"ยินดีต้อนรับสู่ บล็อกของคนใฝ่รู้ สำหรับผู้ใส่ใจใฝ่รู้ค่ะ" มีหลายหัวข้อเรื่องให้คุณอ่าน .. ขอบคุณที่มาเยี่ยมบล็อกค่ะ .. ขอจงมีแต่ความสุขกายสบายใจตลอดไปนะคะ
Group Blog
 
 
กรกฏาคม 2555
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
23 กรกฏาคม 2555
 
All Blogs
 

100 - 31024 : นิทานสอนใจ : ขนมในหม้อ

 

ชุดหนังสือนิทานสีขาว
ดร.อาจอง ชุมสาย ณ อยุธยา

 

ขอบคุณภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต
       





















ลิงป่าตัวหนึ่งพลัดหลงจากฝูงเข้ามาในหมู่บ้านที่อยู่ชายป่าแห่งหนึ่ง และพบว่าที่นี่มีอาหารอร่อยๆ สำหรับมันมากมาย หลังจากนั้นมันก็แฝงตัวอยู่ในหมู่บ้านแห่งนี้และไม่ยอมกลับเข้าป่าอีกเลย

       
       ชาวบ้านนั้นเมื่อแรกเห็นลิงตัวนี้ก็นึกเอ็นดู ให้อาหารมันกินบ้าง หยอกเล่นกับมันบ้าง แต่นานวันเข้า พวกเขาก็เริ่มไม่ชอบใจเสียแล้ว เนื่องจากวิสัยของลิงป่านั้นหาได้มีความสำรวมอย่างสัตว์เลี้ยงทั่วไป หากมันจะกินอาหารที่อยู่ในมือของใครมันก็จะขู่และแยกเขี้ยวใส่
       
       นอกจากนั้นความฉลาดตามเผ่าพันธุ์ยังทำให้ลิงเรียนรู้ได้เร็ว เพียงไม่นานมันก็รู้ว่าชาวบ้านแต่ละคนเก็บอาหารไว้ที่ไหน มันจึงเริ่มเข้าไปขโมยอาหารจากในบ้าน และยังรื้อค้นทำลายข้าวของของพวกเขาจนไม่มีชิ้นดี

บางครั้งเมื่อลิงหาทางเข้าบ้านไม่ได้เพราะเจ้าของบ้านปิดประตูแน่นหนา มันก็ขึ้นไปขย่มหลังคาบ้านจนพังลงมา หลังจากนั้นก็เข้าไปในบ้านของเขา บางครั้งมันก็กัดลูกเล็กๆ ของเจ้าของบ้านและบางทีก็แย่งอาหารจากพวกเขาซึ่งๆ หน้า
       
       ชาวบ้านอดทนไม่ทำร้ายลิงเพราะสงสาร แต่นานวันเข้า พวกเขาก็ทนไม่ไหว วันหนึ่งหัวหน้าหมู่บ้านจึงเรียกประชุมลูกบ้านเพื่อจัดการกับปัญหานี้
       
       "เอาลูกดอกอาบยาพิษยิงมันให้ตายไปเลย" ชาวบ้านคนหนึ่งซึ่งถูกลิงตัวนี้เข้าไปรื้อบ้านเมื่อวาน เสนอด้วยความโกรธแค้น
       
       "ไม่ดีหรอก" หัวหน้าหมู่บ้านว่า "มันเป็นลิงป่า พวกเราจะไม่ทำร้ายสัตว์ป่า"
       
       "เว้นเจ้าลิงนี่ตัวหนึ่ง" อีกคนบอก ลูกของเขาก็เพิ่งถูกตัวนี้กัดมาเมื่อเช้า
       
       "ไม่ได้ สัตว์ป่าเป็นของป่า เป็นของเจ้าป่าเจ้าเขา ถ้าเราทำร้ายลิงตัวนั้นอาจเกิดอาเภทร้ายแรงได้" หัวหน้าหมู่บ้านยังคงยืนยันคำเดิม และลูกบ้านอีกหลายคนก็เห็นด้วย ทั้งหมดจึงช่วยกันคิดหาวิธีการขับไล่ลิงตัวนั้นออกไปจากหมู่บ้านโดยไม่ต้องฆ่ามัน
       
       เด็กหนุ่มคนหนึ่งคิดออก เขาร้องบอกทุกคนว่า "เอาอย่างนี้ เราต้องหาทางจับลิงตัวนี้ให้ได้ แล้วพามันไปปล่อยป่าอื่นที่ไกลๆ กว่านี้ มันจะได้ไม่กลับมาอีก"
       
       ชาวบ้านเห็นด้วยกับความคิดนี้ หลังจากวันนั้นพวกเขาก็พากันวิงไล่จับลิงตัวนี้โดยไม่เป็นอันทำอะไร แต่ถึงกระนั้นก็ไม่มีใครสามารถจับลิงตัวนี้ได้ เพราะมันเป็นลิงป่าที่หลบหลีกได้อย่างแคล่วคล่องว่องไวมาก จนชาวบ้านชักถอดใจ
       
       วันหนึ่งลิงป่าเข้าไปในบ้านหญิงชราคนหนึ่ง หญิงชราคนนี้ทำขนมตาลได้อร่อยที่สุดในหมู่บ้าน นางจะทำขนมตาลลูกใหญ่ไปขายในตลาดและแจกเพื่อนบ้านทุกวัน วันนี้เผอิญมีขนมตาลส่วนหนึ่งเหลือ หญิงชราไม่มีภาชนะสำหรับใส่ขนมที่เหลือจึงเอาไปใส่ไว้ในหม้อเหล็กปากแคบไว้ก่อน
       
       เจ้าลิงป่าลอบมองเหตุการณ์นี้อยู่ตลอด มันเห็นที่ซ่อนขนมแล้ว ครั้นพอหญิงชราเดินออกไปจากครัว มันจึงกระโจนเข้าไปทางหน้าต่างแล้วเอามือล้วงลงไปหาขนมตาลในหม้อ แต่เพราะหม้อนั้นปากแคบมาก ลิงป่าจึงไม่สามารถดึงขนมออกมาจากหม้อได้
       
       ตอนนั้นเองหญิงชราก็เดินเข้ามาเห็นพอดี นางร้องด้วยความโกรธว่า "ชิชะ! เจ้าลิงชั่ว แกมาขโมยขนมของข้าอีกแล้วรึ มาเร้วพวกเรา มาจับมัน มันอยู่ตรงนี้!"
       
       ชาวบ้านได้ยินดังนั้นก็พากันเฮโลมาจับลิงที่บ้านหญิงชรา เจ้าลิงป่าตกใจรีบกระโจนหนี แต่เพราะความตะกละ มันจึงไม่ยอมปล่อยมือจากขนมในหม้อ และวิ่งหนีชาวบ้านโดยต้องแบกหม้อเหล็กหนักๆ ไปด้วย ในที่สุดเจ้าลิงก็อ่อนแรงและเป็นลม

ชาวบ้านจึงจับมันใส่กระสอบแล้วพาไปปล่อยยังป่าลึกที่ไกลจากหมู่บ้านที่สุด หลังจากนั้นก็ไม่มีใครเห็นเจ้าลิงตัวนี้อีกเลย
       
       บทสรุปของผู้แต่ง
       
       หากเปรียบขนมในหม้อเหล็กปากแคบที่ลิงป่าแบกหนีชาวบ้าน นั่นก็ไม่ต่างอะไรจากก้อนทุกข์ที่มนุษย์นิยมแบกไว้กับตัวเอง หากถามว่าความสุขกับความทุกข์ใครชอบสิ่งใดมากกว่ากัน ทุกคนคงตอบพร้อมกันว่าความสุข แต่กระนั้นสิ่งที่พวกเขาแบกไว้จริงๆ กลับเป็นความทุกข์ที่หนักอึ้ง ซึ่งเป็นเรื่องที่แปลกมาก
       
       ในแต่ละวันของชีวิตเรา เราต้องพบต้องเจอกับเรื่องต่างๆ เป็นร้อยเป็นพัน บางเรื่องทำให้เราทุกข์แสนสาหัส และเราคงไม่มีวันลืมมันไปง่ายๆ แต่เวลายังคงเดินต่อไปเรื่อย ๆ
       
       ผ่านช่วงเวลาที่เกิดทุกข์มานานมาแล้ว แต่ความทุกข์นั้นกลับยังอยู่ มันอยู่เพราะเรายึดติดกับมันทั้งๆ ที่มันทำร้ายเรา มันอยู่เพราะหัวใจของเราไม่ยอมปล่อยให้มันผ่านไปเหมือนกาลเวลา
       
