เพราะว่ายัยแม่ขี้เกียจ

ต้นหอมนะเต็มสี่ขวบมาตั้งแต่เดือนกันยาแล้ว

สี่ขวบเต็มจนกว่ามาแล้ว นะจ้ะลูกสาวตัวน้อยของแม่

ต้นหอมตอนนี้โตขึ้นมาก รู้เรื่องราวเยอะมาก

เป็นความชื่นใจของแม่มากจริงๆ 

โดยรวมๆแล้ว ต้นหอมเป็นเด็กที่รู้จักว่าอะไรควรหรือไม่ควร

และเป็นเด็กช่างคิดมาก สิ่งที่รู้สึกคือ ต้นหอมเป็นเด็กที่มีไหวพริบ (อิยายแม่เข้าข้างลูกหรือเปล่าก็ไม่รู้)

จับประเด็นต่างๆได้เร็ว เวลาผู้ใหญ่คุยกัน

บางเรื่องคิดว่าเค้าไม่เข้าใจ แต่เค้าก็รู้เรื่องได้ไวมาก แถมรู้จักเก็บและกรองอีก

บางทีกำลังคุยถึงบางคนที่เราไม่ได้เอ่ยชื่อ แต่ถ้ามีการพูดบ่อยๆ ต้นหอมจะเดาได้

วันก่อนไปซื้อของขวัญให้เพื่อนๆต้นหอมในวันปีใหม่

คิดไปคิดมาเลยซื้อของพวกเด็กผู้ชายมาเผื่อ เด็กๆที่รู้จักด้วย

พอเอาออกมาเท่านั้น ต้นหอมถามว่า แม่ซื้อเบนเทนให้ใครหล่ะ ของเด็กผู้ชายนะ

อ้อ..แม่ซื้อมาให้ลูกเพื่อนของแม่ไง

ต้นหอมบอกว่า รู้แล้ว แม่จะให้พี่พานพุ่ม ใช่ไหม (พานพุ่มอยู่รร.เดียวกับต้นหอม )

หุๆๆ เลยเขกหัวไปทีหนึ่ง ใช่แล้ว ต้นหอมเอาไปให้พี่เค้านะ

เค้าก็ถามที่เหลือให้ใครอีก ให้เพื่อนเค้าได้ไหม

อิยายแม่บอกว่า "แม่จำไม่ได้ว่า หนูมีเพื่อนผู้ชายในห้องกี่คน ให้ไม่ครบ คนอื่นก็เสียใจดิ เอาเหมือนๆกันไปทั้งห้องแล้วนะ " หุๆๆ ไปซื้อแก้วน้ำน่ารักๆมาให้ บอกให้ต้นหอม ไปให้เพื่อนๆไว้ใส่น้ำแปรงฟันเช้าเย็น  เผื่อยัยต้นหอมจะขยันแปรงฟันกับเค้ามัง

เรื่องอาบน้ำแปรงฟัน กินข้าวกินนมเนี่ย เป็นไม้เบื่อไม้เมากับยัยต้นหอมทุกครั้งเลย

น้อยครั้งมากที่ต้นหอมจะยอมทำแต่โดยดี

ข้ออ้างเยอะ

วันก่อนบอกไปล้างหน้าแปรงฟัน แต่งตัวไปรร.

ก็บอกว่า "หนูไม่ทำหรอก แม่ชอบเสียงดุๆ หนูไม่ชอบ "

ยัยแม่ " งั้น ต้นหอมจ๋า ไปล้างหน้าแปรงฟันได้แล้วนะลูกจ๋า "

"ต้นหอม ยังไม่อยากทำ ก็จะไม่ทำ แม่พูดดีๆ หนูก็ไม่ทำ"

อ้าวว แบบนี้ขี้โกงชัด  "แล้วแม่ต้องทำยังไงหนูถึงไปล้างหน้าแปรงฟันหล่ะ "

"แม่ห้ามพูดอะไรทั้งนั้น "

ลูกบังเกิดเกล้า แม่ไม่พูดอะไรก็ได้ ผ่านไปสองสามนาที ต้นหอม ก็ยังนั่งไม่รู้ไม่ชี้ ไม่ลุกจากเตียง

