Bloggang.com : vnd_daly : ลัลล้า ที่แก่งกระจาน

ลัลล้า ที่แก่งกระจาน

24-26 กรกฏา วันหยุดยาว เรากับก๊วนเดิม ออกเดินทางจากกรุงเทพฯ ไปแก่งกระจาน จริงๆ เราผ่านเส้นทางนี้บ่อยมากๆ แต่ก็เลยไปเที่ยวทะเลอื่นตลอด 5555 คราวนี้ได้โอกาส เลยขอแวะไปซะหน่อย

ทริปนี้เป็นครั้งแรกที่เราพาเจ้าตัวเล็กไปเที่ยวค้างคืนที่อื่น น้องเดียร์ดูมีความสุขมากๆ กับการได้เดินทางไกลครั้งแรก แถมเจอเพื่อนแม่กลับไม่แปลกหน้าใครเลย ทำหน้าเบิกบานกับเค้าไปทั่ว มนุษยสัมพันธ์ดีจริงๆ ลูกชายชั้น

ก่อนเข้าที่พัก (เราพักบ้านอิงน้ำ) เราไปขับรถวนหาอาหารทะเล กะว่าเข้ามาแล้วจะกันดารหาของกินไม่ได้ เสียเวลาไปหลายชั่วโมง พอมาถึงแล้ว ถึงได้รู้ว่ามันไม่ได้กันดารอย่างที่คิด แถมร้านอาหารที่รีสอร์ท ก็อร่อยมั่กๆ ฝากท้องกันไปหลายมื้อเลย

ตอนเย็น จะไปล่องแพกัน ก็ติดปัญหาไอ้ตัวเล็กของเราไม่มีคนดู เราก็กะว่าคงอดแล้วล่ะ เพราะต้องอยู่ดูน้องเดียร์ แอบไปเลียบๆ เคียงๆ ถามคุณสามีว่าอยากล่องแพมั้ย คำตอบสวรรค์ลอยมาว่า ไม่อยาก เท่านั้นล่ะ เรายื่นเจ้าเดียร์ให้ แล้วรีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าใส่เสื้อชูชีพทันที กลัวเค้าเปลี่ยนใจ

หลังจากพายตุปัดตุเป๋ กันมาประมาณหนึ่งชั่วโมง (ในราคาหนึ่งพันบาท) เราก็มาสุดทางที่เค้ากำหนด ลงมาแอ็คท่าถ่ายรูปกันพอหอมปากหอมคอ ก็ลงไปเล่นน้ำ ซึ่งน้ำแรงมากกกกก ถึงมากที่สุด ถ้ามือไม่เกี่ยวเชือกไว้ รับรองได้ว่า ปลิวตามน้ำไปถึงไหนก็ไม่รู้ เล่นน้ำไม่ถึงสิบนาที เหนื่อยกว่าพายเรือมาเป็นร้อยเท่าเลย หลังจากพาตัวเองขึ้นน้ำมาได้อย่างยากลำบาก ทางรีสอร์ทเค้าก็มีรถกระบะเก่าๆ มารับกลับ เพื่อนเราบอกว่า ค่าล่องแพไม่แพงหรอก ที่แพงน่าจะเป็นค่าน้ำมันรถตอนพากลับรีสอร์ทนี่แหละ

ตอนค่ำพวกเราตกลงใจกันว่า จะไปเขาพะเนินทุ่ง อยากไปดูทะเลหมอกกับเค้าบ้าง ก็ตั้งนาฬิกาปลุกไว้ตอนตีสามสี่สิบห้า รถจะออกตอนตีสี่ครึ่ง ก็อาบน้ำแปรงฟันกันไป ส่วนน้องเดียร์ พอแม่ลูกจากเตียง ก็ลืมตาตื่นทันที กลัวแม่หนีเที่ยวอีก เราก็เตรียมนม เตรียมผ้าอ้อมพร้อม เอาเป้สะพายหลังไป กว่าจะออกเดินทางเลทไปประมาณสิบนาที

รถที่พาพวกเราไป เห็นแล้วก็กลัวไปไม่ถึง เพราะมันเก่ามากๆ จะไต่ขึ้นเขาไหวมั้ยล่ะนั่น แต่พวกเราเป็นพวกให้โอกาสคน ต้องลองดูสักตั้ง (จริงๆ แล้วไม่มีทางเลือกต่างหาก) พอขึ้นรถไปแป๊บเดียว ด้วยความี่รถมันโคลงเหลือเกิน เลี้ยวซ้ายที ขวาที โค้งหักศอกอีก เดี๋ยวขึ้นเขาเดี๋ยวลงเขา น้องเดียร์ก็หลับไปอีก ก็กล่อมกันซะขนาดนี้ แวะเข้าห้องน้ำตรงอุทยาน ลูกชายเรายังสะลึมสะลืออยู่เลย

