วันต่อมา ... วันที่ 4

เมื่อวานนี้ 29/09/53 น้องชายนำหนังสือ "ฉลาดได้อีำก" ของ ดร.วรภัทร์ ภูเจริญ มาให้ ก็ได้อ่านไปบทหนึ่ง ก็รู้สึก เยี่ยมๆๆๆๆ

ตื่นเช้ามาก็รู้สึกอย่างหนึ่ง ไม่สามารถสรุปนะว่าจริงหรือไม่ แต่อยากแบ่งปัน

ในฐานะของผู้จัดการในองค์กรเอกชน มีความเชื่อเสมอว่า ทุกธุรกิจเหมือนกัน ก็คือ มุ่งแสวงหากำไร และปรัชญาที่ยึดถือมาโดยตลอดก็คือ Deming Cycle (อาจเขียนผิด) ก็คือ Plan, Do, Check, Action
และอีกเรื่องที่ได้จากอาจารย์จากจุฬาท่านหนึ่งที่ข้ามมาสอนวิชา Quanlity Control (หรือ Management) ที่ทำให้เข้าใจสมการ หรือแ่ก่นของปัญหาตั้งแต่คาบเรียนแรก ก็คือ ปัญหา มาจากความแตกต่าง (หรือผลต่าง) ของความเป็นจริงกับสิ่งที่คาดหวัง (หรือแผนงาน)

จากบทแรกๆ ที่ไ้ด้อ่านจากหนังสือ ก็เลยเกิดความคิด ในฐานะหนึ่งที่อาจคล้ายกับ ดร. (เป็นคริตส์ ที่เห็นว่าเส้นทางของพุทธก็น่าสนใจ) ก็คือ
ในฐานะของมนุยษ์คนหนึ่ง จริงมุ่งหมายของทุกคนก็เหมือนกัน ก็คือมุ่งสู่ความสุข แต่อาจมีคนจำนวนน้อยที่เข้าใจถึงสมการแห่งสุข ก็คือ สุข ก็คือ ไม่ทุกข์ เท่านั้นเอง
และ ปรัชญาหรือวิถีแห่งทางไม่ทุกข์ ก็ประกาศมา 2500 ปีแล้วก็คือ ทุกข์, สมุทัีย, นิโรจ, มรรค (รายละเอียดหรือความถูกต้องของภาษาไทย รบกวนเป็นหน้าที่ของผู้รู้ที่ไม่ใช่ผมนะครับ)

ก็เลยรู้สึกว่า ก็น่าจะเหมือนกันนะ น่าจะปรับใช้ด้วยกันได้

จบแบบนี้น๊ะ เพราะไปต่อไม่ได้ กำลังงงๆๆ

Create Date : 30 กันยายน 2553		1 comments
Last Update : 30 กันยายน 2553 10:06:28 น.
Counter : 1781 Pageviews.
Share Tweet