Whitney Houston: The Greatest Love of All ถ้าเธอไม่รักตัวเอง... แล้วใครจะรักเธอ...

เป็นเพลงชวนซึ้งอีกเช่นเคยจากแม่สาวผิวหมึก Whitney Houston สาวคนนี้เธอทั้งสวยทั้งเซ็กซี่ขนาดเคยเป็นางแบบดาวรุ่งพุ่งแรงมาก่อนนะคะ ก่อนที่จะก้าวเข้ามาเป็นนักร้องสาวอิมเมจโนเนะ แล้วตกหลุมรักดังพลั่กกับ Bad boy อย่าง Bobby Brown ให้มีเรื่องอื้อฉาวไม่ว่าจะเป็นทำร้ายร่างกายไปจนถึงอัพยา จนล่าสุด กว่าสิบปีผ่านไป เมื่อไม่นานมานี้ (ตอนที่เขียนบล๊อกนี้นะคะ) เพิ่งมีข่าวออกมาค่ะว่าเธอจะหย่า สงสัยคงจะถึงที่สุดแล้วมั้งคะ ประมาณว่า Enough!

จริงๆเมื่อก่อนเราไม่ค่อยสนใจเพลงอื่นของเธอคนนี้เท่าไหร่นะคะ ค่าที่เกิดมาในยุค “The Bodyguard: เกิดมาเจ็บเพื่อเธอ” ครองเมือง (ตายแล้ว เลยรู้เลยว่าอาวุโสแค่ไหน) เพราะฉะนั้น ไม่ว่าไปไหน พอนึกถึงเธอก็ต้อง อ๋อ... I will always love you น่ะซี มารู้จักเพลงนี้ก็ตอนแก่เฒ่าเหลาเหย่ ข้ามน้ำข้ามทะเลไปฟังแล้วล่ะค่ะ

เพลงนี่ก็แปลกนะคะ จะฟังได้ซึ้งๆ เพราะๆ จำปุ๊บติดหูปั๊บก็ต้องมีเรื่องให้อินอยู่ร่ำไป ไม่งั้นก็กรอกหูมันไปเหอะ ยังกับกระเป๋าโดราเอมอน ถมไม่เต็มซักกะที เราได้ยินเพลงนี้ครั้งแรกตอนนั้นก็กำลังมีปัญหา ทะเลาะกับเพื่อนที่ทำงานเช่นเคย เจ้านายนะก็ดีหรอก แต่เพื่อนมันเหมือนจะพากันบอยคอตเรา คนทำงานด้วยกันสิบกว่าคนเองง่ะ หัวดำๆคนเดียว แถมถูกลอยแพต่างบ้านต่างเมืองมันก็ช้ำนะคะ ช่วงนั้นเป็นอีกช่วงหนึ่งของชีวิตที่ทุกข์ที่สุดเหมือนกัน (มองย้อนหลังกลับไปอาจเพราะยังเด็กด้วยมั้งคะ ยังวัยรุ่นอยู่ มันก็ยังอยากมีเพื่อนมีฝูง อยากให้ใครๆรักอ่ะค่ะ พอมันไม่เป็นอย่างที่คิด ไปงัดข้อกับคนหมู่มากเข้า ถูกมองเป็นส่วนเกิน เป็นหมาหัวเน่า มันก็รับไม่ได้ มันก็ช็อคเป็นเรื่องธรรมดา) อยู่ๆมาวันนึงก็ได้ยินเสียงเพลงจากวิทยุคู่ใจบอกว่า “I decided long ago, never to walk in anyone’s shadow. If I fail, if I succeed, at least I live what I believe. No matter what they take from me, they can’t take away my dignity…” โหย... มันเหมือนเสียงสวรรค์ค่ะ เหมือนคำประกาศเลยนะว่า พอได้แล้ว ไอ้พวกโง่นั่นมันจะไม่สนไม่แคร์เราก็ช่างปะไรค่ะ เราก็ไม่แคร์มัน ก็เราทำงานนี่คะ ทำถูกต้อง แล้วจะไปห่วงมันทำป๊ะพ่ออะไร คิดได้ก็เชิดค่ะ สะบัดหน้าใส่ ใช้ชีวิตของเราดีกว่า หางานอดิเรกใหม่ๆ (แล้วก็หางานใหมด้วยค่ะ แหะ แหะ อันนี้นิดนึงนะ ก็เราย่อมไม่เอาตัวไปเกลือกกลั้วกับพวกมืดบอด คบพาลพาลไปไปหาผิดค่ะ)
ประสบการณ์ครั้งนั้นสอนให้เราแกร่งขึ้นค่ะ แต่มันก็มีข้อเสียนะคะ คือ สอนให้เราดันทุรัง, self แบบเว่อร์ๆ (เดิมก็เป็นอยู๋แล้ว) แล้วก็ขี้เหงาเก่งเสียใจกระทบกระเทือนง่ายค่ะ แต่ของแบบนี้มันก็ต้องแลกค่ะ คนเรา บนเส้นทางชีวิต มันคงไม่สวยงามตลอดไปมั้งคะ รอยแผลจะทำให้เราแกร่งขึ้นค่ะ ไม่แน่นะ วันนึงแก่กว่านี้ มองกลับไปอาจจะรู้ก็ได้ว่า จริงๆแล้ว วันนั้น... มันก็ไม่มีอะไรเลยเหมือนกัน



I believe that children are our future
Teach them well and let them lead the way
Show them all the beauty they possess inside
Give them a sense of pride to make it easier
Let the children's laughter remind us how we used to be

Everybody searching for a hero
People need someone to look up to
I never found anyone who fulfilled my needs
A lonely place to be
And so I learned to depend on me

I decided long ago, never to walk in anyone's shadows
If I fail, if I succeed
At least I live as I believe
No matter what they take from me
They can't take away my dignity

Because the greatest love of all
Is happening to me
I found the greatest love of all
Inside of me

The greatest love of all
Is easy to achieve
Learning to love yourself
It is the greatest love of all

I believe that children are our future
Teach them well and let them lead the way
Show them all the beauty they possess inside
Give them a sense of pride to make it easier
Let the children's laughter remind us how we used to be

And if by chance, that special place
That you've been dreaming of
Leads you to a lonely place
Find your strength in love

Create Date : 17 ตุลาคม 2549		0 comments
Last Update : 17 ตุลาคม 2549 12:13:04 น.
Counter : 716 Pageviews.
Share Tweet