เมื่อประกอบไปเที่ยว National Gallery ที่ London เมื่อสับดาห์ที่ผ่านมา ประกอบได้มีโอกาสเป็นบ้านนอกเข้ากรุง ไปเที่ยว London 4 วัน ได้ไปหลายๆ สถานที่ และที่สุดท้ายคือ National Gallery จริงๆ แล้วนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่มา National Gallery แต่เป็นครั้งที่ 3 แล้ว ครั้งแรกมาตอนมาอังกฤษใหม่ๆ ไมได้ลงทุนซื้อคู่มือแผ่นพับแนะนำว่าควรไปดูภาพอะไรบ้าง จึงเดิน ๆ ดูภาพอย่างไร้จุดหมาย จนเมื่อยขาก็กลับ ครั้งที่สองมาอึแล้วก็กลับ จนครั้งที่ 3 นี่ลงทุนซื้อคู่มือแนะนำด้วย ว่ามีอะไรเด็ด ๆ บ้าง ถึงได้ตามไปดูภาพเด็ดๆ ได้ วันที่มา National Gallery เป็นวันที่อากาศดีมาก ๆ สำหรับประเทศนี้ คืออุณหภูมิกลางแจ้งมากกว่า 20 องศา ทำให้มีผู้คนมาเที่ยวบริวเวณ Trafalgar Square ที่อยู่หน้า National Gallery จำนวนมาก เด็ก ๆมากมายมาปีนสิงโต สาวๆ สวมใส่ชุดสู้ลมร้อน น่าดูเป็นยิ่งนัก บริเวณลานหน้าทางเข้า นอกจากมีผู้คนมากมายมาเที่ยวแล้ว ยังมีศิลปินข้างถนนมาเปิดการแสดงบ้าง มายืนเป็นอนุสาวรีย์ให้คนถ่ายภาพบ้าง แลกกับเงินบริจาคแล้วแต่ศรัทธา ส่วนมากมักมายืนเป็นรูปหุ่นกัน บ้างก็แสดงเป่าแซกโซโฟน(รึเปล่าหว่า) เป่ากันจนไฟลุกเลยทีเดียว National Gallery นับเป็นสถานที่น่าไปเยี่ยมชมมาก เพราะที่นี่มีการจัดแสดงภาพเขียนตั้งแต่ยุคศตวรรษที่ 13 จนถึง 19 มากกว่า 2000 ภาพ หลายชิ้นเป็นผลงานระดับ masterpiece กันเลย ทั้งงานของดาวินซี่ ไมเคิลแองเจโล่ แวนโก๊ะ(ขอเรียกแบบนี้ ให้อารมณ์แบบโก๊ะตี๋ดี) หรือโมเน่ และที่สำคัญที่สุด ชมฟรีครับพ่อแม่พี่น้อง มีบริการรับฝากกระเป๋า ห้องน้ำห้องท่าก็สะอาดสะอ้าน มีที่นั่งพักเวลาเมื่อยขาเป็นจุด ๆ มากมาย ดีไปหมด เสียอย่างเดียว คู่มือเยี่ยมชมไม่แจกฟรี ต้องซื้อครับ audio guide ก็ต้องเช่า แต่ไม่เป็นไรครับ ไม่แพง แต่ตามประสาประกอบ ไม่เช่าแน่นอนอยู่แล้น แต่ลงทุนซื้อคู่มือเยี่ยมชมใบละ 1 ปอนด์แทน เนื่องจากภาพที่มีเป็นจำนวนมาก และเวลาที่มีจำกัด (จำกัดแบบประกอบๆ นี่คือ 6 ชม ในการชมที่นี่ที่เดียว) เราจึงมิอาจชมภาพทั้งหมดได้ จึงต้องเลือกชมแต่ผลงานระดับสุดยอดก่อน ภาพหนึ่งที่ต้องไปชมให้ได้ คือภาพดอกทานตะวันอันลือลั่นของแวนโก๊ะ ที่ผลงานดอกทานตะวันภาพอื่นของเค้า เคยมีราคาประมูลสูงกว่าสองพันล้านบาท แวนโก๊ะวาดภาพดอกทานตะวันไว้หลายภาพ แต่ภาพที่เป็นที่รู้จักที่สุด คือภาพที่อยู่ใน