ด้วยความอึดอัด บวกระอาจิตกับการกินของลูกชาย ก็เลยขอระบายไว้ในบล็อกซะเลย ซึ่งก็เคยเขียนไว้ในบล็อกก่อนหน้านี้แล้วเรื่องการกินยากเย็นแสนเข็ญของเอื้อ วันนี้ก็ขอเล่าต่อว่าหลังจากที่สรรหาสูตรอาหารต่าง ๆ นานา เอื้อก็ยังคงเหมือนเดิมคือกินเหมือนดม ตอนใส่เสื้อผ้าก็ยังพอดูได้ ถ้าถอดเสื้อออกจะเห็นซี่โครงกันแบบไม่ต้องเอ็กซ์เรย์กันเลย แบบที่ไม่แพ้เด็กในโลกที่ 3 เลยทีเดียว –“-
หลังจากจับทางกันมาซักพักก็เห็นว่าเอื้อชอบอาหารอิตาเลียนเป็นพิเศษไม่ว่าจะเป็นสปาเก็ตตี้, ลาซานญ่า, พาสต้า, ลาวิโอรี่, พิซซ่า, และที่จำชื่อไม่ได้อีกหลายเมนูรวมถึงอาหารที่นี่ด้วยอย่างฟิชแอนด์ชิพ หรือฮอทพ็อต นอกจากอาหารยุโรปแล้ว เอื้อก็ยังชอบซูชิด้วย (แบบว่าตะวันตกพบตะวันออกจริง ๆ) แต่ถ้าพูดถึงอาหารไทยเอื้อจะออกตัวไว้ก่อนที่จะกินเลยว่า “เอื้อไม่ชอบอาหารไทย” (นี่ ๆ น้อย ๆ หน่อยนะยะ เรานะเด็กไทยแท้ ๆ นะ)
ส่วนต้มซุปกระดูกหมู ใส่แครอท หอมใหญ่ มันฝรั่ง มะเขือเทศ เอื้อก็ยังกินอยู่ แต่จะให้ต้มกันบ่อย ๆ ก็ไม่ไหวอ่ะนะ เพราะต้มทีก็กินไปหลายวัน (จะไม่ให้หลายวันได้ไง ลองดูรายการที่ใส่ซะก่อน ต้มทีไรหม้อยักษ์ทุกที)
และอีกเมนูที่เอื้อยอมกินก็คือต้มยำทั้งหลาย… เอื้อก็กินได้อยู่แต่ไม่มาก
บางวันไอเดียตันก็ต้มมาม่า ใส่ผัก ใส่เนื้อเข้าไปเอื้อก็กินหมดเกลี้ยง อันนี้ยังเป็นของโปรดอยู่
แต่ถ้าเป็นแกงส้ม แกงเผ็ด เขียวหวาน มัสมั่น แกงป่า ผัดกระเพา และผัดผักทั้งหลาย รวมทั้งจานหรูอย่าง กุ้งอบวุ้นเส้น หมึกผัดกระเทียมพริกไทย ปูผัดผงกระหรี่ เอื้อไม่สนทั้งนั้น
แต่ก็มีอย่างนึงที่กินได้กินดีนั้นก็คือ “ทอดมันปลา” แม้ว่าจะเผ็ดร้อนแค่ไหนฮีก็ไม่หวั่น อืม… แปลกแต่จริงของแท้!!!!
ดังนั้นอาหารสิ้นคิดอีกอย่างที่แม่จะทำให้เอื้อก็คือ แตร่น แตร้นนน….. ซูชิไส้แตงกวาและทอดมันปลา….
เอื้อก็กินเกลี้ยงทุกเม็ด ส่วนอาหารอิตาเลี่ยนที่แม่ทำให้เอื้อกินก็เป็นแบบต้มเส้นแบน ๆ เขาเรียกว่าไรจำไม่ได้แล้ว (ชื่อจำยากชะมัด) แล้วก็ซื้อซอสสำเร็จเมนูอาหารอิตาเลี่ยนมาราด ๆ เติมเนื้อเข้าไป เป็นอันเสร็จ เสริฟพร้อมผักสลัด เรียกได้ว่าหน้าตาแลดูคล้าย ส่วนรสชาดก็งั้น ๆ แต่เอื้อก็กินได้ แม่เลยมาลองคิดดูเล่น ๆ ว่ากลับไปเปิดร้านอาหารอิตาเลี่ยนซะเลยดีไหมเนี้ย ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว..^_^ (แบบว่าช่วยกันทำมาหากินหน่อยนะลูกนะ)
วันที่: 23 สิงหาคม 2555 เวลา:16:30:09 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [