จะซวยกว่านี้อีกไหมนี่!!! ตั้งแต่พ้นวันเกิดมาได้ไม่กี่วัน รู้สึกความซวยซ้ำซ้อนมาเยือนแบบไม่รู้จบเลยนะนี่ พ้นวันเกิดเมื่อวันพุธที่ผ่านมา ความซวยก็เริ่มกระหน่ำเข้ามาตั้งแต่วันศุกร์... ความซวยเริ่มแรก...บ่ายวันศุกร์...เพื่อนที่เมืองไทยโทรมาบอกว่าเด็กที่บ้านโทรไปบอกว่าบ้านที่เมืองไทยโดนงัด โขมยเข้าไปรื้อข้าวของกระจุย งัดทุกห้องทุกตู้ ห้องพระของคุณพ่อก็โดนงัด (ยังดีมันคงขี้เกียจขน มันเลยเอาพระประธานไปแค่ 1 องค์) เงินของน้องเฝ้าบ้านอีกไม่กี่ร้อย ของที่ลึกงานกีฬานานาชาติในตู้โชว์ บางชิ้น ที่สะสมมาตลอด 10 ปี ช่วงที่ทำงาน (มันจะเอาไปทำไมเนี่ย? ยังสงสัยอยู่???) เพื่อนแวะไปดูมา บอกว่าพวกเหรียญที่ระลึกกีฬา กะนาฬิกาที่ระลึกหายหมด เพื่อนบอกสงสัยโขมย มันคงนึกว่าเป็นเหรียญจตุคามฯ ที่หนักสุดคือ ปืนของคุณพ่อหายไป 2 กระบอก เรื่องใหญ่เลย ตำรวจเดือดร้อนละงานนี้ อ้อ...ตูด้วย ซวยแล้ว ไปอยู่ในมือใครก็ไม่รู้ คราวที่แล้วกลับเมืองไทยอุตสาห์ไปขนของมีค่าเข้ามาเก็บที่กรุงเทพฯ เกือบหมด ดันลืมเอาปืนกลับมาเก็บด้วย มานึกได้ตอนกลับมาถึงอังกฤษแล้ว กะว่าเดือนหน้าจะกลับไปอีกทีแล้วเชียว ไม่ทันซะได้ ไม่น่าลืมเลยตู ซวยจริงๆ ซวยสอง...ที่บ้านที่อังกฤษทำหน้าต่างใหม่วันเสาร์ ของมาส่งตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้ว made to order ค่ะ ทำตามสั่งเป๊ะๆ ปรากฏว่าหน้าต่างหน้าบ้านบานสุดท้ายดันผิดขนาด (ไม่รู้คนวัด วัดผิด หรือ คนทำ ทำผิด) ใส่ไม่ได้ แถมช่างก็รื้อบานเก่ากันเรียบร้อย สรุปใช้ไม้ประตูบ้านแปะปิดแก้ขัดแทนกระจกไปก่อน เก๋สุดๆ หน้าบ้านอีกต่างหาก!! แล้วต้องรอไปอีกนานกี่อาทิตย์ก็ไม่รู้กว่าเขาจะทำอันใหม่ มาให้ใหม่ เฮ้อ! ซวยสาม...