วันนี้ลูกชายน่ารักเป็นพิเศษ ให้แม่อ่านหนังสือให้ฟัง แล้วตั้งอกตั้งใจฟังเป็นอย่างดี
แม้จะเหลือแต่ปกก็ตาม..
หลังจากอ่านจบแล้ว แม่จึงรีบสอน พลิกวิกฤติให้เป็นโอกาส...
"เอื้อห้ามฉีกหนังสือนะลูก ถ้าฉีกลูกจะไม่มีอ่าน" น้องเอื้อยังตั้งใจฟังอยู่ ตามองไปที่ปกหนังสือ
ถ้าลูกอยากอ่านต่อ ต้องขึ้นไปที่ห้อง (เข้าแผนล่อน้องเอื้อไปอาบน้ำ..)
น้องเอื้อรีบจูงมือแม่ขึ้นไปชั้นบน....
อิ อิ อิ
สำเร็จ แม่เลยจัดการอาบน้ำ สระผมให้น้องเอื้อซะเลย
อาบน้ำนี่ไม่เท่าไหร่นะ แต่สระผมนี่ซิ เริ่มมีปัญหา
หลังจากล่อหลอกกันจนแชมพูเต็มหัวน้องเอื้อแล้ว
ก็ถึงเวลาต้องล้างออก แม่ก็บอกน้องเอื้อให้รู้ตัวก่อนว่า
"เอื้อครับ แม่จะราดน้ำแล้วนะ เอื้อหลับตานะลูก"1...
2...
3...
โครม.... น้องเอื้อหลับตาปี๋ เกร็งจนตัวสั่น มองดูเหมือนลูกแมวตกน้ำยังไง ยังงั้นเลย
แล้ววิ่งมากอดขาแม่แน่น แม่เริ่มใจอ่อน...
ไม่ราดแล้ว แม่ไม่ราดแล้วครับ.... ปากว่า แต่ในใจยังคิดว่าต้องอีกซักขันนึงน่ะ
พอปลอบขวัญกันได้ที่ ขากางเกงแม่ก็เปียกจนเป็นที่พอใจแล้ว
แม่ก็บอกว่า อีกขันนึงนะลูก แล้วก็เช็ดตัว เช็ดหน้าได้
น้องเอื้อยังคงกอดขาแม่แน่น...
แม่ต้องฝืนสวมบทนางร้ายอีกที อุ้มน้องเอื้อไปยืนในอ่าง
แล้วก็ราด .... โครม!!
แม่รีบเช็ดน้ำที่หน้า แล้วอุ้มน้องเอื้อมากอดไว้
เสร็จแล้วลูก...
ไปอ่านหมี 3 ตัวกันดีกว่า...
แล้วน้องเอื้อ ก็อารมณ์ดีขึ้น....
ไม่รู้ว่า ครั้งต่อไปจะยอมให้แม่สระผมให้อีกรึเปล่า
สำเร็จ แม่เลยจัดการอาบน้ำ สระผมให้น้องเอื้อซะเลย
เพราะตอนนี้น้องปันปันก็มีหมวกประจำกายอันนี้เหมือนกันค่ะ ทำให้สระผมได้วันเว้นวันค่ะ 
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
ต่อไปคงชินและสนุกกับการสระผมมากขึ้นนะครับ