"ต้นหอม แม่ดุก็ว่าแม่ดุ แม่พูดดีต้นหอม ก็บอกว่าไม่มีอารมณ์ทำ แม่ไม่พูด หนูก็ไม่ทำ งั้นสุดท้าย ไม้ดีที่สุด "

เท่านั้นหล่ะ ต้นหอมลุกปรูดวิ่งเข้าห้องน้ำไปเลย หนอย ต้องให้ลงไม้ลงมือ หุๆๆ

อันที่จริง ขู่ไปงั้นหล่ะ ตีต้นหอมได้ที่ไหน บ้านแตกพอดี  แต่ดีที่ต้นหอมกลัวไม้มาก พอบอกจะลงไม้เท่านั้น ยอมทำทุกอย่างเลย ฮ่าๆๆๆ

ตีต้นหอม ครั้งสุดท้าย โน้นนานมาก อย่างมีเหตุจริงๆ จำไม่ได้ว่า ตีอาม่าใช่หรือเปล่า

แล้วเรื่องตีก็เป็นประเด็น วันก่อนเรื่องไม่กินนมเนี่ยหล่ะ จับได้ว่าต้นหอมถ้าไม่กินนมไม่หมดกล่องหรือไม่อยากกิน จะแอบเอาไปโยนทิ้งขยะทันที แล้วมาบอกว่า หมดแล้ว

แม่ก็เลยบอกว่า อย่าทำแบบนี้อีก แล้วที่รร.ทำแบบนี้หรือเปล่า ถ้าทำ แม่จะไปบอกครูหวานให้ตีต้นหอมเลย 

ต้นหอมบอกว่า " ครูหวานไม่ตีหรอกนะ "

"แม่เอาไม้ให้ครู แล้วอนุญาตให้ครูตีเลย "

"ครูหวานไม่มีทางตีหรอกแม่ รร.เค้าห้ามคุณครูตีเด็กทุกคน ไม่มีครูตีเด็กในรร.หรอก"

ปาดดดดด มันน่าไหมเนี่ย

พักหลังเนี่ย ต้นหอมเริ่มขี้โกงบ่อย บางที่ก็หลอกอาม่าว่ากินโน่นกินนี่แล้ว โดยเฉพาะกินนม

แต่ถ้าเป็นเรื่องอื่นๆ ถ้าเค้าหลอกแล้วมีคนเชื่อ เค้าก็จะหัวเราะว่าหลอกผู้ใหญ่ได้ แต่ก็จะเฉลยว่าล้อเล่น

อันนี้โอเคไม่ ซีเรียส แต่ที่เราซีเรียสคือ เค้าเริ่มต่อต้านหลายเรื่องที่เค้าไม่ชอบด้วยการโกหก

อย่างเรื่องกินนม ยอมรับเราก็บังคับให้เค้าต้องกิน เพราะต้นหอมนะ ไปฉีดวัคซีนล่าสุด หมอบอกว่าน้ำหนักนะ อยู่ในเกณฑ์แต่เกือบตกกราฟแล้ว

เรื่องทิ้งนมเนี่ย เราต้องสอนให้เค้ารู้ว่า เค้าทำแบบนี้จะเป็นยังไง

ตอนหลังเราบอกเลยว่า เอากล่องนมมาให้แม่ดูก่อนทิ้งทุกครั้ง

ต้นหอมจะบอกว่าหมดแล้วหมดแล้วจริงๆ เราก็เลยอธิบายว่า

เป็นผลจากการโกหกของต้นหอมไง ทำให้แม่ไม่เชื่อต้นหอม  เห็นไหมว่าโกหก ทำให้ต้นหอมพูดแล้วไม่มีคนเชื่อ ต้นหอมรู้สึกยังไง

เค้าบอกว่า "หนูไม่ชอบเลย ก็หนูบอกแล้วไงว่า กินหมดแล้วจริงๆ ทำไมแม่ไม่เชื่อหนู "

เราก็เลยบอกว่า "แม่เชื่อหนู แต่แม่ต้องแน่ใจก่อนว่าต้นหอมจะพูดจริงทุกครั้ง กินไม่หมด ก็บอก กินหมดก็บอก แม่ไม่ว่าอะไร แต่แม่ไม่ชอบที่หนูโกหก  บางทีหนูไม่อยากกิน แม่ก็เข้าใจ ยังไงก็ต้องกิน เพราะว่าถ้าต้นหอมตัวโตๆ แม่จะไม่บังคับเลย "

"ต้นหอม คิดสิว่าแม่บังคับหนูกี่อย่าง มี กินข้าว อาบน้ำ แปรงฟัน  กินนมเท่านั้นนะ ที่เราทะเลาะกันทุกครั้งนะลูก หนูทำสี่อย่างที่แม่บอกได้ แม่เคยว่าเรื่องอื่นของหนูอีกหรือเปล่า "

ต้นหอม ก็ดูเหมือนจะยอมรับ แต่ตั้งคำถามว่า " แม่ ทำไมต้นหอมต้องอาบน้ำแปรงฟันด้วย ไม่ชอบเลย "

โอยยย ขี้เกียจเถียง "เพราะว่าแม่ไม่อยากมีลูกเป็นต้นเหม็นไง แล้ว อีกอย่างเพราะว่าแม่เป็นแม่ แม่สั่งเข้าใจไหม " เริ่มหมดอารมณ์ แหมมมมมม...

เรื่องดีๆของต้นหอม ก็มีเยอะ ต้นหอมเป็นความชื่นใจของแม่เยอะเลย

สิ่งที่ต้นหอมจะทำเป็นประจำตอนเย็นๆ เวลาแม่กลับบ้านคือ

ต้นหอมจะถามว่า แม่หิวน้ำไหม แล้วก็ไปสั่งแม่บ้านไปเทน้ำมาให้แม่

พักนี้แม่ไอ ไม่รู้จักหายเป็นเดือนแล้ว ต้นหอมก็จะสั่งแม่ว่า

" แม่ไม่สบาย แม่ต้องกินแต่น้ำอุ่น ห้ามกินน้ำเย็นนะ" แล้วก็ไปเรียกแม่บ้าน เทน้ำอุ่นให้ แต่ต้นหอมเป็นคนยกมาให้แม่กิน น่ารักซะ

เสร็จแล้วก็ตามต่อด้วย "แม่หิวข้าวไหม ให้ป้าจันไปซื้ออะไรมากินหล่ะ แม่อยากกินอะไร " แล้วต้นหอมก็จะเจียระไน เมนูอาหารแถวบ้าน "เกาเหลาลูกชิ้นเนื้อเปื่อย (ชื่อยาวท่องมาเลย ) ข้าวมันไก่ บะหมี่เกี๋ยว ยำมาม่า ใส่น้ำตก ... " บางที่แม่ก็จำเมนูอาหารตัวเองไม่ได้หุๆๆ แต่ต้นหอมมาเป็นคนรายงานเมนูอาหารประจำ

สิ่งที่รู้สึกคือ ต้นหอม ไม่ได้เป็นเด็ก selfcenter คือเอาตัวเองเป็นหลัก เค้ารู้จักการแคร์ผู้อื่น เป็นเรื่องที่ดีและน่ารักมากในสายตา แม่ที่เข้าข้างลูกอย่างเรา ฮ่าๆๆ

อีกเรื่องคือ วันก่อนจู่ๆ เค้าก็มาบอกว่า "แม่ ต่อไปนี้แม่ไม่ต้องซื้อเสื้อผ้าให้ต้นหอมแล้วนะ "

"อ้าวทำไมหล่ะลูก"

"เสื้อผ้าของต้นหอมมีเยอะแล้ว ถ้าแม่ซื้อมาต้นหอมจะตีเลย เปลืองตังค์ แต่ต้นหอมอนุญาตให้แม่ซื้อเสื้อผ้าตัวเองได้นะ "

