|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
จะอยู่ในที่หัวใจยังใฝ่หา
ยังจำผู้หญิงคนหนึ่งของคุณได้ไหม ในคืนที่อารมณ์เร้าละลายด้วยฤทธิ์รัก
. ทุกสิ่งทุกอย่าง งดงาม อ่อนโยนเหลือเกิน .... แล้วผู้หญิงที่ละเมียดละเอียดและลึกมาก ด้วยความรู้สึกอย่างฉันหรือ...จะลืมมันได้... คิดไปก็ปวดปร่าสิ้นดี..... ที่จริงมันก็แค่นิยายรักเชยๆ ของคนคู่หนึ่ง ผู้ซึ่งมิอาจร่วมทางกันได้ ในจุดหมายปลายทาง ที่มนุษย์กำหนดขึ้นมา เรียกว่า...การแต่งงาน....
วันนี้ได้มาเจอคุณ..... หลายครั้งทีเดียว ที่ฉันหวาดไหวกับความต้องการของตัวเอง ก็เพียงแค่จะหมุนโทรศัพท์ถึงคุณ เอ่ยด้วยคำสั้นๆง่ายๆ.... คิดถึงคุณเหลือเกิน ...แต่ฉันก็ไม่กล้า ไม่กล้าแม้แต่จะยกหูขึ้นมา เพราะเรื่องราวระหว่างเรา ต่างเดินมาหยุดตรงจุดๆหนึ่ง จุดซึ่งเพียงแวบไหวในสายตา แต่ลึกค่ารู้ล้ำไปถึงใจ สิ่งหนึ่งที่รู้ได้..... คือความห่างไกล ทำให้คุณเริ่มศึกษาใครไปแล้ว
......................... และฉันก็รู้มานานแล้วด้วย...... ........................... ณ วันนี้ที่เราเจอกัน ฉันอยากจะบอกคุณเหลือเกินว่า... ในความรักไม่มีใครผิดหรอก มันอยู่ที่ว่า ...เราจะทำใจที่จะให้...ที่จะรับ และสูญเสียหรือได้มา .....ได้มากน้อยเพียงใด.....
ในชีวิตของคนๆหนึ่ง........... ต่างก็ร้องเพลงแห่งการพบพานและจากพราก เพลงหวานและเพลงเศร้า ถูกบรรเลงด้วยโน้ตต่างทำนอง ต่างเนื้อร้อง และต่างกาลเวลา ....และเรา...คุณกับฉัน ... ก็เดินทางมาบรรจบพบกัน ด้วยความฝันคนละทาง ต่างเล่นเพลงคนละทำนอง แทบไม่เหมือนและคงไม่มีวันเหมือนกันได้
เราเติบโตกันมาคนละแบบ...ฉันแข็งแกร่งเกินกว่า จะร้องเพลงอ่อนโยนหลากบทในหัวใจของคุณได้ และคุณก็อ่อนไหว เกินกว่าจะจับยึดความแข็งแกร่งใดๆไว้ได้
คุณอ่อนไหว...อ่อนโยน น้ำจิตน้ำใจดีงาม ..ซึมซับรับไว้ทุกสิ่ง แต่ฉัน ...จริงจัง ตั้งมั่น สร้างสิ่งฝัน สู้ชีวิต...และ...กร้าว.....
เกินกว่าจะรับความละเอียดอ่อนบางอย่าง ในแนวทางทำนองของคุณได้...
ไม่มีใครผิดเลย..ไม่มีใครผิดจริงๆ มันเป็นเพียงการร้องเพลงผิดทำนองของคนสองคน ที่เริ่มต้นด้วยรอยยิ้มและจบลงด้วยคราบน้ำตา
ความรู้สึกที่ฉันมีต่อคุณ มันก็ยังคงงดงามอยู่เยี่ยงนั้น ถึงไม่ว่าคุณจะรู้สึกอย่างไร
.. ฉันก็ไม่เคยเสียใจ...ไม่เคยเสียดาย กับความรู้สึกส่วนดีงามที่เราเคยมีให้กัน ....
ท้ายที่สุด ฉันก็ต้องก้าวต่อไป อย่างที่ฉันได้พูดกับคุณ....... ฉันไม่ต้องการการหลอกลวงจากใคร เพราะใจฉันสัมผัสได้ และฉันก็ไม่ต้องการหลอกตัวเองอีกต่อไป... .......................... ว่าเราจะร้องเพลงรักในทำนองและคีย์เดียวกันได้ ........................... และเพราะฉันได้เป็นผู้รู้รสชาติของการเป็นผู้ให้ ถึงแม้จะล้มเหลวเพียงใดฉันก็ไม่เสียใจเลยสักนิด เพราะฉันได้พบแล้วว่า...ความรู้สึกงดงามที่เราจะมีให้กับใครก็ตาม มันจะคงแข็งแกร่ง...และอบอุ่นอยู่ในหัวใจที่ยังใฝ่หา ไม่เคยลบเลือนร้างลาไปไหนได้เลย..... ไม่ว่าเราจะเป็นผู้รับ...หรือผู้ให้...
ในเส้นทางความรักทุกสาย....และทุกท่วงทำนอง.... ความรู้สึกดีงามเหล่านั้น...ก็ยังคงมั่นอยู่ใน... หัวใจที่ใฝ่หา...ตราบวันที่ดวงตาคู่นี้ปิดตาย....
. เสียดายนะ.....ที่ไม่ได้จูงมือคุณจนถึงยามแก่เฒ่า.... ขอให้รักของคุณที่เจอะเจอ...เป็นรักที่งดงามนะ
สำหรับฉัน.....ฉันเข้าใจตัวเองดีเสมอ
ว่าเพราะฉันมีความสุขอยู่กับสิ่งที่คนอื่น..มองไม่เป็นชิ้นเป็นอัน นาทีนี้...หัวใจจึงตระหนักชัดในความจริงที่ว่า หากฉันยังเสรีมีสุข...ดั่งนกที่รักการโบยบินไปมา ข้ามขอบฟ้าอยู่เช่นนี้
.. คงไม่มีใครที่ไหน....ที่จะสร้างรังไว้รอ.....
ขวัญ
Create Date : 18 กันยายน 2551 |
|
14 comments |
Last Update : 12 พฤษภาคม 2555 11:32:59 น. |
Counter : 1097 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: sysee 19 กันยายน 2551 0:17:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: พรหมญาณี 19 กันยายน 2551 7:35:08 น. |
|
|
|
| |
โดย: พรหมญาณี 19 กันยายน 2551 7:38:18 น. |
|
|
|
| |
โดย: diamon 20 กันยายน 2551 10:11:41 น. |
|
|
|
| |
โดย: พรหมญาณี 22 กันยายน 2551 11:04:55 น. |
|
|
|
| |
โดย: พรหมญาณี 23 กันยายน 2551 9:08:16 น. |
|
|
|
| |
โดย: sarntee 25 กันยายน 2551 13:16:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: พรหมญาณี 25 กันยายน 2551 14:21:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: sysee 26 กันยายน 2551 1:01:36 น. |
|
|
|
| |
โดย: พรหมญาณี 26 กันยายน 2551 7:57:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: พรหมญาณี 27 กันยายน 2551 8:36:36 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Glitter Comment โดนๆที่ GlitterDD