BlogGang.com : : sirivinit : สมเด็จพระราชาธิบดีไมเคิลที่ 1 แห่งโรมาเนีย

สมเด็จพระราชาธิบดีไมเคิลที่ 1 แห่งโรมาเนีย

สมเด็จพระราชาธิบดีไมเคิลที่ 1

สมเด็จพระราชาธิบดีไมเคิลที่ 1 แห่งโรมาเนีย หรือ เจ้าชายแห่งโฮเฮนโซเลน (ภาษาโรมาเนีย: Maiestatea Sa Mihai I Regele Românilor, ภาษาอังกฤษ: Michael I of Romania, ประสูติ: 25 ตุลาคม พ.ศ. 2464) ทรงเป็นพระมหากษัตริย์แห่งโรมาเนียตั้งแต่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2470 ถึง 8 มิถุนายน พ.ศ. 2473

และดำรงพระอิศริยยศอีกครั้งตั้งแต่ 6 กันยายน พ.ศ. 2483 จนกระทั่งถูกบังคับให้สละราชสมบัติจากคอมมิวนิสต์ภายใต้โจเซฟ สตาลินแห่งสหภาพโซเวียตในวันที่ 30 ธันวาคม พ.ศ. 2490

ทรงมีเชื้อสายของสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย แห่งสหราชอาณาจักรและเป็นพระญาติชั้นที่ 3 ในสมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 แห่งสหราชอาณาจักร ปัจจุบันทรงเป็นกษัตริย์เพียงในพระนาม

ช่วงต้นของชีวิต

เจ้าชายไมเคิลประสูติที่ ปราสาทเปเรสในเมืองซินายอา ประเทศโรมาเนียทรงเป็นพระโอรส ในมกุฎราชกุมารคาโรลกับเจ้าหญิงเฮเลนแห่งกรีซและเดนมาร์ก และทรงเป็นพระนัดดาในสมเด็จพระราชาธิบดีเฟอร์ดินานด์ที่ 1 แห่งโรมาเนีย

เมื่อมกุฎราชกุมารคาโรลได้ทรงหนีไปกับแม็กดา ลูเพสคู นางสนองพระโอษฐ์ และหลุดจากตำแหน่งรัชทายาทไป เจ้าชายไมเคิลจึงได้รับการประกาศให้เป็นทายาทสืบบัลลังก์พระองค์ต่อไป และได้ขึ้นครองราชสมบัติหลังจากพระปิตุลาเสด็จสวรรคต เมื่อเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2470

ในเดือนสิงหาคม ปีเดียวกันพระองค์ได้ปรากฏอยู่ บนปกนิตยสารไทม์ พระองค์เป็นบุคคลที่ปรากฏบนปกนิตยสารไทม์ ที่ยังทรงมีชิวิตอยู่และพระชนมายุยืนยาวที่สุด

อิทธิพล

ใน พ.ศ. 2473 และยุคของแอนโตเนสคู

พระยศผู้สำเร็จราชการแทนซึ่งรวมเข้ากับเจ้าชายนิโคลัสแห่งโรมาเนีย ผู้เป็นสมเด็จอาของพระองค์, พระสังฆราช มิรอน คริสที และผู้พิพากษาสูงสุดของประเทศได้ทำหน้าที่แทนเจ้าชายไมเคิล ซึ่งมีพระชนมายุเพียง 5 ชันษา

ในปี พ.ศ. 2473 สมเด็จพระราชาธิบดีคาโรลที่ 2 แห่งโรมาเนียได้เสด็จกลับประเทศ ภายใต้คำเชื้อเชิญของนักการเมืองที่ไม่พอใจ ในผู้สำเร็จราชการและได้ประกาศตนเป็นกษัตริย์แห่งโรมาเนีย โดยทางรัฐสภาถอดพระเจ้าไมเคิลออกจากราชบัลลังก์ ให้ดำรงพระยศเป็นมกุฎราชกุมารด้วยตำแหน่ง "แกรนด์วออิวอดออฟเอลบา-ลูเลีย"

ในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2482 เจ้าชายไมเคิลได้เข้าร่วมวุฒิสภาโดยรัฐธรรมนูญปี พ.ศ. 2481 ได้กำหนดให้พระองค์มีตำแหน่งในสภาเมื่อทรงมีพระชนมายุครบ 18 ชันษา

ในเดือนกันยายน พ.ศ. 2483 ผู้นิยมนาซีเยอรมนีต่อต้านพรรคบอลเชวิค นายกรัฐมนตรีจอมพลเอียน เอนโตเนสคู ได้กระทำการรัฐประหารต่อต้านสมเด็จพระราชาธิบดีคาโรลที่ 2 ซึ่งแอนโตเนสคู เรียกพระองค์ว่าผู้ต่อต้านนาซี

แอนโตเนสคูได้ยกเลิกรัฐธรรมนูญ และล้มล้างระบบรัฐสภาและก่อตั้งเจ้าชายไมเคิล ขึ้นเป็นกษัตริย์แห่งโรมาเนียอีกครั้ง เมื่อทรงมีพระชนมายุ 18 ชันษา พระองค์ได้สวมมงกุฎเหล็กแห่งโรมาเนีย และได้รับการแต่งตั้งโดยพระสังฆราชานิโคดิม มันทีนู แห่งคริสตจักรออร์ทอดอกซ์บูคาเรสต์ ในวันที่ 6 กันยายน พ.ศ. 2483

พระองค์ทรงได้รับพระยศเป็นผู้บัญชาการสูงสุด ของกองทัพและทรงแต่งตั้งและมอบหมายนายกรัฐมนตรี เป็นผู้มีอำนาจเต็มในชื่อ 'Leader of the people' = "Conducător" แต่ในความเป็นจริงพระองค์ทรงมีพระราชอำนาจเพียงในนามเท่านั้น จนกระทั่งถึงเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2487

การหันมาต่อต้านนาซีเยอรมนี

ในปี พ.ศ. 2487 ได้เกิดสงครามโลกครั้งที่ 2 ขึ้น การเพลี่ยงพล้ำของฝ่ายอักษะ แต่เผด็จการทหารของนายกรัฐมนตรีจอมพลเอียน เอนโตเนสคูยังคงปกครองโรมาเนีย ในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2487 โซเวียตจำเป็นต้องโจมตีโรมาเนียอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

ในวันที่ 23 สิงหาคม พ.ศ. 2487 พระราชาธิบดีไมเคิลได้เข้าร่วมกับนักการเมืองฝ่ายพันธมิตร ได้กระทำรัฐประหารต่อต้านแอนโตเนสคู นายกรัฐมนตรีคนใหม่ ที่แต่งตั้งโดยพระราชาธิบดีไมเคิลคือ คอนสแตนติน เซนาเทสคู ได้ให้ความคุ้มครองแอนโตเนสคู จากพวกคอมมิวนิสต์ก่อนถึงโซเวียตและส่งเขาแก่สหภาพโซเวียต ในวันที่ 1 กันยายน เพื่อกระทำการประหารชีวิต

พระองค์ได้ขอสงบศึกกับกองทัพแดงที่เข้ารุกรานมอลดาเวียน และได้ประกาศพักรบกับอังกฤษและอเมริกา และได้ประกาศสงครามกับโรมาเนีย อย่างไรก็ตามก็ไม่สามารถหยุดโซเวียต ที่จับกุมทหารชาวโรมาเนียกว่า 130,000 นาย ที่ถูกส่งไปยังโซเวียต

ถึงแม้ว่าประเทศพันธมิตรของนาซีจะจบสิ้นหมด แต่การเคลื่อนไหวของกองทัพแดงยังคงมีอยู่ในเยอรมนี การพักรบนั้นได้ลงไว้แค่เพียง 3 สัปดาห์หลังจาก 12 กันยายน พ.ศ. 2487 ในอนุสัญญาของโซเวียต