National Gallery นี่แหละ หลังไปยืนดื่มด่ำกับภาพนี้อย่างใกล้ชิดแล้ว ในใจก็มีแต่ข้อสงสัย ภาพนี้มันเด็ดตรงไหนฟะ พยายามมอง พยายามบิ๊วอารมณ์ ก็ไม่เห็นความงามหรืออารมณ์ของภาพเลยซักนิด รู้สึกแต่ว่ามันก็งั้น ๆ แหละ มองเท่าไหร่ก็ไม่ซึ้ง สงสัยประกอบนี่ไม่มีศิลปในอารมณ์จริง ๆ เดินจากภาพของแวนโก๊ะด้วยความไร้รสนิยมและศิลปในหัวใจ เดินชมห้องอื่นๆ ไปเรื่อยเปื่อย ทันใดนั้น ข้าพเจ้าก็ไปสะดุดกับภาพภาพนึง ภาพซึ่งให้อารมณ์ที่บอกไม่ถูกสำหรับคนที่มีอารมณ์ได้กับภาพโป๊เท่านั้น ภาพที่ทำให้คนอย่างนายประกอบ ต้องยืนจ้องนานๆ มองอย่างดื่มด่ำได้อย่างไม่น่าเชื่อ ภาพที่ให้อารมณ์ของความเขียว เย็น ร่มรื่น มองไปเห็นฝีแปรงที่ทำให้ภาพดูมีมิติ เหมือนได้ยินเสียงน้ำ สายลม และใบไม้ที่กระทบกัน ภาพเดียวใน National Gallery ที่นายประกอบตกตะลึง และชอบแบบจริงๆ จังๆ ชอบโว้ยยยยยยยยย ชอบ ชอบ ชอบ ชอบ ชอบ ชอบจนถึงกับต้องออกไปหาซื้อโปสเตอร์ภาพนี้ ไว้ไปติดผนังที่บ้านเองเลย แม้มันจะแผ่นละ 12 ปอนด์ หรือหกร้อบบาท ก็จะลงทุนซื้อ แต่พอไปดูโปสเตอร์ที่ถ่ายจากภาพนี้แล้ว เซ็งครับ อารมณ์มันไม่ได้ แม้แต่ภาพที่ถ่ายจากภาพนี้ภาพอื่นๆ ที่โหลดจากอินเตอร์เน็ต ไม่มีอันไหนที่เหมือน original เลย นอกจากของแท้แล้ว อันอื่นๆ ไม่สามารถ copy อารมณ์ของภาพต้นฉบับมาได้เลยซักนิด มันกลายเป็นภาพเขียวๆ ห่วยๆ รกๆ ไปหมด ยังกะเด็กวาด ดูยังไงก็ไม่สวย คิดแล้วอยากเป็นอาชญากร โจรกรรมภาพวาดแบบหนังฮอลลีวู๊ดจริงๆ เลย ตูจะไปขโมยภาพนี้นี่แหละ ใครมีโอกาส ต้องลองไปชมภาพนี้ด้วยตัวเองครับ ถ้าไม่ใช่ภาพของแท้ original แล้ว จะไม่มีทางเห็นความงามของภาพนี้ได้จริงๆ The Water-Liliy Pond ของ Claude Monet   Create Date : 23 มิถุนายน 2554 3 comments Last Update : 23 มิถุนายน 2554 22:45:42 น. Counter : 4087 Pageviews. Share Tweet

แวะมาเยี่ยมค่ะ ไปเยี่ยมบล็อกของน้ำชาได้ค่ะ ThaiLand Travel l สถานที่ท่องเที่ยว   โดย: nonguide 23 มิถุนายน 2554 23:37:30 น.

ชอบเหมือนกันแต่ไม่เคยมีวาสนาได้ดูของจริง ซื้อเก็บมาใส่กรอบไว้ชื่นชมที่บ้านเรียบร้อยแล้ว   โดย: เป็นปลื้ม IP: 90.224.230.4 24 มิถุนายน 2554 4:33:47 น.

เขาอนุญาตให้ถ่ายภาพได้ด้วยใช่ไหมคะ พวกภาพเขียนหนะค่ะ น่าเที่ยวดีค่ะ เห็นภาพที่สองแล้วยิ้มเลย   โดย: อาการเซ็งระยะสุดท้าย IP: 68.151.12.183 24 มิถุนายน 2554 10:23:22 น.