ยอดมนุษย์???
วันก่อนพี่ที่ทำงานถามว่า "เอื้อมีชุดยอดมนุษย์ไหม"
แม่ยังไม่ทันจะเอ่ยปาก พี่เขาก็ตอบเอง (ถามเอง)ว่า "อ้อ ลืมไปกุลไม่ให้ลูกดูทีวี"
จริง ๆ แล้วก็ไม่ถึงกับห้ามเอื้อดูทีวี ขอใช้คำว่าเลี่ยงก็แล้วกันนะ ฟังดูดีขึ้นมานิดนึง ถ้าเป็นไปได้แม่ก็จะเลี่ยงไม่ให้เอื้อดู ซึ่งก็ไม่ใช่แต่เอื้อหรอก แม่เองก็ไม่ได้ดูเหมือนกัน เพราะฉนั้นถ้าเพื่อนที่ทำงานถามแม่ว่า "พี่ดูโฆษณานี้รึยัง/ดูรายการนี้รึเปล่า/ละครเรื่องนี้ดูไหม" คำตอบ(ตลอดกาล) "ไม่ได้ดูทีวีหน่ะน้อง"
วันนี้เลยขอเปิดประเด็นทีวีกับเด็กเล็กซะเลย (ในมุมของแม่)
ทีวีให้อะไรกับเอื้อบ้าง
1. ภาพเคลื่อนไหว แสงวูบวาบ แทบตลอดเวลา - ดึงดูดเด็กดีนักแล
2. เกิดค่านิยม บริโภคนิยมขึ้นทันที เมื่อเห็นโฆษณาขนมเด็ก - ช่างเย้ายวนใจยิ่งนัก
3. มีคำพูด/ท่าทาง ที่ไม่เหมาะสมกับเด็กเล็ก - เป็นตัวอย่างที่ไม่ดีกับเด็กวัยก็อบปี้ (วัยเลียนแบบ)
4. ลดการเคลื่อนไหวของร่างกายลงอย่างเห็นได้ชัด - เพราะนั่งนิ่ง จ้องเขม็งอย่างเดียว
5. เป็นการสื่อสารทางเดียว ไม่มีการกระตุ้นให้เกิดการโต้ตอบ
เมื่อนับได้ 5 ข้อแล้ว ก็ไปดูข้อดีกันบ้าง
1. มีการออกเสียง "ร" "ล" ได้ชัดเจน (เช่น รายการข่าว)
2. เปิดโลกทัศน์ให้กับเด็ก (เช่น รายการของ UBC ตามสโลแกนว่างั้นเถอะ)
คิดได้แค่ 2 ข้อล่ะ
(ลำเอียงนี่หน่า)
เมื่อบวก ลบ คูณ หาร ข้อดี กับข้อเสียแล้ว
เอื้อยังไม่มีวิจารณญาณพอที่จะแยกแยะดี /ไม่ดี แม่ก็ขอทำหน้าที่นี้เอง
เรา (แม่-ลูก) จะเลี่ยงการดูทีวี โดยจะไม่ยึดเอาทีวีเป็นสรณะ (ว่าไปนั่น)
สรุปคือ เอื้อจะไม่ได้ดูทีวี จนกว่าจะถึงวัยที่เหมาะสม