วันที่สาม..

ตั้งแต่กินน้ำเกลือเข้าไป กลับกลายเป็นว่าไม่ยอมกินน้ำ เครียดอีกแล้ว
เมื่อคืนไม่รู้เป็นไงบ้าง พี่วีหลับสนิทไม่รู้เรื่อง
แต่ไม่น่าจะลุกบ่อยๆ อย่างคืนแรกแล้ว
พอตื่น ก็ให้ไปฉี่นอกบ้าน ยังย่อขายกขาได้เหมือนเดิม


ยอมกินข้าวหน่อยแล้ว กินตับไปห้าหกชิ้น(เล็กๆ) แต่ทะยอยป้อน ..ดีใจจัง

ปัญหาสำหรับวันนี้คือ ไม่ยอมกินน้ำ น้ำไม่เย็นไม่แตะแล้ว (นี่แปลว่าเริ่มหาย 555)
น้ำเย็นก็กินไปแค่สองแผลบ บู้บี้เอ๊ยยยยยย

อีกเรื่องคือ พุงที่เหี่ยวๆ ไปเมื่อวาน วันนี้กลับย้อยออกมา เหมือนตอนที่ไข่มันยังย้อยอยู่
แล้วดูเหมือนจะแข็งๆ ด้วย ..เย็นนี้ถามหมอด่วน

อะไรอีกหนอ บู้บี้จ๋า


ไปล้างแผลวันนี้เจอหมอที่ผ่าให้บับเบิ้ล แต่วันนี้ดุโคด ไม่เห็นใจดีเหมือนตอนนู้นเลย -*-
...ปรากฎว่า ไอ้ที่ย้อยๆ นั่น ภาษาทางการเขาเรียกว่า “ไส้เลื่อนขาหนีบ”
เป็นไปได้ ที่มันจะโผล่มาได้อีก รอดูกันต่อไป
ถ้าโผล่มา อาจไปกระทบกับกระเพาะปัสสาวะ ก็คงต้องผ่าออก ..พูดง่ายจังวุ้ย
แต่ถ้าไม่มีอะไร หมายถึงถ้ามันไม่ไหลเลื่อนออกมาอีก ก็ไม่เป็นอะไร ..พูดง่ายอีก

ที่ผ่าเมื่อวาน คือเอามดลูกออก แต่อีตาหมอเบลไม่ได้เอาไส้เลื่อนที่ว่านั่นออกไปด้วย
..ก็ไม่รู้ว่าด้วยเหตุผลอะไร ไม่ได้ระบุไว้ในประวัติ

..กลัวจะใช้เวลานานเกินไป?

..กลัวมันไปกระทบกับวัตถุประสงค์หลักที่ต้องการทำ?


ด้วยความเข้าใจแบบบ้านๆ อย่างฉัน ทำไมไม่จัดการไปพร้อมกันเลยฟระ
การผ่าตัดไม่ใช่เรื่องเล่นๆ ยิ่งกับหมาแก่ขนาดนี้ เดี๋ยวผ่า เดี๋ยวผ่า ..ได้ไงกัน

วันที่สี่..

ก็ยังไม่ค่อยยอมกินน้ำ ข้าวยิ่งไม่ต้องห่วง ..เมินซะเถอะ

ตอนเช้ายอมกินเจลไปหน่อย ตอนพอตอนเย็นให้ไปอีก อ๊อกหมดเลย
ล้องป้อนหมูปิ้ง เมิน กึ๋นปิ้ง ดมบ้าง เหมือนสนใจ แต่สุดท้ายก็เมิน ..เสร็จบับเบิ้ลหมด 55555
บู้เอ๊ยยยย หนูไม่ยอมกินอะไรเลยแบบนี้ ไม่ดีเลยน้า - -“


เย็นพาไปล้างแผล วันนี้โชคดี เจอหมอใจดี เพิ่งรู้ชื่อวันนี้ หมอเปี๊ยบ วินิดา ^^
เล่าอาการให้ฟัง ฉี่ได้ อึได้(นิดๆ) แต่ข้าวไม่กิน น้ำกินนิดๆ อ๊อกเป็นบางที
หมอก็ฟัง แล้วก็บอกเด่วฉีดวิตามินช่วยให้อยากอาหารเพิ่มให้ นอกจากน้ำเกลือและยาปฏิชีวนะ
ถ้าไม่ยอมกินจริงๆ อาหารแข็งคงต้องงดไว้ก่อน ลองอาหารเหลว เจล กินได้ก็ดี
นม น้ำแดงกินได้ แต่ไม่ต้องใส่โซดานะ



ตอนให้น้ำเกลือ หมอทำเอาเราแอบน้ำตาซึม ลูบหัวลูบหางบู้บี้ ปากก็คุยด้วย
พอเห็นบู้มีขี้ตา หมอเอาผ้ามาเช็ดให้ จับด้วยความทะนุถนอม โอยยยย T_T


หมอเปี๊ยบบอกว่า ไม่น่าเชื่อเลยว่านี่ 15 ปีแล้ว ยังดูเหมือนไม่น่าจะเกินสิบ
หมอนึกว่าซักแปดด้วยซ้ำไป พอบอกว่าจะ 15 แล้ว หมอตกใจ บอกว่า งั้นก็ตัวลูก
เราบอกอีก ลูกก็ 13 แล้วหมอ หมอหน้าแตก 5555
หมอตกใจ บอกว่า เหมือนเพิ่งเห็นกันไม่นาน พอๆ กับอายุงานหมอเลย นี่หมอทำงานที่นี่มากี่ปีแล้วเนี่ย
(หมอคนนี้รุ่นเดียวกับหมอตั๋ง)


