ป่วย...เซ็ง
โอ๊ย อุตส่าห์ทำร้ายไวรัส (ไม่ใช่ฆ่าเพราะเดี๋ยวมันมาใหม่) ต่อเน็ทที่บ้านได้ใหม่ ก่อนนี้มีเรื่องอยากเขียนเยอะไปหมด ปรากฏป่วย...เซ็ง...หมดรมณ์....
อืมมมม ขอกลับไปรวบรวมสติปัญญาก่อน ช่วงหลัง power up ไม่ขึ้นเล้ยยยยยยยยยยยยยย
เมื่อวานมีปากเสียงกับคนสนิทเล็กน้อย เพราะได้ยินคำที่ไม่อยากได้ยิน เราเลยอารมณ์ขึ้น แต่มาคิดได้ว่าเจตนาเค้าไม่ใช่ เลยคิดได้ว่า คำพูดของคนเราอาจจะสำคัญ แต่ไม่สำคัญเท่าเจตนาของเค้า เค้าอาจจะพูดอะไรที่ทำให้เราเสียใจ เสียความรู้สึก แต่ถ้าไม่มีเจตนา ก้อ...........
ยกผลประโยชน์ให้จำเลยก็ได้ (วะ)
มันยากมากเลยที่จะควบคุมอารมณ์และความรู้สึกให้คงที่ แต่ในขณะเดียวกันก็อยากเป็นคนที่มีชีวิต ไม่ใช่ไร้ความรู้สึก เราต้องการให้คนเข้าใจเรา แต่เราสื่อความเป็นเราตรงไปตรงมา แม้แต่อารมณ์ดิบๆ โดยไม่กลั่นกรองไม่ได้ แล้วเราจะหวังให้คนเข้าใจเราจริงๆ ได้ไง เราจะหวังทำไม การเป็นคนอีกขั้นหนึ่งคือ รักษาสมดุลของความแตกต่างใช่ไหม สนุกจัง ยากดี ท้าทาย
เพราะป่วยเลยอยู่บ้าน ทีวีมีแต่เรื่องสนามบินใหม่ อืมมมม ไม่รู้ถ้าไม่ใช้ เดี๋ยวเจอกันเร็วๆ นี้
เตือนตัวเอง ปาร์ตี้วันสอบเสร็จ โทรศัพท์จากแดนไกล และโทรศัพท์จากโรงเรียนหนึ่ง งานนี้มีครบทุก V ติดตามชมตอนต่อไป........................
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [