Bloggang.com : ไม้ขีดสีม่วง : แ ร ง มั้ ย อ ะ..

แ ร ง มั้ ย อ ะ..

.

.

ผมเตือนตั้งหลายครั้งแล้วนะ..เรื่องกราฟ

งึมๆ เราศึกษาแล้ว แต่ว่าอุปกรณ์มันไม่พร้อมนี่ หน้าจอก็ไม่ใช่ของเรา เค้าเซ็ตระบบไว้ในแบบของเค้า

เส้นค่าเฉลี่ยต่างๆ ก็ตั้งไม่เหมือนกัน คุณจะให้เราหาคำตอบภายใน 3 วิ เราทำไม่ได้

ถ้าจะให้เราหาคำตอบก็ต้องขอเวลาเซ็ตค่ากันใหม่..

เมื่อวานที่เราให้คุณคุยก็คือนักวิเคราะห์มือหนึ่งของบริษัท..

เพราะเราเห็นว่าถ้าชักช้า คุณอาจจะเสียผลประโยชน์..

เรากลับถูกดุ คุณบอกว่าจะคุยกับเราคนเดียวเท่านั้น

อืมม..ให้คุยกะผู้เชี่ยวชาญคุณไม่เอา จะคุยกะเราที่หาคำตอบที่คุณต้องการไม่ได้แบบทันใจ

.

.

.

ถ้าต้องย้ายที่ทำงานบ่อยๆ คุณมิต้องนั่งเป็นง่อย ทำอะไรไม่ได้เลยงั้นใช่มั้ย??

อืมม..แรงไปหน่อย สำหรับเรานะ..

อุปกรณ์ในที่สำรอง เราเหลือหน้าจอเพียงหน้าจอเดียว ทุกทีเรามีสามจอนี่

แล้วนี่เราต้องใช้งานร่วมกับคนอีกตั้งเยอะ..

คุณบอกว่าเคยทำอยู่ตรงนี้ ตรงที่เราทำ แต่ดูเหมือนคุณจะไม่เข้าใจเราเลย

.

.

.

ผมให้เวลาคุณ 5 นาที ไปหาคนมาสอนให้เข้าใจ อย่ามามั่วคำตอบกับผมนะ เด๋วตอนเย็นผมกลับไปเช็คที่บ้านได้..

เราให้คนที่เก่งที่สุด สองคนช่วยกันสอนแล้ว..แต่พอโทร.กลับไป คุณบอกว่าเด๋วโทร.กลับ

แล้วก็หายไป

.

.

.

คุณโทร.กลับมาใหม่ พูดเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วบอกว่าผมจะสอนให้..

แต่หน้าจอมันไม่เหมือนกัน ค่าเฉลี่ยต่างๆ ก็ตั้งไม่เหมือนกัน คุณหงุดหงิด

แล้วสุดท้ายก็ไม่สามารถสอนเราได้ เพราะคุณก็งานยุ่งเช่นกัน..

.

.

.

หลังจากหลับไปหนึ่งคืน..

เราคงแย่เองที่ไม่เตรียมพร้อม ไม่เก่งมากพอที่จะซัพพอทข้อมูลหรืองานต่างๆ ให้คุณได้ทันที

เราถือเป็นความผิดเรา..

เราคงพึ่งพาแต่คนอื่นมากเกินไป ตามที่คุณว่ามาเมื่อวานนี้

"คุณต้องขอความช่วยเหลือคนอื่นตลอดเวลาหรืองัย..ฮ่ะ"

.

.

.

คิดไปคิดมา มันคงไม่แรงเกินไปหรอกมั้ง ที่คุณว่ามาน่ะ..

เพราะทุกครั้งคุณจะดุแล้วก็สอน

ดีกว่าดุแล้วเงียบไปเลยเน้อะ

.

.

เมื่อคิดได้อย่างงี้ ก็ต้องฝึก และ ก็ปรับปรุงตัวเองต่อไป..

.

.

ขอบคุณสำหรับcommentกำลังใจจากเพื่อนๆ ใน blog ที่แล้วนะคะ..

ขอบคุณมากๆ ค่ะ

ถ้ามันเยอะไป เราก็แค่ลดลง

ถ้าเราทำน้อยไป เราก็ทำมากขึ้น

ถ้าทำทุกอย่างแล้ว ไม่รู้จะเอาไงต่อ

เราก็นิ่ง แล้วถอยมาดู พอหายใจได้

ค่อยกลับเข้าไปลุยใหม่..