คำถามที่ยังคาใจเมื่อวาน เลยเอามาถามใหม่อีกที แล้วก็ไม่ผิดหวัง
ได้คำอธิบายแบบชาวบ้านเข้าใจและทำใจได้
..ไส้เลื่อนขาหนีบที่บู้เป็น และหมอเบลไม่ได้เอาออก หมอเปี๊ยบบอกว่า หมอคงพิจารณาดูแล้วในตอนนั้น
เลยไม่จัดการไปด้วย
ปัญหาหลักที่ทำตอนนั้น คือเอามดลูกออก
แล้วพอเอามดลูกออก ก็มีพื้นที่ว่าง อาจเป็นโพรง หรืออะไรไม่รู้..ลืมแล้ว :P
ทีนี้ ไส้เลื่อนนั่น ถ้าต้องจัดการด้วย คือการเย็บปิดไป
ทำน่ะ ทำได้ แต่ที่หมอยังไม่ได้ทำ ปล่อยให้เป็นช่องเปิดอยู่ อาจเพราะว่า
การเย็บปิด ต้องใช้เวลาทำนาน อาจจะนานจนเกินที่บุ้บี้จะรับได้
และตอนนี้ เมื่อเอาตัวปัญหาหลัก(มดลูก+รังไข่) ออกไปได้แล้ว หมอเลยพอแค่นั้นก่อน ..ไม่อยากเสี่ยง

แต่ แต่มันจะกลับมาเป็นปัญหาได้อีกมั้ย ตอนนี้บอกไม่ได้ ต้องรอดูกันไป
อาจกลับเข้าที่เข้าทางของมัน ก็เป็นไปก็ได้
อาจไปเบียดบังอวัยวะภายในส่วนอื่น จนต้องจับผ่าตัดใหม่ ก็เป็นไปได้

ถึงตอนนั้น แล้วค่อยว่ากัน แต่ตอนนี้ หมอไม่อยากสี่ยง ..ว่างั้น



มันต้องอธิบายให้เข้าใจงี้สิ ไม่ใช่แบบเมื่อวาน

งือ สงสารบู้...
ทำไมไม่ยอมกินข้าวหือ เด๋วต้องไปนอนรพ.เหมือนป้าสาหร่ายนะ

ไส้เลื่อนนี่ถ้าของคนเขาเป็นในผู้ชายโดยมากใช่มะ เพิ่งรู้ว่าหมาก็เป็นได้ด้วย

บั๊บนี่โก๊ะๆนะ เดินจะเหยียบหน้าแม่ซะงั้น หรือเป็นแผนทำลายล้างให้บู้นอนนานๆ
จะได้อานิสงค์เป็นหมูปิ้ง ตับปิ้งทุกวัน

อ๋อยย น่ากลัวจังเลยพี่วี อ่านของวันที่หนึ่งแล้วจะเป็นลม
วันที่ 2-4 อ่านไปก็ลุ้นไปด้วย

ขอให้บู้หายไวๆ ไม่ต้องผ่าอีกนะคะ
พี่วีก็สู้ๆด้วย

ปล. ไม่ชอบหมอดุๆเหมือนกันค่ะ แบบว่าเวลาเราถามก็จะมองหน้าประมาณว่าถามทำไม ...อ่าว ก็หมาชั้น ชั้นก็อยากรู้ว่าเป็นอะไรนี่นา ถ้ารู้แล้วรักษาเองได้จะพามาหาหมอทำอะไร

อ่านไปไม่ถึงครึ่ง

ทนไม่ไหวอ่ะ จะตาย หายใจไม่ออก


แง้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หายไวๆ นะหนูเอ๊ย หายไวๆ

อ่านแล้วเครียด
อันดับแรกคือสงสารบู้
(แต่ฮาบั๊บ)

หายไวๆนะบู้บี้ เจลน่ะไม่อร่อยหรอก... กลับมากินข้าวไวๆนะ

เอาอีกแล้ววี...เจ๊อ่านไป กลั้นหายใจไป...

อืมม์....สงสารจังเลย

เข้าใจอารมณ์ หมาแก่ ต้องผ่าตัด...ห่วงสารพัด...

จะตามอาการ ตลอดนะ....สู้ๆนะบู้

รักษาสุขภาพตะเอง ด้วยนะวี...


อืมม์ จริงๆเรื่องอย่างที่วีเล่าเนี่ย เป็นวิทยาทานให้กับ ผู้อื่นได้เลยนะ....

จะได้ระวังระไวกัน...

ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจค่ะ


สองวันหลังนี่มีให้ต้องให้กลั้นหายใจกันมากกว่าเดิมอีก



แต่ไม่มีแรงอัพ ขอติดไว้ก่อน

จะกลั้นใจรอ...เหมือนนะ วี....

รักษาสุขภาพตนเองด้วยนะ...

สาธุ...เด๋ว...คืนนี้สวดมนต์ ให้บู้ อีกนะ

พระคุ้มครองนะบู้....