BlogGang.com : : sirivinit : คำและความอันไพเราะงดงามจากมหาเวสสันดรชาดก (๓๒)

คำและความอันไพเราะงดงามจากมหาเวสสันดรชาดก (๓๒)

กัณฑ์ชูชก ผู้รจนา สำนักสังข์กระจาย
ใช้ฉบับพิมพ์ของพระเจ้าบรมวงศ์เธอ
กรมพระนราธิปประพันธ์พงศ์
แต่แหล่เจตบุตร
พระเจ้าบรมวงศ์เธอ
กรมสมมตอมรพันธุ์ประทาน

สิริสวัสดิ์ภุมวาร-กมลมานมนัสปรีดิ์ ที่ ๔ สิงหาคม ๒๕๕๒ ค่ะ

ตสฺส อทาสิ สองเฒ่าก็ยกเจ้าอมิตตดาดวงสวาท ให้เป็นสิทธิ์ขาดแก่พราหมณ์แก่ ทั้งนี้เพราะพ่อแม่มันไม่ดี มันมักเพิ่มพูนหนี้ให้ติดตัว จึ่งตระเวนความชั่วไว้ประจักษ์แก่ตาโลก ทั้งลูกเต้าก็พลอยวิโยคระยำยับอัปภาคย์ยากเสียเปล่าๆ เพราะว่าจิตมันคิดเบาจึ่งเป็นหนี้ออเฒ่า นั้นแล

โส ชูชโก วันนั้นชูชกเฒ่าชรา ตํ ทิสฺวา เมื่อเห็นรูปเจ้าอมิตตดายุพเยาว์เร่อรุ่นสุนทรเด็กดรุณี หน้าน้อยแน่งนวลฉวีวรรณเพริศพริ้งพราย ชะชวยฉาดเฉิดฉายโฉมเฉลา ดั่งว่าพฤฒิโคเคาเฒ่าชราจร

ครั้นและว่าเห็นเหยื่อหญ้าอ่อนออกโอชโอษฐ์อ้าละลนละลานแลบเลียชิวหาหูหางระเหิดหัน เฒ่าก็มีจิตเกษมสันต์โสมนัสยวนยิ่ง จึ่งว่าวาสนากูนี้หนอต่อจะดีจริง จึ่งประจวบจวนใจประสงค์เฟื่องฟูขึ้นหนักหนา

ชะรอยว่าชาตาตามมาส่งเสริมเสร็จเมื่อภายแก่ เฒ่าจึงร้องว่าเออออนะท่านเอ่ย อย่าช้านักเลยเร็วเข้า สิน่ะตํ อาทาย ชูชกก็พาเจ้าอมิตตดาขมีขมัน รีบรันเร็วมาถึงบ้านที่เคยนิวาสนสถานมาแต่ก่อน

เฒ่าก็เที่ยวสัญจรพยายามขอทานมาเลี้ยงกัน สา อมิตฺตตาปนา ส่วนนางอมิตตดานั้นเป็นลูกเหล่าตระกูลไม่เสียชาติ ไม่คิดว่าตัวเป็นสาวได้ผัวแก่แล้วก็เป็นเมียทาส คิดว่าทุกข์ของพ่อแม่กรรมแล้วก็ตามกรรม

สมฺมา ปฏิชคฺติ เป็นต้นว่าหาหุงต้มตักตำทุกค่ำเช้าไม่ขวยเขินละอายเพื่อนเวลาเช้าเจ้าก็ทำ เวลาค่ำเจ้าก็มิให้เตือน ทั้งการเรือนเจ้าก็มิให้ว่า ทั้งฟืนเจ้าก็หักทั้งผักเจ้าก็หา เฝ้าปฏิบัติเฒ่าชราทุกเวลากาล นั้นแล