นอกจากทำหน้าต่างใหม่แล้ว คุณสามี DIY ทำห้องน้ำใหม่ด้วยรื้อทุกอย่าง ทำใหม่หมด (บ้านนี้อายุ 20 กว่าปีแล้วค่ะ ของทุกอย่างอายุ 20 ปี ทั้งนั้น เก่ามากกกก) คุณสามีกะเพื่อนและญาติช่วยกันทำ แลวก็แวะไปซื้อของเพิ่มเติมที่ WICK DIY STORE เอาของตัวอย่างไปซื้อเพิ่ม แล้วดันลืมไม่ได้เอาของเดิมกลับมาด้วย ไอ้ที่แย่คือ ไอ้ของชิ้นนั้นมันมีอุปกรณ์ของชุดห้องน้ำสำเร็จติดอยู่ด้วย ซวยล่ะ มีอยู่อันเดียวด้วย ถ้าหาคืนไม่ได้ ต้องติดต่อบริษัทซื้อใหม่ กว่าจะได้ ห้องน้ำจะได้ใช้เมื่อไหร่กันนี่ ฮือ...ฮือ...ฮือ...เศร้าจริงๆ ตอนนี้ใช้ได้แค่อ่างอาบน้ำ กะ ส้วม shower ก็ยังใช้ไม่ได้ แถมอ่างก็มาอุปกรณ์หายอีก เมื่อไหร่มันจะเสร็จได้ใช้เนี่ย ซวยสี่...ต่อเนื่องมาจากซวยแรก...โขมยขึ้นบ้านประตูพัง ปืนหาย เราก็ร้อนใจ อยากกลับไปดู แล้วก็ขนของที่เหลือออกจากบ้าน แล้วก็อยากซ่อมแซมไอ้ที่มันพังให้มันแน่นหนาหน่อย (ตอนนี้เด็กที่บ้านเอาไม้ตีปิดไว้) แถมตำรวจจะเอาทะเบียนปืนของพ่ออีก เราก็อยู่ที่นี่ไกล๊ ไกล...ทำอะไรก็ไม่ได้ อึดอัด อึดอัดใจ อยากกลับไปเมืองไทยซะวันนี้ พรุ่งนี้เลย ไปจัดการอะไร อะไร ให้มันเสร็จ ก็ยังไปไม่ได้ พาสปอร์ตไม่ได้อยู่กับตัว วันอังคารที่แล้วไปทำพาสปอร์ตไทยให้ลูก เรายังไม่ได้เปลี่ยนเป็นนาง เขาก็เลยเก็บพาสปอร์ตเราไว้ไปเปลี่ยนคำนำหน้า ไม่รู้ต้องส่งไปไทยด้วยหรือปล่าว เห็นเขาบอกตอนแรกว่าใช้เวลา 5 อาทิตย์จะส่งคืน ถ้าส่งไปแล้วก็ซวยเลยยังกลับไม่ได้จนกว่าจะได้พาสปอร์ตกลับคืนมา วันนี้โทรไปถามเขาแล้ว เขาให้ขึ้นไปเอาคืนได้วันพรุ่งนี้ค่อยโล่งใจหน่อย ซวยห้า...รอดพ้นมาจากซวยสี่ได้เฉียดฉิว...สรุปว่ามีโอกาสได้กลับไทย soon แต่ก็เกิดเหตุ ให้ยังกลับไม่ได้ขึ้นมาอีก เชลซีป่วยไข้ขึ้นไม่มีสาเหตุมาตั้งแต่วันเสาร์ เหมือนเป็นไข้หวัด แต่ดูมา 2 วันแล้วท่าทางไม่ใช่ไข้หวัด เพราะไข้สูง 38 - 39 เมื่อวานและเมื่อคืน ไม่ลดลงเลย ไม่ว่าจะทำยังไง แล้ววันนี้เริ่มมีผื่นขึ้นแล้ว สงสัยว่าจะเป็นไข้หัด พ่อเชลซีนัดหมอไว้แล้วเย็นนี้ เดี๋ยวคงได้รู้ว่าเป็นอะไรแน่ คงยังไม่ได้กลับจนกว่าเชลซีจะหายป่วยแน่ๆ เฮ้อ! อุตสาห์จะได้พาสปอร์ตคืนมาแล้วเชียว แค่นี้ก็แย่แล้วนะนี่ เรื่องโน้นเรื่องนี้มีมาทุกวันเลย นี่ผ่านไปแค่ 3 วันเองนะนี่ จะมีอะไรแย่กว่านี้อีกไหมนะ เฮ้อ! มาขอบ่นระบายเฉยๆ ค่ะ แก้เซ็ง...