ฟ้าคลุ้มฝน /ร้องสด เพ็ญศรี พุ่มชูศรี
ฟ้าคลุ้มฝน เสียงร้องสด เพ็ญศรี พุ่มชูศรี
เป็นเพลงสุนทราภรณ์ ที่คุณเพ็ญศรีร้องอัดเป็นเสียงร้องสดไว้ (อัดกันเอง) ไม่เคยได้รับการบันทึกแผ่นเสียงมาก่อน และเป็นเพลงที่คุณเพ็ญศรีชอบมาก
เพลงนี้นำมาเปิดในงานสวดอภิธรรมศพของคุณเพ็ญศรี หลังจากนั้น ทางกรมประชาสัมพันธ์ จึงนำต้นแบบมาอัดเป็นวีซีดี แจกในงานพระราชทานเพลิงศพ และที่สำคัญเพลงนี้เป็นเพลงที่คุณสุวัฒน์ วรดิลก ชื่นชอบมากที่สุด และมักจะให้คุณเพ็ญศรี พุ่มชูศรีร้องให้ฟังอยู่เสมอ เหตุผลของความชอบ คือทำนองที่ไพเราะและเนื้อหาที่ตรงกับชีวิตของท่านทั้งสองมาก
คำร้อง แก้ว อัจฉริยะกุล ทำนอง เอื้อ สุนทรสนาน เนื้อเพลง ราตรีนี้มืดไม่เห็นเพ็ญโสม ส่อง ดารามิผ่องมืดมัวทั่วมุม ร้อนรุมหมองไหม้เหมือนไข้รุม ฟ้าดำมิดมืดเหมือนม่านคลุม อกเรียมยิ่งคลุ้มกลุ้มรัญจวน อัมพรสะท้อนดังครืน ดังใจสะท้านสะอื้น คงช้ำกล้ำกลืน ปั่นป่วน ฟ้า ร่ำไห้เหมือนใจร่ำหวน เปรียบหัวใจ เรียมป่วน ข้าครองฟ้าครวญ ตรอมใจ เมื่อยามฝนตกหัวอกยิ่งคลุ้ม คลั่ง ดุจดังฉันหลั่งน้ำตาไหล นิจจาโอ้ฟ้า ร้องไห้ โถตัวข้าหรือจะทนได้ เศร้าใจให้ฝืน ชื่น บาน ฟ้าแลบดู แวบ วับ แปลบปลาบต้องหลับตา เหมือนดังนภา ร้าวราน ตัวข้าช้ำอุราช้านาน ด้วยความรักทรมาน อกเอ๋ยยิ่งคิดยิ่งร้าวราน รักกำซ่าน ทรวงใน...
ท่านผู้ใหญ่เล่าให้ฟังว่า..สมัยก่อน..ต้องตะเวนไปบรรเลงตามที่ต่างๆ กลับดึกๆเสมอๆ.....ตอนกลับก็มักจะแวะกินอะไรกัน.. ก่อนที่จะแยกย้ายกันกลับบ้าน.....นั่งมาในรถ.. ผ้าใบหลังคามันขาดเป็นรู..เห็นแสงฟ้าแลบ..ลอดผ่านเข้ามา.....
คุณครูแก้วก็รำพึงขึ้นว่า.."ฟ้าแลบ..ดูแวบวับ.....แปลบปลาบต้องหลับตา" หลังจากนั้นประโยคนี้..ก็เป็นที่มาของเพลง.."ฟ้าคลุ้มฝน" (จากข้อเขียน คุณวัฒนา)
ท้องฟ้า
..สีเศร้า ใจเรา.....แสนโศก สายลม.....โหมกรรโชก... เฆี่ยนโบก....สุดเจ็บช้ำ ........
ใบไม้...ทิ้งกิ่ง เหมือนเธอ........ทิ้งกัน วันผ่าน.......คืนผัน รักฉัน....โรยรา....... ...........
ซากใจ....แหลกยับ เจ็บจับ.....คนึงหา..... คมมีด.....ที่กรีดมา แม้แต่ฟ้า.....ยังเข้าใจ
....................................................
เพียงใกล้เพราะกล้าตระกองกอด สวมสอดหญิงสาวเจ้าจอมขวัญ เข้าใกล้ไร้คั่นกลางระหว่างกัน ปิดกั้นทางผ่านเลยรำเพยลม
เพราะเคยกล้าเพียงใกล้ใช่หรือเปล่า เพราะใจเคยเพ้อเจ้าอย่างเหมาะสม เพราะให้ระยะห่างทางอารมณ์ กอดนี้จึงล่มจมทะเลใจ
ไร้แรงประคองเรือความรู้สึก ถลำล่มน้ำลึกด้วยหลงใหล ต้องพ่ายพับอับปางหมดทางไป เพียงเพราะใกล้เพราะกล้ากอดตระกอง
จําใจจากพรากเจ้าเพราะเข้าใจ อ้อมกอดข้าจากใครใช่เจ้าของ ค่อยค่อยคลายวงแขนที่ถือครอง กอดตระกองคนกล้าตามลำพัง
ขวัญค่ะ
Create Date : 05 พฤษภาคม 2551 |
Last Update : 12 พฤษภาคม 2555 12:22:01 น. |
|
3 comments
|
Counter : 1307 Pageviews. |
|
|