อญฺเญ ตรุณพฺราหฺมณา อันว่าพราหมณ์ทั้งหลายหนุ่มๆในละแวกบ้านนั้นสิจะชุมฉ่าชายจะมาก ทั้งผู้ดีและผู้ยากนั้นนักหนา อาจารรสมฺปตฺตึ ทิสฺวา ครั้นเห็นเจ้าอมิตตดาเด็กดรุณีมีวัตจริยาดีรู้ปฏิบัติ ทุกสิ่งสรรพสารพัดจะบำเรอเฒ่าชรา

ครั้นคิดถึงที่เรือนตนขึ้นมาในก็ให้ไหม้มุ่น อ้ายบ้างก็ฮึดหุนหันเหมา บ้างก็เดือดเดินด่าดูพิโรธ ต่างคนต่างก็โกรธกริ้วมาสู่เรือน อื้อึงคะนึงสะเทื้อนสะท้านไปทั่วไปทั้งนั้น

มันก็เกิดกลีลั่นกวนกันนี่เป็นเหล่าๆ ตีเมียนี่ฉาวๆ ฉ่าไปทั้งบ้าน อ้ายบ้างก็โกรธงุ่นง่านเงื้องอศอก ภริยาโย ตชฺเชนฺตี อ้ายบ้างก็ขู่ตะคอกขบเคี้ยวฟันอ้ายบ้างก็ห้าวหวนหันหุนจับไม้ อ้ายบ้างก็วิ่งเวียนไล่เล่นอึงคะนึง

บ้างก็มัดมือขึงเข็นกับขื่อ บ้างก็หึดฮื้อหักซี่ฟาก บ้างก็ร้องสำรากพิไรร่ำว่าอ้ายบ้างก็เดือดแดกด่าดุเคี่ยวเข็ญ ว่าอีชาติชั่วอีเสียเช่นชาติมันไม่มีดี

อยํ อมิตฺตาปนา ได้ผัวแก่ยังแต่ว่าจะตาย สมฺมา ปฏิชคฺคิ แต่ว่าความดีของแม่แกนี่มากมายหมั่นปฏิบัติผัว ถึงรูปเจ้าก็ไม่ชั่วเฉิดกว่าเอ็งสักสิบเท่า

กึ ปมชฺชถ เอ็งเอ่ยกระไรเลยมาประมาทเราไม่เกรงกลัว ทุกวันนี้มึงสำคัญกูนี่เป็นผัวหรือเป็นข้า หา กูนี่เป็นผัวหรือเป็นข้า หรือว่ามึงช่วยกูมานี่สักกี่ชั่ง เอ็งเอ๋ยจะคิดดูมั่งก็เป็นไร

เมื่อกูจะได้เอ็งมาเป็นเมีย ทั้งทุนสินสินสอดก็สู้เสียเสียเสร็จสิ้นนี่ทุกอย่างไหนเครื่องขันหมากหอห้างกูก็หามานี่เสร็จสรรพ มึงจะมาลามลวนกลับสำรากไม่อยากกลัว

จะไปรู้ปฏิบัติผัวนิดหนึ่งก็ไม่มี อีหญิงเยี่ยงอย่างนี้นี่มันไม่รู้อาย ชอบแต่ว่าจะจิกจับจูงมือเอามันไปขาย ให้มันอายเขาอยู่ทั้งบ้าน ให้เขาใช้ตรากตรำกระทำการนี่จงหนักหนา แล้วจึงค่อยไปไถ่ถอนมาต่อเมื่อภายหลัง

นั่นแหละมึงจึ่งจะรู้มั่งซึ่งสำนึกยาก กูคิดๆ ว่าจะใคร่ขจัดจากเอ็งออกไปเสียให้พ้น หาหัวเอาใหม่อีกสักคนให้มันงามพ้นกว่าเพื่อน ให้มันเหมือนหนึ่งนวลน้องแม่ทองอมิตตดา อันปฏิบัติเฒ่าชรา นั้นแล

Create Date : 04 สิงหาคม 2552

Last Update : 4 สิงหาคม 2552 12:57:37 น.

0 comments

Counter : 960 Pageviews.