลุงแกพูดตัดรอนดีเนอะ ไม่มีน้ำอุ่น อาหารก็หาซื้อกินเอง

ขำฟ้า 5555 ดีใจจนน้ำตาไหล ไม่ต้องไปดูแม่คะนิ้งที่ดอยอินทนนท์ มันใช่มั้ยเนี่ย 5555

ฮากว่าบรรทัดบน กางเกงยีนส์แข็งโป๊ก 5555

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ชีริว Travel Blog ดู Blog
ชมพร About Weblog ดู Blog
กาบริเอล Travel Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น


แต่ก่อนพี่ไม่กล้าจับแมว เล่นกับแมวหรอก กลัวเค้าตะปบ พอเจอกันบ่อย ๆ (ที่สวนสาธารณะแถวบ้าน เวลาไปเดินออกกำลังกาย) ชักคุ้น เลยเอามาเลี้ยงเอง ลูก ๆ พี่ชอบแมว ก่อนหน้าโน้น พี่เคยเลี้ยงหมา แต่ละแวกบ้านไม่เอื้ออำนวยให้เลี้ยง เค้าคงรำคาญเสียงมันเห่าเนาะ เลยต้องเอาไปให้เพื่อนเลี้ยงต่อ มาแมวนี่ล่ะ วัน ๆ ก็อยู่กันสองคน ปะป๊ากับหมอกเมฆไปเรียน ไปทำงานกัน

คาเฟ่แมว พี่ไปสองที่แล้วจ้ะ แต่ชอบที่นี่ เพราะแมวเยอะ สถานที่กว้างขวางดี ดูเค้ามีความสุขกันดี สะอาดด้วย

ถ่ายยากเหมือนกัน เค้าเลียขนบ้าง เล่นของเล่นบ้าง ต้องเล็งไกล ๆ ได้มาช่วงเค้านอนซะเยอะ


โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 16 มิถุนายน 2559 เวลา:15:03:07 น.  

 
ดีใจได้ดูแม่คะนิ้งที่จิตกุล
ไม่ต้องลำบากไปดอยอินทนนท์
อ่านแล้วงงๆนะคะ คุณฟ้า ไปไหนมันจะ
ยากกว่ากันน้อ

มาตามไปเที่ยวทีไรก็ต้องทึ่งมาก
ที่คุณฟ้าเดินทางต่างถิ่นที่ขาดแคลน
แสนสาหัสคนเดียวได้อย่างปลอดภัย

เจอกางเกงแข็งโป๊ก แล้วมันแห้งไหมคะ

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
อุ้มสี Fanclub Blog ดู Blog
ดอยสะเก็ด Literature Blog ดู Blog
Raizin Heart Movie Blog ดู Blog
ซองขาวเบอร์ 9 Fanclub Blog ดู Blog
ดาวริมทะเล Travel Blog ดู Blog
The Kop Civil Diarist ดู Blog
Rinsa Yoyolive Travel Blog ดู Blog
Sweet_pills Travel Blog ดู Blog
ผีเสื้อยิปซี Literature Blog ดู Blog
กาบริเอล Travel Blog ดู Blog



โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า ) วันที่: 16 มิถุนายน 2559 เวลา:15:57:35 น.  

 
สวัสดีครับคุณฟ้า
คุณเป็นนักท่องเที่ยวที่จัดได้ว่าไม่ค่อยเหมือนใครแฮะ
คนอื่นเขาผิงไฟตอนที่ใส่กางเกงยีนส์อยู่

สำหรับคุณ ตอนใส่ยีนส์คุณไม่ได้ผิงไฟ
แต่คุณใช้วิธีย่างกางเกงยีนส์...ฮิๆ

เรื่องยังคงอ่านสนุกน่าติดตามเหมือนเดิม

ขอตอบเรื่องงานบวชนาคแบบมอญหน่อยนะครับ
"หาดูยากแล้วครับ การบวชแบบมอญ
หากไม่ใช่ เชื้อสายทางด้าน
บ้านทะมัง ลัดหลวง เพชรหึงส์
ของพระประแดง สมุทรปราการ

ความเชื่อเรื่อง นาค ต้องปลอมตัวเป็นหญิง
จุดประสงค์เพื่อหลบหลีก การขัดขวาง จากสิ่งร้ายๆ
เป็นอุบายความเชื่อของคนมอญครับ"



โดย: loongchat (สมาชิกหมายเลข 3016924 ) วันที่: 16 มิถุนายน 2559 เวลา:17:46:08 น.  