เดินทางจากรีสอร์ท มาถึงยอดเขาพะเนินทุ่ง ใช้เวลาประมาณ 2 ชั่วโมง ฝนก็ตกพรำๆ มาตลอดทาง มาถึงแล้ว มองไม่เห็นอะไรเลย อยากจะออกไปตะโกน ทะเลหมอกสวยจังเลย ก็เกรงใจ เพราะเห็นแต่หมอกกับฝนจริงๆ ไม่เห็นอะไรเลย ถ้าได้เห็นพระอาทิตย์ขึ้นคงสวยมาก แต่เสียดาย ฝนดันตกมาเสียก่อน เห็นเจ้าหน้าที่บอกว่า ตกมาตลอดคืน อุตส่าห์มาทั้งที ขอดูสวยๆ หน่อยก็ไม่ได้ เชอะ

โชคดีที่เราใส่เสื้อให้น้องเดียร์มาสองชั้น แถมกางเกงขายาวด้วย ไม่งั้นแย่เลย อากาศมันหนาว ลมก็แรง น้าใหม่ เสียสละเสื้อมาให้ เลยเอามาพันให้เจ้าเดียร์อีกชั้นนึง คนขับรถก็ใจดีให้ยืมร่มมาหนึ่งคัน คุณสามีก็เลยอุ้มน้องเดียร์ พร้อมกางร่มพร้อม เป็นซามูไรพ่อลูกอ่อนไป

พอเริ่มสายๆ น้องเดียร์ตัวเริ่มรุมๆ แถมตามตัวก็มีผื่นแดงๆ ขึ้นเต็มตัวไปหมด เราก็เริ่มใจไม่ดีแล้ว อยากลงข้างล่างเต็มที ไม่รู้ลูกแพ้อะไร เราเอายาแก้ไข้ลูกมาด้วย แต่คาลาไมล์ (เขียนยังไงหว่า) ไม่ได้เอามาด้วย

ที่นี่เค้ามีเวลาขึ้นลง เพื่อไม่ให้รถขับสวนกัน กว่าจะลงได้ก็เก้าโมงเช้า ฝนยังปรอยๆ อยู่ แดดก็ยังไม่ออก ลมแรงเหมือนเดิม น้องเดียร์ก็ยังตัวร้อนอยู่ แต่ไม่ได้งอแงอะไร (อาจจะงอแงเล็กน้อย เพราะปวดอึ แต่อึยังไม่ออก) ขึ้นรถมาได้แป๊บเดียว ก็หลับเหมือนเดิม เราสองคนแม่ลูกสบายไป ได้นั่งข้างหน้า แม่น้องเดียร์ก็ได้อานิสงฆ์จากลูก ได้นั่งข้างหน้า ส่วนคนอื่นๆ ต้องนั่งข้างหลังกัน ประมาณว่าอยากได้บรรยากาศ ก็รับกันไปเต็มๆ เลย

กว่าจะมาถึงรีสอร์ทก็เกือบสิบเอ็ดโมงแล้ว อันดับแรกเราให้ลูกกินยาแก้ไข้ก่อนเลย กะว่าเดี๋ยวออกข้างนอกจะหายามาทาให้ลูกอีกที แล้วพวกเราก็ต้องเก็บของย้ายบ้านพัก เพราะบ้านริมน้ำเราได้พักแค่คืนเดียว อีกคืนต้องย้ายไปด้านหน้ารีสอร์ท แต่บ้านพักก็สวยเหมือนกัน

บ้านหลังที่เราจะไปพักยังไม่ย้ายออก เจ้าของรีสอร์ทให้เราเอาของไปไว้หน้าบ้านพักก่อนได้ ส่วนพวกเราออกไปเที่ยวข้างนอกกัน จุดหมายแรกคือ มฤคทายวัน กว่าจะไปถึงก็บ่ายสองแล้ว ไปถึงน้องเดียร์หลับ คุณสามีก็ดูลูกอยู่ที่รถไม่ได้เข้าไปด้วย

หลังออกมาจากมฤคทายวันก็ปาเข้าไปสี่โมงเย็น ตอนแรกตั้งใจจะขึ้นไปไหว้พระที่เขาตะเกียบ แต่กลัวจะมืดไป ก็เลยไปทานข้าวเย็นกันที่หัวหิน ร้านเจ๊เขียว อาหารอร่อยมาก แต่...คนเยอะ ต้องรอคิว อาหารก็ได้ไม่ครบ บริการไม่ทั่วถึง เลยออกอาการเซ็งกันเล็กน้อย พาเจ้าเดียร์ไปเหยียบน้ำทะเลเป็นครั้งแรกที่หลังร้าน ดี๊ด๊าน่าดู เสียดายไม่ได้ติดกล้องลงไป เลยไม่ได้ถ่ายรูป
เก็บไว้ ส่วนกล้องเพื่อนก็แบตหมดเสียอีก เลยได้มาแค่รูปเดียวบนโต๊ะอาหาร

