BlogGang.com : : vistapa : ข้างแรมเดือนเจ็ด (3)

ข้างแรมเดือนเจ็ด (3)

คืนข้างแรมไร้จันทร์อันกระจ่าง
ฟ้าอ้างว้างมีเพียงดาวพราวสุกใส
ดาวดวงหนึ่งร่วงจากฟ้ามาแสนไกล
มาสู่อ้อมอกไพรในคืนแรม

เมื่อเดือนเจ็ดใกล้สิ้นบนถิ่นที่
ย่ำค่ำก่อนราตรีจะคลี่แย้ม
ถึงถ้วนทบครบคราวดาววับแวม
ก็แจ้งแจ่มว่าเก้าเดือนเจ็บเตือนมา

ความเจ็บปวดแผ่ซ่านผ่านเรือนร่าง
กระวนกระวายมิรู้สร่างทั้งใบหน้า
เหงื่อผุดพรายร้าวรวดปวดกายา
ราวกับว่าร่างจักแหลกสลายไป

เป็นคืนอันทรมานปานใจดับ
ลมสว้านเคลื่อนขยับเหมือนจับไข้
อุบัติแห่งทารกหนึ่งซึ่งมาไกล
ได้อบอุ่นอยู่ในอ้อมแขนเธอ

ท่ามกลางความเจ็บปวดเป็นอย่างยิ่ง
คือความจริงประจักษ์แจ้งใจเสมอ
ชีวิตหนึ่งที่ผูกพันฉันและเธอ
นับแต่วันได้พบเจอจนแสนนาน

ทุกหยาดหยดน้ำนมบ่มชีวิต
ทุกความรักผ่านจุมพิตอันแสนหวาน
ทุกห่วงใยทุกความหมายแห่งวันวาร
โอบเอื้อดุจสายธารแห่งชีวา

ทุกถ้อยคำพร่ำสอนสั่งยังจำได้
ทุกร่องรอยเรียวไม้มากคุณค่า
ทุกน้ำคำน้ำใจในเมตตา
จึงวันนี้มีค่ากว่าทุกวัน

ไม่เคยมีวันไหนแม่ไม่รัก
แน่นหนักปานภูผาไม่ไหวหวั่น
" รักของแม่" ล้นคำว่าสำคัญ
เกินทดแทนคุณอนันต์สุดพรรณนา

เวียนวันมาบรรจบครบอีกครั้ง
วารวันแห่งความหลังยังล้ำค่า
กราบตักแม่ระลึกล้นท้นอุรา
"..แม่จ๋า.".ลูกซาบซึ้งถึงพระคุณ.....

Create Date : 03 สิงหาคม 2549

Last Update : 3 สิงหาคม 2549 8:53:05 น.

0 comments

Counter : 382 Pageviews.