 
กาบริเอล Travel Blog ดู Blog

ไม่ได้มาอ่านติดต่อกันเลย
แอบหนีบล๊อกบ่อยๆค่ะ


โดย: ซองขาวเบอร์ 9 วันที่: 16 มิถุนายน 2559 เวลา:18:57:45 น.  

 
เพิ่งเคยเห็นข้าวบาเรย์คั่ว ดูแปลกตานะคะ จะเที่ยวอินเดียให้สนุก ต้องกล้าลุยฝุ่น กล้าทาน กล้าลองจริงๆนะคะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog
เกศสุริยง Education Blog ดู Blog
ออมอำพัน Literature Blog ดู Blog
ออโอ Book Blog ดู Blog
AppleWi Travel Blog ดู Blog
Maeboon Travel Blog ดู Blog
praewa cute Parenting Blog ดู Blog
AdrenalineRush Photo Blog ดู Blog
Mintra-april Fanclub Blog ดู Blog
กาบริเอล Travel Blog ดู Blog


โดย: ตุ๊กจ้ะ วันที่: 16 มิถุนายน 2559 เวลา:19:13:09 น.  

 
สวัสดีอีกรอบจ้าาา

พรุ่งนี้ก็เปลี่ยนบล็อกแล้วนะ 555

แต่จะไปโหวตอันเดิมก็มีลิงค์เชื่อมที่เอนทรี่ล่าสุดแหละจ้า

มาขอบคุณที่ไปตอบเรื่องเมืองด้วยนะ เขินจุง ออกเสียงผิด


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 16 มิถุนายน 2559 เวลา:19:22:12 น.  

 
นั่งอ่านของเพื่อนๆโหวตไปโหวตมา ใช้ไป 9 โหวตซะแหล่ว เลยต้องลัดคิวมาบล็อกนี้ก่อนเลยครับ อันนี้ไม่โหวตไม่ได้ ของเค้าดีจริงๆ


ดูขามา เส้นทางเลาะเขา แถมยังไม่ได้ปูถนนแบบนี้น่าหวาดเสียวนะครับ ฝุ่นเยอะอีกต่างหาก
พวกที่เปิดหน้าต่างรับลม(+ฝุ่น)คงมีขนจมูกคุณภาพดี กรองอนุภาคได้ถึงระดับนาโน
ที่แล้งๆชอบปลูกมันกันนะครับ เจ้าพืชนี้ทนแล้งเก่ง เป็นแรงเงินให้เกษตรกรในพื้้นที่ทุรกันดาร
จิตกุลปลูกมันฝรั่ง แต่ไทยปลูกมันสำปะหลังส่งออกเป็นลำดับต้นๆของโลกเลยนะ

ดีว่าหาที่พักได้นะครับ คิดว่าต้องนอนตามร้านเรือนอยู่อาศัยซะแล้ว แต่ไม่มีน้ำอุ่นตอนอากาศแบบนั้นคงโหดเอาเรื่อง แถมไม่มีที่ให้ผิงไฟ ต้องนอนคลุมโปงกลมดิ๊ก
อาหารมีข้าวบาร์เลย์คั่วก็ยังดีนะ ไม่ได้มีแต่แกงถั่ว อิอิ

และดีใจด้วยนะครับที่ได้ดูแม่คะนิ้ง ไม่ต้องไปถึงดอยอินทนนท์เลย ใกล้ๆแถบชายแดนอินเดียก็มีให้ดู -*-

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog
mariabamboo Photo Blog ดู Blog
ตุ๊กจ้ะ Topical Blog ดู Blog
บ้านต้นคูน Food Blog ดู Blog
mambymam Music Blog ดู Blog
เศษเสี้ยว Photo Blog ดู Blog
Tristy Food Blog ดู Blog
ข้ามขอบฟ้า Home & Garden Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Parenting Blog ดู Blog
กาบริเอล Travel Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น


โดย: ชีริว วันที่: 16 มิถุนายน 2559 เวลา:22:49:42 น.  

