แม่ : เสาร์ - อาทิตย์นี้ ไปเที่ยวกันไหม
พ่อ : ที่ไหนดีล่ะ บางแสนไหม ใกล้ๆ หน่อย
แม่ : ดีค่ะ จะได้ไปพิพิธภัณฑ์ทางทะเลด้วย
พ่อ : ตกลง วันเสาร์ ไปบางแสนกัน...
และแล้ววันเสาร์ก็มาถึง แม่ตื่นแต่เช้า เพราะน้องเอื้อมาปลุกขอกินนม จากนั้นก็เก็บเสื้อผ้า ของใช้น้องเอื้อ เหมือนว่าจะไปซัก 3 วัน
แต่จริงๆ แล้วเราไปเช้า เย็นกลับ พร้อมออกเดินทางกันก็เกือบ 11 โมง
ตอนออกจากบ้านน้องเอื้อก็คึกคัก ๆ แหม! ก็นานพอดูที่เราไม่ได้ไปเที่ยวไหนกัน แต่ยังไม่ถึงมอเตอร์เวย์ เอื้อเราก็หมดฤทธิ์ข้าวต้ม หลับปุ๋ยไปจนถึงบางแสนเลย
ไปถึงประมาณบ่ายสองโมง เราเริ่มต้นกันที่พิพิธภัณฑ์ทางทะเลพอเป็นออเดิร์ฟ น้องเอื้อเหมือนรู้ว่าถึงที่หมายแล้วเด้งดึ๋งขึ้นมาเอง
หลังจากดู กุ้ง หอย ปู ปลา ปลาไหลมอเรย์ กันเป็นที่ชื่นอกชื่นใจน้องเอื้อแล้ว เราก็มุ่งหน้าไปที่หาดทรายขาว เม็ดทรายละเอียดเหมือนแป้ง น้ำทะเลใสแจ๋ว จนเห็นปะการัง... >
แฮะ ๆ ๆ แม่ฝันไปหน่ะ คิดว่าเป็น
"มัลดีฟ"ถึงแล้วทะเลบางแสน แค่นี้ก็งามแล้วล่ะลูก แม่ปลอบใจตัวเอง เอ้า! ลงจากรถได้แล้วเสียงคุณพ่อบอก
น้องเอื้อไม่รอช้าลงเล่นทรายทันที และนี่ก็เป็นครั้งแรกที่ได้ชิม และได้ลงน้ำทะเลของน้องเอื้อ ที่เรียกว่าชิม เพราะถ้าเห็นท่าน้องเอื้อแล้ว ไม่เรียกว่าชิมก็ไม่รู้ว่าจะเรียกว่าอะไรแล้ว คือ แลบลิ้นออกมาแล้วแตะไปที่น้ำทะเล แม่เห็นแล้วหัวเราะ ก๊าก ๆ ๆ เลย
ดูน้องเอื้อจะมีความสุขกว่าใครเพื่อน เรามีภาพมายืนยัน
ดีใจสุดๆ กับของเล่นชิ้นใหม่ แต่แม่ควักกระเป๋า
จากพิพิธภัณฑ์
มาเล่นด้วยกันไหมครับ
ปิดท้ายด้วยภาพพระอาทิตย์ตกน้ำ
แต่จริงๆ แล้วเราไปเช้า เย็นกลับ พร้อมออกเดินทางกันก็เกือบ 11 โมง 
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
ดูจากภาพน้องเอื้อคงสนุกมากทีเดียว
เป็นเด็กดีนะคับน้องเอื้อ