สมเด็จพระราชาธิบดีไมเคิลทรงเป็นกษัตริย์พระองค์สุดท้าย ของโรมาเนียหลังม่านเหล็ก ที่สูญเสียราชบัลลังก์ หลังจากสงครามสิ้นสุดลง พระองค์ทรงได้รับรางวัลขั้นสูงสุด แห่งกองทหารแห่งเมอริทโดยแฮร์รี เอส. ทรูแมน ประธานาธิบดีแห่งสหรัฐอเมริกา พระองค์ได้รับการประดับเหรัยญตราประกาศิตแห่งชัยชนะจากโจเซฟ สตาลิน ผู้นำโซเวียตด้วยเหตุผลที่ว่า

for the courageous act of the radical change in Romania's politics towards a break-up from Hitler's Germany and an alliance with the United Nations, at the moment when there was no clear sign yet of Germany's defeat

— โจเซฟ สตาลิน

ราชบัลลังก์ภายใต้ลัทธิคอมมิวนิสต์

ในรัฐสภาแวดล้อมไปด้วยรัฐบาลคอมมิวนิสต์ ในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2488 ความกดดันทางการเมืองต่อพระเจ้าไมเคิล ที่สหภาพโซเวียตและพรรคคอมมิวนิสต์โรมาเนียมีอำนาจมากขึ้น กษัตริย์ภายใต้ระบอบคอมมิวนิสต์ พระเจ้าไมเคิลมีอำนาจแต่เพียงในพระนามเท่านั้น

ในระหว่างเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2488 ถึงเดือนมกราคม พ.ศ. 2489 ช่วงนี้เป็นที่รู้จักในชื่อ "royal strike" พระเจ้าไมเคิลทรงประสบความล้มเหลว ที่จะต่อต้านคณะรัฐบาลคอมมิวนิสต์ซึ่ง เปทรู โกซาเป็นนายกรัฐมนตรีคอมมิวนิสต์คนแรก ไม่ได้ลงนามในพระราชกฤษฎีกา ด้วยแรงกดดันจากสหภาพโซเวียตทำให้พระเจ้าไมเคิล ต้องทรงยินยอมรัฐบาลคอมมิวนิสต์และหยุดการต่อต้าน

พระองค์ไม่ได้ทรงพระราชทานอภัยโทษ แก่อดีตนายกรัฐมนตรีจอมพลเอียน เอนโตเนสคูผู้ซึ่งถูกพิพากษาให้ประหารชีวิตด้วยเหตุผลที่ว่า

"สำหรับการทรยศชาวโรมาเนียเพื่อผลประโยชน์ของนาซีเยอรมนี สำหรับผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจและการเมืองจากโรมาเนียถึงเยอรมนี, สำหรับการร่วมมือกับทหารหมวกเหล็ก (ทหารเยอรมัน) สำหรับการฆาตกรรมคู่แข่งทางการเมือง สำหรับการคร่าชีวิตพลเรือน และการกระทำที่ต่อต้านทางแห่งสันติภาพ"

พระเจ้าไมเคิลทรงสนับสนุนผู้ต่อต้านลัทธิคอมมิวนิสต์อย่าง ลูลิว มานิวและ ตระกูลบราเทียนู พระองค์ในภายใต้ระบอบคอมมิวนิสต์ ซึ่งรัฐธรรมนูญไม่ทรงให้พระองค์ทำอะไร นอกจากจะได้รับการยินยอมจากรัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรม ลูเซรทิว ปาเทสคานูผู้ซึ่งเป็นฝ่ายคอมมิวนิสต์

บันทึกของเจ้าหญิงอีเลียนาแห่งโรมาเนียสมเด็จอา ของพระเจ้าไมเคิลซึ่งเป็นการตอบโต้กับอีมิล บอดนาลาส ผู้เป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหมคอมมิวนิสต์ และเป็นสายลับจากสหภาพโซเวียต อีมิลได้กล่าวไว้ว่า