ตอนทำอะไรไม่ได้ นอกจากนั่งเฝ้าลูกดูอาการป่วยอยู่เนี่ย เดี๋ยว 4 โมงค่อยออกไปหาหมอ (นี่คือ emergency appointment แล้วนะคะเนี่ยที่อังกฤษเนี่ย) ปกติถ้าจะนัดหมอที่นี่ก็ต้องรอคิวหน่อยค่ะ แบบว่าตอนนี้เป็นหวัดไปหาหมอ หมอนัดให้มาอาทิตย์หน้า (หายพอดี) ประมาณนั้น ถ้าเป็นที่เมืองไทย วิ่งโร่ไปถึงมือหมอตั้งแต่เริ่มมีไข้แล้วนิ @-@ ******************@-@ ***อัพเดท...ความซวย...เพิ่มเติมค่ะ*** จะเชื่อไหมคะเนี่ย...ว่า ซวย 6 มันมาถึงตัวดิฉันไปแล้วค่ะ เมื่อวันอังคาร ขึ้นไป London มา ไปสถานฑูตไทย นัดไปรับพาสปอร์ตค่ะ แต่ด้วยความที่เรื่องมันมีเยอะในหัว สติสตังค์เลยไม่ค่อยจะมี สมองไม่ทำงานเลยวันนั้น ทั้งเชลซีก็งอแง งอแง ไม่สบายเช้านั้น กว่าจะทำอะไรๆ เสร็จ ก็สาย ซื้อตั๋วรถไฟนั่งไปได้กลางทางพึ่งนึกขึ้นมาได้ ว่าสถานฑูตปิด เที่ยงครึ่งนี่หว่า กว่าจะไปถึงก็เลยเวลาแล้ว (แล้วตู เสียเงินมาทำไมฟร่ะเนี่ย ) สรุปไปเสียเที่ยวค่ะ เสียค่าตั๋วรถไฟไปตั้ง 27 ปอนด์ ไม่ได้พาสปอร์ต แถมไม่ได้อยู่ดูลูกอีก (ฝากย่าเอาไว้) เสียทั้งเวลา เสียทั้งเงิน เป็นห่วงลูกก็เป็นห่วง เพราะผื่นเริ่มขึ้นลามเยอะในตอนเช้านั้น แต่อุณหภูมิลดลงต่ำก็เลยไม่ค่อยน่ากลัวเท่าไหร่ นี่กำลังรอด้วยใจตุ้มๆ ต๋อมๆ อยู่ว่า...ซวยเจ็ด มันจะมามั๊ยน๊า ก็คำโบราณเขามีว่า ชั่วเจ็ดที ดีเจ็ดหน นี่นะ เผื่อมันครบ 7 ไว ไว จะได้ มีโชคดีสักที ครบ 7 เมื่อไหร่ จะไปซื้อลอตโต้ค่ะ เผื่อถูกนิ แต่จริงๆ แล้ว ไม่ต้องดี 7 หนก็ได้ ขอแค่ได้ปืนคุณพ่อคืนมาก็พอแล้ว สาธุ   Create Date : 17 กันยายน 2550 19 comments Last Update : 20 กันยายน 2550 5:07:34 น. Counter : 1262 Pageviews. Share Tweet

