|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
ในความเงียบ
ดูเหมือนว่ารอยยิ้มนั้นปริ่มเศร้า แต่ดวงตามิว่างเปล่า ปริ่มความฝัน จักเอ่ยถามความในใจจากใครกัน เพื่อจะรู้ว่าใจนั้นปริ่มอันใด
เก็บความหวังซ่อนไว้ไม่ร่ำร้อง สู้เงียบๆด้วยมือสองใช่หรือไม่ มิท้อแท้แม้หวังยังยาวไกล หรือหวั่นไหวปวดร้าวทุกคราวท้อ
คิดอันใดในฤดีเพื่อมีชีพ ดวงประทีปคือฤทัยใช่ไหมหนอ โอ้ความเศร้าเจ้างอกเงยไม่เคยพอ จะร้องขอรักได้จากใครกัน
มุ่งต่อไปในคืนวันอันร้าวรวด ความเจ็บปวดย่อมมีบ้างบนทางฝัน วันของเราต้องมีบ้างสักบางวัน และยามนั้นความเหนื่อยล้าจักปราชัย
มิอาจเขียนชีวิตได้ด้วยดินสอ ทั้งชีวิตมิได้ทอด้วยมุ่นไหม แต่ชีวิตมีเลือดเนื้อและเยี่อใย ด้วยหัวใจจิตวิญญาณผ่านเวลา
แม้ไม่มีถ้อยคำเพื่อปลุกปลอบ ในความเงียบมีใจมอบและถามหา ในความมืดรู้ไหมในดวงตา มีวาจานับพันฉันให้เธอ
จากหนังสือดอกแก้วค่ะ
Create Date : 22 มิถุนายน 2551 |
Last Update : 22 มิถุนายน 2551 13:22:44 น. |
|
1 comments
|
Counter : 432 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|