       อะไรที่เกิดขึ้นแล้ว เสียใจให้ตาย ร่ำร้องจนน้ำตาเป็นสายเลือด ลองคิดดูว่ามันจะย้อนกลับมาให้แก้ไขหรือป้องกันอะไรได้อีกไหม ทั้งๆ ที่ความจริง มันจากเราไปนานแล้ว แต่ใจปวดๆ ของเราก็ยังจะเอื้อมไปดึงไปรั้งเงาของมันไว้อีก

ดังนั้น ถ้าเรารู้จักเรียนรู้ที่จะปล่อยวางจากเรื่องที่ผ่านไปแล้วเสียบ้าง เราก็จะได้ดื่มด่ำกับ รอยยิ้ม และเสียงหัวเราะ แล้วดูนั่นสิ ความสุขอยู่ใกล้ๆ แค่นี้เอง..เพียงแค่ปล่อยวาง

       
       
ขอขอบคุณสำนักพิมพ์ฟรีมายด์ที่เอื้อเฟื้อนิทานสอนใจดีๆ ในชุดหนังสือนิทานสีขาวของ ดร.อาจอง ชุมสาย ณ อยุธยา ไว้ ณ โอกาสนี้

ขอบคุณ
ผู้จัดการออนไลน์
Life & Family
ดร.อาจอง ชุมสาย ณ อยุธยา

สิริสวัสดิ์จันทรวารค่ะ




 

Create Date : 23 กรกฎาคม 2555
20 comments
Last Update : 9 พฤศจิกายน 2556 16:13:42 น.
Counter : 7474 Pageviews.

 

ของ ดร.อาจอง หนูมีเหมือนกันค่ะ เคยอ่านชื่อเป็น อา-จอง ค่ะ น่าเกลียดมาก...

พูดแล้วเหมือนง่ายมากเลยนะคะพี่นาถ ทุกข์นัก ก็วางเสียสิ แต่ทุกคนก็ยังแบกกันไว้ เรากำ "สุข" และ "ทุกข์" ไว้่ไม่ได้ตลอด รู้ว่าเค้ามาแล้วก็ไป แต่ช่วงทุกข์คนเรา ทำไมยาวนานมากนะคะ

 

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 23 กรกฎาคม 2555 19:15:39 น.  

 

น้องหนูเก่งจริง มาจนถึงนี่
พี่นาถ ล้าตามาก ราวกับอ่านนิยายมาทั้งคืน
แบบที่เคยเป็นค่ะ

ขอบคุณ ที่มาอยู่เป็นเพื่อนค่ะ น้องรัก
ท่านพี่หญิง .. เมื่อไหร่มา...ฮ่าๆๆๆ


 

โดย: nart (sirivinit ) 23 กรกฎาคม 2555 19:21:32 น.  

 

หนูไม่แบกค่ะ ทิ้งหมดเลย

 

โดย: แก้วตา ม้ายิ้ม/colliekubon 23 กรกฎาคม 2555 20:06:02 น.  

 

และก็แวะมาเยี่ยมชมบล็อกที่ ๑๐๐ ของวันนี้ด้วย ครับ

สุดยอดมากเลย...น่าจะเป็นสถิติที่สูงสุดแล้วเท่าที่เห็นมา...

คุณย่านาถสามารถอัพวันเดียวได้ถึง ๑๐๐ บล็อก...

คุณย่านาถอย่าลืมดูแลรักษาสุขภาพด้วย นะครับ



 

โดย: **mp5** 23 กรกฎาคม 2555 20:27:37 น.  

 

100 เอ็นทรี่ ...ทำให้มีได้ใน 1 วัน ....อัศจรรย์บังเกิดอีกแล้ว ณ บ้านหลังนี้


สำรวจตรวจสอบเสร็จสรรพต้องบอกว่า ...ครบ ครบ ครบ ขอรับ
ครบทุกสาขาเท่าที่มีในโลกหล้า...ที่เจ้าของบ้านสนใจ จริงๆ


