เอาหน้าไปจุ่มสีที่ไหนมา...ไอ้หลงเอ้ยยย
..ไอ่หลงเป็นแมวแมวใครก็ไม่รู้ เจอกันครั้งแรกเมื่อหลายเดือนก่อนมันเดินผ่านหน้าบ้านผมในเช้าวันหนึ่ง ครั้งนั้นตื่นเต้นมาก เพราะเรียกเจ้าแมวๆ แล้วมันก็เดินมาหาครือว่า..โดยปรกติแมวแถวๆ ระแวกบ้านจะไม่คุยกับคนอื่นที่ไม่ใช่เจ้าของน่ะครับแสดงว่าแมวตัวนี้ไม่ใช่แมวระแวกนี้มาเที่ยว? หลงทาง? แพนด้าหลุด? ตามหาพ่อคนญี่ปุ่น?คำตอบก็ไม่ชัดเจน แต่แมวตัวนี้มันเดินมาอ้อนแล้วก็ขอกินน้ำที่บ่อน้ำหน้าบ้าน ก่อนจะนั่งอยู่สักพักแล้วก็เดินออกไปขากลับทางอาจไม่ได้สะดวกโยธินเหมือนขามา เพื่อมันเดินไปจ๊ะเอ๋กับเจ้าหมาจ่าฝูงเจ้าของปากซอยที่ชอบนอนตรงกลางสามแยกไอ่หลงหยุดเดินทันที... แล้วมอง หมาตัวนั้นวิ่งเข้าหาอย่างรวดเร็ว ไอ่หลงถีบขาหลังกระโจนเบี่ยงซ้าย ก่อนจะโกยอ้าวไปข้างหน้าอย่างเร็ว หมาจ่าฝูงเสียหลักเล็กน้อย หัวขมำ แต่ไอ่หลงคงไม่โชคดีขนาดนั้น เมื่อมันวิ่งไปเจอลูกน้องหมาจ่าฝูงตัวไม่ใหญ่สีขาวขวางหน้ามันอยู่ก่อนที่มันจะวิ่งถึงปากซอย คราวนี้ไอ่หลงโดนงับเข้าที่กลางหลังจนเสียหลักล้มกลิ้ง เจ้าหมารองจ่าฝูงหันหลังกลับหมายขย้ำต่อ พร้อมๆ กับจ่าฝูงวิ่งมาสมทบ แต่โชคยังดีที่ไอ่หลงลุกพรวดขึ้นมาได้ทันเวลา ก่อนจะวิ่งข้ามพงหญ้ากระโดดขึ้นไปยืนหอบอยู่บนกำแพงวัดหมาจ่าฝูงตัวใหญ่กับรองจ่าฝูงสีขาววิ่งตามไปเห่าอยู่ตรงกำแพง สักพักมีลูกน้องหมามาสมทบอีกสามตัว หนึ่งในนั้นเป็นโกลเด้นผสมมิดเดิ้ลโรดตัวบิ๊กๆ หน้างงๆ มันคงคิดว่าลูกพี่เห่าอะไรวะ ไหนดูซิ แต่มองไม่เห็นไง มันก็เลยวิ่งไปวิ่งมาระหว่างเพื่อนกับแฟน... เอ้ย ระหว่างบ้านกับกำแพงวัดผมวิ่งตามฝูงหมาเหล่านั้นไปไอ่หลงขู่ฟ่อๆ อยู่บนกำแพงวัด แล้วสักพักก็ออกวิ่งต่อไปตามสันกำแพง (อำเภอหนึ่งของเชียงใหม่ แต่นี่สันของกำแพงวัด วิ่งไปสักพักอาจถึงแม่ออน หรือไม่ก็ดอยสะเก็ด ฮิ้ววววว) โชคร้ายของไอ่หลงยังไม่หมดแค่นั้น ด้วยความที่มันวิ่งอย่างเร่งรีบ ประกอบกับขาแข้งคงอ่อนแรงจากเหตุการณ์เมื่อครู่ ทำให้กระโจนข้ามหญ้าที่เลี้อยปกคลุมกำแพงวัดขวางเส้นทางวิ่งของมันไม่พ้นไอ่หลงกลิ้งตกจากกำแพงวัดมาอยู่ท่ามกลางฝูงหมาเจ้าของปากซอยอีกครั้งคราวนี้เจ้าหมาพวกนั้นไม่ปล่อยโอกาสทองให้หลุดลอย ไอ่หลงโดนรุมขย้ำอย่างรวดเร็ว เสียงหมาเสียงแมวโหวกเหวกผมซึ่งเมื่อกี้พยายามยื่นมือไปจับไอ่หลงที่ยืนขู่อยู่บนกำแพง ตอนนี้ต้องกระโจนเข้าสู่สนามรบระหว่างหมากับแมวด้วยคน