wish you lucky na ka   โดย: montira@UA 17 กันยายน 2550 21:50:21 น.

อ่านเรื่องซวยของพี่แล้ว...เครียดแทนเลย... ขอให้หายซวยเร็วๆนะครับ   โดย: i-palmy (palmy_yoyo ) 17 กันยายน 2550 21:57:31 น.

ขอให้อะรๆดีขึ้นเร็วๆนะคะ   โดย: Just a life 17 กันยายน 2550 22:02:49 น.

เข้ามาให้กำลังใจค่ะ ขอให้เรื่องแย่ๆ หมดไปเร็วๆนะคะ ... อดทนเวลาที่ฝนพรำ อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ ว่ามันคุ้มค่า(แค่ไหนที่เฝ้ารอ)   โดย: Aorora 17 กันยายน 2550 23:01:45 น.

มาให้กำลังใจคะ   โดย: ich habe kein Geld 18 กันยายน 2550 0:09:32 น.

เจอเรื่องเยอะแบบนี้เซ็งเลยนะคะ ยังไงๆก็ขอให้อะไรๆดีขึ้นแล้วกันเนาะ ที่สำคัญขอให้น้องเชลซีหายป่วยไวๆด้วย คิอาน่าก็ไม่สบายเหมือนกันค่ะ อากาศเปลี่ยนแปลงเร็วมาก เมื่อวานยังอุ่นๆอยู่ดีๆ วันนี้ freezing cold ซะงั๊น เรื่องไปหาหมอที่นี่เก๋เองก็ (โคตร) เซ็งกับระบบเหมือนกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเวลาที่เกิดอะไรขึ้นกับลูก ไม่ได้ดั่งใจเลยจริงๆแหล่ะค่ะ เก๋บ่นตลอดว่านี่ถ้าเป็นอยู่ที่ไทย ป่านนี้ไปหาหมอจัดการเรียบร้อยแล้ว อยู่นี่ต้องมา make appointment ยุ่งยากแล้วแบบว่าโทรศัพท์ที่ practice นี่โทรติดยากมากกกกกก (มาช่วย) บ่นพอแล้วเนาะ     โดย: M Territory 18 กันยายน 2550 2:30:22 น.

โอย ฟังแล้วยังเซ็งแทนเลยค่ะ เรื่องหาหมอที่อังกฤษนี่เห็นมีคนบ่นกันเยอะเหมือนกันเนาะเกี่ยวกับต้องนัดแล้วรอ รอแล้วนัดเนี่ย เราๆคงชินกับเมืองไทยน่ะ เป็นปุ๊ปหาหมอปั๊ป อย่างว่าแหละเป็นสวัสดิการจากรัฐบาล ทุกอย่างก็ต้องเป็นขั้นเป็นตอน ฟังอาการน้องเชลซีแล้วเหมือนเป็นโรคส่่าไข้เลยล่ะ ไข้ขึ้นสูงสองสามวันติดแล้วมีผื่นขึ้นตามมาตอนไข้ลด ยังงัยก็ต้องให้หมอดูอีกทีนึงล่ะ ขอให้น้องหายไข้ไวๆนะคะ ลูกไ่ม่สบายเราก็ใจไม่ดีเนาะ เพราะเค้าก็ยังบอกเราไม่ได้ว่ารู้สึกยังงัย เรื่องโขมยปืนหายก็คงต้องพึ่งตำรวจน่ะคะ แต่จะได้มากน้อยแค่ไหนบางทีก็ต้องทำใจ เฮ้อ เอาล่ะ คงหมดแล้วล่ะค่ะไอ้เรื่องร้ายๆ พรุ่งนี้ไปซื้อล็อตโต้เลยละกัน แต่ว่าถูกแล้วอย่าลืมมาแบ่งกันบ้างน้า   โดย: kutepim 18 กันยายน 2550 7:15:20 น.

ขอให้ทุกอย่างดีขึ้นนะคะ พอหลุดขาลงแล้ว ขาขึ้นก็จะดีมากๆจ้า (มาส่งกำลังให้และรับฟัง-อ่านความคับอกคับใีจจ้า)   โดย: thaispicy 18 กันยายน 2550 8:22:02 น.

นึกว่าจะมีแต่เราที่เจอแต่เรื่องซวย แหะๆ...ขอให้เรื่องคลี่คลายไปในทางที่ดีเร็วๆ นะค่ะ ซ้าธุ... (คิดว่าน้องเป็นหัดกุหลาบ...หรือเปล่า เพราะลูกๆ ก็เคยเป็น อาการแบบนี้ค่ะ)   โดย: gw 18 กันยายน 2550 9:53:22 น.

แวะมาทักทายจ้า...เซ็งในอารมณ์แทนเลยอ่ะ เรื่องร้ายๆผ่านไปแล้ว เดี๋ยวเรื่องดีๆก็เข้ามา   โดย: แม่ฮานึร 18 กันยายน 2550 18:27:14 น.

ขอบคุณทุกคนที่มาช่วยฟังคนบ่น และขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ   โดย: แม่เชลซี (virgo girl ) 20 กันยายน 2550 4:37:37 น.

คุณปิ๋ม และ คุณ gw...ขอบคุณสำหรับ clue เรื่องส่าไข้ กับ หัดกุหลาบค่ะ พอมาเห็นสองคำนี้เราก็ search หาข้อมูลเลยล่ะ เจอแล้วก็ค่อยโล่งค่ะ ว่าเชลซีเป็นส่าไข้ หรือเจ้าหัดกุหลาบนี่จริงๆ ด้วย บ้านเรากับบ้านย่า กินไม่ได้นอนไม่หลับกันเลยค่ะ หลังจากไปหาหมอมาวันจันทร์ เพราะหมอบอกให้กลับมาดูอาการที่บ้านเฉยๆ ไม่ได้อธิบายละเอียดว่าเป็นอะไรแน่ บอกแต่ว่าติดไวรัส เราก็กลัวเป็น หัด เพราะยังไม่ได้ฉีดวัคซีนเลย พอค้นเจอข้อมูลของโรคก็ค่อยยังช่วย ค่อยเบาใจขึ้นหน่อย ว่าไม่เป็นไรมาก เหมือนยกภูเขาออกจากอกเลยค่ะ ขอบคุณมากๆ นะคะ   โดย: แม่เชลซี (virgo girl ) 20 กันยายน 2550 5:17:24 น.

ขอให้หายไวๆ นะคะ... คิดว่าเป็นส่าไข้ ถ้าเมืองไทยก็ให้กินยาเขียวพี่(ตราใบโพธิ์ใส่รากผักชีกับน้ำอุ่นเพื่ออาบ ..ไม่รู้จริงหรือเปล่าแต่ก็ทำนะ..ฮิฮิ..ทำไปเรื่อยจนหายboing ก็ทำอย่างนี้) ไปหาหมอมาเหมือนกัน หมอให้ยาลดไข้ไว้ทาน...... เป็นห่วงอยู่ห่างๆ นะพี่ ..สู้ๆๆ   โดย: boing (boingboomboom ) 20 กันยายน 2550 10:58:26 น.

หวังว่าตอนนี้น้องเชลซีคงหายเป็นปรกติแล้วนะคะ   โดย: kutepim 28 กันยายน 2550 21:02:41 น.

หายไปนานเลยนะคะ ตอนนี้เป็นยังไงกนแล้วบ้างเอ่ย ทั้งคุณแม่ คุณลูกเลย           โดย: M Territory 29 กันยายน 2550 17:33:09 น.

ขอบคุณค่ะ แม่โบอิ้ง คุณปิ๋ม น้องเก๋ ที่เข้ามาเยี่ยม ถามข่าวคราวกัน(หนูคะน้าน่ารักอีกแล้ว) เชลซีหายดีแล้วค่ะ หายหลังจากนั้น สามสี่วันค่ะ หลังจากเขียนเรื่องความซวยข้างบนแล้ว มันก็ยังมีเรื่องโน้นเรื่องนี้เข้ามาไม่หยุดเลยค่ะ ชีวิตหลังวันเกิดนี่ไม่ค่อยดีเลย ก็เลยเซ็งๆ ไม่ค่อยมีกะจิตกะใจทำอะไรเท่าไหร่ อยากกลับไทยเร็วๆ ด้วยล่ะ แต่ก็ยังมีเหตุให้ยังกลับไม่ได้ ใจมันเลยไม่ค่อย happy เท่าไหร่ค่ะ นี่จริงๆ ซวยเลย 7 ไปแล้วนะคะเนี่ย กราฟชีวิตมันยังดิ่งลงไม่หยุดเลยอ่ะ ไม่รู้เมื่อไหร่มันจะมีเรื่องดีๆ ให้กราฟขึ้นซะที เดี๋ยวรอร่าเริงกว่านี้อีกนิดจะไปเยี่ยมทุกๆ คนนะคะ ตอนนี้ เขียนไม่ออกอ่ะ เดี๋ยวจะพาลพาคนอื่นเซ็งไปด้วย take care ค่าทุกคน   โดย: แม่เชลซี (virgo girl ) 1 ตุลาคม 2550 7:49:26 น.

How you feel better now na ka....   โดย: thaispicy 2 ตุลาคม 2550 0:21:29 น.

เอานะคะ ฟ้าหลังฝนย่อมสดใสคะ ต่อไปขอให้มีแต่สิ่งดีๆ จ้ะ   โดย: littlebitlittlemore 2 ตุลาคม 2550 21:25:16 น.

เอาน่าเดี๋ยวก็เช้าแล้ว สงสารน้องจัง นี่แหละน้าที่เค้าว่าหัวอกคนเป็นแม่ ขอให้น้องหายเร็วนะคะ   โดย: ฟรัง-แซ 6 ตุลาคม 2550 3:39:18 น.