"ถ้าพระราชาตัดสินใจไม่แสดงอากัปกิริยาที่แสดงให้เห็น ถึงการต่อต้าน ข้าสัญญาพวกเราจะช่วยค้ำจุนพระองค์ต่อไป" เจ้าหญิงอีเลียนาทรงตอบกลับว่า

"ท่านช่างรู้ดีจริง พระองค์จะไม่เป็นอิสระ และการลงพระนามเอกสารอันไม่เป็นไปตามบทบัญญัติของรัฐธรรมนูญ ถ้าพระองค์ทรงลงพระนาม ทั้งหมดก็จะเป็นช่องทางของพวกท่าน และรัฐบาลของท่านต้องรับผิดชอบกับการกล่าวตำหนิจากประเทศชาติทั้งปวง แน่นอนท่านก็จะมีอุปสรรคเพิ่มขึ้นจาการกระทำการครั้งนี้!"

ในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2490 พระเจ้าไมเคิลได้ทรงเดินทางไปยังลอนดอน เพื่อทรงไปร่วมงานอภิเษกสมรสของพระญาติคือ เจ้าหญิงเอลิซาเบธ กับ ดยุคแห่งเอดินบะระ เป็นสาเหตุให้พระองค์ทรงได้พบ เจ้าหญิงแอนน์แห่งบูร์บง-ปาร์มา ผู้ซึ่งต่อมาคือพระมเหสีของพระองค์

พระองค์ได้เรียกร้องและสนับสนุนเกี่ยวกับการมีกษัตริย์ เป็นประมุขของแผ่นดิน พระองค์ไม่ต้องการกลับประเทศ แต่ชาวอเมริกันและชาวอังกฤษกล่าวว่าการอภิเษกสมรสครั้งนี้ ปลุกใจให้พระองค์เรียกร้องสิทธิ์

วินสตัน เชอร์ชิลล์ ได้แนะนำให้พระองค์กลับประเทศ ด้วยเหตุผลที่ว่า "กษัตริย์ต้องกล้าหาญเหนือสิ่งอื่นใด" และพระองค์ต้องแสดงความรับผิดชอบด้วยพระองค์เอง พระเจ้าไมเคิลปฏิเสธทุกทางในการลี้ภัย และตัดสินใจกลับโรมาเนีย

อย่างไรก็ตาม วันที่ 30 ธันวาคม พ.ศ. 2490 พระเจ้าไมเคิลได้ถูกบีบบังคับให้สละราชบัลลังก์ พระราชวังหลวงถูกปิดล้อมไปด้วยกองกำลังทิวดอร์ วลาดิมีเรสคู ซึ่งเป็นกองกำลังของฝ่ายคอมมิวนิสต์

หลังจากนั้นรัฐบาลคอมมิวนิสต์ได้ประกาศล้มล้างระบอบกษัตริย์ และเปลี่ยนระบอบการปกครองมาเป็นสาธารณรัฐประชาชน (สังคมนิยม) และได้ประกาศการลงนามสละราชบัลลังก์ของพระองค์

ในวันที่ 3 มกราคม พ.ศ. 2491 พระองค์ได้ถูกบังคับให้ออกจากโรมาเนีย หลังจากนั้น 1 สัปดาห์ เจ้าหญิงเอลิซาเบธแห่งโรมาเนียและเจ้าหญิงอีเลียนาได้เสด็จออกนอกประเทศ เนื่องจากทั้ง 2 พระองค์ทรงมีความสนิทสนมกับชาวรัสเซียมากทำให้ทรงถูกเรียกว่า "สมเด็จน้ากองทัพแดงของพระเจ้าไมเคิล"

หลังจากนั้นจึงมีการถามกันมากมายว่า ทำไมพระองค์จึงสละราชบัลลังก์ พระองค์ได้ทรงเล่าว่านายกรัฐมนตรีคอมมิวนิสต์เปทรู กอร์ซา ได้ขู่พระองค์ด้วยการลอบยิงพระองค์ และจะทำการเปิดโปงเรื่องที่รัฐบาลชุดเก่าได้ทำการสังหารนักศึกษาที่ถูกจับกุมไปกว่า 1,000 คนให้ต่างชาติได้รับรู้ ถ้าพระองค์ไม่สละราชบัลลังก์

การสัมภาษณ์ในนิตยสารเดอะ นิวยอร์ก ไทม์ ในปีพ.ศ. 2550 พระองค์ได้ระลึกถึงเหตุการณ์ครั้งนั้นว่า "มันเป็นการแบล็กเมล์ พวกเขาบอกว่าถ้าพระองค์ไม่ลงพระนามด้วยตนเอง ไม่อย่างนั้นพวกเราจะบังคับ ทำไมต้องบังคับพระองค์เองก็ไม่ทราบ ที่ฆ่านักศึกษากว่า 1,000 คนในคุกไงล่ะ" นิตยสารไทม์ ได้เชื่อว่าพวกคอมมิวนิสต์ทำการขู่พระองค์จริง ถ้าพระองค์ไม่สละราชสมบัติอาจมีการนองเลือดมากกว่านี้

ทางผู้นำคอมมิวนิสต์ในแอลบาเนีย เอนเวอร์ ฮอซา ได้เล่าถึงการสนทนากับผู้นำคอมมิวนิสต์โรมาเนียในการสละราชบัลลังก์ของพระเจ้าไมเคิล พระองค์ทรงถูกขู่หมายเอาชีวิตจากหัวหน้าพรรคคอมมิวนิสต์โรมาเนีย จอร์เกอ จอร์กิว-เด็จ จากนั้นเปทรู กอร์ซาก็ให้พระองค์สละราชบัลลังก์

แต่ปัจจุบันหลักฐานยังไม่เพียงพอจึงยังสรุปไม่ได้ ฮอซาได้บอกว่าทหารของพระองค์เอง ที่ล้อมวังหลวงของพระองค์ไม่ใช่กองกำลังทิวดอร์ วลาดิมีเรสคู

ทฤษฎีนี้ได้รับการเผยแพร่อย่างเป็นทางการโดยระบอบของนิโคไล เชาเชสกู โดยในเรื่อง 'novel historical revelation' ในช่วง 60 ปีที่แล้วได้เล่าถึงบทบาทของพระเจ้าไมเคิลที่ 1 ซึ่งนำมาซึ่งการล้มล้างอำนาจเผด็จการของแอนโตเนสคูในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2487

ข้อมูลที่คอมมิวนิสต์ต้องการและพยายามเผยแพร่คือ การที่พระองค์ปฏิบัติตนไม่เป็นที่พอใจของพวกเขา จึงต้องบังคับให้สละราชบัลลังก์ หลังจากนิโคไลเชาเชสคูและนางอีลีนา เชาเชสคูภรรยาถูกตัดสินประหารชีวิตในช่วงจุดเสื่อมของคอมมิวนิสต์ เมื่อระบอบคอมมิวนิสต์ในโรมาเนียล่มสลาย พระองค์ทรงได้กับประเทศอีกครั้ง

ในปี พ.ศ. 2548 นายกรัฐมนตรีแห่งโรมาเนีย คาลิน โปเปสคู-ทาริเชียนู ได้ปฏิเสธการกล่าวหาเกี่ยวกับพระเจ้าไมเคิล และฟื้นฟูระบอบกษัตริย์แต่เป็นเพียงในพระนามและให้เป็นศูนย์รวมใจของประชาชน

ขอขอบคุณ วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

สิริสวัสดิ์ภุมวาร สิริมานรมเยศค่ะ

Create Date : 29 พฤศจิกายน 2554

Last Update : 29 พฤศจิกายน 2554 9:16:21 น.

0 comments

Counter : 1370 Pageviews.