ความสุขเล็กๆ...ความเหนื่อยใหญ่ๆ
ช่วงนี้เป็นช่วงที่เหนื่อยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ไม่เคยเหนื่อยเท่านี้มาก่อน เป็นช่วงที่ต่อมาจากการทำงานต่อเนื่องติดๆ กันมาตลอดปีทุกเดือนโดยไม่มีคนช่วยเป็นเรื่องเป็นราวเป็นปีแรก (ปีก่อนก็ใช่เพียงแต่มีวันหยุด) จึงขอเขียนบล็อกเป็นการสดุดีความเหนื่อยไว้ ณ ที่นี้
แต่ขณะเดียวกันก็มีความสุขเล็กๆ ทุกวัน ที่เข้ามาแบบน้ำซึมบ่อทราย แต่ไอ้ความเหนื่อยก็ร้อนแรงซะ เล่นเอาบ่อทรายชั้นแห้งเหือดอย่างไว
ความเหนื่อยมาเป็นก้อนใหญ่หนักๆ ติดต่อกันมานานใช้ได้ ทับถมจนเหมือนจะหายใจไม่ออก และยังมีแววจะเป็นต่อไป
คนเราต้องทำงานลำบากอย่างนี้มั้ย...เราอดทนเกินไปหรือเปล่า อยากร้องไห้ก็ร้องไม่ได้
หรือจะหมดเวลากับมัน...
ความสุขเล็กๆ กับความเหนื่อยใหญ่ๆ ใครจะชนะ
ตัวเราเองที่จะตอบได้ดีที่สุด
ว่าเราอยากจะทำมันต่อไป แม้มันจะเหนื่อยยังไง และไม่รู้ว่าจะสิ้นสุดตรงไหน
หรือว่า เราพอใจกับจุดเล็กๆ ณ ตรงนี้ที่เรายืนอยู่ มองหาความสุขจากสิ่งรอบตัว
หรือ หยุดสักพัก เพื่อทบทวนอะไรบางอย่างเกี่ยวกับตัวเอง...
กำลังใจเล็กๆ ของเราค่ะ ^^