ธรรมชาติ - บ้านสวย – ต้นไม้งาม / ชะตาราศี / ท่องเที่ยวทั่วไทยไปถึงต่างแดน / เพลง - หนัง – ละคร - ทีวี – ซีรีย์ – สื่อสิ่งพิมพ์ - สารพันบันเทิง / การเมือง – การปกครอง / ข่าวเด่นประเด็นร้อน / คนดัง / สัตว์ใหญ่ไปถึงเล็ก / อาหารการกิน / สุขภาพ / สรรพสาระความรู้ / การศึกษา / เกม - กีฬา / วิถีชีวิต / เศรษฐกิจ / การงาน / การลงทุน / พัฒนาตน / วิทย์ / ประสบการณ์ / ยานยนต์ / แฟชั่น - ความสวย – ความงาม / เรื่องเล่า / ข้อคิดแนวธรรม / ประวัติศาสตร์ / ไอที / หนังสือ / เทศกาล / กฎหมาย / ความรัก – ครอบครัว / ของสะสม / ท่องเที่ยว / ถ่ายภาพ /


ฮู้ยยยยยยยยยย.....มิอาจจารจารนัยได้ถ้วนทั่ว
ทั้งผู้เฒ่าก็มิอาจเปิดดูได้ทุกเอ็นทรี่เพราะมิมีเอ็นเนอยี่เพียงพอ


ขอซูฮกยกให้น้องท่าน เต้ยเลย...เต้ยเลย ณ บัดนาว

 

โดย: ร่มไม้เย็น 23 กรกฎาคม 2555 20:43:47 น.  

 

 

โดย: nart (sirivinit ) 23 กรกฎาคม 2555 20:49:44 น.  

 

ข้อคิดจากนิทานเรื่องนี้คือความจริงที่ยิ่งกว่าความจริงใดๆ

เรามักเชื่อว่าเรากำลังวางทุกข์ทั้งที่ความจริงเรากำลังกอดทุกข์

พูดเหมือนง่าย แต่ทำได้ยากจริงๆ

 

โดย: ร่มไม้เย็น 23 กรกฎาคม 2555 20:53:32 น.  

 

บ้านนี้มีของเล่นใหม่ทางขวามือ
มีมาตั้งแต่เมื่อไหร่ หรือเพิ่งมีตอนที่เห็น????????

คนป่วยบ้านนี้ดูเหมือนจะเก่งเกินพิกัดแถมพลังแหลือเฟือ
คุณหมอและคุณสุดากลับมาเห็นทีจะตกงาน

 

โดย: ร่มไม้เย็น 23 กรกฎาคม 2555 21:02:57 น.  

 

นั่นซิคะ บ้านนี้มีของเล่ยใหม่อีกแล้ว ดีจัง

 

โดย: Katai_Akiko 23 กรกฎาคม 2555 21:20:30 น.  

 

มาแว้วค่า พี่นาถ ขราาาาาาาาาา
มาลงชื่อก่อนค่า
เด๊ยวมาอ่านอย่างละเอียด
ไปส่งเด็กนักเรียนก่อนนะค่า
เด๊ยวสาย 55555

 

โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา 24 กรกฎาคม 2555 3:21:41 น.  

 

ดร.อาจ อง แหะ ๆ เคยอ่านผิดเหมือนกัน เขียนหนังสือ
ถ่ายทอดความรู้ได้ยอดเยี่ยมอยู่แล้ว

บังเอิญทราบว่าท่าน เป็น นักสมาธิ ที่เก่งมากด้วยครับ
พี่นาถ

 

โดย: ไวน์กับสายน้ำ 24 กรกฎาคม 2555 11:54:12 น.  

 

แฮ่ะ ๆ ๆ มาแล้วค่ะพี่นาถ มาช้าดีกว่าไม่มาใช่มั๊ยคะ
ได้คุณน้องหนูนำทางจึงมาถูกทางค่ะ
เก่งที่สุดดดดดด....เลยค่ะ สุดยอดมาก ๆ

หนึ่งวันได้หนึ่งร้อยเอนทรี โรคภัยคงหนี
กระเจิงไปแล้วค่ะ

มีของเล่นใหม่อยู่ขวามือจริง ๆ ด้วย

 

โดย: AppleWi 24 กรกฎาคม 2555 13:23:15 น.  

 

ขอบคุณมากคะพี่ที่สอนให้ทำของเล่นใหม่ได้ด้วย

 

โดย: Katai_Akiko 24 กรกฎาคม 2555 15:49:39 น.  

 

อั๊พบล็อก ๑ วัน ได้ ๑๐๐ เอนทรี่


"ฮ่าๆๆๆ เสร็จเรียบร้อยโรงเรียนนาถ
ฟาดไป ๑๐๐ เอนทรี่ค่ะ
เก่งมั๊ยค้าคุณป้าขา...หึหึหึ

------------------------
การี๊ดดดดดดดดดดดดด ให้หูแตก
อารายกันเนี่ยยยยยยย
ทำไมช่างมีพลังมากมายเช่นนี้หนอ พี่นาถ ขราาาาาาาาาาา

ขอปรบมือให้นะค่า



เอาดาวไปด้วยค่า



100 แล้วน่ะ
พอก่อนค่า
พึ่งหายไข้น่ะ
พลีสสสสสสสสสสสสสสสส

ปล. พี่นาถ ขรา พระภัสดา นู๋ ฝากถามว่า
หนังสือ พ่อแม่รังแกฉัน หาซื้อได้ที่ไหน
พี่นาถ พอทราบไหมค่า

 

โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา 24 กรกฎาคม 2555 16:33:22 น.  

 

สวัสดีตอนเช้าค่ะพี่


ไปละ จะออกไปหาหมอจ๋อซะหน่อย

 

โดย: Katai_Akiko 25 กรกฎาคม 2555 6:13:35 น.  

 

พี่นาถทำได้ไงค่ะ 100 ใน 1 วัน
มดค่ะ

 

โดย: jewelmoda 6 สิงหาคม 2555 13:18:21 น.  

 

โอ้ว...

บล็อคนี้สุดยอด

 

โดย: Pikake 27 มกราคม 2556 12:43:01 น.  

 

สุดยอดเยี่ยม ไร้ใครเทียบเทียมทัน

 

โดย: Letalia 18 มีนาคม 2556 17:04:37 น.  

 

หนูไปตามอ่านดู ตั้งแต่เอนทรี่ ที่ ๑ มาจนครบ ๑๐๐ แล้วค่ะ
บางอ้นก็คอมเมนท์ด้วยค่ะ

สุดจะทึ่ง

 

โดย: Letalia 18 มีนาคม 2556 17:41:10 น.  

 

เที่ยวหาเรื่องอ่าน เข้ามาเจอเรื่องนี้ สนใจชื่อผู้เขียน ที่พอทราบคุณภาพอยู่บ้าง
อ่านแล้วก็ชอบใจมีคติให้คิดต่อได้

ผมว่าเจ้าลิงตัวนั้นมันก็มีความโลภตามประสาลิงทั่วไป
เราจะเคยเห็นลิงกินกล้วย ที่มันจะเอาไปอมไว้สองข้างแก้มก่อน แล้วจึงเอาลูกใหม่มาเคี้ยวกลืน
จนหมดแล้วจึงย้อนกลับมาเคี้ยวลูกที่อมไว้ทีหลัง

ถ้าเปรียบกับคนที่เก็บความทุกข์ไว้ไม่ปล่อยทิ้งไป
ทำให้ทุกข์ยาวนานกว่าปกติ ผมว่าไม่ค่อยจะตรงนักนะครับ.

 

โดย: เจียวต้าย 14 เมษายน 2556 6:19:06 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 


sirivinit
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 224 คน [?]





/



2558

2556

2555

น้ำใจจากคุณ krittut 2554

2553


สิริสวัสดิ์วรวาร
เปรมปรีดิ์มานรื่นรมณีย์นะคะ ยินดีต้อนรับ
สู่บล็อกของคนใฝ่รู้ สำหรับผู้ใส่ใจใฝ่รู้ค่ะ

เชิญอ่านตามสบายนะคะ
มีดีๆให้คุณได้ทราบหลากหลายค่ะ

๑ - ๑/๑ ฉันรักในหลวง
๒.๓.๑๐.๑๕.๓๐.๒๔.๕๙.๖๓.๙๐.ธรรมะ
๔ - ๔/๑ รวมพลคนดัง
๕. ศาสนาพุทธสุดประเสริฐ
๖. ความรู้ทั่วไปในศาสนาพุทธ
๗. ๑๖. ประวัติศาสตร์
๘ - ๙/๑ ไม้ดอก ไม้ใบ
๑๑ - ๑๑/๑ เกม
๑๒.๓๗.๔๐-๔๓.๕๓.๗๕.๘๖.ศิลปะเทศ
๑๔ - ๑๔/๑. ๒๐๘. ข่าวคนดังเทศ
๑๘. ๑๙. ๒๒. ราชวงศ์ไทย
๒๐.๑๑๖-๑๑๖/๒ ๑๙๐-๑๙๐/๘ ละคร ทีวี
๒๑. ๓๑. ๒๐๘. ราชวงศ์เทศ
๒๔. นักเขียนไทย
๒๔/๑. กลอนชั้นบรมครู
๒๙/๑-๒๙/๔โปสการ์ดจากเพื่อนบล็อก
๓๓. สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช
๓๙.๑๘๑-๑๘๑/๗ สุธาโภชน์รสเลิศล้ำ
๔๑.๔๒.๕๐.๕๘.๖๐.๖๑.๘๖.มหาวิหาร
๕๗. ปราสาท พระราชวัง คฤหาสน์เทศ
๖๒. วัด
๖๕ - ๖๕/๑ การ์ตูน
๖๕/๒. นิทานเซน
๖๗. ความตายมาพรากให้จากไป
๖๙ - ๖๙/๒ สารพัดสัตว์
๗๔. สุนัข
๗๖. อุทยานสวรรค์
๗๗. ซูเปอร์แมน - แบทแมน
๗๘ - ๘๓. แสตมป์สะสม
๘๕-๘๕/๑ หนังสือสะสม
๘๗ - ๘๗/๒ ๒๑๕ ข่าวกีฬา
๘๙. ๘๙/๑ จีนแผ่นดินใหญ่
๙๐/๑ .ทิเบต
๙๑. จันทร์สูริย์ดารา
๙๒. สมเด็จพระปิยมหาราชเจ้า
๙๓ - ๙๓/๒ ภาพยนตร์
๙๔ - ๙๔/๓ ยานยนต์
๙๕ - ๙๕/๑ ดูดวง
๙๖ - ๙๖/๑ . ๒๑๑ วิทยาศาสตร์
๙๗ - ๙๗/๑.๒๐๙ แวดวงวรรณกรรม
๙๘. ภาพพุทธประวัติ
๙๙. ๑๒๗ - ๑๒๗/๑ ดนตรี
๑๐๑. ป้าย R สะสม
๑๐๒. บัตรภาพตราไปรฯสะสม
๑๐๓. DIY
๑๐๗/๑ เล่าเรื่องเมืองญี่ปุ่น
๑๐๘ - ๑๐๘/๑ หนังสือ
๑๑๓ - ๑๑๓/๑ บ้านสวย
๑๑๕. พระเครื่อง
๑๒๐. พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
๑๒๓. เจ้าฟ้าเพชรรัตน์ฯ
๑๒๕. เหรียญที่ระลึก
๑๒๕/๑ เหรียญสะสมต่างประเทศ
๑๒๕/๒ เหรียญที่ระลึกจังหวัด
๑๒๕/๓ ธนบัตรที่ระลึก
๑๒๕/๔ บัตรโทรศัพท์
๑๒๕/๕ กล่องไม้ขีด และอื่นๆ
๑๓๑.เรื่องสั้นชั้นครู"เจียวต้าย"
๑๖๔.บล็อกพิเศษ วันเดียวอั๊พ 100
เอนทรี่ ให้คุณป้า"ร่มไม้เย็น"ชม
๑๙๐/๓ เรื่องย่อละคร
๑๙๓. คดีเขาพระวิหาร
๒๑๒. ศิลปะ
๒๑๗. วิถีแห่งอำนาจ บูเช็กเทียน
๒๑๗/๑.วิถีแห่งอำนาจ เจงกิสข่าน
๒๑๗/๒.วิถีแห่งอำนาจ จูหยวนจาง
๒๑๗/๓.วิถีแห่งอำนาจ ซูสีไทเฮา
๒๑๗/๔.วิถีแห่งอำนาจ หงซิ่วฉวน
๒๑๗/๕.วิถีแห่งอำนาจ แฮรี่ พอตเตอร์

ข่าวทั่วไปล่าสุด บล็อกล่างสุดค่ะ

เปิดบล็อก 1 มกราคม 2552



free counters
08.27 - 250811

207 flags collected 300316



Friends' blogs
[Add sirivinit's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.