 
มาเที่ยวต่อครับ คุณฟ้า
ปิ้งกางเกง 555
กาบริเอล Travel Blog ดู Blog


โดย: เศษเสี้ยว วันที่: 16 มิถุนายน 2559 เวลา:23:48:07 น.  

 
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กาบริเอล Travel Blog ดู Blog

พี่ยกให้หมดทุกนิ้วที่มีเลยค่ะ สุดยอดนักเดินทางตัวฉกาจจริงๆ แถมไม่กลัวลำบากอีกต่างหาก

ที่ยุโรปโดยเแพาะเบลเยียม ฝรั่งเศส ตอนนี้เจอจดหมายขู่วางระเบิดอีก ไม่รู้ว่าจะเกิดขึ้นเมื่อไหร่ ยังไงก็อย่ามาแถวนี้นะคะ อันตรายกว่าที่อินเดียอีกค่ะ


โดย: Maeboon วันที่: 17 มิถุนายน 2559 เวลา:1:18:25 น.  

 
“If you cannot go to heaven, visit Chitkul”

จิตกุล หมู่บ้านสุดท้ายที่ปลายรุ้ง

ฟ้าผ่อง ไอค๊อกแค๊ก ไอกระด๊อกกะแด๊ก ท่ามกลางม่านฝุ่น บนรถอีแต๊ก ที่มุ่งหน้าสู่หมุ่บ้านสุดท้าย
ปลายเขตแดนอินเดีย

แม้ว่าวิว 2ข้างทาง จะสวยงามไปด้วยลำธารน้ำใสไหลริน ส่องประกายระยิบระยับยามต้องแสงแดด
หมอกจางๆทอดตัวปกคลุม ขุนเขาที่สูงตระหง่านสุดฟ้า

แต่ภาพบรรยากาศที่สวยงาม ดุจแดนสวรรค์ ไม่ได้ทำให้จิตใจ ที่อ่อนล้า ของเธอสดชื่นขึ้นมาได้
เธอหลับตาปล่อยให้ภาพสวรรค์บนดิน ผ่านไปอย่างเฉยเมย

ในห้วงคำนึงของเธอ คิดถึงแต่ ส้มตำปูปลาร้า ของป้าข้างบ้าน คงเพราะเธอ ไม่ได้กินข้าวมา 3วันแล้วก้เป็นได้

แอบเเปิ้ลลูกสุดท้าย ที่แอบจิกมาจากเด็กข้างโรงเรียนที่ ซังกลา ก้หมดไปแล้วด้วย ท้องก็เริ่มร้องจ๊อกๆอีกตะหาก อิอิ

ฟ้าผ่องถอนหายใจดัง ปู๊ดด เอ๊ย ดัง เฮ้อออออ
คิดในใจว่า นี่ถ้าเธอไม่หนีออกจากบ้านมา เพราะ แมว16ตัว ที่บ้านไม่รัก รวมตัวกันชูป้าย ขับไล่ไสส่งเธอละก็

เธอคงไม่ต้องมาตกระกำลำบากขนาดนี้
ทีแรกว่าจะหนีไปแค่ตรอกข้าวสาร
แต่ไหง มาโผล่ที่ จิตกุล ได้เนี่ย

คงเพราะวันนั้นที่สนามบิน เธอเมามาก ไม่น่าล่อยาดองเสือ 11ตัวเล้ย พับผ่าซี้เอ้า 555

แค่คิดเรื่องราว ที่ผ่านมา สองแก้มใสๆก็ เปียกชื้นด้วยคราบน้ำตาขึ้นมาทันที

แต่ เอ๊ะ ทำไมมันเหม็นกลิ่นแปลกๆ
อะจ๊ากกกก ใครอ้วกในรถ ฟร่ะ ฟ้าผ่องตะโกนก้องหุบเขา

คิดในใจว่า ต้องเป็นอีสาวหมวกเขียว นั่งหน้าข้า แหงๆ
เวรจริงๆ ยิ่งขี้เกียจอาบน้ำอยู่ด้วย 555