โอ้วววว " ทำไมเป็นแบบนี้หล่ะ ต้นหอมรู้ได้ไงว่าเสื้อผ้าตัวเองเยอะแล้ว "

"หนูไปนับเสื้อผ้าหนูกับแม่แล้ว เสื้อผ้าหนูมีเยอะกว่า แม่ไม่ต้องซื้อแล้วนะ ซื้อมาต้นหอมจะตีเลย "ฮ่าๆๆๆ นับเลขถูกหรือเปล่าก็ไม่รู้นะ

หุๆๆๆ แหม อ้ายที่ไม่เห็นยังมีอีกนะ แต่แค่นี้ก็ซึ้งแล้วลูกจ๋า การที่หนูใส่ใจแม่ แค่นี้ก็ปลื้มเหลือเกินแล้ว

คืนก่อนเหมือนกัน

เรากลับบ้านมืด เพราะว่าเลิกประชุม หกโมงกว่า ก็รีบกลับบ้าน

หิวข้าวมาก เผอิญว่า มีแซนวิชแฮมชีส ที่ตั้งใจซื้อมาให้ต้นหอมกิน เหลืออยู่

เราก็เลยบอกว่า  แม่หิวข้าวมาก

"ทำไม แม่ไม่กินข้าวหล่ะ "

"ก็แม่รีบกลับมาเอาหนูเข้านอนไง ถึงเวลานอนของต้นหอมแล้ว เด๋วหนูก็ง่วงนอนนะ แม่เลยไม่มีเวลากินข้าว"

ต้นหอมนะ ชอบกินแซนวิช แฮมชีสเหมือนกัน พอเค้าเห็นแซนวิช ก็นั่งมองตาละห้อยเลย เค้ารู้ว่าแม่ซื้อมาให้เค้า

ปาด... ยัยแม่ม๊านจะกินลงไหมเนี่ย แต่ก็....

"ต้นหอม แม่ยังไม่ได้กินข้าวเลย แม่กินอะไรดี"

"แม่กิน แซนวิชสิ " โห..เสียสละเลย " แม่ยังไม่ได้กินอะไรเลย แม่กินแซนวิชนะ "

"แม่กินได้เหรอ "

"ก็แม่หิวข้าวนะ แม่ก็กิน " แต่ตาละห้อยเลย อยากกินนะสิ

"ต้นหอม อยากกินหรือเปล่า " ต้นหอม ส่ายหน้า ปฎิเสธเลยว่า ไม่อยากกิน

"ต้นหอมถ้าแม่ไม่กิน ต้นหอมจะกินหรือเปล่า " ต้นหอม ก็พยักหน้า แล้วก็รีบส่ายหน้า

น่าสงสารจริงๆ อุตส่าห์เสียสละของโปรดให้แม่ 

"ถ้าต้นหอมอยากกิน แม่ไม่กินแล้วกัน ให้ต้นหอมกิน " ก็เป็นแม่นี่น่า

"ไม่เอาแม่  แม่หิวข้าวนะ เอาแบบนี้ แม่กินหมดหรือเปล่า ถ้ากินไม่หมด มาแบ่งกันก็ได้ "โห..ความอยากกินแรงกล้า

อยากจะขำนะ " อืมมม แม่กินไม่หมดหรอก ต้นหอมกินไปก่อนแล้วกัน เหลือเท่าไหร่แม่ก็กินได้ "

ปาด ชีก็นั่งกินหมดไปชิ้นหนึ่งเลย สงสัยเลย กินข้าวเย็นไม่อิ่มหรือไงเนี่ย

ก็บอกว่า กินข้าวเสร็จยังไม่ได้กินขนมเลย แม่ไม่อยู่ไม่มีคนอนุญาต แหมมมมม ...

แค่ ต้นหอมคิดถึงแม่ และเสียสละได้ขนาดนี้ แม่ก็ชื่นใจแล้วลูก

ง่วงนอนแล้ว วันหลังมาเล่าต่อดีกว่า

Create Date : 15 ธันวาคม 2553
Last Update : 15 ธันวาคม 2553 23:19:37 น.		8 comments
Counter : 792 Pageviews.
Share Tweet