ออกมาจากร้านอาหาร ก็เจอรีสอร์ทใหม่ที่กำลังสร้าง มีร่มสีส้มปักไว้หน้ารีสอร์ทเต็มไปหมด สวยดี เลยจอดรถลงไปถ่ายรูปกันพอประมาณ

ส่วนน้องเดียร์หลังจากกินยาไปอีกรอบ หลับไปตื่น พร้อมกับทายาแก้ผื่นคันไปแล้ว ก็อารมณ์ตลอดเวลาเหมือนเดิม

หลังจากนั้นเราก็ไปแวะที่ตลาดจั๊กจั่น cicada market กันต่อ เป็นตลาดนัดกลางคืน มีของพวกแฮนด์เมด ซึ่งราคาก็ไม่ได้ถูก แต่ก็สร้างสรรค์ดี เลยไปเดินกันชิวๆ ได้ของเล่นลูกกลับมาหลายชิ้น เรากับสามีเดินแยกกัน แต่ดันซื้อของเล่นให้ลูกร้านเดียวกันเลย ดีที่ไม่ใช่ของอย่างเดียวกันด้วย

วันที่ 26 เป็นวันเกิดว่าที่ดอกเตอร์เมี้ยะ พวกเราก็เลยซื้อการ์ดให้หนึ่งใบ อันที่เป็นสามล้อสีแดง ซ้ายมือนั่นแหละ

เก็บตกหน้ารีสอร์ท กล้องเพื่อนอีกหน่อย

กลับมาถึงที่พักก็เกือบสามทุ่ม หลับกันทั้งคันรถ ยกเว้นเรากับคนขับ คืนนั้นกว่าน้องเดียร์จะหลับปาเข้าไปเที่ยงคืนกว่า จะคึกไปไหนลูก แม่ไม่ไหวนะคะลูก

หลังจากทานข้าวเสร็จ ประมาณเที่ยงก็ออกจากรีสอร์ท ไปต่อกันที่เขื่อนแก่งกระจาน ขอบอกว่า ร้อนมากกกก

แวะไหว้เจ้าแม่กวนอิมพันมือกันอีกพักนึง แต่ฝนตก เลยตัวเหนียวเหนอะหนะ เลยออกกันมาเร็ว พอกลับมาถึงบ้านไม่ถึงสิบนาที ฝนก็ตกหนักมาเลย โชคดีที่ถึงบ้านก่อน

ทริปนี้สนุกมากๆ มีความสุขทุกครั้งที่ได้ไปเที่ยวกับก๊วนนี้ ไม่เรื่องมาก ไม่วุ่นวาย เฮฮากันตลอด รอทริปต่อไปนะคะ จุ๊บๆๆ

Create Date : 02 สิงหาคม 2553

Last Update : 4 สิงหาคม 2553 12:41:25 น.

4 comments

Counter : 1907 Pageviews.

สวัสดียามเช้าค่ะ
ขอตามมาเที่ยว....ด้วยคนค่ะ

โดย: iamorange

วันที่: 3 สิงหาคม 2553 เวลา:6:57:15 น.

แวะมาชมค่ะ

โดย: นู๋ที

วันที่: 3 สิงหาคม 2553 เวลา:7:48:24 น.

โอ้ววว ไปกันเป้นแก๊งค์ใหญ่ บรรยากาศหนุกหนานดีจังนะครับ น้องตอนใส่แว่นน่ารักดีจัง อิอิ

ชอบใจ ถูกใจ blog นายหัว ก็อย่าลืมไปให้กำลังใจกันนะครับ

โดย: นายหัวเด่น

วันที่: 3 สิงหาคม 2553 เวลา:10:22:46 น.

วิวบ้านอิงน้ำ กับ พบ้ามฤคฯ ป่ะค่ะ
สวยมากค่ะ ดูสบายใจดี
พาน้องเดียร์เที่ยแบบนี้ คราวหน้าลอง
ไปเช็คราคาห้องถูกๆก่อน //www.zizzee.com
ราคาสบายๆดีค่ะ ไว้มาเยี่ยมใหม่นะคะ

โดย: benny IP: 192.168.2.13, 125.25.22.11 วันที่: 4 สิงหาคม 2553 เวลา:11:01:07 น.