คุณตาที่เราเจอตอนเช้า

เมื่อเช้าตอนขับรถไปทำงาน พอถึงก็จอดรถหน้าโรงเรียนหันหน้าไปทางประตูโรงเรียน ยังไม่ได้ดับเครื่องเพราะจะใส่รองเท้าผ้าใบ เลยเปิดประตูรถยื่นขาออกไปใส่รองเท้า หูก็ยังได้ยินเสียงเพลง J-Pop สมกับยุคสมัยที่เราไม่รู้จักทั้งนักร้องและชื่อเพลงจากสถานีวิทยุชื่อดังที่เปิดไว้ตั้งแต่ออกจากบ้าน แล้วหางตาก็เห็นคุณตาแก่ๆ คนหนึ่งเดินมา คุณตามีผิวคล้ำ คล้ำมากเหมือนทำงานหนักมาตลอดชีวิต ผอม แต่งตัวด้วยเสื้อผ้าเก่าๆ ที่สีขาวเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลจางๆ และสวมหมวกเก่าๆ ใบนึง คุณตาเดินเหมือนต้นไม้แก่ๆ ดูไม่ค่อยมีแรง เดินได้ทีละครึ่งก้าวของคนทั่วไป ขณะที่เดินคุณตาก็หันไปทางซ้ายซึ่งเป็นโรงเรียน และเดินเข้าไปใกล้เรื่อยๆ จนเราต้องหยุดใส่รองเท้าเพราะอยากรู้ว่าคุณตามีธุระอะไรกับโรงเรียน ใจมันก็คิดไปว่าหรือคุณตาจะอยากได้พวกของเก่าพลาสติก พาลคิดไปถึงว่าหรือจะเป็นคนสติไม่ดีที่ในซอยโรงเรียนมีอยู่หลายคนตามที่เคยได้ยินมา ใจเริ่มกังวลนิดๆ เพราะประตูโรงเรียนบานเล็กไม่ได้ล็อค หันไปดูยามก็เห็นว่านั่งอยู่ กำลังคิดว่าจะทำอะไรต่อ คุณตาก็หยุดเดิน หันหน้าเข้าหาโรงเรียน และทำในสิ่งที่เราคาดไม่ถึง

ตรงที่คุณตายืนอยู่ คือ หน้าพระบรมฉายาลักษณ์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ ที่โรงเรียนตั้งไว้บริเวณด้านหน้าโรงเรียนเนื่องในงานครองราชย์ฯ ตั้งแต่ปีที่แล้วและจะต้องตั้งถึงสิ้นปีนี้ คุณตามองขึ้นไปที่พระพักตร์ในหลวง แล้วถอดหมวกเก่าๆ ที่แกสวมอยู่ออก ก่อนที่จะยกมือทั้งสองขึ้นไหว้พร้อมทั้งทำปากขมุบขมิบ ไม่ว่าจะเป็นขอพรหรือถวายพระพร คุณตาทำอย่างตั้งใจ และนานมาก ขณะที่ยังไหว้อยู่นั้น สายตาของคุณตาก็ไม่ได้ละไปจากพระพักตร์ของพระองค์ท่าน คิดถึงความคิดเก่าๆ ของเราที่เพิ่งคิดเมื่อกี๊ ก็ให้อยากเอารองเท้าผ้าใบที่กำลังสวมค้างอยู่เขกหัวตัวเองยิ่งนัก หูของเราไม่ได้ยินเสียงเพลงอีกต่อไป ได้แต่นั่งมองคุณตาอยู่อย่างนั้น จนคุณตาเดินจากไป

ขอโทษค่ะที่คิดถึงคุณตาในทางที่ไม่ดี ขอบคุณคุณตาที่ทำให้เราเห็นภาพดีๆ ที่น่าประทับใจและลืมไม่ลง ขอบคุณที่ทำให้เช้าวันนี้ของเราเป็นเช้าที่ดีที่สุดวันนึง

ป.ล. เสียดายมากที่ไม่มีกล้อง เก็บไว้ในความทรงจำก็แล้วกันนะ

Create Date : 29 สิงหาคม 2550 Last Update : 29 สิงหาคม 2550 1:44:35 น. Counter : 272 Pageviews.		2 comments
Share Tweet