ฝูงหมาเมื่อเห็นคนหน้าตาดีคนหนึ่งกระโดดเข้าไปหามัน มันก็คงตกใจ ผงะหนีกระเจิง ไอ่หลงใช้โอกาสในเสี้ยววินาทีนั้นวิ่งพลุบเข้าไปในซอกกำแพงวัด หมาทั้งหมดเมื่อตั้งสติได้ก็วิ่งตามไปแต่โชคร้ายของหมานิดหน่อยที่รูนั้นมันเล็กเกินไปสำหรับพวกมัน เลยทำได้แค่ใช้จมูกดุนรูนั้นพร้อมกับส่งเสียงงืดงาดผมยืนหอบอยู่ เพิ่งผ่านสงครามหมาแมวหมาดๆ เมื่อหมาไม่ได้ในสิ่งที่ประสงค์เนื่องจากมีบุคคลที่สามเข้ามายุ่ง มันก็เลยเบนเป้าหมายมาที่ผมซึ่งนาทีนั้นดำลังทำท่าจะเดินถอยหลังครับผมย่อตัวลงหยิบกิ่งไม้ หาให้ได้สักอัน เพื่อเอาไว้ป้องกันตัว ซึ่งก็ได้ผล หมาพอเห็นกิ่งไม้ที่อยู่ในมือผม กับก้อนหินก้อนนึงในอุ้งมือซ้าย มันก็แตกกระเจิงไปเพื่อเว้นระยะห่างระหว่างพวกมันกับผมให้พอที่จะตั้งขบวนได้อีกครั้ง ผมเดินออกจากพงหญ้ามา ตาจ้องเขม็งที่ขบวนหมาเหล่านั้น ....ด้วยความกลัว คนเคยโดนหมากัดจะเข้าใจครับเหมือนโชคช่วย ป้าข้างบ้านกับป้ากรรมการหมู่บ้านเดินผ่านมา แล้วตะโกนถามว่าเกิดอะไรขึ้น เสียงนั้นทำให้ฝูงเจ้าหมาล่าถอยไปผมหันหลังมองรูที่ไอ้หลงลอดไปได้ นึกสงสัยว่ามันจะได้รับบาดเจ็บอะไรหรือไม่ แล้วมันมุ่งหน้าไปทางไหนต่อ.....หลายเดือนผ่านไปผมเจอไอ่หลงอีกครั้งครับมันมานั่งอยู่หน้าบ้านผม ใกล้ๆ กันนั้นเป็นแมวตัวเมีย ซึ่งเป็นแมวของคุณป้าข้างบ้านอ่อ... ติดสาวเหรอแกไอ่หลงมันคงจำผมได้ มันก็เลยเดินมาหา ก่อนที่จะทำความคุ้นเคยด้วยการล้มตัวลงนอน เอาหัวทับเท้าไว้ ส่งเสียงหง่าวววแล้วหลับตาตัวมันใหญ่ขึ้นเยอะครับ ขาใหญ่ เท้าใหญ่ ลายชัด ใส่ถุงเท้าสีขาวจั๊วะ หน้าตาไม่เปลี่ยน จมูกยังจุ่มสีอยู่ แต่กรามใหญ่ขึ้นหน้าตาคงผ่านโลกอันโหดร้ายมามากโขมันติดแมวสาวข้างบ้าน ก็เลยอาศํยอยู่บ้านผมหลายวันหน่อย เช้าตื่นมาผมก็เห็นมันนอนอยู่ที่รองเท้าผมตรงประตูบ้าน ก่อนออกจากบ้านผมนั่งใส่ถุงเท้ามันก็มานั่งด้วยข้างๆ แล้วก็เดินออกมาดูตอนผมถอยรถ ก่อนจะเดินกลับไปกระโดดขึ้นโต๊ะที่วางไว้หน้าบ้าน ล้มตัวลงนอนต่อ ตอนเย็นกลับไปก็เจอมันนั่งคุยกับสาวอยู่หน้าบ้าน พอเจอกันมันก็เดินมาล้มตัวลงนอน ส่งเสียงเจี๊ยวจ้าวไม่แน่ใจว่าตอนนี้คงสมใจปารถนากับสาวตัวนั้นไปแล้วกระมัง ผมก็เลยไม่เห็นไอ่หลงอีกเลย....................แม๊วววว....................หา..ไรนะนอนดีกว่า......
แล้วไอ่หลง ก็ทิ้งให้อ้ายนำใจต้องนั่งใส่ถุงเท้าคนเดียวต่อไป 
มาอ่านเรื่องแมวๆ 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