รถอีแต๊ก เบรคดังเอี๊ยดดดดฝุ่นตลบ ฟ้าผ่องกลิ้งหลุนๆ ลงจากรถมาทันที

เพราะหลับอยู่ไม่ทันตั้งตัว พอลุกได้ก็ควักกระเป๋าสตางค์ขึ้นมาดู
อ้าว เฮ้ย ทำไมเหลือแค่ 250 รูปีละเนี่ย

ต้องตาลุงนั่งข้างๆ แหงเลยอะ นี่ละหนา ก่อนมา แม่อุตส่าห์บอก สตางค์ต้องเอาใส่ถุงก๊อปแก๊ป
มัดหนังสติ๊กให้ดี ผุกไว้กับ กกน. ใครจะได้ไม่มาล้วงไปง่ายๆ แง๊ๆๆ ไม่น่าเลยเรา 555

หลังจากเดินถามหาที่พักมาตลอด 3ชั่วโมง ทุกที่ปฎิเสธเธอหมด
แถมไม่ยอมให้เธอเข้าใกล้ ปิดจมูกตลอด

ฟ้าผ่องคิดในใจ ทำไม้ ทำไม สาวสวยอย่างเรา ถึงไม่มีใครต้อนรับกันเลย

ทันใดนั้นสายลมกรรโชกผ่านมาวูบนึง ฟ้าผ่องถึงกับผงะ ซวนเซ
แทบจะทรงตัวไม่อยู่ กลิ่นอะไรเนี่ย เหม็นขมคอเลยอ่า อิอิ

ฟ้าผ่องคิดทบทวนอยู่ 3ตลบ อ๋อ กลิ่นอ้วก อีสาวหมวกเขียว บนรถ อีแต๊ก นั่น แหงๆ
ทำเอาคนทั้งหมู่บ้าน รังเกียจเราไปหมด ฮึ่มๆ
อย่าให้เจออีก นะอย่าให้เจอ แม่จะตบให้ลืมบ้านเลขที่เล้ยย คอยดู้555

ฟ้าผ่องคิดในใจ แล้วฝืนเดินหาที่พักต่อ ด้วยความหิวและอ่อนล้า เธอเลยสลบไป

มาฟื้นอีกที ก็พบว่าตัวเอง มานอนขดหนาว สั่นงั๊กๆ อยู่หน้าบ้านชายชราใจดี คนนึง ชื่อ อาม่า

อาม่า บอกว่าจำไว้เลยนะ จำไว้เป็นบทเรียน
คราวหน้าถ้ามาจิตกุล อีก แล้วนั่งรถอีแต๊กละก้ อย่าไปนั่งหลัง พวกแก๊ง อีสาวหมวกเขียวเด้ดขาด

เค้าโดนกันมาแยะแล้ว ขอให้ปีนไปนั่งหลังคาคนเดียวจะปลอดภัยกว่า นะอีหนู ลุงเตือนด้วยความหวังดี

ข้าวปลาอาหาร ก็ไปหากินหลังหมู่บ้านไกลๆนู่น
กลางคืน ลุงก็ขอร้องละ อย่าเข้ามาผิงไฟนะ อ้วกพอแห้งแล้ว มันเหม็นน่าดู

เสื้อกางเกง ก็เอาไปซักแล้วตากไว้ไกลๆ เดี๋ยวหมามันจะคาบไปเพราะมันชอบ กลิ่นแบบนี้ เย้ย 555

แล้วก็ตากไว้ซัก2-3 ชั่วโมง อย่าลืมเก็บละ เดี๋ยวจะหาว่าลุงไม่เตือน

ฟ้าผ่อง น้ำตารื้นด้วยความดีใจ ถึงหมู่บ้านจะเล็กๆกันดาร อยู่สุดขอบโลกขนาดนี่

ก้ยังมีคนมีน้ำใจ ให้กับเธอ คืนอันโดดเดี่ยว แม้อากาศจะเหน็บหนาว เย็นเข้ากระดูก

แต่จิตใจของเธอกลับอบอุ่นอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน........


บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต

กาบริเอล Travel Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น



โดย: multiple วันที่: 17 มิถุนายน 2559 เวลา:8:28:46 น.  

 
สวัสดีจ้าน้องฟ้าา

ใช่แล้ว พี่โอได้ไป วินาทีเป๊ะมาก 555

ขอบคุณที่ไปโหวตเอนทรี่บ้านวงศ์บุรีด้วยจ้า


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 17 มิถุนายน 2559 เวลา:8:46:04 น.  

 
กาบริเอล Travel Blog ดู Blog


สวัสดีค่ะน้องฟ้า
ไม่ว่าจะเอ็นทรีไหนก็อ่านสนุกและเห็นภาพชัดเจนทั้งนั้น
ฝีมือยอดเยี่ยมตามเคยนะคะ โถ..สงสารน้องฟ้าจังเลย เจ้าของ
บ้านใจร้ายไม่ขวนน้องฟ้าเข้าไปผิงไฟในบ้าน มิหนำซ้ำกาง
เกงยีนส์ตัวโปรดเกิดแข็งโป๊กใสไม่ได้เสียอีก


โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 17 มิถุนายน 2559 เวลา:21:18:00 น.  

 
thx u crab


โดย: Kavanich96 วันที่: 18 มิถุนายน 2559 เวลา:3:41:27 น.  

 
555 อ.เต๊ะ เห็นเรื่องของน้องฟ้าผ่อง ที่ไปตกระกำลำบากแบบนี้ แล้วคันไม้คันมือยิบๆ

เลยลองเปลี่ยน มาเม้นท์แนวใหม่
เขียนเป็นนิยายซะเลย 555

นางเอก ก็มีแล้ว พลอตเรื่องก็เยี่ยม
พระเอกไม่ต้อง เพราะนางเอกฟ้าผ่องขาลุย เก่งกว่าพระเอกซะอีก

ขาดแต่ผู้ร้าย
แต่ไม่เป็นไร เดี๋ยว อ.เต๊ะ จะยอมเสียสละ เล่นให้เองงเลย จะได้แกล้งนางเอกให้หนำใจไปเลย เย้ย 555





โดย: multiple วันที่: 18 มิถุนายน 2559 เวลา:7:21:33 น.  

 
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต

กาบริเอล Travel Blog ดู Blog

อ่านสนุกเช่นเคยค่ะน้องฟ้า
ยังสาว ๆ สุขภาพแข็งแรงพักที่ไหนก็คงสะดวกนะคะ
กางเกงยีนส์แข็งโป๊กนี่เจ๋งมากเลยค่ะ


โดย: AppleWi วันที่: 20 มิถุนายน 2559 เวลา:15:05:06 น.  

 
"น้องฟ้าขาลุย ฝุดฝุด"

พี่ยกฉายานี้ให้เลยจ้าาาาา

ทิวทัศน์สวยมว๊ากกกกก

ข้าวบาร์เล่ย์คั่ว ตำใส่ลาบจะนัวมั้ยน๊อออ...

โหวตเป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ


โดย: แม่โอ๋เรนเจอร์ วันที่: 22 มิถุนายน 2559 เวลา:14:51:40 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กาบริเอล
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 58 คน [?]




ชอบต้นไม้, แมว, หนังสือ
และออกเดินทางท่องเที่ยวบ้าง

ไม่ชอบพบปะผู้คนมากนัก
เป็นมนุษย์จำพวก introvert

การเขียนบล็อก
คืออีกพื้นที่บอกเล่าผ่านตัวอักษร
และตัวตนของเราก็อยู่ในสิ่งที่เขียนค่ะ

ขอบคุณ Bloggang
สำหรับพื้นที่แบ่งปันตรงนี้

....

เริ่มต้นลงบันทึกอย่างเป็นทางการ
ณ วันที่ 16 ม.ค. 2014


###ไม่สะดวกพูดคุยหลังไมค์นะคะ###

© ขอสงวนลิขสิทธิ์ ภาพถ่าย 
ห้ามนำไปใช้ ดัดแปลง แก้ไข 
โดยไม่แจ้งที่มา ก่อนได้รับอนุญาต


New Comments
Friends' blogs
[Add กาบริเอล's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.