BlogGang.com : : sirivinit : รักเลียบเคร็มลิน

รักเลียบเคร็มลิน

ดอกรยาบีนา ดอกไม้ประจำชาติรัสเซีย

ปกหลัง

รักเลียบเคร็มลิน
เขียนโดยสุภัทร สวัสดิรักษ์
บรรณาธิการ นิตยสารสกุลไทย รายสัปดาห์

หลังจากกลับมาจากการรับเชิญไปท่องเที่ยว
และดูงานด้านวัฒนธรรม
การศึกษาและกิจการหนังสือพิมพ์
ที่สหภาพโซเวียตเป็นเวลาสองสัปดาห์

ช่วงที่ลงในสกุลไทย ปี ๒๕๑๘ นั้น
เป็นที่ฮือฮามาก
ดิฉันเองก็เฝ้ารอให้ถึงวันอังคาร จะได้อ่านเรื่องนี้

๑๔ ตอนใน ๑๔ สัปดาห์ ก็จบลงอย่างโศกเศร้า
แต่ซาบซึ้งตรึงใจมาก

เป็นเรื่องของรัชนียานักเขียนสาวสวยวัยยี่สิบห้า
ที่ได้รับเชิญไปประชุมเกี่ยวกับนักเขียน
เธอได้พบกับยูรี หนุ่มใหญ่ชาวรัสเซียล่ามประจำตัว
ที่พูดภาษาไทยปร๋อ ชัดถ้อยชัดคำ
และใช้ภาษาไทยที่อาจจะดีกว่าคนไทยแท้ๆ
หลายๆคน

เมื่อพบกันครั้งแรก ทักทายกันแล้ว
ยูรี ก็บอกเธอว่า เขาอยากเรียกเธอว่า "รยาบีนา"
ดอกไม้ประจำชาติของเขา

คงเป็นเพราะเพรงกรรม
คนสองคนต่างถูกอัธยาศัย พูดคุยกันถูกคอ
เรื่องงาน สังคม ลัทธิการปกครอง
และพยายามห่างเรื่องของหัวใจ

ความใกล้ชิดสนิทสนมกันของสองหนุ่มสาว
เพิ่มพูนในทุกระยะเวลาที่ผ่านไป

เมื่อเธอเดินทางไปยังเมืองเคี้ยบ ที่หมู่บ้านฮาตืน
ผลของสงครามที่ฟาสซิสต์เยอรมัน
เข้ามาย่ำยีเผาผลาญชาวโซเวียต
คนถูกฆ่าตายแล้วเผาทั้งบ้านและคนหมดหมู่บ้าน

เหลือเพียงเสาปล่องไฟ ที่เป็นสัญลักษณ์ว่า
นั่นคือบ้านหลังหนึ่ง

ระฆังไฟฟ้า จะดังขึ้นพร้อมกันทั่วบริเวณทุกๆ ครึ่งนาที

เสียงอันวังเวงของระฆังนั้น มันเยือกเย็นและเศร้านัก
ราวกับเสียงเรียกร้องของวิญญาณผู้บริสุทธิ์กระนั้น

รัชนียาให้สัมภาษณ์กับหนังสือพิมพ์ และวิทยุ
ที่นัดขอสัมภาษณ์หลายครั้ง
ระหว่างที่ดูงานอยู่ในโซเวียต

ถึงความเศร้าสะเทือนใจนี้

และเธอไม่อยากให้โลกนี้มีสงคราม
ประหัตประหารเข่นฆ่ากัน
อยากให้ทุกคนทั้งโลกรักกัน เอื้อเฟื้อ
และเป็นมิตรก่อกัน

ช่วงอยู่ในโซเวียต
เธอได้ไปชมสถานที่สำคัญๆ ทุกเมือง
ร่วมกับเพื่อนนักเขียนจากหลายๆ ประเทศ

มีสาวญวน นู ซวน เวี้ยต
ผู้ที่แสดงออกว่าชอบยูรีมากๆ
ที่คอยหาโอกาสแว่บมาคุยกับเขา
เพราะล่ามของนู เป็นตาแก่ไม่หล่อ

มีจอห์น เอลิสัน นักข่าวจากอเมริกา
ที่มีทีท่าว่าชอบรัชนียามากอีกคน
เมื่อยามแยกจากกัน
เพราะต้องไปประชุมที่ประเทศอื่นต่อนั้น
เธอก็รู้สึกใจหาย
ที่เพื่อนผู้มีอัธยาศัยดี ต้องจากไป

เธอนึกถึง น้ำใจไมตรี ที่ไม่มีคำว่า การเมือง
ไม่มีระบบลัทธิ
ไม่มีคำว่าซ้ายหรือขวามาเจือปนแม่แต่น้อย

หากแต่เป็นน้ำใจ คือมิตรภาพอันบริสุทธิ์
ของคนอเมริกัน โซเวียต เวียตนามและไทย
ที่มีต่อกัน

เธอเชื่อมั่นในความรู้สึกที่รัก
และปรารถนานีต่อกัน ระหว่างมนุษยชน

เมื่อยูรีถามทัศนคติความรักของเธอ
รัชนียาตอบว่า
เธอนับถือความรักที่มีความปรารถนาดีต่อกัน

เพราะพระพุทธศาสนาสอนให้คนไม่ให้ยึดติด
ความรักตามภาษาโลก คือความรักที่มีโลภมีหลง

ให้ยึดถือความรักตามภาษาธรรม
คือเมื่ออยากให้ตนเองเป็นสุข
ก็ย่อมอยากเห็นคนอื่นเป็นสุขด้วย

ซึ่งอันที่จริง รัชนียาก็ชอบยูรีมากเชียวละ
กีดแต่ว่า เขาเป็นชายที่มีครอบครัวแล้ว
นี่สิยอดหญิงไทย

นิยายสนุกแบบเศร้าๆ แต่ได้ความรู้
เรื่องประเทศโซเวียตมากพอสมควรค่ะ

หาอ่านให้ได้นะคะ เล่มนี้ของดิฉัน
ก็รอดปากปลวกมาอย่างหวุดหวิด
เพราะกินปกแหว่งไปหน่อย และกำลังเล็มขอบๆ ค่ะ

หนังสือ ๑๔ บท มี ๒๒๓ หน้า
รวมทั้งภาคพิเศษ นำชมเคร็มลิน
มีภาพประกอบขาวดำจำนวนมาก

จัดพิมพ์โดยศูนย์วรรณกรรม

พิมพ์ครั้งแรก ในนิตยสารสกุลไทย

พิมพ์ครั้งที่สอง จำนวน ๓,๐๐๐ เล่ม

ราคา ๔๐ บาท

พิมพ์ที่ กรุงสยามการพิมพ์

๒๕๑๘

สวัสดิ์สิริศนิวาร สิริมานปรีดิ์เกษมนะคะ

Create Date : 28 พฤษภาคม 2554

Last Update : 28 พฤษภาคม 2554 17:59:43 น.

0 comments

Counter : 1216 Pageviews.