วันก่อนคุณพ่อเอื้อ บอกว่าเอื้อนี่นะ เป็นลูกในฝันของพ่อ แม่เลย ถ้าไม่...
ถ้าไม่งอแงตอนเช้า, ไม่ไม่นั้น ไม่นี่....
รวมแล้วก็หลาย "ไม่" อยู่นะ
สำหรับแม่...
ใครที่มีลูกไม่ดื้อ ไม่งอแง และแข็งแรง
แม่ถือว่านั่นล่ะ น่าจะเป็นลูกในฝันของพ่อ แม่
วกเข้ามาเรื่องการเลี้ยงเด็กชายเอื้อซักนิดพอเป็นกระษัย
แม่จะเลี่ยงใช้คำว่า "มาแข่งกัน" เช่น กินข้าวแข่งกัน, วิ่งแข่งกัน และอีกมากมาย....
โดยจะใช้คำว่า กินข้าวด้วยกันนะ, เอื้อวิ่งตามแม่ให้ทันนะ, มาช่วยกันเก็บของนะ ถ้าเอื้อไม่ช่วยแม่จะเอาไปบริจาค เพราะมันเกะกะ (ขู่ฟ่อ ๆ)
แม่ไม่ต้องการให้เอื้อแข่งขันอะไรกับใครทั้งนั้น.... เพราะคู่แข่งเดียวของเอื้อคือ ตัวเอื้อเองเท่านั้นที่แม่ต้องการให้เอื้อเอาชนะ
(คงไม่จริงจังไปนะ เพราะว่ามันเป็นเรื่องจริงหน่ะ)
อัพเดทเรื่องการเลิกขวดนมซักหน่อย
ได้ไอเดียปิ๊งปั้งมาจากพี่ปอว่าให้ใส่อะไรที่แลดูสกปรก ๆลงในขวด
แม่ก็จัดแจงใส่กาแฟ และใบชาลงในขวดนม เขย่าให้เข้ากัน แล้วก็ส่งให้เอื้อ
แม่ - ขวดนมบูดแล้วครับเอื้อ เหม็นด้วย
เอื้อ - ?!!?!
แม่ - กินจากกล่องดีกว่า นะลูกนะ
เอื้อ - รับขวดไปดู พร้อมพิสูจน์กลิ่นด้วย
แม่ - (แอบลุ้น) ไม่ใช้ขวดแล้วลูก ขวดเหม็นแล้ว
เอื้อ - "เอาไปเท ๆ" แล้วก็เดินไปห้องน้ำ
เอื้อจัดการเทน้ำกาแฟ และใบชาลงชักโครก แล้วก็กรอกน้ำลงขวดเขย่าๆ 2 -3 รอบ จนสะอาด
(ระหว่างนั้นแม่พยายามขัดขวาง แต่ไม่เป็นผล)
แล้วเอื้อก็เอาขวดมาส่งให้แม่ พร้อมพูดว่า "ใส่นม ๆ"
อืม.. ดูเขาทำ...
(เป็นผลมาจากการที่แม่เคยฝึกปรือให้เอื้อล้างขวดนมเอง)
แล้วการเลิกขวดก็ล้มเหลวอีกจนได้....
ละเอี๊ยดละเอียดขนาดคำพูดเล็กๆน้อยๆ ยังระมัดระวังขนาดนั้น แต่ในชีวิตจริงคงหลีกเลี่ยงไม่ได้หมดหรอก แต่คิดว่าพ่อกับแม่คงมีวิธีสอนในอนาคตข้างหน้าแหล่ะ
แหมหลอกเด็กวัยนี้ด้วยวิธีการนี้คงไม่เป็นผล เพราะเอื้อคงรู้วิธีการจัดการกับสีแปลกปลอมเหล่านั้นอยู่แล้วแหล่ะ แนะนำว่าเป็นควรหากลิ่นหรือรสที่ไม่ปราถนาไปใส่ขวดนมแทน แอบทำให้สิ่งที่อยู่ในขวดรสผิดเพี้ยนไปก็ได้ คิดว่าอาจจะช่วยได้น่ะ